Technologia pracy umysłowej

Hanna Hamer
SYLABUS do zajęć: TECHNOLOGIA PRACY UMYSŁOWEJ
Cele zajęć: autoprezentacja perfekcyjna i bez stresu.; doskonalenie technik twórczego
myślenia i uczenia się.
Metody prowadzenia zajęć: 50% wykład (takŜe prezentacja multimedialna) i
50%
warsztaty.
Wymagania wstępne: motywacja do współpracy z osobą prowadzącą i grupą, aktywność
podczas zajęć, poczucie humoru.
PROGRAM RAMOWY
1. Cele
i
funkcje
autoprezentacji.
Wyznaczniki
skłonności
do
doskonalenia
autoprezentacji. Obronne taktyki autoprezentacyjne. Ingracjacja, autopromocja
kompetencji, kąpanie się w cudzej chwale, moralizowanie, zastraszanie.
2. Tor centralny i peryferyczny podczas wystąpień publicznych. Sztuka prezentacji –
szczegółowe wskazówki. Socjotechniki autoprezentacyjne.
3. RóŜnice psychologiczne między kobietami i męŜczyznami.
4. Przegląd technik radzenia sobie ze stresem. Kontrola stresu w praktyce.
5. Zastosowanie róŜnych technik myślenia twórczego, takich jak: burza mózgów,
transformacje, 6 kapeluszy E. de Bono. Twórcze notatki, czyli mind mapping.
Literatura do egzaminu (obowiązkowa):
Hamer, H. (2005). Psychologia społeczna. Teoria i praktyka. Warszawa: DIFIN. Rozdz. 13.
Zasady, techniki i pułapki autoprezentacji. S.235-252.
Hamer, H. (1999). Nowoczesne uczenie się albo ściąga z metodyki pracy umysłowej.
Warszawa: VEDA. (cała, stron: 74).
Literatura uzupełniająca:
Bralczyk, J. (2004). Język na sprzedaŜ. Gdańsk: GWP.
Leary M. (1999). Wywieranie wraŜenia na innych. O sztuce autoprezentacji. Gdańsk: GWP.
Warunki zaliczenia: test egzaminacyjny, przygotowanie i wygłoszenie krótkiej prezentacji.