Monoclonal Mouse Anti-Human CD13, Clone WM-47

Monoclonal Mouse Anti-Human CD13, Clone WM-47
Nr kat. F 0831
Nr kat. R 0715
Nr kat. C 7073
Przeznaczenie
FITC-Conjugated
RPE-Conjugated
RPE-Cy5-Conjugated
Do badań diagnostycznych in vitro.
F 0831, R 0715 i C 7073 są przeznaczone do użytku w cytometrii przepływowej. Anty-CD13 jest uważane za
istotne do wstępnej oceny ostrych białaczek szpikowych wraz z panelem innych przeciwciał (1, 2). Interpretacja
wyników musi być dokonana przez wykwalifikowaną osobę w kontekście wywiadu chorobowego pacjenta i
innych badań diagnostycznych.
Synonim antygenu
Aminopeptydaza N (APN), EC 3.4.11.2, gp150 (3).
Wprowadzenie
CD13 jest peptydazą M1, zaklasyfikowaną jako metalopeptydaza cynku (3-5). Jest to białko błonowe o masie
150 kDa typu II złożone z 967 aminokwasów (3-6). CD13 ma identyczną strukturę jak aminopeptydaza N,
metaloproteaza wiążąca cynk związana z błoną, która rozkłada peptydy regulujące produkowane przez
różnorodne typy komórek. Gen kodujący CD13 jest umiejscowiony na chromosomie 15 (3, 4). CD13 pełni różne
funkcje. Cząsteczka ta katalizuje usuwanie pojedynczych aminokwasów z końcowej grupy aminowej małych
peptydów i prawdopodobnie odgrywa rolę w ich trawieniu (3-6). CD13 bierze udział w modyfikacji peptydów do
antygenów MHC klasy II (3). Wiąże chemokinę MIP-1, zmieniając swoistość komórek docelowych bazofili do
eozynofili (3). CD13 działa jako receptor dla swoistych szczepów wirusów RNA (koronawirusy), które
odpowiadają za względnie duży procent infekcji górnych dróg oddechowych (3-6). CD13 spełnia ważną funkcję
we wczesnych przypadkach oddziaływania pomiędzy ludzkim wirusem cytomegalii i komórkami docelowymi.
CMV włącza białko komórkowe CD13 do swej otoczki co może powodować powstanie przeciwciał swoistych
dla CD13 u pewnych pacjentów z obniżoną odpornością (3).
CD13 jest obecne na powierzchni wspólnej komórki prekursorowej dla granulocytów i monocytów (CFU-GM) i
na komórkach linii granulocytarnej i monocytarnej we wszystkich stadiach różnicowania, a także na
nowotworowych odpowiednikach tych komórek obejmujących białaczkowe komórki blastyczne w wysokim
procencie ostrych i przewlekłych białaczek szpikowych a w mniejszym stopniu z białaczek limfatycznych (1-7).
Antygen ten jest także obecny w małym stopniu na dużych limfocytach ziarnistych natomiast brak go na innych
limfocytach, a także nie jest wyrażany na tkankach niekrwiotwórczych takich jak fibroblasty, komórki
śródbłonka, komórki nabłonka, komórki nabłonkowe z nerkowych proksymalnych kanalików i jelitowych rąbków
szczoteczkowych, na komórkach zrębowych szpiku kostnego, osteoklastach i na komórkach wyściełających
kanaliki dróg żółciowych (3, 5-7).
Dostarczone odczynniki
F 0831, R 0715 i C 7073 sprzężone z anty – CD13 zostały wyprodukowane z oczyszczonego mysiego
przeciwciała monoklonalnego. Są one dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym 1% bydlęcej
albuminy surowiczej (BSA) i 15 mmol/L NaN3, pH 7.2. Każda fiolka zawiera 100 testów (10 L koniugatu do 106
leukocytów z prawidłowej ludzkiej krwi obwodowej).
Izotyp: IgG1, kappa. Stężenie koniugatu mg/L: Patrz etykieta na fiolce.
Fluorochrom
Kontrola
negatywna
Nr kat.
F 0831
FITC (Izotiocyjanian fluoresceiny Isomer 1)
X 0927
R 0715
RPE (Fikoerytryna)
X 0928
C 7073
RPE-Cy5 (R-Fikoerytryna-Cyanina 5)
X 0955
Przeciwciało
Nr kat.
Immunogen
Komórki białaczkowe przewlekłej białaczki szpikowej (CML).
Swoistość
Anti-CD13, WM-47 włączono do programu Czwartych i Piątych Międzynarodowych Warsztatów i Konferencji:
Ludzkie antygeny różnicowania leukocytów (International Workshops and Conferences on Leucocyte
Differentiation Antigens), a badania licznych laboratoriów potwierdziły jego reaktywność z antygenem CD13 (5,
6).
Anty-CD13, WM-47, reaguje z komórkami prekursorowymi dla granulocytów i monocytów (CFU-GM cells),
granulocytami i monocytami na wszystkich stadiach różnicowania (5-7). Nie reaguje z limfocytami i płytkami (7).
Analiza cytometryczna wykazała, że Anti-CD13, WM-47, znakuje ostrą białaczkę szpikową (9/9 przypadków) i
przewlekłą białaczkę szpikową w fazie kryzy blastycznej (7/7 przypadków). Nie reaguje z komórkami
nowotworowymi białaczki limfoblastycznej typu common (0/8 przypadków) i ostrej białaczki limfoblastycznej T
komórkowej (0/1 przypadek) (7).
Środki ostrożności
1. Do stosowania przez osoby przygotowane zawodowo.
2. Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), substancję chemiczną silnie toksyczną w czystej postaci. Azydek
sodu, zastosowany w produkcie w stężeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, może reagować
z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych
azydków metali. Po usunięciu spłukać dużą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydku metalu w
kanalizacji.
(108414-002)
F 0831/R 0715/C 7073/PL/SSA/01.01.03 str. 1/2
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17
3. Jak w przypadku każdego materiału biologicznego należy stosować odpowiednie procedury obchodzenia się
z nim.
Przechowywanie
Przechowywać w ciemnym miejscu w temperaturze 2-8 C. Nie używać po upływie daty ważności podanej na
fiolce. Jeżeli odczynniki przechowywane były w innych warunkach niż wymagane użytkownik musi sprawdzić
ich stan. Nie ma wyraźnych oznak wskazujących na niestabilność tego produktu, dlatego dodatnie i ujemne
kontrole powinny być oznaczone równocześnie z próbkami pobranymi od pacjenta. Jeżeli zaobserwuje się
nieoczekiwane barwienie, którego nie można wyjaśnić odchyleniami w procedurach laboratoryjnych i
podejrzewa się problem z przeciwciałem, należy skontaktować się z serwisem technicznym producenta.
Procedura barwienia
1.
Pobrać krew żylną do probówki zawierającej antykoagulant.
2.
Wyizolować komórki jednojądrzaste poprzez odwirowanie w separatorze, ewentualnie spowodować lizę
krwinek czerwonych po kroku 6.
3.
Przepłukać komórki jednojądrzaste 2 razy RPMI 1640 lub PBS, pH 7.2-7.4.
4.
Wymieszać 100 L zawiesiny komórkowej z 10 L anty–CD13 sprzężonego z fluorochromem.
5.
Użyć niereaktywnego przeciwciała monoklonalnego o tym samym izotypie sprzężonego z tym samym
fluorochromem jako kontroli ujemnejj (patrz tabela).
6.
Inkubować w ciemnym miejscu w temperaturze 4 C przez 30 minut.
7.
Przepłukać 2 razy w PBS zawierającym 2% BSA. Ponownie umieścić komórki w odpowiednim płynie do
cytometrii przepływowej, np. 0.3 mL 1% paraformaldehydu (środek utrwalający) w 0.01 mol/L PBS, pH 7.4.
8
Przeprowadzić analizę w cytometrze przepływowym.
Zaleca się porównanie z odpowiednimi dodatnimi i ujemnymi kontrolami w każdym teście dla kontroli
odczynnika i procedury barwienia. Uwaga: koniugaty fluorochromu są wrażliwe na światło, dlatego próbki
powinny być chronione przed światłem w czasie procedury barwienia aż do momentu analizy.
Ograniczenia dla produktu
Dodatkowo zaobserwowano, że koniugaty RPE-Cy5 mogą wiązać się z monocytami powodując barwienie tła
(8).
Piśmiennictwo
1.
van Dongen JJM, Adriaansen HJ. Immunobiology of leukemia. In: Henderson ES, Lister TA, Greaves
MF, editors. Leukemia. Philadelphia, London, Toronto, Montreal, Sydney, Tokyo: WB Saunders
Company; 1996. p. 83-130.
2.
Thalhammer-Scherrer R, Mitterbauer G, Simonitsch I, Jaeger U, Lechner K, Schneider B, et al. The
immunophenotype of 325 adult acute leukemias. Relationship to morphologic and molecular classification
and proposal for a minimal screening program highly predictive for lineage discrimination. Am J Clin
Pathol 2002;117:380-9.
3.
Turni L, Shaw S, Watson B, Mason D. CD guide. In: Mason D, André P, Bensussan A, Buckley C, Civin
C, Clark E, et al., editors. Leucocyte typing VII. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 7th
International Workshop and Conference; 2000 Jun 19-23; Harrogate, United Kingdom. New York: Oxford
University Press Inc.; 2002. p. 761.
4.
Riemann D, Kehlen A, Langner J. CD13 – not just a marker in leukemia typing. Immunology Today
1999;20:83-8.
5.
Ashmun RA, Holmes KV, Shapiro LH, Favaloro EJ, Razak K, de Crom RPG, et al. M3. CD13
(aminopeptidase N) cluster workshop report. In: Schlossman SF, Boumsell L, Gilks W, Harlan JM,
Kishimoto T, Morimoto C, et al., editors. Leucocyte typing V. White cell differentiation antigens.
Proceedings of the Fifth International Workshop and Conference; 1993 Nov 3-7; Boston, USA. Oxford,
New York, Tokyo: Oxford University Press; 1995. Volume 1. p. 771-5.
6.
Look AT, Ashmun RA, Shapiro LH, O´Connell PJ, Gerkis V, D’Apice AJ, et al. M2.1. Report on the CD13
(aminopeptidase N) cluster workshop. In: Knapp W, Dörken B, Gilks WR, Rieber EP, Schmidt RE, Stein
H, et al., editors. Leucocyte typing IV. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 4th
International Workshop and Conference; 1989 Feb 21-25; Vienna, Austria. Oxford, New York, Tokyo:
Oxford University Press; 1989. p. 784-7.
7.
Favaloro EJ, Bradstock KF, Kabral A, Grimsley P, Zowtyj H, Zola H. Further characterization of human
myeloid antigens (gp160,95; gp150; gp67): investigation of epitopic heterogeneity and non-haemopoietic
distribution using panels of monoclonal antibodies belonging to CD-11b, CD-13 and CD-33. Br J
Haematol 1988;69:163-71.
8.
van Vugt MJ, van den Herik-Oudijk IE, van de Winkel JGJ. Binding of PE-CY5 conjugates to the human
high-affinity receptor for IgG (CD64). Blood 1996;88:2358-61.
Objaśnienia symboli
(108414-002)
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
Zużyć przed
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Chronić przed światłem (Patrz:
instrukcja przechowywania)
Producent
Sprawdź w instrukcji
stosowania
Numer seriii
F 0831/R 0715/C 7073/PL/SSA/01.01.03 str. 2/2
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17