UPADEK HIPOTEKI PRZYMUSOWEJ Z MOCY PRAWA UZNANY ZA
Transkrypt
UPADEK HIPOTEKI PRZYMUSOWEJ Z MOCY PRAWA UZNANY ZA
UPADEK HIPOTEKI PRZYMUSOWEJ Z MOCY PRAWA UZNANY ZA NIEKONSTYTUCYJNY W dniu 25 października 2016 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną dotyczącą zasad zabezpieczania roszczeń. W wydanym wyroku Trybunał orzekł o niezgodności z Konstytucją zasady automatycznego wygasania hipoteki przymusowej po miesiącu od zakończenia sprawy, którą zabezpiecza. Czego dotyczy rozstrzygnięcie? Zgodnie z analizowanym przez Trybunał Konstytucyjny przepisem art. 7541 § 1 k.p.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej albo jeżeli sąd inaczej nie postanowi, zabezpieczenie udzielone według przepisów k.p.c. o zabezpieczeniu roszczeń pieniężnych upada po upływie miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu. W tym okresie uprawniony powinien podjąć niezbędne kroki zmierzające do realizacji swego prawa podmiotowego, o ile takie kroki są konieczne. Celem regulacji było zapobieżenie dublowania się tytułu zabezpieczającego i wykonawczego, a w konsekwencji ochrona praw dłużnika. Ustawodawca uznał bowiem, że z chwilą prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy ochronę prawną wierzycielowi zapewni tytuł wykonawczy, a zatem przyczyny, dla których dokonano zabezpieczenia przestają istnieć. Innymi słowy, omawiana regulacja uniemożliwia wierzycielowi dokonywanie czynności prowadzących do egzekwowania swoich roszczeń jednocześnie na podstawie tytułu zabezpieczającego i wykonawczego. Jak przepis ten uderza w wierzyciela? Skarga konstytucyjna rozpoznawana przez Trybunał została oparta na kanwie stanu faktycznego, w którym przedsiębiorca budowlany pozostający w sporze z kopalnią kruszyw uzyskał nakaz zapłaty, w którym zasądzono od kopalni na jego rzecz zapłatę kwoty 600 tys. zł. Sąd udzielił także zabezpieczenia w postaci hipoteki przymusowej na nieruchomości kopalni. Po miesiącu od uzyskania tytułu wykonawczego hipoteka upadła na mocy art. 7541 §1 k.p.c. Na nieszczęście przedsiębiorcy w tym samym czasie upadła też kopalnia. Bez hipoteki roszczenie wierzyciela nie miało zaś szans na zaspokojenie w toku postępowania upadłościowego. W skardze wierzyciel podnosił, że art. 7541 § 1 k.p.c., zgodnie z którym zabezpieczenie upada po miesiącu od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego powództwo, niezależnie do podjętych przez uprawnionego czynności egzekucyjnych (nawet wówczas, gdy egzekucja z przedmiotu zabezpieczenia została już wszczęta), wypacza sens instytucji hipoteki przymusowej w ramach postępowania zabezpieczającego. W ciągu miesiąca nie jest bowiem możliwe przeprowadzenie i zakończenie postępowania egzekucyjnego. Na tym tle problem konstytucyjny sprowadzał się więc do pytania, czy oderwanie biegu terminu od dalszych czynności wierzyciela stanowi proporcjonalną ingerencję w jego prawa majątkowe, zabezpieczone hipoteką przymusową ustanowioną na nieruchomości dłużnika. Dlaczego przepis jest niekonstytucyjny? Trybunał Konstytucyjny orzekając niezgodność analizowanej regulacji z przepisem art. 64 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji stwierdził, że art. 7541 § 1 k.p.c. w zakresie wskazanym w sentencji wyroku stanowi nadmierne ograniczenie praw majątkowych wierzyciela. Zdaniem TK ustawodawca w nieprawidłowy sposób wyważył ochronę praw wierzyciela i dłużnika. Do ochrony takiej niezbędny jest sam termin ustawowy, po upływie którego upada zabezpieczenie. Zaskarżony przepis, uniezależniając bieg terminu od dalszych czynności wierzyciela prowadzi natomiast do tworzenia jedynie pozornej ochrony jego prawa majątkowego, które w istocie staje się od razu nieskuteczne. W tym kontekście przywołana regulacja narusza konstytucyjne prawo własności, tj. art. 64 ust. 1. Konstytucji. Trybunał orzekł nadto, iż poprzez wprowadzenie terminu, po upływie którego ustanowiona w postępowaniu zabezpieczającym hipoteka przymusowa wygasa z mocy ustawy, ograniczone zostało prawo wierzyciela do sądu zagwarantowane przepisem art. 45 ust. 1 Konstytucji. W orzecznictwie konstytucyjnym przyjmuje się bowiem, że elementem prawa do sądu jest gwarancja wykonania prawomocnego orzeczenia sądowego w postępowaniu egzekucyjnym. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że bezwzględny charakter omawianego terminu oraz brak instytucji procesowych zapobiegających upadkowi zabezpieczenia oraz utracie pierwszeństwa hipotecznego, podważały sens ochrony sądowej udzielanej w postępowaniu zabezpieczającym. W konsekwencji omawiana regulacja została przez TK uznana za niedopuszczalną, wobec czego nie może zostać utrzymana w systemie prawa. Przepis w omawianym zakresie traci moc obowiązującą z upływem 18 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Orzeczenie zapadło jednogłośnie (sygn. SK 71/13). Łódź, dnia 28 listopada 2016 r. Anna Damas prawnik * Zastrzeżenie prawne Przedstawiona informacja jest udostępniania nieodpłatnie, ma charakter informacyjny i nie stanowi porady prawnej. W celu uzyskania wiążącej porady prawnej i szczegółowych informacji, wszystkich zainteresowanych prosimy o kontakt z Kancelarią Chudzik i Wspólnicy Radcowie Prawni sp.p. Chudzik i Wspólnicy Kancelaria Prawna ul. Zelwerowicza 41/2 | 90-147 Łódź tel. (+48) 42 680 23 33 | www.chudzik.pl | e-mail: [email protected]