Prof. dr hab. Aleksander Tyka

Prof. dr hab. Aleksander Tyka
Prof. dr hab. Aleksander Tyka urodził się 6 kwietnia 1951 r. w Tarnowie. W latach
1970–1974 studiował w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie na kierunku
Wychowanie Fizyczne. Podczas studiów pracował w Kole Naukowym Fizjologów przy
Instytucie Fizjologii Człowieka. W 1974 r. został asystentem w Zakładzie Fizjologii
i Biochemii, gdzie przeszedł prawie wszystkie szczeble awansu zawodowego. Od początku
jego zainteresowania badawcze były związane z fizjologią rozwojową, fizjologią
środowiskową i fizjologią sportu. W roku 1983 obronił pracę doktorską i został
zatrudniony na stanowisku adiunkta w Zakładzie Fizjologii i Biochemii krakowskiej
Uczelni.
W 1996 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk o kulturze
fizycznej w zakresie fizjologii sportu, a za całokształt dorobku naukowego w roku 2009 r.
Prezydent RP nadał mu tytuł naukowy profesora. W latach 1996–1997 był członkiem
Rady ds. Kształcenia Nauczycieli przy Ministrze Edukacji. W r. 1997 został zastępcą
dyrektora Instytutu Fizjologii Człowieka ds. Nauki, a obecnie kieruje Zakładem Fizjologii
i Biochemii.
Od 2008 r. pełni funkcję Prorektora ds. Studenckich. W ramach międzynarodowej
współpracy naukowej odbył staże zagraniczne m.in. w Faculty of Medicine Department
Physiology, Mahidol University Bangkok (Tajlandia) w 1987 r., w Faculty of Medicine
Institute of Biomedicine, Kuopio-University (Finlandia) dwukrotnie w 1988 i 1989 r., w
Tampere School of Public Heath (Finlandia) oraz w Children’s Exercise and Nutrition
Centre, Departments of Pediatrics, Mc Master-University, Hamilton (Kanada) w 2000 r.
Prof. dr hab. Aleksander Tyka jest autorem lub współautorem ponad stu prac
naukowych, wśród których przeważają oryginalne prace twórcze. Wykonał ponad 90
zastrzeżonych ekspertyz z badań fizjologicznych sportowców kadry narodowej w różnych
dyscyplinach sportu. Wypromował 8 doktorów nauk o kulturze fizycznej, 140 magistrów
wychowania fizycznego, fizjoterapii, turystyki i rekreacji oraz 130 licencjatów. Obecnie
jest promotorem trzech kolejnych doktorantów.
Od początku pracy na Uczelni aktywnie współpracował z licznymi krajowymi
związkami i organizacjami sportowymi, m.in. z Polskim Związkiem Narciarskim (badania
sportowców kadry narodowej kobiet i mężczyzn w snowboardzie i narciarstwie
zjazdowym, skoczków narciarskich), Polskim Komitetem Paraolimpijskim (kadra PKPar w
narciarstwie zjazdowym), Polskim Związkiem Piłki Nożnej (PZN), Polskim Związkiem
Łucznictwa (PZŁ), Polskim Związkiem Kolarstwa (PZK), szkołami mistrzostwa sportowego
oraz z klubem uczelnianym AZS AWF Kraków (sekcje narciarstwa zjazdowego,
snowboardu, kajakarstwa górskiego) w zakresie fizjologicznej oceny poziomu wydolności
fizycznej organizmu. Poza macierzystą Uczelnią wykłada także w PWSZ w Nowym Sączu.
Posiada liczne uprawnienia związane z uprawianiem sportów zimowych
i letnich: trener II klasy piłki nożnej, instruktor narciarstwa zjazdowego PZN, SITN,
instruktor żeglarstwa PZŻ, sternik motorowodny i ratownik WOPR.
Działalność w organizacjach naukowych i społecznych: członek Polskiego Towarzystwa
Naukowego Kultury Fizycznej, członek Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej, New
York Academy of Sciences, American College of Sports Medicine.
Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia: nagroda Przewodniczącego GKKFiT za szczególnie
ważne i twórcze osiągnięcia w 1985 r., i nagroda Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej
i Turystyki za osiągnięcia naukowe w 1997 r., Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej
– Brązowa Odznaka i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej.
Prywatnie jest żonaty, ma dwoje dorosłych dzieci - syna Dariusza i córkę Annę.
Jego hobby to tenis ziemny, wędkarstwo muchowe, żeglarstwo, narciarstwo zjazdowe
i turystyka rowerowa.