XXVII NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚW.

20 listopada 2016r.
XXVII NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚW.
(XXIV i OSTATNIA)
Dominica XXIV et ultima Post Pentecosten V. Novembris - II classis
20 listopada 2016r. kolor szat zielony - XXVII Niedziela po Zesłaniu Ducha Św. (XXIV i ostatnia); (2. kl.) Msza wł.,
Gloria, Credo, prefacja o Najśw. Trójcy.
W ostatnią niedzielę roku liturgicznego Kościół zwraca naszą uwagę na końcowy akt dziejów Odkupienia: Sąd Ostateczny. «Bóg wybawił nas z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna umiłowania swego» (lekcja), dlatego oczekujemy
Sądu Ostatecznego bez obawy, pamiętając, że sędzią będzie nasz Zbawiciel. Dzień sądu nad światem będzie dniem Jego
ostatecznego zwycięstwa nad mocami ciemności. Modlimy sie dzisiaj o uwolnienie od ziemskich pożądań i skierowanie naszych pragnień ku niebu (sekreta).
2 klasy
INTROITUS:
Oto co mówi Pan: Ja żywię myśli pokoju, a nie udręczenia. Wzywać Mnie będziecie, a Ja was wysłucham,
i sprowadzę was do domu ze wszystkich krajów waszego wygnania.
Szaty zielone
Jer 29,11-12.14
Dicit Dóminus: Ego cógito cogitatiónes pacis, et
non afflictiónis: invocábitis me, et ego exáudiam vos: et redúcam captivitátem vestram de
cunctis locis.
Ps 84,2
Ps. Łaskawym okazałeś się, Panie, dla Twej ziemi: na Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti
dobre odmieniłeś los Jakuba. V. Chwała Ojcu.
captivitátem Iacob. V. Glória Patri.
ORATIO:
Prosimy Cię Panie, pobudź wolę wiernych Twoich, aby Excita, quǽsumus. Dómine, tuórum fidélium vogorliwie korzystając z owoców służby Bożej, otrzymy- luntátes: ut, divíni óperis fructum propénsius
wali większą pomoc od Twojej ojcowskiej dobroci. exsequéntes; pietátis tuæ remédia maióra
Przez Pana.
percípiant. Per Dominum.
LECTIO:
Bracia: Nie przestajemy modlić się za was i prosić,
abyście napełnieni byli poznaniem woli Bożej we
wszelkiej mądrości i pojmowaniu duchowym. Abyście
tez postępowali w sposób godny Boga, podobając Mu
się we wszystkim, przynosząc owoc przez każdy dobry
uczynek i wzrastając w poznawaniu Boga. A umocnieni wszelką mocą według potęgi chwały Jego, ku
wszelkiej cierpliwości i stateczności z radością, dzięki
czyńcie Bogu Ojcu, że nas uczynił godnymi, abyśmy
się stali uczestnikami dziedzictwa świętych w światłości. (Bóg) wybawił nas z mocy ciemności i przeniósł do
Królestwa Syna umiłowania swego. W Nim mamy odkupienie przez krew Jego, odpuszczenie grzechów.
GRADUALE:
Tyś nas wybawił, Panie, od naszych przeciwników,
a tych, co nas nienawidzą, zawstydziłeś.
V. Bogiem będziemy się chlubić cały dzień, i wysławiać
imię Jego na wieki.
ALLELUJA:
Alleluja, alleluja. V. Z głębokości wołam do Ciebie,
Panie: o Panie, wysłuchaj modlitwę moją. Alleluja.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim: «Gdy ujrzycie brzydotę spustoszenia, zalegającą miejsce święte
a przepowiedzianą przez Daniela proroka (kto czyta,
niech zrozumie), wtedy ci, którzy są w Judei, niech
uciekają w góry; a kto jest na dachu, niech nie zstępuje, aby co wziąć z domu swego; a kto jest na roli, niechaj nie wraca, by zabrać płaszcz swój. A biada brzemiennym i karmiącym w one dni. A proście, aby
ucieczka wasza nie była w zimie albo w szabat. Będzie
bowiem naówczas wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd, ani nie będzie. I gdyby nie zostały skrócone owe dni, nikt nie byłby zachowany, lecz
Kol 1, 9-14
Fratres: Non cessámus pro vobis orántes et postulántes, ut impleámini agnitióne voluntátis
Dei, in omni sapiéntia et intelléctu spiritáli: ut
ambulétis digne Deo per ómnia placéntes: in
omni ópere bono fructificántes, et crescéntes in
scientia Dei: in omni virtúte confortáti secúndum poténtiam claritátis eius in omni patiéntia,
et longanimitáte cum gáudio, grátias agentes
Deo Patri, qui dignos nos fecit in partem sortis
sanctórum in lúmine: qui erípuit nos de potestáte tenebrárum, et tránstulit in regnum Fílii
dilectiónis suæ, in quo habémus redemptiónem
per sánguinem eius, remissiónem peccatórum.
Ps 43,8-9
Liberásti nos, Dómine, ex affligéntibus nos: et
eos, qui nos odérunt, confudísti. V. In Deo
laudábimur tota die, et in nómine tuo confitébimur in saecula.
Ps 129,1-2
Allelúia, allelúia. V. De profúndis clamávi ad te,
Dómine: Dómine, exáudi oratiónem meam. Allelúia.
Mt 24,15-35
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: Cum
vidéritis abominatiónem desolatiónis, quæ dicta
est a Daniéle Prophéta, stantem in loco sancto:
qui legit, intélligat: tunc qui in Iudǽa sunt,
fúgiant ad montes: et qui in tecto, non descéndat
tóllere áliquid de domo sua: et qui in agro, non
revertátur tóllere túnicam suam. Væ autem
prægnántibus et nutriéntibus in illis diébus.
Oráte autem, ut non fiat fuga vestra in híeme vel
sábbato. Erit enim tunc tribulátio magna, qualis
non fuit ab inítio mundi usque modo, neque fiet.
Et nisi breviáti fuíssent dies illi, non fíeret salva
dla wybranych będą skrócone dni owe.
Wtedy, jeśliby wam kto rzekł: Oto tu jest Chrystus,
albo tam — nie wierzcie. Powstaną bowiem fałszywi
chrystusowie i fałszywi prorocy i czynić będą znaki
wielkie i cuda, tak aby w błąd byli wprowadzeni (jeśli
to być może) nawet i wybrani. Otom wam przepowiedział. Jeśliby wam tedy rzekli: oto na pustyni jest —
nie wychodźcie; oto we wnętrzu domów — nie wierzcie. Albowiem jak błyskawica zabłyśnie od wschodu,
a widna jest aż na zachodzie, tak będzie i przyjście
Syna Człowieczego. Gdziebykolwiek było ciało, tam się
zgromadzą i orły.
A natychmiast po udręczeniu owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da światłości swojej, a gwiazdy spadać będą z nieba i moce niebieskie poruszone będą.
A wówczas ukaże się na niebiosach znak Syna Człowieczego i wtedy płakać będą wszystkie pokolenia
ziemi. I ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w obłokach niebieskich z mocą wielką i majestatem. I pośle
Aniołów swoich z trąbą i głosem wielkim, i zgromadzą
wybranych Jego z czterech stron świata, od szczytu
niebios aż do krańców ich. A od figowego drzewa uczcie się podobieństwa. Gdy już gałąź jego staje się
miękka i wypuszcza liście, wiecie, że blisko jest lato.
Tak i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko
jest, w drzwiach.
Zaprawdę powiadam wam, nie przeminie to pokolenie,
dopóki nie stanie się to wszystko. Niebo i ziemia
przeminą, ale słowa moje nie przeminą».
OFFERTORIUM:
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie: o Panie, wysłuchaj modlitwę moją; z głębokości wołam do Ciebie, Panie.
SECRETA:
Panie, wejrzyj miłościwie na nasze pokorne prośby, a
przyjąwszy ofiary i modlitwy Swojego ludu, zwróć
wszystkie nasze serca ku Sobie, abyśmy wolni od
ziemskich pożądań skierowali swe pragnienia ku niebu. Przez Pana.
PRAEFATIO DE SANCTISSIMA TRINITATE:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże: Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem
Świętym jednym jesteś Bogiem, jednym jesteś Panem,
nie w jedności jednej osoby, lecz w jednej istocie Trójcy. W co bowiem z objawienia Twego wierzymy o Twej
chwale, to samo utrzymujemy bez żadnej różnicy
o Twoim Synu i o Duchu Świętym. Tak iż wyznając
prawdziwe i wiekuiste Bóstwo wielbimy odrębność
Osób, jedność w istocie i równość w majestacie.
Majestat ten chwalą Aniołowie i Archaniołowie, Cherubini i Serafini, którzy nie przestają wołać codziennie
powtarzając jednym głosem:
omnis caro: sed propter eléctos breviabúntur
dies illi. Tunc si quis vobis díxerit: Ecce, hic est
Christus, aut illic: nolíte crédere. Surgent enim
pseudochrísti et pseudoprophétæ, et dabunt
signa magna et prodígia, ita ut in errórem inducántur - si fíeri potest - étiam elécti. Ecce,
prædíxi vobis. Si ergo díxerint vobis: Ecce, in
desérto est, nolíte exíre: ecce, in penetrálibus,
nolíte crédere. Sicut enim fulgur exit ab Oriénte
et paret usque in Occidéntem: ita erit et advéntus Fílii hóminis. Ubicúmque fúerit corpus, illic
congregabúntur et áquilæ. Statim autem post
tribulatiónem diérum illórum sol obscurábitur,
et luna non dabit lumen suum, et stellæ cadent
de cælo, et virtútes cœlórum commovebúntur: et
tunc parébit signum Fílii hóminis in cœlo: et
tunc plangent omnes tribus terræ: et vidébunt
Fílium hóminis veniéntem in núbibus cæli cum
virtúte multa et maiestáte. Et mittet Angelos suos cum tuba et voce magna: et congregábunt
eléctos eius a quátuor ventis, a summis cœlórum
usque ad términos eórum. Ab árbore autem fici
díscite parábolam: Cum iam ramus eius tener
fúerit et fólia nata, scitis, quia prope est æstas:
ita et vos cum vidéritis hæc ómnia, scitóte, quia
prope est in iánuis. Amen, dico vobis, quia non
præteríbit generátio hæc, donec ómnia hæc fiant. Cœlum et terra transíbunt, verba autem
mea non præteríbunt.
Ps 129,1-2
De profúndis clamávi ad te, Dómine: Dómine,
exáudi oratiónem meam: de profúndis clamávi
ad te, Dómine.
Propítius esto, Dómine, supplicatiónibus nostris: et, pópuli tui oblatiónibus precibúsque
suscéptis, ómnium nostrum ad te corda convérte; ut, a terrenis cupiditátibus liberáti, ad
cœléstia desidéria transeámus. Per Dominum.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum
unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es
Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte te,
crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in
confessióne veræ sempiternǽque Deitátis, et in
persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in
maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant
Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac
Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una
voce dicéntes:
Mk 11,24
COMMUNIO:.
Amen,
dico
vobis,
quidquid
orántes
pétitis,
Zaprawdę powiadam wam: wierzcie, że otrzymacie
wszystko, o cokolwiek modląc się prosicie, a stanie się crédite, quia accipiétis, et fiet vobis.
wam.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, Panie, spraw, aby uzdrawiająca moc Sa- Concéde nobis, quǽsumus, Dómine: ut per hæc
kramentu, który przyjęliśmy, uleczyła nasze dusze ze sacraménta quæ súmpsimus, quidquid in nostra
wszystkich złych skłonności. Przez Pana.
mente vitiósum est, ipsorum medicatiónis dono
curétur. Per Dominum.