Tropy i figury retoryczne

Tropy i figury retoryczne
A
alegoria, anafora, animizacja, antropomorfizacja, antyteza, apostrofa
E
epifora, epitet
F
Figury retoryczne– to szczególne sposoby kształtowania wypowiedzi
wyróżnione i sklasyfikowane przez antyczną retorykę, gramatykę i
poetykę jako właściwe sztuce oratorskiej i poetyckiej. Zapewniały one
mowie wartość estetyczną ( ozdobność, wzniosłość, niezwykłość ) oraz
sugestywność oddziaływania. Do figur retorycznych zaliczano teżtropy,
czyli przekształcenia semantyczne polegające na przydaniu nowego
znaczenia wyrazowi użytemu w niezwykłych, obcych mu połączeniach
słów. Do tropów należą wszelkie odmiany metafory (
animizacja/ożywienie, personifikacja/uosobienie ).
Do najczęstszych i najważniejszych figur i tropów należą: anafora, epifora,
apostrofa, epitet, oksymoron, paronomazja, porównanie, pytanie retoryczne,
metafora, metonimia, synekdocha, onomatopeja, peryfraza, ironia, hiperbola,
alegoria i symbol.
H
hiperbola
I
inwokacja, ironia
M
metafora, metonimia
O
oksymoron, omówienie ( peryfraza ), onomatopeja, ożywienie ( animizacja )
P
paronomazja, personifikacja ( uosobienie ), porównanie, przenośnia( metafora),
przesadnia ( hiperbola ), pytanie retoryczne
S
symbol, synekdocha
T
trop – zobacz: figury retoryczne
U
uosobienie ( personifikacja )
Z
zamiennia ( metonimia )
Źródło: Kraś H., Wierzbicka-Piotrowska E., Język polski. Wśród znaków kultury.
Retoryka. MAC Edukacja, Kielce 2002