Marzec 2011 - Parafia Św. Józefa

Miesięcznik parafii Św. Józefa w Gorzowie Wlkp.
Nr (73) 200
Marzec 2011 r.
"ŻYCIE LUDZKIE JEST ŚWIĘTE
i nienaruszalne w każdej chwili jego istnienia,
także w fazie początkowej,
która poprzedza narodziny.
Człowiek już w łonie matki należy do Boga".
Jan Paweł II,
encyklika Evangelium vitae
Ogłoszenia
1. 9 marca przeżywać będziemy Środę Popielcową, która rozpocznie Okres Wielkiego Postu. Msze św. w środę
o godz. 8.00, 17.00 – dla dzieci i 19.00. W Środę Popielcową obowiązuje post ścisły, czyli nie tylko jakościowy,
ale i ilościowy. Jest to również dzień ścisłej abstynencji.
2. Od Środy Popielcowej trwamy w okresie Wielkiego Postu. Jest to czas szczególny, który sprzyja nawróceniu
się ku Bogu, dlatego mamy w tym czasie obowiązkowo, jak mówi przykazanie kościelne, wyspowiadać się i
przyjąć Komunię św.
3. Serdecznie zapraszamy na nabożeństwa wielkopostne:
•Droga krzyżowa w piątki: dla dzieci o godz. 17.00 a dla młodzieży i dorosłych o 18.00.
•Gorzkie Żale w każdą Niedzielę Wielkiego Postu o godz. 18.00.
•Rekolekcje Wielkopostne - w terminie od 09 do 11 marca wygłosi Ks. Robert Patro.
4. 19 marca, przypada Uroczystość Św. Józefa, w naszej parafii przeżywać będziemy Odpust Parafialny. Mszy
św. Odpustowej o godz. 18.30, będzie przewodniczył O. Prowincjał Ryszard Szmydki. Zapraszamy
wszystkich Parafian i Gości.
5. Jałmużnę postną możemy składać do skarbony na filarze przy wyjściu z kościoła.
PLAN REKOLEKCJI
WIELKOPOSTNYCH 2011
Środa Popielcowa – 9 marca
Godz. 8.00 - Msza św. z Nauką Rekolekcyjną
Godz. 17.00 – Msza św. z Nauką Rekolekcyjną (dzieci)
Godz. 19.00 – Msza św. z Nauką Rekolekcyjną
Czwartek - 10 marca
Godz. 8.00 - Msza św. z Nauką Rekolekcyjną
Godz. 18.00 – Adoracja Najświętszego Sakramentu
SPOWIEDŹ REKOLEKCYJNA
Godz. 19.00 – Msza św. z Nauką Rekolekcyjną
Piątek - 11 marca Godz. 8.00 - Msza św. z Nauką Rekolekcyjną
Godz. 18.00 – Droga Krzyżowa
SPOWIEDŹ REKOLEKCYJNA
Godz. 19.00 – Msza św. z Nauką Rekolekcyjną
– Zakończenie Rekolekcji
Rekolekcje dla Młodzieży
środa, czwartek, piątek
Godz. 9.15 i 10.30
Rekolekcje głosi ks. Robert Patro – Diecezjalny Duszpasterz Młodzieży
Z biurka O. Proboszcza
KOCHANI MOI!
W środę popielcową rozpoczynamy święty, szczególny czas Wielkiego Postu.
Zewnętrznym znakiem naszego wejścia na drogę pokuty i nawrócenia będzie posypanie głowy popiołem. Cały Wielki Post jest wezwaniem do odwrócenia się od
siebie samego po to, aby skierować się ku Bogu. Jest to wołanie o umieszczenie
Go w centrum myśli i zamierzeń, zajętych często wyłącznie przez nasze własne „ja”. Jest to zachęta
do zwrócenia się ku Bogu jak dziecko, to znaczy z prostotą, entuzjazmem i radością. Jeśli pragniemy
budować prawdziwą komunię z Chrystusem, to nie może zabraknąć nam sił i czasu na uważniejsze
wsłuchiwanie się w Jego głos, na baczniejsze przyglądanie się Jego życiu i postępowaniu, na szczerszą
i dłuższą z Nim rozmowę…
W głębszym przeżywaniu Wielkiego Postu pomogą nam nabożeństwa wielkopostne. W każdy piątek
w naszym kościele o godz. 18.00 będziemy szli za Chrystusem Jego Krzyżową Drogą, a w niedziele
o godz. 18.00 będziemy rozpamiętywali Jego Mękę podczas Gorzkich Żali. Nie żałujmy czasu i odwagi,
aby w tym zlaicyzowanym dziś świecie pokazać, że mocno trwamy przy Chrystusowym Krzyżu – znaku
zbawienia. Niech ten Krzyż przypomina, zwłaszcza wrogom Kościoła, że największą wartością w życiu
jest miłość płynąca z tego właśnie Krzyża: „W krzyżu miłości nauka”.
W środę popielcową rozpoczynamy też Kwartalne Dni Modlitw o Ducha Pokuty. Pamiętajmy,
że pokuta jest owocem Bożej łaski i Bożego miłosierdzia (por. KKK nr 1432-1433). Wielki Post powinien
być naznaczony jeszcze intensywniejszą współpracą z Bogiem, który jest Źródłem wszelkiego dobra
i „daje nam siłę zaczynania od nowa” (KKK nr 1432).
Z większą odwagą i radykalniej otwórzmy się na wielkopostną akcję trzeźwości. Pierwszy tydzień
Wielkiego Postu jest Tygodniem Modlitw o Trzeźwość Narodu. Kościół wzywa do szczególnej indywidualnej i wspólnotowej modlitwy oraz do abstynencji, która przychodzi łatwiej w tym pokutnym okresie.
A może warto rozciągnąć tę akcję na cały Wielki Post, niech pośród nas nie będzie już osób i rodzin,
które cierpią z powodu nałogu pijaństwa, nikotynizmu i narkomanii. W pobliżu Boga zawsze jesteśmy
mocni i święci.
Pamiętajmy, że w okresie Wielkiego Postu możemy uzyskać
odpust zupełny, a więc darownie kary doczesnej za grzechy odpuszczone w sakramencie pojednania, jednak nie naprawione przez nas.
Warunkiem uzyskania odpustu jest wzbudzenie właściwej
intencji, stan łaski uświęcającej, wyrzeczenie się przywiązania
do grzechu, modlitwa w intencjach Ojca Świętego. Odpust
zupełny można uzyskać w każdy piątek Wielkiego Postu za
udział w Drodze Krzyżowej, a także w każdą niedzielę za udział
w nabożeństwie Gorzkich Żali oraz za odprawienie przynajmniej
trzydniowych rekolekcji.
Prośmy więc Chrystusa, aby nas wspomagał w naszych
wielkopostnych zmaganiach.
O. Dariusz Galant - Proboszcz
Intencje Apostolstwa Modlitwy - marzec 2011
Intencja ogólna:
Aby narody Ameryki Łacińskiej dochowywały wierności Ewangelii i cieszyły się coraz większą
sprawiedliwością społeczną i pokojem.
Intencja misyjna:
Aby Duch Święty dawał światło i siłę chrześcijańskim wspólnotom i wiernym prześladowanym
bądź dyskryminowanym z powodu Ewangelii w licznych regionach świata.
Strona 3
Kalendarz Liturgiczny
1.03 – 31.03.2011
Z kalendarza liturgicznego
MAPA WIELKIEGO POSTU
Tutaj wszystko ma swoje miejsce i znaczenie
1. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie
1 marca 2011 r., Wtorek
Syr 35,1-12; Mk 10,28-31
2 marca 2011 r., Środa
Syr 36,1.4-5a.10-17;
Mk 10,32-45
3 marca 2011 r., Czwartek
Syr 42,15-25; Mk 10,46-52
4 marca 2011 r., Piątek
Św. Kazimierza, królewicza
- święto
Syr 51,13-20; Łk 12,35-40
5 marca 2011 r., Sobota
Syr 51,12-20; Mk 11,27-33
6 marca 2011 r.
Dziewiąta Niedziela zwykła
Pwt 11,18.26-28;
Rz 3,21-25a.28; Mt 7,21-27
7 marca 2011 r., Pon.
Tb 1,1a.2;2,1-9 Wlg;
Mk 12,1-12
8 marca 2011 r., Wtorek
Tb 2,10-23; Mk 12,13-17
9 marca 2011 r., Środa
Popielec
Środa Popielcowa
Jl 2,12-18; 2 Kor 5,20-6,3;
Mt 6,1-6.16-18
10 marca 2011 r., Czwartek
Czwartek po Popielcu
Pwt 30,15-20; Łk 9,22-25
11 marca 2011 r., Piątek
Piątek po Popielcu
Iz 58,1-9; Mt 9,14-15
12 marca 2011 r., Sobota
Sobota po Popielcu
Iz 58,9b-14; Łk 5,27-32
13 marca 2011 r.
Pierwsza Niedziela Wielkiego
Postu
Rdz 2,7-9; 3,1-7;
Rz 5,12.17-19; Mt 4,1-11
14 marca 2011 r., Pon.
Kpł 19,1-2.11-18; Mt 25,31-46
15 marca 2011 r., Wtorek
Iz 55,10-11; Mt 6,7-15
Strona 4
się z Bogiem (2Kor 5,20)
Wielki Post zaczyna się w środę popielcową, a kończy się w południe Wielkiego
Czwartku. Trwa więc 38 dni (z Wielkim
Piątkiem i Wielką Sobotą 40); niedziele
i Triduum Paschalne nie włącza się w okres
Wielkiego Postu.
2. Nawróćcie się do mnie całym swym
sercem przez post i płacz i lament
(Jl 2,12)
Środa Popielcowa - nałożenie popiołu
na głowę jest symbolem pokory, pokuty
i oczyszczenia, wprowadza nas w okres
Wielkiego Postu, byśmy mogli godnie świętować Tajemnicę paschalną.
3. On poszcząc przez czterdzieści dni na pustyni własnym przykładem uświęcił
okres pokuty, On zniweczył wszystkie podstępy szatana i nauczył nas zwyciężać
pokusy do grzechu (Prefacja na 1 niedzielę Wielkiego Postu)
I tydzień Wielkiego Postu to przede wszystkim czuwanie jako przeciwdziałanie
szatanowi.
4. Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi
z ust Bożych (Mt 4,4)
I Niedziela Wielkanocna - Bóg przedstawia nam plan zbawienia. Wzywa człowieka
i obiecuje mu zwycięstwo, jeśli tylko oprze się na Jego łasce Słowie.
5. On po zapowiedzeniu uczniom swojej śmierci na świętej górze odsłonił przed
nimi blask swojego bóstwa (Prefacja na 2 niedzielę Wielkiego Postu)
II Niedziela Wielkiego Postu - Chrystus przezwyciężył śmierć i pragnie w tych tygodniach zaprowadzić nas na wysoką górę życia w przyjaźni z Bogiem.
6. Bądźcie trzeźwi, czuwajcie. Przeciwnik wasz diabeł, jak lew ryczący krąży
szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawiajcie się jemu (1P 5,8)
III tydzień Wielkiego Postu - to także przeciwdziałanie szatanowi.
7. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym (Mk 1,8)
III, IV i V Niedziela Wielkiego Postu poświęcone są sakramentowi chrztu świętego
i jego odnowie. Modlimy się i pracujemy w tych dniach, by odnowić łaskę chrztu,
pogłębić przynależność do Chrystusa, stać się prawdziwymi dziećmi Bożymi.
Kurs przedmałżeński
20-27 marca 2011r.
Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego
ul. Warszawska 51
Z kalendarza liturgicznego
16 marca 2011 r., Środa
Jon 3,1-10; Łk 11,29-32
DZIEŃ ŚWIĘTOŚCI ŻYCIA
17 marca 2011 r., Czwartek
Est (Wlg) 14,1.3-5.12-14; Marsze dla życia, duchowa adopcja i modlitwa w intencji nienarodzonych, Mt 7,7-12
a także konferencje i otwarcie nowych „okien życia” – tak Kościół w Polsce 18 marca 2011 r., Piątek
obchodził będzie 25 marca Dzień Świętości Życia, przypadający w uroczystość Ez 18,21-28; Mt 5,20-26
Zwiastowania Pańskiego.
W uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, 25 marca, obchodzonej w Polsce także jako Dzień Świętości Życia zaplanowano w całym kraju szereg
wydarzeń, m.in. marsze dla życia i konferencje.
Dzień Świętości Życia to również okazja do modlitwy zaangażowanych w obronę życia modlitwę przy „oknach życia”. W tym dniu w kościołach nastąpi uroczyste złożenie przyrzeczeń duchowej adopcji. W Polsce inicjatywa ta rozwinęła się
w 1987 r. w kościele pw. Ducha Świętego w Warszawie przy ul. Długiej.
„Kościół, w trosce o dobro człowieka, zawsze będzie bronić życia człowieka
oraz jego godności w każdym stadium rozwoju i trwania; w imię dobra kolejnych pokoleń zawsze będzie się sprzeciwiał jakimkolwiek formom obrazy ludzkiej
godności oraz niesprawiedliwym prawom ograniczającym wolność małżonków
w podejmowaniu decyzji dotyczących przekazywania życia. Zadanie to jest także
obowiązkiem każdego z nas. Chodzi o zwiastowanie i obronę Ewangelii Życia” –
napisał w liście do diecezjan biskup opolski Andrzej Czaja.
Episkopat Polski w 1998 r. podjął uchwałę, że w Polsce Dzień Świętości Życia
będzie obchodzony 25 marca. Była to odpowiedź na słowa Jana Pawła II z encykliki „Evangelium Vitae”, aby corocznie w każdym kraju obchodzono Dzień Życia. „Trzeba, aby dzień ten był przygotowany i obchodzony przy czynnym udziale
wszystkich członków Kościoła lokalnego. Jego podstawowym celem jest budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i w społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i każdej kondycji.
Należy zwłaszcza ukazywać, jak wielkim złem jest przerywanie ciąży i eutanazja,
nie należy jednak pomijać innych momentów i aspektów życia, które trzeba każdorazowo starannie rozważyć w kontekście zmieniającej się sytuacji historycznej"
– pisał Jan Paweł II.
NAPROTECHNOLOGIA ODPOWIEDZIĄ
NA PROBLEM NIEPŁODNOŚCI
19 marca 2011 r., Sobota
Św. Józefa, Oblubieńca NMP uroczystość
2 Sm 7,4-5a.12-14a.16; Rz 4,13.16-18.22; Mt 1,16.18-21.24a
20 marca 2011 r.
Druga Niedziela Wielkiego
Postu
Rdz 12,1-4a ; 2 Tm 1,8b-10;
Mt 17,1-9
21 marca 2011 r., Pon.
Dn 9,4b-10; Łk 6,36-38
22 marca 2011 r., Wtorek
Iz 1,10.16-20; Mt 23,1-12
23 marca 2011 r., Środa
Jr 18,18-20; Mt 20,17-28
24 marca 2011 r., Czwartek
Jr 17,5-10; Łk 16,19-31
25 marca 2011 r., Piątek
Zwiastowanie Pańskie - uroczystość
Iz 7,10-14; Hbr 10,4-10 ; Łk 1,26-38
26 marca 2011 r., Sobota
Mi 7,14-15.18-20; Łk 15,1-3.11-32
27 marca 2011 r.
Trzecia Niedziela Wielkiego
Postu
Wiele małżeństw boryka się współcześnie z problemem niepłodności. Przypadłość Wj 17,3-7; Rz 5,1-2.5-8; ta dotyczy około 20 % małżeństw i jest według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) J 4,5-42
uznana za zaburzenie o charakterze społecznym. Sama niepłodność nie jest uznana
obecnie za chorobę, ale jest skutkiem chorób lub zaburzeń uniemożliwiających lub
utrudniających poczęcie dziecka.
Jakkolwiek by na ten problem nie spojrzeć - jest to ogromny ból i trudne doświadczenie wielu małżeństw. Pragną mieć dzieci, ale te dzieci w ich małżeństwie się nie
pojawiają. Naciska rodzina (rodzice, dziadkowie, dorosłe rodzeństwo), dopytują się znajomi – wywierana jest swego rodzaju presja – „weźcie coś zróbcie z tym problemem”.
I często młodzi czują się zostawieni sami lub co gorsza jako rozwiązanie proponuje
się im metody etycznie niegodziwe (zazwyczaj zapłodnienie in vitro).
Trzeba sobie uświadomić, że katolickie małżeństwa nie są pozbawione możliwości
pomocy. Przede wszystkim mają prawo do leczenia niepłodności (Humanae Vitae,
15). Mogą w zgodzie z własnym sumieniem skorzystać z każdej metody leczenia, pod
warunkiem, że będzie ona etyczna. Kościół dopuszcza wszelkie techniki medyczne,
które szanują trzy podstawowe dobra: prawo do życia i do integralności fizycznej każdej
istoty ludzkiej od poczęcia aż do naturalnej śmierci; jedność małżeństwa, (cd. na str. 6)
28 marca 2011 r., Pon.
2 Krl 5,1-15a; Łk 4,24-30
29 marca 2011 r., Wtorek
Dn 3,25.34-43; Mt 18,21-35
30 marca 2011 r., Środa
Pwt 4,1.5-9; Mt 5,17-19
31 marca 2011 r., Czwartek
Jr 7,23-28; Łk 11,14-23
Strona 5
Z kalendarza liturgicznego
(cd. ze str. 5) pociągającą za sobą wzajemne poszanowanie prawa małżonków do stania się ojcem i matką wyłącznie dzięki
sobie oraz prawo do poczęcia dziecka jako owocu aktu miłości między małżonkami. (Dignitas Personae, 12). Lekarz ma
służyć małżonkom i winien szanować osoby – dzieje się tak wtedy, gdy jego interwencja ułatwia akt małżeński lub pomaga
w osiągnięciu poczęcia w sposób naturalny. Nie ma natomiast prawa zastępować na drodze technicznej aktu małżeńskiego – gdyż rozdzielając jedność małżeńską od rodzicielstwa przywłaszcza sobie funkcję rodzicielską – uderza
tym samym w godność i niezbywalne prawa małżonków i mającego się narodzić dziecka. (Donum Vitae II, B, 7).
Niemoralność zapłodnienia pozaustrojowego wynika także z faktu narażenia prawa do życia poczętych osób, jak
i faktycznej śmierci tzw. „nadliczbowych zarodków”. Stanowisko to w sposób jasny zostało wyrażone w Instrukcji
Kongregacji Nauki i Wiary z 1987r. Donum Vitae podpisanej przez kardynała Ratzingera – obecnego papieża
Benedykta XVI. (Donum Vitae II, B, 7).
Często pada pytanie – skoro nie in virto to co? Otóż istnieje metoda leczenia niepłodności etycznie godziwa
i zgodna z zasadami moralnymi. Jest nią naprotechnologia (ang. natural procreativ technology) czyli metoda naturalnej prokreacji stworzona przez prof. Thomasa W. Hilgersa w Stanach Zjednoczonych w 1976 roku. Jest
to metoda diagnozowania i leczenia niepłodności polegająca na prowadzeniu dokładnych obserwacji kobiecego
organizmu i tworzeniu na tej podstawie indywidualnej dla każdej pary małżeńskiej strategii leczenia. Stanowi ona
kombinację najlepszych technik dostępnych światowej medycynie.
Najpierw wykonuje się pełną diagnostykę cyklu kobiety poprzez analizę karty cykli (wg modelu Craightona)
oraz próbę uchwycenia nieprawidłowości cyklu. Wykonuje się także badania hormonalne cyklu miesięcznego oraz
badanie ultrasonograficzne. Wykorzystywana bywa laparoskopia i wprowadzenie kamery do jamy brzusznej, jeżeli
lekarz uzna to za celowe. Działania te mają na celu znalezienie problemu niepłodności, zdefiniowanie go i dopiero
wtedy następuje decyzja o metodach leczenia dostosowanych do indywidualnej pary małżeńskiej. Nie sposób
zauważyć, że jest to zupełnie odmienne działanie niż w zapłodnieniu pozaustrojowym, gdzie niejako „przeskakuje
się” problem i doprowadza się do poczęcia bez usunięcia przyczyny niepłodności. Niepłodność po zabiegu in virto
nadal pozostaje nie tylko nie wyleczona, ale nawet niezdiagnozowana. Naprotechnologia nie jest jednak alternatywą
dla zapłodnienia pozaustrojowego, ale winna być stosowana zamiast in vitro.
W naprotechnologii po zdiagnozowaniu problemu przystępuje się do leczenia. Polega ono na leczeniu farmakologicznym, na suplementacji hormonalnej, chirurgii laserowej i mikrochirurgii jajowodów. Trzeba podkreślić,
że sama metoda oparta jest na solidnych podstawach naukowych. W 1976 roku rozpoczął się program badań naukowych w Stanach Zjednoczonych. Były to niezależne badania oceny śluzu szyjkowego – według metody Billingsów.
Badano kobiety z różnymi problemami ginekologicznymi i niepłodnościowymi, a także obserwowano karty cykli
miesięcznych, aby znaleźć przyczyny występującej u nich niepłodności. Po ukończeniu programu badań – w 2004
roku – ukazał się podręcznik medycznej i chirurgicznej praktyki zwanej naprotechnologią, gdzie zebrano wszystkie
dotychczasowe obserwacje teoretyczne oraz doświadczenia praktyczne. W 2008 roku w medycznym periodyku
naukowym American Board of Family Medicine, nr 21, ukazuje się artykuł przedstawiający wyniki badań na temat
skuteczności naportechnologii jako innowacyjnej metody leczenia niepłodności. Zawiera on kluczowe i naukowo
poparte odpowiedzi dotyczące leczenia niepłodności.
Skuteczność naprotechnologii potwierdzają też praktyczne doświadczenia Centrum Leczenia Niepłodności
w Galway w Irlandii kierowanego przez dr Phila Boyle’a. W okresie 10 lat istnienia tego ośrodka urodziło się
ponad 800 dzieci rodziców uznanych za niepłodnych. Niektóre z tych małżeństw mają udokumentowaną ponad
dziesięcioletnią historię niepłodności, zaś rekordziści czekali siedemnaście lat na szczęśliwe poczęcie. Te dzieci
oraz wypowiedzi szczęśliwych rodziców są najlepszą rekomendacją tej nowoczesnej i skutecznej metody leczenia.
Jak mówi sam dr Boyle: „Proste reguły dobrze zastosowane bywają zadziwiająco skuteczne”.
Brak dziecka w rodzinie bywa bardzo trudnym doświadczeniem dla małżonków. Skoro więc istnieje metoda
leczenia niepłodności, metoda innowacyjna, technicznie zaawansowana, policzalna, o dużej skuteczności – sięgającej w Irlandii 52% (w tym 30% par małżeńskich po wcześniejszych nieudanych próbach wspomaganego rozrodu
w innych ośrodkach), a w Stanach Zjednoczonych nawet 90%, a ponadto całkowicie respektująca godność małżonków oraz poczętego dziecka – więc moralnie godziwa – jako katolicy – mamy wręcz obowiązek propagowania
tej metody. Bądźmy wykonawcami prośby szczęśliwego ojca dziecka, dzięki zastosowaniu naprotechnologii, który
powiedział: „proszę popularyzujcie to”. Czujmy się więc zobowiązani mówić o tym wśród naszych najbliższych, na
terenie parafii, ale także na terenia miasta czy całego kraju, aby w zgodzie z sumieniem przyczynić się do rozwiązania
trudnego problemu jakim jest niepłodność.
Grzegorz Gordzijewski
Przy pisaniu artykułu wykorzystano materiały z filmów:
10 lat naprotechnologii w Irlandii oraz Szansa na dziecko naprotechnology,
Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka, Kraków 2010.
Strona 6
Objawienia Maryjne
CO MARYJA MÓWI ŚWIATU – BETANIA
W północno-środkowej Wenezueli, w wiosce Cua znajduje się posiadłość ziemska
o biblijnej nazwie Betania. Jako miejsce nadziei przypominać ma o mieście do którego
Jezus udawał się na spotkanie z przyjaciółmi. Od marca 1976 roku Maryja ukazywała
się w 48 letniej wtedy Marii Esperanzy Medrano de Bianchini, która wcześniej przeżyła dwie śmiertelne choroby przerwane nadzwyczajnym uzdrowieniem. W wieku 47
lat miała objawienie, w którym usłyszała, że jej powołaniem jest uświęcić się przez
bycie żoną i matką, oraz że ma się udać do Rzymu, gdzie będzie mieszkała tak długo,
aż spotka przyszłego męża. Zdążyła wychować siedmioro dzieci. Już Ojciec Pio widział
w niej wizjonerkę, przez którą Maryja będzie objawiać światu wolę Boga.
W pierwszym objawieniu 25 marca 1976 roku, w dniu Zwiastowania, Esperanza
słyszy wewnętrzny głos: „Moja córeczko. Powiedz moim dzieciom ze wszystkich
ras, wszystkich narodów, wszystkich religii, że je kocham. Dla mnie różnice nie mają
znaczenia – wszystkie moje dzieci są takie same. Nie ma bogatych i biednych, nie ma brzydkich i pięknych,
czarnych i białych. Przychodzę zebrać je wszystkie, by pomóc im wspiąć się na wysoką górę Syjon… aby
mogły osiągnąć zbawienie”. Maryja wyjaśnia też, że Jej otwarte ramiona i blask, którym emanuje, wzywają
wszystkich ludzi do nawrócenia.
Kolejne objawienie miało miejsce 22 sierpnia tego roku, w dzień Matki Bożej Królowej. Maryja zapewniła
Esperanzę, że jeśli ludzie podejmą swój codzienny krzyż, nie będzie już więcej cierpienia, łez i śmierci. „Wszyscy
będą codziennie śpiewać wraz z moim umiłowanym Synem nieustanne Alleluja! Alleluja! Alleluja!”
Następne widzenia mają miejsce w święta maryjne: Zwiastowania, Cudownego Medalika, Niepokalanego
Poczęcia, Matki Bożej z Lourdes. Z woli Maryi Betania ma się stać miejscem uzdrawiania i pojednania z Bogiem.
W 1978 roku 11 lutego miało miejsce nawrócenie i przyjęcie sakramentów przez wielu ubogich. Za sprawą
Esperanzy i jej męża zorganizowano grupę katechetów, którzy przemierzali wioski i plantacje bananów, by
przygotowywać ludzi do przyjęcia sakramentów. Na trzy dni przed 11 lutego zadzwonił bp. Bernal do zdumionej
wizjonerki: „Matka Boża z Lourdes pragnie, bym znalazł się w Betanii i pomógł pani zrealizować to, o co prosi.
Dlaczego pani do mnie nie dzwoni? Skąd miałem o tym wszystkim wiedzieć? Ale, jak pani sama widzi, Matka
Najświętsza ma swoje sposoby”.
Troska o ubogi lud jest jednym z celów objawień w Betanii. Kiedy uboga okoliczna ludność przybyła
na farmę w dniu Zwiastowania, Maryja rozpostarła ręce, z których wytrysnęły promienie światła. „Pobiegły
one prosto na nas – opowiada Esperanza – kąpiąc nas w świetle w taki sposób, że jedna z osób krzyknęła:
«Wszystko się pali!» Rzeczywiście, wyglądało to tak, jakby płonęła cała okolica. Było to piękne. Słońce zaczęło
obracać się wokół osi. Ludzie krzyczeli z zachwytu”.
Maryja powtarzała wezwanie do pojednania: „Przychodzę pojednać moje dzieci, szukać ich, obdarzyć
je wiarą… Żądze, pragnienie władzy i materialne bogactwo uczyniły je zimnymi, obojętnymi, egoistycznymi…
Piekło, jakie rodzi się wśród ludzi, musi być zniszczone przez dobroć, miłość i prawdę Serca tej Matki. Musi
pojawić się przebaczenie, bo zbawić może tylko miłość… Tylko w ten sposób można uniknąć zniszczenia”.
25 marca 1984 roku wielu ludzi było świadkami niezwykłego cudu. 108 osób doznało łaski ujrzenia Maryi,
co było punktem zwrotnym w ich życiu. Tego samego dnia Ojciec Święty Jan Paweł II powierzył świat i Rosję
Niepokalanemu Sercu Maryi. Często wzywała wiernych do modlitwy za Ojca Świętego i sama ofiarowała
w jego intencji własne cierpienie. W latach 90. wizjonerka cierpiała na tajemniczą, niezdiagnozowaną chorobę, do złudzenia przypominającą chorobę Parkinsona, na którą cierpiał Ojciec Święty. Świadkowie mówią,
że kiedy jej choroba pogłębiała się, Papież czuł się lepiej… Ale gdy w lipcu 2004 roku Maria Esperanza odeszła
do nieba, Ojcu Świętemu pozostało już tylko osiem miesięcy…
W tym świętym miejscu Maryja wzywa wszystkich ludzi do pojednania się z Bogiem i pomiędzy sobą,
do umacniania wiary, przynagla do korzystania z sakramentów, wzywa do modlitwy i pokuty, przede wszystkim zaś do uczestnictwa we Mszy św. i do odmawiania Różańca. A wszystko po to, aby przedłużyć godzinę
miłosierdzia, wyjednać łaskę nawrócenia i nie dopuścić do ukarania świata za jego grzechy.
Marzena i Mariusz Kruszakin
Opracowano na podstawie: www.ms.ecclesia.org.pl
Strona 7
Wspólnoty kościoła
KATOLICKA ODNOWA W DUCHU ŚWIĘTYM
Jak powstała Odnowa w Duchu Świętym
Kościół katolicki, obserwując ożywienie charyzmatyczne w kościołach protestanckich w latach 60-tych, nie mógł pozostać wobec niego obojętny. Podczas obrad Soboru Watykańskiego II w 1963 r. poważna dyskusja teologiczna dotyczyła
charyzmatów. Owocem jej było zamieszczenie w Konstytucji Dogmatycznej o Kościele Lumen Gentium zapisu o tym, że
Duch Święty prowadzi i uświęca Kościół nie tylko przez sakramenty i posługi, ale również udzielając wiernym szczególnych,
szeroko rozpowszechnionych łask (charyzmatów) w celu odnowy i rozbudowy Kościoła.
Pierwszego spektakularnego doświadczenia wylania Ducha Świętego doświadczyli uczestnicy spotkań mających na
celu rozważanie Pisma Świętego i wspólną modlitwę na jednym z uniwersytetów amerykańskich, przy udziale przedstawicieli braci odłączonych, wtedy to pierwsi katolicy przeżyli chrzest w Duchu Świętym i modlitwę w językach. Od tego czasu
Odnowa Charyzmatyczna ogarnęła bardzo szybko wszystkie kontynenty.
Osoby, które otrzymały chrzest w Duchu Świętym pozostały w większości w Kościele katolickim. Tym sposobem powstał ruch o charakterze ekumenicznym, gdyż doświadczenie wylania Ducha Świętego znane jest już milionom chrześcijan
różnych wyznań. Od czasu swych początków ruch charyzmatyczny rozrósł się, okrzepł i stał się zjawiskiem zaakceptowanym
przez Kościół katolicki.
W latach 70. kilku polskich kapłanów zetknęło się z Odnową Charyzmatyczną poza granicami naszego kraju. Doświadczenie to postanowili oni przenieść na grunt polski. W roku 1976 zaczęły powstawać pierwsze grupy modlitewne. Dwadzieścia
lat później na czuwanie do Częstochowy przyjechało ok. 200 tysięcy sympatyków ruchu.
Idea Odnowy w Duchu Świętym
Ruch charyzmatyczny opiera się na założeniu, że chrześcijanie – podobnie jak w Kościele pierwotnym – są obdarowywani charyzmatami, którymi służą ku zbudowaniu wspólnoty Kościoła. Odnowa w Duchu Świętym gromadzi wielu ludzi
świeckich w różnym wieku i z różnych środowisk, odnajdujących dzięki niej swoje miejsce w Kościele i świecie. Osoby
te tworzą grupy modlitewne, liczące od kilku do kilkuset członków. Łączy ich chrzest w Duchu Świętym – podstawowe
doświadczenie wiary, znane pierwszym chrześcijanom.
Grupy modlitewne spotykają się co tydzień na dwu-trzygodzinnych spotkaniach modlitewnych, których głównym
elementem jest głośna, żywa modlitwa. Mają one najczęściej strukturę otwartą, lecz pewne elementy spotkania powtarzają
się: zaproszenie Ducha Świętego do prowadzenia spotkania, uwielbienie Boga (ten rodzaj modlitwy przeważa), słuchanie
Słowa Bożego, nauczanie, osobiste świadectwo życia niektórych uczestników spotkania. Na spotkaniach modlitewnych
ujawniają się charyzmaty. Grupy modlitewne prowadzone są najczęściej wspólnie przez duszpasterza i zespół świeckich
animatorów z liderem na czele; spotkania odbywają się zwykle przy parafii.
Typowe spotkania
Spotkania grup Odnowy w Duchu Świętym mają kilka charakterystycznych elementów:
Modlitwa spontaniczna. Rzecz najbardziej typowa dla grup charyzmatycznych. Uczestnicy stoją lub siedzą w kręgu,
modląc się równocześnie lub na przemian wypowiadając słowa uwielbienia, dziękczynienia i prośby. Wszystko to przeplatane
jest piosenkami i tzw. modlitwą w językach, polegającą na uwielbianiu Boga głosem, jak gaworzące dziecko. Najważniejszym
momentem modlitwy jest odczytanie kilka razy przygotowanego fragmentu Pisma Świętego. Po chwili ciszy następuje tzw.
echo Słowa; zebrani odpowiadają na przeczytany fragment mówiąc, jak odnosi się on do ich życia.
Grupy dzielenia. Członkowie wspólnoty podzieleni są na mniejsze grupy, które mają własne spotkania. Jest to czas
dzielenia się doświadczeniami z własnego życia. Podczas tego spotkania nie prowadzi się dyskusji, nie poucza innych i nie
komentuje się cudzych wypowiedzi, ale przede wszystkim słucha.
Katecheza. Głoszona przez kapłana lub osobę świecką, może dotyczyć m.in. spraw życia duchowego, codziennych
problemów, poznawania Pisma Świętego i nauczania Kościoła itp. Z wyjątkiem katechez wygłaszanych w ramach Seminarium
Życia w Duchu (nazywanego też REO - Rekolekcjami Ewangelizacyjnymi Odnowy), które powinna przejść każda osoba we
wspólnocie, tematyka uzależniona jest od zapotrzebowania grupy.
Modlitwa wstawiennicza. Jeżeli ktoś prosi o szczególną modlitwę w jakiejś sprawie, członkowie wspólnoty lub specjalna grupa, prowadzą tzw. modlitwę z włożeniem rąk. Osoba zainteresowana klęka lub siada na krześle, a ekipa modlitewna
kładzie ręce na jej głowie lub ramionach, prosząc Boga o rozwiązanie problemu. Doświadczenie pokazuje, że modlitwa taka
jest bardzo owocna, pomaga w przełamaniu wielu oporów przed Bogiem. Czasem też jej skutkiem jest uzdrowienie fizyczne.
Każde spotkanie grup Odnowy jest nieco inne. Czasem też pojawia się na nich adoracja Najświętszego Sakramentu w
milczeniu, medytacja biblijna, czasem odprawiana jest Msza Święta dla wspólnoty.
W naszej Parafii nie ma obecnie takiej grupy – a najbliższa spotyka się w zaprzyjaźnionej z naszą, parafii p.w. Chrystusa
Króla na ul. Woskowej. Kapłanem odpowiedzialnym z ten ruch w Gorzowie jest nasz ks. Dziekan – Eugeniusz Drzewiecki.
Strona 8
Olgierd Popiel
Nie tylko dla ministrantów...
SZATY LITURGICZNE
W Kościele, który jest Mistycznym Ciałem Chrystusa, nie wszyscy członkowie spełniają jednakowe
funkcje i czynności. Różnorodność czynności w sprawowaniu kultu ujawnia się także w bogactwie szat
liturgicznych (OWMR 297).
Przekazy biblijne odnośnie do szat są wyjątkowo skąpe. Św. Paweł (1 Kor 11,2-16) pochwala zachowanie
tradycji na zgromadzeniach i wspomina o modleniu się mężczyzn z odkrytą głową, natomiast niewiasty
powinny mieć nakryte głowy (welon stał się od III w. znakiem konsekracji dziewicy). Z przebiegu liturgii
chrzcielnej dowiadujemy się, że wychodzący z basenu, w którym byli ochrzczeni, wkładali białe szaty,
które nosili przez całą Oktawę Paschalną. Sprawujący liturgię jednak nie używali odmiennych szat.
Wyróżniało ich od innych pełnienie funkcji w zgromadzeniu liturgicznym, zajmowanie odpowiedniego miejsca. Używano stroju,
który był noszony na co dzień z uwzględnieniem odświętności.
Do średniowiecza istniało przekonanie, że szaty liturgiczne zostały zapożyczone od kapłanów ze Starego Testamentu, od szat,
które przepisał im Mojżesz dla posługi kultycznej w świątyni. Dzisiaj natomiast utrzymuje się opinia, że szaty liturgiczne wywodzą
się z szat codziennego użytku starożytnych Greków i Rzymian. Te same szaty, którymi posługiwały się osoby w życiu cywilnym,
służyły również do sprawowania czynności liturgicznych. Nie mamy wprawdzie wyraźnych świadectw z pierwszych wieków
odnośnie do tego stwierdzenia, zakłada się to na podstawie malowideł ściennych w katakumbach, gdzie kapłani sprawujący
liturgię pod względem stroju nie różnią się w niczym od ubioru mieszkańców starożytnego Rzymu. Owo podobieństwo stroju
liturgicznego i codziennego utrzyma się przez długi czas. Właściwe do VI wieku nie ma różnicy między szatami codziennymi
a liturgicznymi.
Szczególny rozwój szat liturgicznych od IX wieku zrodził zwyczaj błogosławienia szat liturgicznych. Z Pontyfikału rzymskogermańskiego i Pontyfikału Duranda modlitwy z pewnymi zmianami weszły do Pontyfikału rzymskiego i Rytuału po reformie
trydenckiej. Benedictionale z 1984 roku przewiduje również błogosławienie szat liturgicznych w ramach Mszy świętej lub poza
Mszą świętą. Modlitwa błogosławienia traktuje szaty jako znak pobożności i równocześnie prosi o jej wzrost.
Do szat liturgicznych należą: humerał, alba, cingulum, stuła, manipularz, ornat, dalmatyka, komża, paliusz, pektorał, mitra, kapa,
welon, piuska.
KOLORY SZAT LITURGICZNYCH
W liturgii Kościoła wprowadzenie różnych kolorów opierało się na ich wymowie symbolicznej, powszechnie znanej
i przyjmowanej. Pierwsze ślady reguł liturgicznych odnoszących się do kolorów, pochodzą z IX wieku. W XII w. w Rzymie ustalił
się pewien zestaw kolorów liturgicznych. Na początku XIII w. zestaw ten opisał papież Innocenty III (+ 1216). Od tego czasu nie
było większych zmian w doborze kolorów liturgicznych. W najnowszym, obecnie używanym mszale Pawła VI czytamy: „Co do
koloru szat liturgicznych należy zachować tradycję" (nr 308).
Kolor biały symbolizuje czystość, niewinność, radość i światło oraz nastrój świąteczny. Szat liturgicznych koloru białego używa
się: w Oficjach i Mszach Okresu Wielkanocnego i Narodzenia Pańskiego; w święta i wspomnienia Chrystusa Pana z wyjątkiem
tych, które dotyczą Jego Męki; w święta i wspomnienia Najświętszej Maryi Panny; Świętych Aniołów, Świętych - którzy nie
byli męczennikami; w uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada); św. Jana Chrzciciela (24 czerwca); w święta św. Jana
Ewangelisty (27 grudnia); Katedry św. Piotra (22 lutego) i Nawrócenia św. Pawła (25 stycznia).
Kolor biały może zastępować wszystkie inne kolory.
Kolor czerwony jest znakiem walki i krwi, męczeństwa, jak również ognistych języków, w postaci których Duch Świętych zstąpił
na apostołów w Wieczerniku.
Szat liturgicznych koloru czerwonego używa się w niedzielę Męki Pańskiej (Palmową), w Wielki Piątek, w niedzielę Zesłania
Ducha Świętego, w Mszach ku czci Męki Pańskiej, w główne święta Apostołów i Ewangelistów oraz dni Świętych Męczenników.
Kolor zielony symbolizuje nadzieję, młodość, sprawiedliwość oraz odrodzenie. Szat liturgicznych koloru zielonego używa się
w niedziele i dni powszednie Okresu Zwykłego.
Kolor fioletowy wskazuje na oczekiwanie na spotkanie z Jezusem i na ducha pokuty. Symbolizuje również żałobę oraz godność
(np. strój biskupa czy prałata). Używany jest podczas Adwentu, w Wielkim Poście i w liturgii za zmarłych. Można używać
go zamiast czarnego.
Kolor czarny oznacza żałobę i pokutę. Może być używany we wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych (2 listopada)
i podczas Mszy pogrzebowych dorosłych.
Kolor różowy podkreśla radość z bliskości Pana i przerwę w dyscyplinie pokutnej. Używany jedynie w trzecią niedziele Adwentu
(niedziela Gaudete) i czwartą niedzielę Wielkiego Postu (niedziela Laetare).
Kolor złoty jest używany wymiennie - zastępuje wszystkie inne kolory liturgiczne, poza fioletowym i czarnym. Ponadto stosowany
jest w czasie najważniejszych, uroczystych celebracji. Kolor złoty symbolizuje bowiem bogactwo i honor.
Wszystkich zachęcam do głębszego zwrócenia uwagi, jakie szaty liturgiczne są używane w kościele oraz w różnych posługach
liturgicznych.
O. Karol Bucholc OMI
Strona 9
Nie tylko dla dzieci...
O DROGOWSKAZACH PANA BOGA
Każdego kierowcę obowiązuje Kodeks Ruchu Drogowego. Znajdują
się w nim różne przepisy i znaki, które mówią jak można, a jak nie
należy jeździć. Kilka tysięcy lat temu Bóg także ustanowił taki „kodeks
drogowy”, jakim jest Dekalog, który ma nas zaprowadzić bezpieczną
drogą do nieba. Każdy z nas zna te przykazania, ale czy rozumiemy
ich znaczenie?
DROGOWSKAZ 1 - PAN BÓG NAS KOCHA
„Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną.”
Pan Bóg ustanowił Dziesięć Przykazań, bo bardzo nas wszystkich kocha. Na początku były one skierowane do Izraelitów, którzy wyszli z niewoli egipskiej i miały im pomóc w byciu posłusznymi i wiernymi Bogu.
Były swego rodzaju drogowskazem, który pokazuje drogę przez pustynię. Nie możemy jednak zapominać, że
przykazania, które Pan objawił Mojżeszowi na górze Synaj ponad trzy tysiące lat temu, są dzisiaj tak samo
ważne i obowiązujące! Pomagają nam wszystkim, dużym i małym, w lepszym postępowaniu i stawaniu się
Dziećmi Bożymi. Pierwsze przykazanie przypomina, kto jest najważniejszy na świecie: Jedyny, najwspanialszy,
najcudowniejszy i najukochańszy Bóg, który kocha swoje dzieci. Nie ma innych bożków ani bogów poza Nim!
To Jemu należy się cześć i chwała. Niestety wiele rozrywek przysłania dzieciom Pana. Ale tak wcale być nie
musi. Każdy ma prawo do odpoczynku przed telewizorem i komputerem, ale trzeba znać umiar. Więc gdy w
niedzielę przed południem wolisz obejrzeć w telewizji bajkę i zapomnisz o Mszy Świętej, wtedy przypomnij
sobie, kto tak na prawdę jest najważniejszy.
DROGOWSKAZ 2 - IMIĘ BOGA JEST ŚWIĘTE
„Nie będziesz brał imienia Pana Boga swego nadaremno.”
Każdy człowiek, mały i duży, ma swoje imię. Wszystkie imiona są piękne i określają daną osobę. Także Pan
Bóg ma swoje imię, brzmi „Jahwe”. Powinniśmy wymawiać je ze szczególnym szacunkiem, bo jest święte.
Do koleżanek i kolegów zwracamy się najczęściej poprzez ksywki lub imiona. Jednak są osoby, do których
mówimy inaczej: mama, tata, nauczycielka, ksiądz, czy Pan Bóg. Dorośli, szczególnie kiedy pełnią jakąś ważną
funkcję, też nie zwracają się do siebie po imieniu. Mówią wtedy „panie dyrektorze”, „pani profesor”. Pan Bóg
to ktoś najważniejszy i najmądrzejszy, więc największy szacunek należy się właśnie Jemu. Podczas modlitwy
wołamy : „Panie Jezu”, „Panie Boże”, ale także „Abba”, co znaczy Tatusiu. Nie nadużywajmy więc tych zwrotów
bez potrzeby. Jeśli już wołamy Boga to w modlitwie- dziękując, przepraszając lub chwaląc Pana.
DROGOWSKAZ 3- DZIEŃ ODPOCZYNKU
„Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.”
Dzień święty jest wyjątkowy, inny niż pozostałe dni w roku, miesiącu czy tygodniu. W przypadku niedzieli
jest to dzień ofiarowany nam przez Pana Boga po to, aby spędzić go na odpoczynku z rodziną. W niedzielę
mamy prawo dłużej pospać, poleniuchować, spacerować w parku, obejrzeć ciekawy film z rodzicami, ale
przede wszystkim mamy prawo i obowiązek odwiedzić Pana Boga, który dał nam ten dzień, w kościele. By
jeszcze bardziej uczcić święty dzień, należy odłożyć na inny czas zakupy, porządki, remonty i skupić się na
dzieleniu czasu z najbliższymi.
cdn.
Opracowano na podstawie:
J.Linka, „Drogowskazy Pana Boga”
BASEN
W piątek 25 lutego wraz z grupą ministrantów i dziećmi z naszego Caritasu parafialnego udałem się
na nasz miejski basen. W naszej zabawie brało udział 30 dzieci. Był to czas wspólnego odpoczynku i radosnego
spędzenia chwil ze sobą.
Wszystkim uczestnikom dziękuję i życzę dużo miłości Chrystusowej w dawaniu siebie dla dobra ludzi,
którzy nas otaczają.
o. Karol Bucholc OMI
Strona 10
Nie tylko dla dzieci...
KRZYŻÓWKA
J A N PAW E Ł I I - WA Ż N E D AT Y
WYPEŁNIAMY TYLKO PIONOWO
(zwróć uwagę na nazwę Data i Rok)
A - Rok ostatniej wizyty JPII w Polsce
B - Data święceń kapłańskich Karola Wojtyły
C - Data rozpoczęcia VII pielgrzymki Jana
PawłaII do Polski
D - Data urodzin Karola Wojtyły
E - Data śmierci Jana Pawła II
F1 - Rok Jubileuszowy
F2 - Rok I pielgrzymki JPII do Polski
G - Data zamachu na Jana Pawła II
H - Rok objawień M Bożej w Fatimie
I - Rok III pielgrzymki JPII do Polski
* W środku diagramu otrzymasz ważne daty
związane z osobą Sługi Bożego Jana Pawła II !
FERIE ZIMOWE MŁODZIEŻY
W dniach od 31 stycznia do 5 lutego młodzież naszej parafii wraz z
opiekunem O. Piotrem Osowskim OMI przeżywała czas ferii zimowych.
W tym roku miejscem wypoczynku była rodzinna miejscowość O. Piotra -
Żelazno k. Kłodzka. Czas ten był odpoczynkiem od szkolnej ławy
ale przede wszystkim naszymi wspólnotowymi rekolekcjami. Podczas pobytu w tym pięknym miejscu zwiedziliśmy wiele ciekawych miejsc np. Sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej na Górze Iglicznej, Starówki Kłodzka. Dziękujemy Panu Bogu za piękną pogodę,
a O. Piotrowi za trud przygotowania całej wyprawy .
Mariusz L.
Strona 11
Intencje - marzec 2011
To warto wiedzieć...
1 marca – wtorek
CZAS WOLNY NASZYCH DZIECI
8.00 wolna
18.30 1) Za + Adelę – gregoOd chwili pójścia do szkoły zmienia się gruntownie codzienny tryb życia i zajęć dziecka.
rianka
Z czasem pojawia się coraz więcej obowiązków i coraz mniej czasu wolnego.
2) Za + Jana Ufir – int.
Sama łapię się często na tym, że pewne sytuacje tłumaczę brakiem czasu. Na jego
od uczestników pogrzebu
brak narzekają dzisiaj niemal wszyscy: począwszy od dziecka do emeryta. Nie mamy czasu
2 marca – środa
na spotkania z rodziną, znajomymi, na czytanie książek, prasy itd. 8.00 wolna
Czas wolny w życiu dziecka ma szczególne znaczenie, gdyż efekty pracy wychowawczej
18.30 Za + Adelę – gregorianka
zależą w dużym stopniu od tego, jaką ilością czasu wolnego dziecko dysponuje, jakie wpływy
3 marca - czwartek
na niego oddziałują, gdzie i w jaki sposób spędza ten czas. Może więc on być dobrodziej8.00 wolna
stwem, czasem którym można rozwijać, kształtować osobowość, ale może też być czasem
18.30 1) O świętość kapłanów bezwartościowym dla rozwoju dziecka.
i nowe powołania
Dlatego ważne jest pokazanie dzieciom już od najmłodszych lat, w jaki sposób można
2) Za + Adelę – gregogo spędzać, ponieważ już wtedy kształtuje się wiele upodobań i nawyków.
rianka
Przygotowanie dzieci do mądrego wykorzystania czasu wolnego, zależy w dużej mierze
4 marca - piątek
od nas samych, czyli od rodziców. Rodzice powinni, wręcz mają obowiązek znaleźć czas
8.00 wolna
18.30 1) Intencja przebłagalno wolny dla swoich dzieci. Nie może on się ograniczać się tylko do pomocy przy odrabianiu
lekcji. Ważne są też wspólne zabawy z dzieckiem, odwiedziny u znajomych, wspólne czytanie
– wynagradzająca za grzechy
popełnione w naszych rodzinach książek, czasopism, zajęcia sportowo – ruchowe. Dziecko ma w tym czasie szansę otworzyć
2) Za + męża Kazimierza się przed rodzicem i w spontanicznej rozmowie powiedzieć o czymś, o czym w innych
okolicznościach nigdy by nie powiedziało.
Fret
3) Za + Adelę – gregoDzieci i młodzież w wolnym czasie korzystają ze środków masowego przekazu, szczególnie
rianka
pod nieobecność rodziców. Oglądanie telewizji staje się najczęstszym sposobem spędzania
5 marca – sobota
czasu wolnego. Niestety!
8.00 W intencji Damiana – Telewizja oddziałuje na emocje, wyobraźnię i myślenie. Ma ona zarówno pozytywny
o szczęśliwą operację i potrzeb- jak i negatywny wpływ na rozwój dziecka. Podobnie jest z komputerem i Internetem. Warto
ne zdrowie
dlatego zastanowić się nad świadomym wykorzystaniem tych zdobyczy technicznych
16.00 Msza św. ślubna Szmyt- w procesie wychowania.
kowska-Purat
We współczesnej rodzinie, przy różnorakich trudnościach materialnych i organizacyjnych,
18.30 1) W intencji Wspólnoty uporanie się z problemem czasu wolnego, nie jest łatwe. Oferty spędzania czasu wolnego na
Żywego Różańca o zdrowie
terenie miasta istnieją, owszem, ale nie oszukujmy się, nie stać na nie często nawet te rodziny,
i opiekę Bożą dla żyjących gdzie oboje rodziców ma pracę. Dlatego należy szukać innych rozwiązań, nie wymagających
ulgę w cierpieniu dla chorych
dużych środków finansowych, które pomogą nam w sposób pożyteczny zagospodarować
szczęście wieczne dla zmarłych
2) Za + męża Antoniego czas wolny naszych dzieci.
Kuglar w 5. rocznicę śmierci
Co można robić wspólnie z dziećmi, kiedy razem jesteśmy w domu?
3) Za + Adelę – grego– Zachęcaj dzieci do kreatywności. Możecie wspólnie gotować, składać modele, klocki itp.
rianka
– Spędzajcie dużo czasu poza domem. Spacery, wycieczki rowerowe, gra w koszykówkę,
6 marca - niedziela
piłkę nożną, praca i zabawa w ogrodzie, jazda na łyżwach i nartach, pójście na plac zabaw,
8.00 1) Za + Zuzannę Biernacto przykłady spędzania czasu wolnego w kreatywny sposób poza domem.
ką – int. od kuzynek
– Naucz dziecko grać w różne gry. Gry planszowe, w karty i gry sportowe opierają się
2) Za + Zenona
na interakcjach i służą umacnianiu więzi rodzinnych.
10.00 1) Za + Kazimierza Żerko
– Postaraj się, aby twoje dziecko spędzało czas wolny też z rówieśnikami.
2) Za + tatę Czesława
Człowiek jest istotą społeczną, żyje w grupie rodzinnej lub rówieśniczej. Czas wolnyWętły w 19. rocznicę śmierci
spędzany w grupie rówieśniczej powoduje, że dziecko uczy się współdziałania, pełnienia
12.00 1) W intencji Rodzin
ról, przejawia ochotę organizowania wspólnej zabawy. W zespole rówieśniczym często musi
naszej Parafii
postawę egocentryczną ( nastawienie tylko na siebie, na swoje potrzeby ) zamienić na wspólne
2) rez. p. Waldon
19.00 Za + Adelę – gregorianka działanie, poświęcenie, wspólną radość i wspólne zainteresowania.
7. marca - poniedziałek
Dzieci leniwe, bojaźliwe, niezaradne mogą wyzbyć się tych cech poprzez udział w zbiorowej
8.00 Za + Adelę – gregorianka zabawie. Różnorodne zajęcia w czasie wolnym sprzyjają wytwarzaniu się pozytywnych cech
18.30 W int. Ojca Kazimierza charakteru jak koleżeńskość, uprzejmość, serdeczny stosunek do otoczenia.
i jego współbraci – o zdrowie,
Dziecko nauczone, jak ma właściwie wykorzystać swój wolny czas, nie będzie w przybł. Boże i opiekę Matki Bożej
szłości zasiadać z pilotem przed telewizorem, tylko w sposób aktywny, w grupie przyjaciół,
8 marca - wtorek
będzie spędzać czas wolny. Będzie mu łatwiej pokonywać trudności w życiu dorosłym. Tak
8.00 Za + Adelę – gregorianka jak wychowamy dzieci, jak je nauczymy, takich ludzi dorosłych będziemy mieć w przyszłości.
18.30 1) rez. p. Krupska Wartościowe spędzanie czasu wolnego dziecka, to wartościowy dorosły człowiek
2) Za + Wiktorię Orłoww przyszłości.
ską w 4. rocznicę śmierci
Nauczyciel
Strona 12
To warto wiedzieć...
JESTEM KATOLIKIEM, ALE CZY MAM ODWAGĘ
POWIEDZIEĆ NIE METODZIE IN VITRO!
Zgodnie z definicją zapłodnienie pozaustrojowe, zapłodnienie in vitro (ang. in vitro
fertilisation, IVF; (łac.) in vitro, dosł. "w szkle") – jest to metoda zapłodnienia polegająca
na doprowadzeniu do połączenia komórki jajowej i plemnika w warunkach laboratoryjnych, poza żeńskim układem rozrodczym. Zaliczana do technik rozrodu wspomaganego
medycznie.
Już z powyższej definicji wynika, że jest to ZAPŁODNIENIE, a nie metoda leczenia
niepłodności. Procedura „in vitro”, na różnych etapach narusza trzy artykuły Konstytucji
Rzeczpospolitej Polskiej: art. 30, art. 38, art. 40 oraz art. 157 kodeksu karnego. Procedura
ta jest rażąco sprzeczna z ekologią prokreacji, zastępując naturalne środowisko poczęcia
i początkowego rozwoju człowieka, jakim jest łono matki, przez „szkło”, a w skrajnym
przypadku przez system głębokiego zamrażania do temperatury -195 stopni. Metoda
in vitro polega na sztucznym zapłodnieniu i wyhodowaniu embrionów. Wszystko dzieje
się w warunkach laboratoryjnych. Embriony są przez kilka dni obserwowane i dopiero
po selekcji przenoszone do organizmu kobiety. Po wybraniu embrionów, które mają
największe szanse na przetrwanie, pozostałe są albo zamrażane, albo usuwane. Rodzi się
pytanie, czy niszczenie zarodków to zabijanie człowieka? Zwolennicy in vitro powiedzą,
że nie, bo dziecko nie powstaje w trakcie stosunku seksualnego. Przeciwnicy udowodnią,
że zarodek to człowiek. Nie nazywajmy więc metody in vitro leczeniem niepłodności,
tylko technicznym tworzeniem człowieka. Są dwie podstawowe wartości: dobro dziecka
i godność człowieka. Kościół katolicki mówi wyraźnie, że życie zaczyna się w chwili poczęcia. Dlatego sztuczne zapłodnienie tak naprawdę to poprawianie dzieła Boga. Skoro Bóg
zadecydował, że kobieta nie może zajść w ciążę w sposób naturalny, dlaczego zajmują się
tym lekarze. Kościół nie chce wpływać na prawo, tylko stara się zachęcić ludzi, by myśleli
o dobru dziecka i godności człowieka.
Spójrzmy na daty czyż nie działała tu Opatrzność Boża!
Pierwsze narodziny dziecka „z probówki” 25 lipca 1978 roku.
Pontyfikat Jana Pawła II 16 październik 1978 roku.
Sługa Boży Jan Paweł II przez cały pontyfikat stawał w obronie życia człowieka,
jako „Namiestnik Chrystusa, Wcielonego Słowa Bożego mówię Wam: „pokładajcie wiarę
w Bogu, Stworzycielu i Ojcu każdej ludzkiej istoty. Ufajcie też człowiekowi, stworzonemu na
obraz i podobieństwo Boże i powołanemu, by być dzieckiem Bożym” (Rzym, 26.02.1979r.). Ojcu Świętemu zawsze była bliska rodzina a szczególnie polska rodzina. W czasie
pierwszej pielgrzymki do Polski w dniu 8 czerwca 1979 roku w Nowym Targu powiedział:
„ I życzę, i modlę się o to stale, ażeby rodzina polska dawała życie, żeby była wierna
świętemu prawu życia. Jeśli się naruszy prawo człowieka do życia w tym momencie, w którym poczyna się on jako człowiek pod sercem matki, godzi się pośrednio w cały ład
moralny, który służy zabezpieczeniu nienaruszalnych dóbr człowieka. Życie jest pierwszym
wśród tych dóbr. Kościół broni prawa do życia nie tylko z uwagi na majestat Stwórcy,
który jest tego życia pierwszym Dawcą, ale równocześnie ze względu na podstawowe
dobro człowieka.”
12 października 1980 roku powstała Krucjata Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci.
Idea Krucjaty zrodziła się z nauczania Sługi Bożego Jana Pawła II, skierowanego do nas
w czasie pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny 1979 roku. W stolicy Apostolskiej 28 stycznia 1980 roku Papież wypowiedział te słowa: „Człowiekiem jest również nienarodzone
dziecko: co więcej, Chrystus w sposób uprzywilejowany utożsamia się z najmniejszymi;
jak więc można nie widzieć szczególnej Jego obecności w istocie jeszcze nie narodzonej,
spośród wszystkich istot prawdziwie najmniejszej, najsłabszej, pozbawionej jakiegokolwiek
środka obrony, nawet głosu, która nie może protestować przeciw ciosom godzącym w jej
najbardziej podstawowe prawa.”
Każdy „prawdziwy” katolik powinien sam zastanowić się nad taką decyzją i samodzielnie rozliczyć się ze swoim sumieniem.
Bernarda i Magdalena
9 marca - środa
8.00 1) Za + mamę Bronisławę
w 21 rocznicę śmierci oraz + tatę
Jana, ++ z rodziny Kurłowiczów i Witkiewiczów
2) Za + Adelę – gregorianka
17.00 wolna
19.00 Za + rodziców i rodzeństwo Rogacewicz i Maciejewskich
10 marca - czwartek
8.00 Za + Adelę – gregorianka
18.30 Za + Zygmunta Furman –
int. od uczestników pogrzebu
11 marca - piątek
8.00 Za + Adelę – gregorianka
18.30 Za + Weronikę Zielińską –
int. od uczestników pogrzebu
12 marca - sobota
8.00 Za + Adelę – gregorianka
18.30 1) rez. p. Sarnowska
2) Za + Janinę Zielińską
13 marca – niedziela
8.00 1) Za ++ rodziców, męża i ++ z rodziny
2) Za + Jana i Krzysztofa
, ++ dziadków z rodziny Jakubowskich i Pakosz
10.00 1) rez. p. Gajewska
2) Za + Adelę – gregorianka
3) Za ++ rodziców Julię i Adama Mek
12.00 1) W intencji Parafian –
Ofiarodawców i Dobrodziejów
2) W intencji Ojca Św.,
Ojczyzny i Rodziny radia Maryja
– o bł. Boże i potrzebne łaski
19.00 Za + Franciszka Sawala w 35 rocznicę śmierci
14 marca – poniedziałek
8.00 Za ++ Jadwigę, Grażynę,
Bronisławę, Helenę Gaickich
oraz Stefana Zielińskiego i Andrzejka Gaickiego
18.30 1) Za + Adelę – gregorianka
2) Za + Teresę Busz – int.
od uczestników pogrzebu
15 marca – wtorek
8.00 wolna
18.30 1) Za + Adelę – gregorianka
2) Za mamę Wandę
16 marca - środa
8.00 wolna
18.30 rez. p. Szurgot
17 marca – czwartek
8.00 wolna
18.30 1) Za + Elżbietę Wisz-
Strona 13
niewską – w kolejny miesiąc po
śmierci
2) Za + Zbigniewa
Mrozowskiego – int. od uczestników pogrzebu
18 marca – piątek
8.00 wolna
18.30 1) Za + Irenę Klimkiewicz – int. od uczestników
pogrzebu
2) Za + Henryka Kulesza
– int. od uczestników pogrzebu
3) Za + Stanisława w 35
rocznicę śmierci, Annę, Józefa i Władysława Młynarczyków
19 marca – sobota
8.00 wolna
18.30 1) Suma Odpustowa
2) Za + Józefa, Aleksandrę, Stanisława, Genowefę,
Ignacego, Tadeusza, Annę,
Kazimierza, Lucjana Kuczyńskich i dziadków z obu stron
20 marca – niedziela 8.00 1) Za + Józefa Nowak,
+ Eugenię Krajewską, Janinę
Stefaniak i + Irenę Szumską
2) Za + męża Stanisława
z 5. rocznice śmierci oraz +
brata Tadeusza
10.00 1) Za + Tadeusza w 30
rocznicę śmierci, za ++ rodziców z obojga stron oraz
siostrę Józefę
2) W int. Jarosława i jego rodziców – z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o dalszą opiekę Matki
Bożej
12.00 1) W intencji Parafian
2) Za + Stanisława
Minge w 2 rocznicę śmierci
19.00 W int. Nikoli w 15
rocznicę urodzin – o bł. Boże i opiekę NMP na dalsze lata
życia w rodzinie
21 marca – poniedziałek 8.00 Za + Henryka - gregorianka
18.30 Za + Leokadię Płócienniczak – int. od uczestników
pogrzebu
22 marca - wtorek
8.00 Za + Henryka - gregorianka
18.30 1) Za + Stanisławę
Wysocką
2) Dziękczynna za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze
Boże błogosławieństwo, opiekę
Matki Bożej i zdrowie
Warto pytać...
NA CZYM POLEGAJĄ TZW.
GRZECHY ZANIEDBANIA
WZGLĘDEM BOGA I BLIŹNIEGO?
Miłość może ulec zniszczeniu lub osłabieniu na dwa
sposoby: albo przez podejmowanie — świadomie i dobrowolnie — działania wyrażającego nienawiść i egoizm,
np. świadomie ktoś bluźni Bogu, znieważa Go, poniża bliźnich itp., albo przez również
świadome i dobrowolne zaniedbywanie tego, co powinno być czynione, np. ktoś się
nie modli, nie myśli o Bogu, zaniedbuje wychowanie dzieci itp. Miłość jest czymś, co
może i powinno ciągle się rozwijać. Podstawowym zaniedbaniem w stosunku do Boga
może być brak troski o wzrost wiary, zaufania Mu oraz miłości, „letniość” wobec Tego,
który bezgranicznie nas kocha. Miłość do Boga polega na wypełnianiu Jego woli.
Zaniedbuje się i stygnie w miłości Boga ten, kto nie zastanawia się nad Jego wolą, nad
tym, czego Stwórca oczekuje od niego każdego dnia. Kto „nie naradza” się z Bogiem,
kto nie zastanawia się nad tym, czego On pragnie w konkretnych sytuacjach życiowych,
ten popadnie w rutynę i swoją religijność sprowadzi do bezdusznego wypełniania
kilku praktyk. Tymczasem chrześcijaństwo jest religią przyjaźni z Chrystusem, który
powiedział: „Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale
nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od
Ojca mego” (J 15,15). Ta przyjaźń ma ciągle wzrastać przez ustawiczny kontakt z Chrystusem w sakramentach, przez częsty, modlitewny dialog z Nim. Grzechem zaniedbania
jest zapominanie w ciągu dnia o Chrystusie, o Jego przyjaźni i miłości. Narusza prawa
przyjaźni, kto obojętnieje na Zbawiciela i odchodzi od swej pierwotnej miłości, np.
popada w rutynę przystępując do Komunii św.
Chrystus wymaga od nas również miłości bliźniego. Mówi On: „Przykazanie nowe
daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (J 13,34). Mamy
zatem ciągle poznawać, jak nas miłuje Chrystus, i w podobny sposób kochać swoich
braci. Miłość to działanie, obdarowywanie, uszczęśliwianie. Tymczasem dość rozpowszechnione jest przekonanie, że doskonałość chrześcijańska polega na niegrzeszeniu,
czyli na unikaniu dokuczania, krzywdzenia kogoś itp. Samo powstrzymywanie się od
zła trudno jeszcze nazwać doskonałością. Chrześcijaństwo polega przede wszystkim
na czynieniu dobra, na miłości twórczej. Zaniedbanie dobra, które mogliśmy uczynić,
jest grzechem, o czym poucza nas św. Jakub: „Kto zaś umie dobrze czynić - mówi -
a nie czyni, grzeszy” (Jk 4,17). Chrześcijanin powołany jest nie tylko do unikania zła,
ale — do pomnażania dobra, do przemieniania i ulepszania świata, do uszczęśliwiania
innych, wychodzenia im naprzeciw, do tworzenia królestwa sprawiedliwości, miłości,
pokoju i prawdy. Grzechy zaniedbania są nieraz nie zauważane przez chrześcijan.
Ich dostrzeganie pojawia się zazwyczaj dopiero wraz ze wzrostem miłości. Zaniedbaniem
wobec Boga, siebie i bliźnich jest też niepomnażanie swoich talentów (por. Mt 25,1430). Otrzymanymi darami powinniśmy służyć Stwórcy i ludziom. Skuteczniej może
pracować dla sprawy Bożej i dla bliźnich ten, kto rozwinął swoje zdolności, niż ten,
kto je zmarnował, np. lepiej będzie ewangelizować świat człowiek, który dobrze poznał
naukę objawioną niż ten, kto tego nie uczynił przez swe lenistwo; więcej pożytku mają
bliźni z lekarza wykształconego niż z takiego, który niewiele pracował w okresie studiów.
Aby rozwijać swoje talenty, trzeba je najpierw dobrze poznać. Nie można zatem wbrew
prawdzie wmawiać sobie, że nie mamy żadnych uzdolnień, że niczego nie potrafimy
zrobić, że na nic nas nie stać. Taka postawa łatwo może doprowadzić do „zakopywania” swoich talentów. Rozwijanie swoich uzdolnień musi iść w parze z miłością,
w przeciwnym bowiem razie może okazać się bardzo niebezpieczne, np. wiele zła może
wyrządzić utalentowany ginekolog, który swoje umiejętności wykorzystuje dla korzyści
materialnych zabijając nienarodzone dzieci.
O. Piotr Osowski OMI
Strona 14
Modlitwa
RÓŻANIEC Z DOPOWIEDZENIAMI
Na czym polega ta metoda odmawiania różańca?
Zanim ją przedstawimy, trzeba zaznaczyć, że metoda ta nazywana jest popularnie
„oazową”, bo jest w oazach stosowana; nie została jednak wymyślona w oazach. Jest to metoda
propagowana przez francuski ośrodek różańcowy, prowadzony przez dominikanów, którzy
z kolei odkryli ją przez badania historyczne nad początkami modlitwy różańcowej. Z badań
tych wynika, że różaniec powstał w czasach, gdy modlitwa Zdrowaś Maryjo, zwana Pozdrowieniem Anielskim, składała się tylko ze słów biblijnych (pozdrowienia Archanioła Gabriela
i św. Elżbiety) i kończyła się słowem Jezus. Dopiero później przyjął się zwyczaj dodawania
do tych słów modlitwy wstawienniczej, zaczynającej się od słów Święta Maryjo, Matko Boża,
módl się za nami...
Różaniec zaś powstał w ten sposób, że modlący zatrzymywał się medytacyjnie nad słowem
Jezus, wyrażając w tzw. dopowiedzeniach, czyli w rozwiniętym zdaniu, to, co kojarzyło mu
się z imieniem Jezus, np. „który jest wcielonym Słowem Przedwiecznym Ojca”, „który stał się
człowiekiem dla naszego zbawienia”, „który przez śmierć na krzyżu zgładził nasze grzechy”,
„który zmartwychwstał jako pierwszy spośród wielu braci”, itp. [...]
Próba odnowy różańca przez powrót do jego pierwotnej postaci proponuje więc, aby
odmawiać dziewięć razy Zdrowaś Maryjo aż do słowa Jezus, dołączając zdanie wyrażające jakiś aspekt rozważanej w danym dziesiątku tajemnicy Chrystusa. Przy dziesiątym
Zdrowaś, kończącym rozważanie tajemnicy, po dopowiedzeniu, dołączamy słowa modlitwy
wstawienniczej Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami... i Chwała Ojcu.
Jakie są wartości tej metody odmawiania różańca?
Najpierw można wskazać na tę niewątpliwą korzyść, że rozwiązuje ona trudności psychologiczne związane z odmawianiem różańca. Wiadomo jak trudno jest uniknąć niebezpieczeństwa
„klepania” różańca, mechanicznego odmawiania ciągle tych samych słów, jak trudno połączyć
modlitwę ustną z myśleniem o czymś innym, a nie o samych wypowiadanych słowach, jak
trudno utrzymać myśl przy tej samej tajemnicy, która ma być rozważana przy danym dziesiątku.
Proponowana metoda rozwiązuje doskonale te trudności: uwaga koncentruje się na oczekiwanym dopowiedzeniu, które nie jest już z góry znane. Ta koncentracja uwagi dotyczy zarówno
tego, kto ma sformułować dopowiedzenie (przy zbiorowym odmawianiu może to być kolejno),
jak i tych, którzy nastawiają się na słuchanie tego, co usłyszą. Po drugie, dzięki tej metodzie
różaniec staje się naprawdę tym, czym ma być z istoty swojej, tj. modlitwą medytacyjną.
Wreszcie dzięki tej metodzie różaniec staje się modlitwą chrystologiczną, a Maryja staje się
dla nas drogą do Chrystusa.
Dopowiedzenia do części radosnej różańca świętego
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus...
Tajemnica I: Zwiastowanie
1. Który wypełnił oczekiwanie ludzkości przychodząc, aby ją zbawić.
2. Który przez swego Anioła objawił Tobie plan zbawienia człowieka i zaprosił Cię do udziału
w nim.
3. Który uzdolnił Cię do wyrażenia zgody na propozycję, abyś stała się Matką Zbawiciela.
4. Który sprawił, że stałaś się wypełnieniem znaku danego w proroctwie Izajasza: "Oto Panna
pocznie i porodzi Syna i nazwie Go imieniem Emmanuel".
5. Który mógł przyjść do człowieka, bo Ty w imieniu całej ludzkości otworzyłaś się na Jego
przyjście.
6. Którego przyjęłaś przez miłość w postawie oddania i służby.
7. Który chce, abyśmy naśladowali Ciebie, przyjmując Go swoim: "Tak - niech mi się stanie
według słowa Twego".
8. Który przychodzi do nas w słowie, sakramencie i naszych braciach.
9. Który w tajemnicy Eucharystii spełnia oczekiwanie wybawienia z mocy zła i grzechu.
10. Który chce, abyśmy trwali w postawie sług oczekujących powrotu swego Pana.
...Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej.
Amen. (cd. na str. 16)
23 marca – środa
8.00 Za + Henryka - gregorianka
18.30 wolna
24 marca – czwartek
8.00 Za + Henryka - gregorianka
18.30 Za + Marię Łubian – int.
od uczestników pogrzebu
25 marca – piątek
8.00 Za + Henryka - gregorianka
18.30 1) W int. Dzieci Poczętych i ich rodziców oraz podejmujących Duchową Adopcję
2) Za + O. Sadownika,
budowniczego naszego kościoła
w 7 rocznicę śmierci
26 marca - sobota
8.00 Za + Henryka - gregorianka
18.30 Za + Jana Błaszczyńskiego w 10 rocznicę śmierci oraz +
Jadwigę Błaszczyńską
27 marca – niedziela
8.00 1) Za + Marię w 1 rocznicę śmierci
2) Za ++ Marię i Kazimierza
10.00 1) Za + męża Stefana w 20 rocznicę śmierci, rodziców
Stanisławę i Bolesława, braci Edwarda i Stefana oraz ++
z rodziny
2) Za + Henryka - gregorianka
12.00 1) W intencji Parafian
2) W int. Przyjaciół Misji
19.00 Za + Czesława Jastrzębskiego w 13 rocznicę śmierci
oraz ++ rodziców Emilię, Piotra,
Cecylię i Rocha
28 marca – poniedziałek
8.00 wolna
18.30 Za + Henryka – gregorianka
29 marca – wtorek
8.00 wolna
18.30 Za + Henryka – gregorianka
30 marca – środa
8.00 wolna
18.30 1) Za + Henryka – gregorianka
2) Za + Zbigniewa w 6 rocznicę śmierci oraz ++ z
rodziny
31 marca – czwartek
8.00 wolna
18.30 Za + Henryka – gregorianka
Strona 15
Modlitwa
Tajemnica II: Nawiedzenie
1. Który chciał, abyś swojej krewnej Elżbiecie zaniosła wiadomość o rychłym Jego przyjściu.
2. Który w Elżbiecie napełnionej Duchem Świętym pozwolił w Tobie rozpoznać Matkę Zbawiciela świata.
3. Który św. Janowi Chrzcicielowi zlecił misję przygotowania "dróg pańskich".
4. Za którego przyjście dziękowałaś słowami Magnificat.
5. Który uczynił Ci wielkie rzeczy.
6. Który w Magnificat pozwolił Ci wyśpiewać hymn wdzięczności za dzieło zbawienia.
7. Który przez Ciebie uczynił i dla nas wielkie rzeczy.
8. Który chce, abyśmy wraz z Tobą dziękowali za dzieło zbawienia.
9. Który w tajemnicy Eucharystii włącza nas w swoje dziękczynienie Ojcu za dzieło zbawienia.
10. Który chce, aby całe nasze życie było dziękczynieniem.
...Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Tajemnica III: Narodzenie
1. Który był utęsknieniem Patriarchów, oczekiwaniem narodów, umiłowaniem Ojca Przedwiecznego.
2. Którego przyjście zajaśniało jak światło w ciemności grzechu i śmierci.
3. Którzy przychodzi do nas jako Wybawiciel.
4. Który wybawia swój lud od grzechu.
5. Przez którego przyjście zostały wstrząśnięte moce ciemności.
6. Przez którego przyjście objawiła się nam nieskończona miłość Boga.
7. Który był posłany, by nas uzdolnić do oddania się Ojcu w odpowiedzi na Jego miłość.
8. Który przyszedł, aby dać nam udział w Bożym synostwie.
9. Którego tajemnica Emanuela przedłuża siew Eucharystii.
10. Który chce, abyśmy razem z Tobą trwali w rozważaniu tajemnicy jego miłości.
...Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Tajemnica IV: Ofiarowanie w świątyni
1. Którego Symeon rozpoznał w Dzieciątku.
2. Który był oczekiwaniem życia Symeona.
3. Który był nadzieją i wypełnieniem życia Symeona.
4. Którego Symeon natchniony Duchem Świętym nazywa "światłością na oświecenie pogan i chwałą ludu izraelskiego".
5. Który w świątyni objawił się Annie prorokini jako oczekiwany Mesjasz.
6. Który nazwał siebie Światłością świata.
7. Który przyszedł po to, by stać się Ofiarą.
8. Który Ciebie jako pierwszą z ludzi wezwał do współofiarowania.
9. Który ofiaruje siebie Ojcu za nas, jako Ofiara doskonała w codziennej Mszy świętej.
10. Który pragnie, abyśmy włączyli się w jego ofiarę.
...Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Tajemnica V: Znalezienie w świątyni
1. Który w świątyni jerozolimskiej wyjaśniał uczonym i prorokom o przyjściu Zbawiciela.
2. Który przyszedł na ziemię, aby wypełnić wolę Ojca.
3. Który zatroskanej Matce powiedział: "Czyż nie wiecie, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?".
4. Który zgodnie z wolą Ojca przyszedł szukać i zbawiać to, co zginęło.
5. Który przyszedł, aby wyrwać nas z ciemności i wprowadzić do światła swojej chwały.
6. Który poucza nas o drogach zbawienia.
7. Który każe nam mocno trwać w swojej nauce o Odkupieniu.
8. Który misję nauczania o drogach zbawienia zlecił kapłanom swego Kościoła.
9. Którego i my znajdujemy w świątyni, w słowie i sakramencie.
10. Który chce, abyśmy szli za Nim drogą powołania do pełnienia woli Ojca.
...Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Chwała Ojcu… O mój Jezu... cdn.
Lilianna Pawłowska
Opracowano na podstawie:
ks. Franciszek Blachnicki„Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych”, nr 15,[1978],
www.Laudate.pl
Strona 16
Z oblackiej kancelarii
2005
Leonard Ratajczak
Franciszek Polański
Antonina Król
Regina Ignaczak
Bogusław Kałużny
Katarzyna Sobania
Zbigniew Mazurczak
Wiktor Lewy
Elfride Bock
2006
Wojciech Szumny
Antoni Kugler
Ewa Stróżewska
Albin Rutkowski
Jadwiga Gaicka
Mirosław Soroko
Bolesław Remiszewski
Leokadia Furmanek
Wincenty Kadziewicz
Dariusz Sworek
Stanisław Jagiełło
2007
Imię i Nazwisko
Wiktoria Orłowska
Franciszek Przygoda
Magdalena Bryndza
Zofia Medler
Ewa Hamulska
2008
Chrzest przyjęli:
Aleksy Glinkowski
Aleksandra Faustyna Janusz
Filip Staszczak
Aleksandra Sylwia Pietrzak
Paulina Magdalena Łożyńska
Julia Aleksandra Artymowicz-Golanowska
Rok
Włodzimierz Lisajewicz
Weronika Gładysz
Ryszard Falkowski
Edward Borowski
Zbigniew Balkiewicz
2009
„Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego
człowieka, gdy na świat przychodzi”
(J 1,9)
Rocznice śmierci - marzec
Ryszard Mucharzewski
Jolanta Braciszewska
Józef Klimczak
Stanisław Minge
Zygmunt Kot
Jerzy Lewandowski
2010
Z ksiąg parafialnych
Maria Helbik
Życzymy Wam, drogie dzieci, aby Ta Światłość
dawała Wam moc, byście każdego dnia wzrastały
w łasce u Boga i u ludzi.
c c c c c
„Połóż mnie jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na
twoim ramieniu, bo jak śmierć potężna jest miłość.”
(Pnp 8,6)
Małżeństwo zawarli:
Andrzej Jarosław Bruc
i Iwona Grażyna Koperska
Umocnieni sakramentem małżeństwa kroczcie
z odwagą strzegąc żaru miłości.
c c c c c
„Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina
na wszystkie sprawy pod niebem. Jest czas rodzenia
i czas umierania”.
(Koh 3,1–2)
Odeszli do Pana:
Helena Śmieja
Zygmunt Furman
Zbigniew Mrozowski
Janina Zielińska
Weronika Zielińska
Teresa Busz
Czesław Pacyno
Henryk Kulesza
Leokadia Płóciennik
Maria Łubian
Reklama
Wieczny odpoczynek racz Im dać, Panie
A światłość wiekuista niechaj Im świeci.
O kna z G orzowa
O KN A - D RZ W I - R O L E T Y
www.oknapointa.eu
Pasaż Baczyńskiego
tel. 95 722 77 66
Pasaż Popławskiego
tel. 95 731 19 11
Strona 17
Z oblackiej kancelarii
SAKRAMENT CHRZTU ŚWIĘTEGO
1. Chrzty odbywają się w IV niedzielę mie­sią­ca na
Mszy św. o godz. 12.00.
2. Chrzest dziecka należy zgłosić naj­póź­niej 14 dni
przed uroczystością (w czwartki 16.00–18.00).
3. Zgłaszający Chrzest powinien przy­nieść:
– akt urodzenia dziecka
– świadectwo ślubu kościelnego
– dane rodziców chrzestnych (wiek i ad­r es)
oraz za­świad­cze­nie z ich parafii, że są wie­rzą­cy­mi
prak­ty­ku­ją­cy­mi katolikami (bierz­mo­wa­ni, żyjący
w związ­ku sa­kra­men­tal­nym). Żyjący w związ­ku
nie­sa­kra­men­tal­nym nie mogą być ro­dzi­ca­mi chrzest­ny­mi!
4. Spotkanie formacyjno–organizacyjne w sobotę
przed chrztem o godz. 19.00.
SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA
1. Narzeczeni zgłaszają się do kancelarii pa­ra­fial­nej
trzy mie­s ią­c e przed pla­n o­w a­n ym ślu­b em
(w czwartki 16.00–18.00).
2. Narzeczeni przynoszą ze sobą:
– Świadectwa chrztu św. z aktualną datą (ad­no­ta­cja
o Bierz­mo­wa­niu).
– Dowody osobiste.
– Świadectwa katechizacji z ostatniej klasy szko­ły
po­nad­pod­sta­wo­wej.
– Zaświadczenie o odbytym kursie przed­mał­żeń­skim.
– Trzy egzemplarze dokumentu z USC, stwier­dza­ją­ce­go
brak cy­wil­nych przeszkód do za­war­cia mał­żeń­stwa
ze skut­ka­mi cy­wil­ny­mi (mał­żeń­stwo kon­kor­da­to­we).
– Zaświadczenie o odbytych spotkaniach w Po­rad­ni
Ro­dzin­nej (tel. 0 608 293 541).
– Dane świadków.
SAKRAMENT CHORYCH
W nagłych przypadkach należy wezwać kapłana
o każ­dej po­rze. Re­gu­lar­ne odwiedziny cho­rych i osób
w po­de­szłym wieku od­by­wają się w każdą pierwszą so­bo­
tę miesiąca od godz. 9.00 (oprócz lipca i sierp­nia). Oso­by
te należy zgło­sić w biu­rze pa­ra­fial­nym.
POGRZEB
Dostarczyć akt zgonu i poświadczenie o przy­ję­tych przed
śmier­cią sa­kra­men­tach.
Miesięcznik parafii Św. Józefa w Gorzowie Wlkp.
Nakład 400 egz.
Koszt druku
1–go egzemplarza
2 zł
Adres redakcji: ul. Bracka 7,
66-400 Gorzów Wlkp., tel./fax 95 722 64 39,
e-mail: [email protected]
Redakcja:
O.Dariusz Galant OMI, O.Piotr Osowski OMI-Opiekun
Redakcji, O.Karol Bucholc OMI, Elżbieta Bartelak–
Przygoda, Anna Jakubowska, Marzena Kruszakin,
Mariusz Kruszakin, Mariusz Lemieszewski, Lilianna
Pawłowska, Piotr Pawłowski, Alicja Witkowska
Skład komputerowy: KEYCOM.com.pl - Sławomir Wesoły
Redakcja zastrzega sobie prawo skracania i adiustacji tekstów. Nie zwraca
tekstów nie zamówionych.
Strona 18
Nabożeństwa w naszej Parafii Pierwszy czwartek miesiąca
• godz. 17.00 – 18.00 – Adoracja Najświętszego Sakra­
mentu w intencji kapłanów. • godz. 18.00 – Różaniec w intencji nowych powołań
kapłańskich i zakonnych.
• godz. 18.30 – Msza Święta „O świętość kapłanów”.
Zapraszamy wszystkich ministrantów, ich rodziców
oraz wszystkich zatroskanych o świętość kapłanów
i nowe powołania kapłańskie i zakonne.
Pierwszy piątek miesiąca
• godz. 16.30 – spowiedź
• godz. 17.00 – Nabożeństwo dla dzieci
• godz. 18.00 – Nabożeństwo do Serca Jezusowego
i spowiedź dla dorosłych i młodzieży
• godz. 18.30 – Msza Święta wynagradzająca za grzechy
popełnione w naszych rodzinach
Pierwsza sobota miesiąca
• godz. 9.00 – odwiedziny chorych
• godz. 18.00 – Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi
• godz. 18.30 – Msza Święta w intencji Żywego Różańca
Pierwsza niedziela miesiąca
• godz. 11.30 – Różaniec w intencji rodzin naszej Parafii
• godz. 12.00 – Msza Święta w intencji rodzin
Po kadej Mszy Świętej krótka adoracja Najświętszego
Sakramentu
Niedziela po 13 dniu miesiąca
– Nabożeństwo Fatimskie
• godz.11.00 – RÓŻANIEC fatimski.
• godz. 12.00 – Msza Święta fatimska
• Procesja po Mszy Świętej (V – X)
Czwarta niedziela miesiąca
• godz. 11.30 – Różaniec misyjny
• godz. 12.00 – Msza Święta w intencji Przyjaciół Misji
Każdy 25 dzień miesiąca
– Dzień Modlitwy w intencji dzieci nienarodzonych
i ich rodziców
• godz. 18.00 – Różaniec
• godz. 18.30 – Msza Święta
Nabożeństwa w tygodniu
• Bardzo serdecznie zapraszamy w poniedziałki po
wieczornej Mszy św. na wspólną adoracje w intencji
dobrego , duchowego przygotowania do Misji św.
i intronizacji Serca Jezusowego w naszej Parafii.
• Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy
– w środę po Mszy Świętej o godz. 8.00
• Nowenna do św. Józefa również w środę o godz. 18.30
• Nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia
– w piątek o godz. 18.00
Spotkanie Koła Radia Maryja - 13 dzień miesiąca
• Godz. 18.00 – Różaniec
• Godz. 18.30 – Msza św. w intencji Ojca św., Ojczyzny
oraz Rodziny Radia Maryja (gdy 13 dzień miesiąca
przypada w niedzielę – Msza św. o godz. 12.00)
ZAPRASZAMY DO WSPÓLNEJ MODLITWY
FERIE ZIMOWE MINISTRANTÓW
I OAZY DZIECI BOŻEJ
W tym roku w pierwszym tygodniu ferii zimowych od
31 stycznia do 4 lutego dzieci z naszej parafii uczestniczyły w licznych zabawach. W programie był posiłek, zwiedzanie gorzowskiej
katedry, śpiew kolęd, modlitwa przed Najświętszym Sakramentem,
zabawy w sali szkolnej w Szkole Podstawowej nr 10, konkursy
plastyczne, sport drużynowy: piłka nożna, unihokej, siatkówka,
tenis stołowy. W całej zabawie parafialnej brało udział ok. 50 dzieci.
W ostatni dzień z całą grupą oraz z dziećmi z parafii Chrystusa
Króla, pod opieką ks. Patryka Zawiślaka udaliśmy się do kina
na film pt. „Laci-Luc na dzikim zachodzie.”
Jako ojciec opiekun bardzo serdecznie dziękuję wszystkim
opiekunom, przede wszystkim „wodzowi” ministrantów Łukaszowi
Nakwaskiemu, Ani Jakubowskiej, Iwonie Gałczyńskiej, Natalii
Łakomej, Nikoli Koreń, Wojciechowi Kłucińskiemu i Wojtkowi
Jakubowskiemu za dar ich serca. Jestem bardzo wdzięczny wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania tych ferii dla naszych
kochanych dzieci. Ja wraz z panią Bożeną Gajewską bardzo się
cieszymy, że młodzi ludzie potrafią tak pięknie dzielić się wolnym
czasem z drugim człowiekiem.
Są chwile, kiedy chcielibyśmy bardzo pomóc komuś, kogo
kochamy, a nie potrafimy zrobić niczego. Albo okoliczności nie
są na tyle sprzyjające aby móc się zbliżyć, albo ten ktoś zamyka
się na jakiekolwiek gesty solidarności i wsparcia. W takiej chwili,
jedyne, co nam pozostaje to miłość. Kiedy nic już nie pomaga,
nadal możemy kochać - nie oczekując niczego w zamian, żadnego
zadośćuczynienia czy podziękowania. Jeśli potrafimy postępować
w taki sposób, energia miłości kształtuje wszechświat wokół
nas. Gdy ten rodzaj energii się pojawia, udaje się wykonać każdy
rodzaj pracy.
„Czas nie zmienia ludzi.
Siła woli nie zmienia ludzi.
Miłość zmienia"
- mówi Henry Drummond
o. Karol Bucholc OMI
Jak nasi podopieczni
spędzali ferie zimowe?
W sobotę, 29 stycznia, dzieci
z naszej świetlicy zostały zaproszone
na Integracyjne Spotkanie Kolędowe
do zaprzyjaźnionej świetlicy przy
ul. Żeromskiego. Oprócz nas przybyły
też dzieci z Parafii przy Mieszka I.
Ponieważ była to pierwsza tego
typu impreza, zarówno my, jak i dzieci,
z zaciekawieniem oczekiwaliśmy, jak
to spotkanie przebiegnie. Każda
z reprezentacji miała bowiem przygotować się do zaśpiewania kilku
wybranych przez siebie kolęd. Praca
z naszymi dziećmi nie była łatwa, gdyż
większość naszych podopiecznych stanowią chłopcy, a ich zainteresowania
idą w całkiem innym kierunku niż
trenowanie śpiewu. Jednak coś tam
udało się opracować i z całkiem niezłym skutkiem wykonać w obecności
kilkudziesięciu osób.
Po zaprezentowaniu wszystkich
grup, miejscowy ksiądz Proboszcz
potrafił wspólnie z wolontariuszami
stworzyć tak ciepłą i sympatyczną
atmosferę, że wspólne śpiewanie było
dla wszystkich ogromną przyjemnością. Były też upominki i słodki poczęstunek. Jest nadzieja, że będziemy
ten pomysł wspólnego kolędowania
kontynuować. Być może w przyszłym
roku zaprosimy przyjaciół do nas,
na Bracką.
Grażyna Banaszkiewicz