XXIII NIEDZIELA PO ZASŁANIU DUCHA ŚW.

23 października
XXIII NIEDZIELA PO ZASŁANIU DUCHA ŚW.
Dominica XXIII Post Pentecosten IV. Octobris ~ II. classis
23 października 2016 r. – kolor szat: zielony – 23. NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚW. Msza wł., Gloria,
we wszystkich Mszach dodaje się pod jednym zakończeniem modlitwę ze Mszy wotywnej o rozkrzewienie wiary (Niedziela
misyjna) (KR 453), Credo, prefacja o Najśw. Trójcy.
Albo: Msza wotywna o rozkrzewienie wiary (w związku ze specjalnymi nabożeństwami misyjnymi wolno odprawić jedną
Mszę) (KR 369) – bez Gloria, 2. modlitwa: Wspomnienie 23. niedzieli po Zesłaniu Ducha Św., Credo, prefacja o Najśw. Trójcy, kolor szat: fioletowy.
W życiu ziemskim trapią nas rozliczne cierpienia. Nie są one jednak bezcelowe. Przez nie Bóg oczyszcza wybranych
i gromadzi ich w swoim Królestwie (antyfona na wejście, graduał). Zbliża się dzień, w którym Chrystus obdarzy chwałą całego człowieka, wskrzeszając uniżone przez śmierć ciało ludzkie (lekcja), podobnie jak wskrzesił córkę Jaira.
2 klasy
INTROITUS:
Oto co mówi Pan: Ja żywię myśli pokoju, a nie udręczenia. Wzywać Mnie będziecie, a Ja was wysłucham,
i sprowadzę was do domu ze wszystkich krajów waszego wygnania.
Szaty zielone
Jer 29,11-12.14
Dicit Dóminus: Ego cógito cogitatiónes pacis, et
non afflictiónis: invocábitis me, et ego exáudiam vos: et redúcam captivitátem vestram de
cunctis locis.
Ps 84,2
Ps. Łaskawym okazałeś się, Panie, dla Twej ziemi: na Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti
dobre odmieniłeś los Jakuba. V. Chwała Ojcu.
captivitátem Iacob. V. Glória Patri
ORATIO:
Odpuść, prosimy Cię, Panie, przewiny ludu Twojego; Absólve, quǽsumus, Dómine, tuórum delícta
i w miłosierdziu Twoim uwolnij nas od więzów grze- populórum: ut a peccatórum néxibus, quæ pro
chowych, któreśmy zaciągnęli skutkiem naszej ułom- nostra fraglitáte contráximus, tua benignitáte
ności. Przez Pana.
liberémur. Per Dominum.
LECTIO:
Flp 3,17-21; 4,1-3
Bracia: Naśladowcami moimi bądźcie i zapatrujcie się Fratres: Imitatóres mei estóte, et observáte eos,
na tych, którzy tak postępują, jak tego w nas wzór qui ita ámbulant, sicut habétis formam nostram.
macie. Bo wielu, o których często wam mówiłem Multi enim ámbulant, quos sæpe dicébam vobis (a i teraz ze łzami mówię), postępuję tak, jak nieprzy- nunc autem et flens dico - inimícos Crucis
jaciele krzyża Chrystusowego: zguba jest ich końcem, Christi: quorum finis intéritus: quorum Deus
bogiem ich jest brzuch, a chwałą — ubieganie się venter est: et glória in confusióne ipsórum, qui
o rzeczy ziemskie w sromocie.
terréna sápiunt. Nostra autem conversátio in
Ale co do nas, to my przebywamy w niebiesiech, skąd cœlis est: unde etiam Salvatórem exspectámus,
też Zbawiciela oczekujemy, Pana naszego Jezusa Dóminum nostrum Iesum Christum, qui
Chrystusa, który przemieni ciało naszego uniżenia reformábit corpus humilitátis nostræ, configui upodobni je do ciała jasności swojej tą mocą, którą rátum córpori claritátis suæ, secúndum operteż może poddać sobie wszystko. Przeto, bracia moi atiónem, qua étiam possit subiícere sibi ómnia.
najdrożsi i ukochani, wesele moje i korono moja, w ten Itaque, fratres mei caríssimi et desideratíssimi,
sposób trwajcie w Panu, najmilsi. Ewodię proszę, a od gáudium meum et coróna mea: sic state in
Syntyche domagam się, aby były jednomyślne w Panu. Dómino, caríssimi. Evódiam rogo et Sýntychen
Proszę też i ciebie, wierny mój towarzyszu, pomagaj déprecor idípsum sápere in Dómino. Etiam rogo
im, bo dla Ewangelii pracowały razem ze mną z Kle- et te, germáne compar, ádiuva illas, quæ mecum
mensem i z innymi pomocnikami moimi, których laboravérunt in Evangélio cum Cleménte et
imiona są w księdze żywota.
céteris adiutóribus meis, quorum nómina sunt
in libro vitæ.
GRADUALE:
Ps 43,8n
Tyś nas wybawił, Panie, od naszych przeciwników, Liberásti nos, Dómine, ex affligéntibus nos: et
a tych, co nas nienawidzą, zawstydziłeś.
eos, qui nos odérunt, confudísti.
V. Bogiem będziemy się chlubić cały dzień, i wysławiać V. In Deo laudábimur tota die, et in nómine tuo
imię Jego na wieki.
confitébimur in saecula.
Ps 129,1n
Alleluja, alleluja. V. Z głębokości wołam do Ciebie, Alleluia, alleluia. V. De profúndis clamávi ad te,
Panie: o Panie, wysłuchaj modlitwę moją. Alleluja.
Dómine: Dómine, exáudi oratiónem meam. Allelúia.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Gdy Jezus mówił do rzesz, oto książę
pewien przystąpił i pokłonił Mu się, mówiąc: «Panie,
córka moja chwilę temu skonała, ale pójdź, włóż na
nią rękę Twoją, a żyć będzie». A wstawszy Jezus szedł
za nim wraz uczniami swymi.
I oto niewiasta, która przez dwanaście lat cierpiała na
Łk 7,36-50
In illo témpore: Loquénte Iesu ad turbas, ecce,
princeps unus accéssit et adorábat eum, dicens:
Dómine, fília mea modo defúncta est: sed veni,
impóne manum tuam super eam, et vivet. Et
surgens Iesus sequebátur eum et discípuli eius.
Et ecce múlier, quæ sánguinis fluxum pa-
krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się kraju szaty Jego. Bo mówiła sobie w duszy: «Bylem się tylko dotknęła Jego szat, będę zdrowa». A Jezus, obróciwszy się
i ujrzawszy ją rzekł: «Ufaj, córko, wiara twoja uzdrowiła cię». I uzdrowiona była niewiasta od onej godziny.
A gdy Jezus przyszedł do domu księcia i ujrzał fletnistów i tłum zgiełk czyniący, mówił: «Odstąpcie, nie
umarła bowiem dzieweczka, ale śpi». I wyśmiewano
się z Niego. A gdy tłum wyrzucono, wszedł i ujął rękę
jej, i powstała dzieweczka. I rozeszła się wieść o tym
po wszystkiej onej ziemi.
tiebátur duódecim annis, accéssit retro et tétigit
fímbriam vestiménti eius. Dicébat enim intra se:
Si tetígero tantum vestiméntum eius, salva ero.
At Iesus convérsus et videns eam, dixit: Confíde,
fília, fides tua te salvam fecit. Et salva facta est
múlier ex illa hora. Et cum venísset Iesus in domum príncipis, et vidísset tibícines et turbam
tumultuántem, dicebat: Recédite: non est enim
mórtua puélla, sed dormit. Et deridébant eum.
Et cum eiécta esset turba, intrávit et ténuit manum eius. Et surréxit puélla. Et éxiit fama hæc
in univérsam terram illam.
OFFERTORIUM:
Ps 129,1n
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie: o Panie, wysłu- De profúndis clamávi ad te, Dómine: Dómine,
chaj modlitwę moją; z głębokości wołam do Ciebie, Pa- exáudi oratiónem meam: de profúndis clamávi
nie.
ad te, Dómine.
SECRETA:
Składamy Ci, Panie, tę ofiarę chwały, dla pomnożenia Pro nostræ servitútis augménto sacrifícium tibi,
naszej gorliwości w Twojej służbie; sam racz łaskawie Dómine, laudis offérimus: ut, quod imméritis
dokonać tego, co nam powierzyłeś bez naszej zasługi. contulísti, propítius exsequáris. Per Dominum.
Przez Pana.
PRAEFATIO DE SANCTISSIMA TRINITATE:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże:
Ty z jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym
jednym jesteś Bogiem, jednym jesteś Panem, nie
w jedności jednej osoby, lecz w jednej istocie Trójcy.
W co bowiem z objawienia Twego wierzymy o Twej
chwale, to samo utrzymujemy bez żadnej różnicy
o Twoim Synu i o Duchu Świętym. Tak iż wyznając
prawdziwe i wiekuiste Bóstwo wielbimy odrębność
Osób, jedność w istocie i równość w majestacie.
Majestat ten chwalą Aniołowie i Archaniołowie, Cherubini i Serafini, którzy nie przestają wołać codziennie
powtarzając jednym głosem:
COMMUNIO:.
Zaprawdę powiadam wam: wierzcie, że otrzymacie
wszystko, o cokolwiek modląc się prosicie, a stanie się
wam.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, nie dopuść, aby Ci,
którym pozwalasz się cieszyć udziałem w Boskich tajemnicach, podlegali ludzkim niebezpieczeństwom.
Przez Pana.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum
unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es
Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte te,
crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in
confessióne veræ sempiternǽque Deitátis, et in
persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in
maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant
Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac
Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una
voce dicéntes:
Mk 11,24
Amen, dico vobis, quidquid orántes pétitis,
crédite, quia accipiétis, et fiet vobis.
Quǽsumus, omnípotens Deus: ut, quos divína
tríbuis participatióne gaudére, humánis non sinas subiacére perículis. Per Dominum.