Monoclonal Mouse Anti-Human CD11c, Protein 150,95

Monoclonal Mouse
Anti-Human
CD11c, Protein 150,95/FITC
klon KB90
nr kat. F 0713
Przeznaczenie
Do badań diagnostycznych in vitro.
Produkt o nr kat. F 0713 jest przeznaczony do stosowania w cytometrii przepływowej. Uważa się, że
przeciwciało anty-CD11c wraz z panelem innych przeciwciał pełni zasadniczą rolę we wstępnej ocenie
zaburzeń limfoproliferacyjnych B-komórkowych (1-3). Interpretację wyników barwienia powinien przeprowadzić
pracownik uprawniony do wykonywania takich badań w oparciu o historię choroby pacjenta oraz inne testy
diagnostyczne.
Synonim antygenu
Antygen powierzchniowy leukocytów p150,95, łańcuch integryn X, x 2, oraz CR4 (4).
Wstęp
Antygen CD11c jest łańcuchem  kompleksu integryn leukocytów p150,95 o ciężarze cząsteczkowym 150 kDa.
Białko należy do rodziny powiązanych heterodimerowych białek CD11 w systemie klasyfikacji ludzkich
antygenów różnicowania leukocytów. Rodzina CD11 dzieli wspólny łańcuch  o ciężarze 95 kDa (CD18).
Oprócz białka p150,95 do tej rodziny białek należą dwa inne białka, integryna LFA-1 (leucocyte function
associated-1 antigen, CD11a) i receptor iC3b (CD11b) (4).
W krążących leukocytach obecna jest silna ekspresja CD11c na monocytach i słaba na granulocytach neutrofili
(4). Ekspresję CD11c wykazują także komórki NK, aktywowane komórki B i T (5). Ekspresja CD11c występuje
na komórkach białaczki kosmatokomórkowej (HCL).
Ponadto ekspresja antygenu występuje na komórkach przypadków przewlekłej białaczki limfatycznej Bkomórkowej (B-CLL), białaczki prolimfocytarnej (B-PLL), chłoniaka strefy brzeżnej śledziony, ostrej białaczki
mieloblastycznej (AML), ostrej białaczki mielomonocytowej (AMML) i ostrej białaczki megakarioblastycznej
(AMKL) (1-3, 5, 6).
Odczynnik dostarczony
Koniugat anty-CD11c, F 0713, został wyprodukowany z oczyszczonego mysiego przeciwciała monoklonalnego.
Koniugat jest dostarczany w postaci płynnej w buforze zawierającym 1% albuminę surowicy bydlęcej (BSA)
oraz 15 mmol/L NaN3 o pH 7,2. Każda fiolka zawiera 100 testów (10 µL koniugatu przeznaczone jest dla
maksymalnie 106 leukocytów z normalnej ludzkiej krwi obwodowej).
Izotyp: IgG1, kappa. Stężenie koniugatu mg/L: Patrz: informacja podana na etykiecie fiolki.
Przeciwci
ało nr kat.
Fluorochrom
Kontrola ujemna
nr kat.
F 0713
FITC (Fluorescein Isothiocyanate Isomer 1)
X 0927
Immunogen
Komórki białaczki kosmatokomórkowej (7).
Swoistość
Przeciwciało Anti-CD11c, KB90, włączono do programu Szóstych Międzynarodowych Warsztatów i Konferencji:
Antygeny różnicowania leukocytów (the Sixth International Workshop and Conference on Leucocyte Cell
Differentiation Antigens), a badania przeprowadzone przez liczne laboratoria potwierdziły jego reaktywność z
antygenem CD11c (5). Przeciwciało anty-CD11c, KB90, jest reaktywne wobec regionu C-terminalu CD11c (8).
Przeciwciało anty-CD11c, KB90, reaguje z małą populacją leukocytów, silnie z monocytami i słabo z
granulocytami w krwi obwodowej (7). Wykazano, że w przewlekłych limfoproliferacyjnych zaburzeniach
przeciwciało anty-CD11c, KB90, znakuje HCL (21/21 przypadków (3) i 14/14 przypadków (6)), B-CLL (52/106
przypadków (3) i 8/39 przypadków (6)), B-PLL (9/9 przypadków (3) i 2/6 przypadków (7)), oraz nieziarnicze
chłoniaki złośliwe CD5-ujemne (11/19 przypadków (3)). Wykazano, że w ostrych białaczkach przeciwciało antyCD11c, KB90, znakuje AMML (36/36 przypadków), AMKL (4/9 przypadków)i AML (16/30 przypadków) (6).
Środki ostrożności
1. Do stosowania przez wyszkolony personel.
2. Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), substancję chemiczną silnie toksyczną w czystej postaci. Azydek
sodu, zastosowany w produkcie w stężeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, może reagować z
elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków
metali. Po usunięciu spłukać dużą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydku metalu w kanalizacji.
3. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych należy stosować
właściwe procedury postępowania.
Przechowywanie
(107866-003)
Przechowywać w ciemnym miejscu w temp. 2etykiecie fiolki. Jeśli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niż podane powyżej, użytkownik musi
zweryfikować takie warunki. Nie ma oczywistych oznak wskazujących na utratę stabilności produktu. Dlatego
jednocześnie z badaniem próbek pacjenta należy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. Jeśli wystąpi
nieoczekiwany wzór barwienia, którego nie można wyjaśnić różnicami w procedurach laboratoryjnych i istnieje
podejrzenie, że przyczyną może być problem z przeciwciałem, należy niezwłocznie skontaktować się z Działem
Pomocy Technicznej naszej firmy.
F 0713/PL/SSA/17.05.04 s. 1/2
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17
Procedura barwienia
1.
Pobrać krew żylną do probówki z antykoagulantem.
2.
Wyizolować komórki jednojądrzaste przez odwirowanie na podłożu rozdzielającym. Alternatywnie po
wykonaniu czynności opisanych w punkcie 6 zhemolizować krwinki czerwone.
3.
Dwukrotnie przepłukać komórki jednojądrzaste roztworem RPMI 1640 lub PBS o pH 7,2-7,4.
4.
W jednej probówce wymieszać 100 L zawiesiny komórek z 10 L F 0713.
5.
Jako kontrolę ujemną zastosować niereaktywne przeciwciało monoklonalne tego samego izotopu,
skoniugowane z tym samym fluorochromem (patrz: tabela).
6.
7.
Dwukrotnie przepłukać roztworem PBS zawierającym 2% BSA. Ponownie zawiesić komórki w każdej z
probówek w płynie odpowiednim dla analizy cytometrycznej, np. w 0,3 mL 1% paraformaldehydzie
(utrwalacz) w 0,01 mol/L PBS o pH 7,4.
8.
Analizować na cytometrze przepływowym.
Dla zapewnienia kontroli odczynników i przygotowania próbek zalecane jest stosowanie podczas każdego testu
odpowiednich próbek kontroli dodatniej i ujemnej. Należy pamiętać, że koniugaty fluorochromu są wrażliwe na
działanie światła, dlatego podczas procedury barwienia i do chwili wykonania analizy należy chronić próbki
przed działaniem światła.
Piśmiennictwo
1.
van Dongen JJM, Adriaansen HJ. Immunobiology of leukemia. In: Henderson ES, Lister TA, Greaves MF,
editors. Leukemia. Philadelphia, London, Toronto, Montreal, Sydney, Tokyo: WB Saunders Company;
1996. p. 83-130.
2.
Sánchez ML, Almeida J, Vidriales B, López-Berges MC, García-Marcos MA, Moro MJ, et al. Incidence of
phenotypic aberrations in a series of 467 patients with B chronic lymphoproliferative disorders: basis for
the design of specific four-color stainings to be used for minimal residual disease investigation. Leukemia
2002;16:1460-9.
3.
Marotta G, Raspadori D, Sestigiani C, Scalia G, Bigazzi C, Lauria F. Expression of the CD11c antigen in
B-cell chronic lymphoproliferative disorders. Leuk Lymphoma 2000;37:145-9.
4.
Hogg N. AS4. CD11c workshop panel report. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert
SM, Mason DY, Miyasaka M, et al., editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens.
Proceedings of the 6th International Workshop and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New
York, London: Garland Publishing Inc.; 1997. p. 347-348.
5.
Luk J, Springer TA. AS5.3. CD11c cluster report. In: Schlossman SF, Boumsell L, Gilks W, Harlan JM,
Kishimoto T, Morimoto C, et al., editors. Leucocyte typing V. White cell differentiation antigens.
Proceedings of the 5th International Workshop and Conference; 1993 Nov 3-7; Boston, USA. Oxford, New
York, Tokyo: Oxford University Press; 1995. Volume 2. p. 1590-1591.
6.
Erber WN, Mynheer LC, Mason DY. APAAP labelling of blood and bone-marrow samples for phenotyping
leukaemia. Lancet 1986;I:761-5.
7.
MacDonald SM, Pulford K, Falini B, Micklem K, Mason DY. A monoclonal antibody recognizing the
p150/95 leucocyte differentiation antigen. Immunology 1986;59:427-31.
8.
Luk J, Luther E, Diamond MS, Springer TA. AS5.9. Subunit specificity and epitope mapping of Mac-1 and
p150,95 mAb using chimeric CD11b X CD11c transfectants. In: Schlossman SF, Boumsell L, Gilks W,
Harlan JM, Kishimoto T, Morimoto C, et al., editors. Leucocyte typing V. White cell differentiation antigens.
Proceedings of the 5th International Workshop and Conference; 1993 Nov 3-7; Boston, USA. Oxford, New
York, Tokyo: Oxford University Press; 1995. Volume 2. p. 1599-1601.
Objaśnienia symboli
(107866-003)
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
Zużyć przed
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Chronić przed światłem
Producent
Sprawdzić w instrukcji
stosowania
Numer serii
F 0713/PL/SSA/17.05.04 s. 2/2
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17