Microsoft PowerPoint

2011-08-02
Złuszczeniem głowy kości udowej określamy
zaburzenie polegające na przemieszczeniu
położenia głowy w stosunku do szyjki
zachodzące w obrębie chrząstki nasadowej.
Choroba występuje wyłącznie w okresie istnienia
chrząstki nasadowej.
Physiotherapy & Medicine
www.pandm.org
Szyjka przemieszcza się przestrzennie, a
głowa obraca za nią w obrębie panewki.
Zmiana położenia głowy wobec szyjki
odbywa się w różnych kierunkach.
W literaturze spotyka się różne miana na
określenie tej jednostki jak: młodzieńcze
złuszczenie głowy kości udowej
(epiphysiolysis coxae juvenilis), biodro
szpotawe dorastających (coxa vara
adolescentium), nasadowe biodro szpotawe
(coxa vara epiphysarea) i inne.
Budowa chrząstki nasadowej.
Chrząstka nasadowa składa się z 6 warstw:
1. Płytki kostnej granicznej.
2. Warstwy macierzystej (spoczynkowej) –
stratum germinativum.
3. Warstwy rozrodczej – stratum
proliferationis.
4. Warstwy komórek przerosłych –
stratum hipertrophicum.
5. Warstwy komórek degeneracyjnych
(wapnienia) – stratum degenerativum.
W pierwszym stadium występuje
przekrwienie maziówki stawu
biodrowego, pojawiają się około
naczyniowe nacieki limfocytarne,
powiększają się rozstępy pomiędzy
kolumnami komórek chrząstki
nasadowej, zatraca się harmonijny
układ warstwowy oraz następuje
fibrylacja włókien kolagenowych
macierzy.
6. Warstwy kostnienia – stratum
ossificationis.
1
2011-08-02
W drugim stadium powstaje bezwład w
komórkach przerosłych i zwyrodniałych, a
następnie tworzy się szczelina w warstwie
komórek przerosłych widoczna nawet
gołym okiem. Na granicy pomiędzy
chrząstką a kością powstają zaburzenia
kostnienia przy zachowanym kontakcie
głowy z szyjką. W okolicy głowowo –
bocznej szyjki powstaje ubytek
spowodowany uciskiem napiętej okostnej,
zaś od strony przyśrodkowej, gdzie okostna
ulega odłuszczeniu od szyjki pojawiają się
nawarstwienia okostnowe.
W czwartym stadium dochodzi do tworzenia
się zrostu włóknistego, a później kostnego
pomiędzy zniekształconą szyjką i
przemieszczoną głową. W obrazie
mikroskopowym widoczne jest cofanie się
zmian odczynowych i zanikanie
histologicznego charakteru chrząstki
nasadowej.
W trzecim stadium następuje pełny rozwój
złuszczenia. W chrząstce nasadowej postępują
procesy dezintegracji, zaciera się warstwowy układ
komórek chrzęstnych, występuje wypustkowate
przenikanie kolumn komórkowych w kierunku
nasady lub przynasady oraz zaburzenie tworzenia
się beleczek kostnych na przejściu chrząstki w
kość. W głowie i szyjce spostrzega się wylewy
krwawe, odczyny zapalne i ogniska martwicy.
Pojawiają się zmiany w kształcie szyjki, pod
postacią zaniku jej tylno – dolnej części i
zaburzenia osiowe na linii głowa szyjka
przybierające jedną z postaci złuszczenia.
Obecnie uwaga skupia się na trzech głównych
teoriach:
1. Hormonalnej
2. Mechanicznej
3. Zatruć pokarmowych.
Okres II – złuszczenie początkowe
Wyróżnia się cztery okresy kliniczne w przebiegu
złuszczenia głowy kości udowej.
Okres I – zagrożenie złuszczeniem
Przeważnie jest klinicznie bezobjawowy, zmiany
patologiczne odpowiadają wczesnemu uszkodzeniu
chrząstki nasadowej.
Charakteryzuje tworzenie się szczeliny w chrząstce
nasadowej i rozluźnienie spoistości pomiędzy głową i
szyjką, niekiedy z nieznacznym przemieszczeniem
głowy a klinicznie objawia się pojawieniem się bólu.
2
2011-08-02
Okres III – złuszczenie dokonujące się
Cechuje stopniowe przemieszczanie się wzajemne
głowy i szyjki, z tworzeniem się ubytku w szyjce. W
okresie tym ujawniają się wszystkie objawy kliniczne
i radiologiczne złuszczenia, oraz występują
złuszczenia nagłe.
Okres IV – złuszczenie wygojone
Objawia się wygojeniem, zrostem włóknistym lub kostnym
zniekształconych i przemieszczonych głowy i szyjki.
Badanie radiologiczne.
Podstawowym badaniem diagnostycznym złuszczenia
głowy kości udowej jest badanie radiologiczne.
Obowiązuje wykonanie zdjęcia obu stawów
biodrowych: przednio – tylnego i osiowego.
Zdjęcia te mogą wykazać stan przedzłuszczeniowy,
złuszczenie początkowe lub złuszczenie dokonane,
kierunek i wielkość złuszczenia, oraz stan szyjki, w
którym najważniejszy jest ubytek jej tylnej części.
3