Pieśń miłosna
Transkrypt
Pieśń miłosna
Pieśń miłosna Święty Walenty, rzymski kapłan, wraz ze św. Mariuszem i jego rodziną asystował męczennikom, którzy cierpieli za panowania cesarza Klaudiusza Gota II w III wieku. Wkrótce sam został pojmany i odesłany do prefekta Rzymu, który rozkazał najpierw bić go maczugami, a następnie ściąć. Poniósł śmierć męczeńską około roku 270. Zwyczaj przesyłania w tym dniu podarków, listów i obrazków miłosnych jest pozostałością starego pogańskiego obyczaju: chłopcy rysowali imiona swych ukochanych na cześć bogini dziewcząt Februata Juno 15 lutego. Adaptując tę praktykę, chrześcijaństwo podstawiło imiona świętych na rysowanych w tym dniu obrazkach. Utwory o tematyce miłosnej funkcjonowały od zawsze to znaczy odkąd istnieje mężczyzna i kobieta. O czasach okresu pierwotnego i starożytności wiemy niewiele, ale teksty żródłowe informują o tym, że taki rodzaj muzyki występował. Zródłem kultury muzycznej jest muzyka ludowa, tworzona przez anonimowych artystów i przekazywana ustnie z pokolenia na pokolenie, stanowiła natchnienie dla kompozytorów zarówno w muzyce klasycznej jak i popularnej. Występują tu różne rodzaje pieśni np. okolicznościowe, powszednie, zawodowe, miłosne i wiele innych. W średniowieczu- epoce sztuki romańskiej i gotyckiej działali tak zwani trubadurzy na południu Francji i truwerzy na północy Francji. Sztuka trubadurów to sztuka dworska, wielbiąca kobiety, truwerzy uprawiali poezję epicką i dworską lirykę miłosną wzorując się na trubadurach. Z Francji kunszt tworzenia takich pieśni przeniósł się do Portugalii i górnych Włoch, do Anglii, na Sycylię a nawet na Węgry. Muzyka w epoce odrodzenia była odbiciem filozofii epoki: kultu Boga, człowieka i radości życia. Obok komponowanych nadal, skomplikowanych i wielogłosowych dzieł religijnych, rozwijała się muzyka świecka pisana na chóry, o tematyce sielskiej, mitologicznej i miłosnej. Mecenasami kultury byli królowie i książęta. Głównymi przedstawicielami tego okresu byli Orlando di Lasso, Wacław z Szamotuł, Mikołaj Gomółka. Muzyka klasycyzmu to epoka wielkich klasyków wiedeńskich- Haydna, Mozarta, Beethovena. Wolfgang Amadeusz Mozart był kompozytorem, który lubił swobodę i życie towarzyskie. W jego utworach , szczególnie operach takich jak: „Czarodziejski flet”, „ Wesele Figara”, czy „Uprowadzenie z seraju”, ukazuje miłosne historie, intrygi. Arie, pochodzące z tych oper to piękne, pełne uczucia pieśni miłosne. Beethoven zaś jest autorem przede wszystkim IX symfonii, ale i „Sonaty fortepianowej zwanej Księżycową”. W czasie pisania tej sonaty był żarliwie zakochany w jednej ze swych uczennic, hrabinie Giuliettcie, której zadedykował ten utwór. „ Dla Elizy” to kolejny utwór zwany „bagatelą”, którą poświecił swojej uczennicy Teresie Malfatti zdają c sobie sprawę z jej niewielkich umiejętności gry na fortepianie. Można by jeszcze mnożyć wiele przykładów liryki miłosnej w muzyce na przestrzeni kolejnych epok. Ludzie odkąd świat światem kochali się, kochają i kochać będą. Dzisiaj jest wiele utworów znanych zespołów i solistów takich jak Cohen czy Chris de Burg, którzy śpiewają o miłości. Sylwia Kowalska