Metodologia współczesnej humanistyki

Załącznik Nr 1.11
……………………………………
pieczątka jednostki organizacyjnej
OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA
ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
CZEŚĆ „A”*
(opis przedmiotu i programu nauczania)
OPIS PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu
Rok akademicki: 2016/2017
Metodologia współczesnej humanistyki
Kod przedmiotu
Wydział
Instytut/Katedra
Kierunek
Wydział Humanistyczny
Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa
Kulturoznawstwo
Specjalność/specjalizacja
Poziom kształcenia:
Profil:
Forma studiów
Rok/semestr
studia pierwszego stopnia
Ogólno akademicki
stacjonarne,
III
5
Tytuł i/lub stopień
naukowy/tytuł
zawodowy, imię i
nazwisko koordynatora
przedmiotu
dr hab. Ryszard Strzelecki, prof. ndzw.
Liczba godzin
dydaktycznych i formy
zajęć
Konwersatorium 45
Liczba punktów ECTS
Rygory
Typ przedmiotu
Język wykładowy
Przedmioty
wprowadzające i
wymagania wstępne
Efekty kształcenia
Łącznie 4
Przygotowanie do zajęć, kolokwium Lektura własna
Przygotowanie do egzaminu
zaliczenie, egzamin
podstawowy
język polski
2 pkt.
0,5 pkt.
1,5 pkt
przedmioty i treści objęte programem nauczania na I i II roku studiów.
Efekty kierunkowe
K_W03
Efekty przedmiotowe
W01 Student zna ewolucję ogólnej
rozpoznaje i charakteryzuje
metodologii nauk w XX wieku, stan
podstawowe metody analizy i
interpretacji różnych tekstów
kultury, posługuje się odpowiednią
terminologią oraz wiedzą dotyczącą
przekazów kulturowych z
uwzględnieniem jej historii oraz
kierunków rozwoju
wiedzy i kultury naukowej w fazie
postmodernizmu, wyodrębnia i
opisuje najważniejsze metody badań
literackich
K_W02
W02 zna specyfikę nauk
definiuje podstawowe terminy z
zakresu nauk humanistycznych ze
szczególnym uwzględnieniem
terminologii z zakresu
kulturoznawstwa
humanistycznych, ich przemiany i
znaczenie w refleksji nad
człowiekiem i światem
współczesnym
K_U04
U01 Potrafi posługiwać się
samodzielnie zdobywa wiedzę i
rozwija umiejętności profesjonalne,
kierując się wskazówkami opiekuna
naukowego
terminologią z zakresu metodologii
nauk. Rozpoznaje antagonizmy w
doktrynach teorii nauki. Rozpoznaje i
definiuje kluczowe dylematy kultury
naukowej, ocenia status wiedzy
humanistycznej w i jej rolę w
podejmowaniu zadań poznawczych
(w ramach konwersatorium)
U02 analizuje teksty naukowe,
problematyzuje, formułuje wnioski,
recenzuje i ocenia, dokonuje
porównań i formułuje własne
stanowisko i refereuje wyniki
K_U09
ocenia koncepcje filozoficzne,
antropologiczne, estetyczne oraz
socjologiczne , porównuje ich
walory poznawcze i efektywność w
analizie zjawisk kulturowych,
dobiera założenia i procedury
metodologiczne do wskazanych
zadań badawczych
K_K08
K01 student korzysta z dorobku
dostrzega znaczenie i potrzebę
myśli metodologicznej w
zachowania dziedzictwa
identyfikacji zjawisk i wartości
kulturowego regionu, kraju, Europy kulturowych w obrębie europejskiego
dziedzictwa
Dodatkowe objaśnienia do „Opisu przedmiotu”:
*
Opracowanie i podpisanie „Opisu przedmiotu”:
1. opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy
dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę;
2. opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku,
gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę np. ze względu na różne formy
realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu
wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot;
3. przez koordynatora przedmiotu należy rozumieć osobę odpowiedzialną za przeprowadzenie
całego przedmiotu niezależnie od jego formy.
Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02,
K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W – wykład; L –
laboratorium; Ć – ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu.
*** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić sposoby oceniania (określają prowadzący – w
tabeli podano przykłady) oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane.
**
Załącznik Nr 2
do Zarządzenia Nr 40/2011/2012
Rektora UKW
z dnia 10 lutego 2012 r.
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu
Wydział
Instytut/Katedra
Kierunek
Rok akademicki: (2016/2017) Semestr: (zimowy)
Metodologia humanistyki i literaturoznawstwa
Wydział Humanistyczny
Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa
Kulturoznawstwo
Specjalność/specjalizacja
Opisywana forma zajęć
Liczba godzin
dydaktycznych
Ćwiczenia
45
Tytuł i/lub stopień
naukowy/tytuł
dr hab. Ryszard Strzelecki, prof. ndzw.
zawodowy, imię i
nazwisko prowadzącego
daną formę zajęć
Treści programowe realizowane podczas zajęć
Wiedza o ogólnej metodologii nauk, ewolucja metodologii - pozytywizm i jego krytyka (koncepcje XIXwieczne, sztuka i literatura w badaniach H. Taine’a, Brunetière’a, i in., konwencjonalizm, pragmatyzm, Koło
Wiedeńskie i opozycja: idee K. Poppera, T. Kuhna, P. Feyerabenda. Przełom antypozytywistyczny i metody
wewnętrzne, W. Dilthey, fenomenologia: E. Husserl, R. Ingarden. Koncepcje strukturalizmu i semiotyki w
refleksji nad kulturą symboliczną; idee ponowoczesności (Lyotard, Vattimo, Agamben, Deleuze, Derrida,
White, Geertz, Fukuyama O. Wilson), ; postrukturalizm, dekonstrukcjonizm, intepretacjonizm.
Stan współczesnej wiedzy i humanistyki – analiza i diagnoza: F. Furedi Metodologia literaturoznawstwa i jej
specyfika: wielość ujęć, potrzeba ładu i granice zgodności, status i efektywność poznawcza fenomenologii,
hermeneutyki, dekonstrukcjonizmu, propozycje socjobiologii. Koncepcje metodologiczne w badaniu kultury,
krytyka transaktywna, zastosowania semiotyki, hermeneutyki, ujęcia antropologiczne
Metody dydaktyczne
Metody i kryteria
Omówienie przez prowadzącego problematyki ogólnej metodologii nauk,
faz ewolucji nauki, tendencji antypozytywistyczne. Następnie lektura
literatury obowiązkowej - dyskusja,
krytyczna analiza tekstów,
prezentacje problemów, referaty problemowe, wstęp do dyskusji,
podsumowania, sposoby i rygory dostosowania wiedzy do zadań
badawczych.
Podstawą zaliczenia jest: obecność, aktywność na zajęciach, (referaty,
oceniania
Rygor
Literatura podstawowa
protokoły, głosy w dyskusji, zgłaszanie tematów i prowadzenie dyskusji),
pisemna praca z większej części materiału. Obowiązuje znajomość pojęć,
zagadnień, tez i kontekstów omawianych na zajęciach haseł
encyklopedycznych, opracowań i studiów. Zestaw wymaganych treści,
artykułów i książek jest udostępniany na początku zajęć w formie pliku
lub wydruku, pt.: Wykaz literatury obowiązkowej i problematyka
konwersatorium z „Metodologii humanistyki i literaturoznawstwa”.
Zestawienie obejmuje bibliografię tekstów obowiązujących na zajęciach i
stanowiących podstawę zaliczenia przedmiotu, ponadto wykaz zagadnień
do każdego z tekstów omawianych na zajęciach, kluczowe pojęcia i
tematy dyskusji.
Przedmiot kończy się egzaminem:
na ocenę dostateczną student prezentuje problematykę metodologiczną
poruszana na zajęciach (metodologia ogólna nauk oraz wybrane
zagadnienia z metodologii humanistyki).
ocena dobra – ponadto porównuje koncepcje metodologiczne co do
genezy, założeń, opinii krytycznych;
ocena bardzo dobra – student ponadto ocenia wartość poznawczą
koncepcji i studiów oraz określa ich efektywność w badaniu kultury
Zaliczeni, egzamin
Popper Karl, Logika odkrycia naukowego, Fundacja Aletheia, Warszawa
2002 Rozdział IV: Falsyfikowalność. s. 72-88.
Paul Feyerabend, Przeciw metodzie par. 15 (ostatnia część podstawowa),
Siedmioróg, Wrocław 1996 s. 149Saint-Sernin Bertrand, Rozum u schyłku XX wieku, w tegoż aut.:] Rozum
w XX wieku, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2001 s. 281-312.
Kiereś Henryk, Humanistyka [hasło], Powszechnej encyklopedii filozofii,
t. 4 Lublin 2003. s. 633-651.
Lyotard Jean-Francois, Kondycja ponowoczesna, Warszawa 1997. S. 35119 – wybór zagadnie© (31ss).
Kiereś Henryk, Postmodernizm [hasło] [w:] Powszechna encyklopedia
filozofii, t. 8, Lublin 2007.
Furedi Frank, Gdzie się podziali wszyscy intelektualiści? PIW, Warszawa
2008. S. od 77-62 rozdz. 3, 4 i 6 wybór (suma 32ss)
Vattimo Giani, Ponowoczesnośći i kres historii, [w:] Postmodernizm.
Antologia przekładów, oprac. i przedm. Ryszar Nycz, Wydawnictwo
Baran i Suszyński, Kraków 1998, s. 128-144.
Ankersmit Franklin, Historiografia i postmodernizm, [w:] Postmodernizm
… s. 145-172.
Hayden White, Znaczenie narracyjności dla przedstawienia
rzeczywistości, przeł. Marek Wilczyński [w tegoż:] Poetyka pisarstwa
historycznego pod red. E. Domańskiej i M. Wilczyńskiego, Kraków 2000.
Baudrillard Jean, Precesja Symulakrów, [w:] Postmodernizm … s. 175189
Horgan John, Koniec nauki czyli o granicach wiedzy u schyłku ery
naukowej, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999. Z tego: Koniec filozofii, s.
48-81. …
Geertz Clifford, O gatunkach zmąconych, [:] Postmodernizm … s. 214235
Fukuyama Francis, Kres człowieka. Konsekwencje rewolucji
biotechnologicznej, Wydawnictwo „Znak”, Kraków 2004 s. 143-172:
Prawa człowieka; s. 211-233 : Godność ludzka (fragment)
Jacques Derrida, [w:] Krystyna Wilkoszewska, Wariacje na
postmodernizm, wyd. II, Universitas, Kraków 2000, s. 42-57
Gilles Deleuze, Felix Guattari, [w:] Wilkoszewska …, s. 58-71.
Kiereś Henryk, Modernizm postmodernizm a kultura klasyczna, [w:] Trzy
socjalizmy. Tradycja łacińska wobec modernizmu i postmodernizmu,
Lubelska Szkoła Filozofii Chrześcijańskiej, Lublin 2000, s. 79-95.
Życiński Józef, Bóg postmodernistów. Wielkie pytania filozofii we
współczesnej krytyce moderny, [z tego:] Kulturowa kenoza Boga,
Redakcja wydawnictw KUL, Lublin 2001 s. 157-185.
Korab Kazimierz, Filozofia i socjologia wirtualnej rzeczywistości, [w:]
Wirtual. Czy nowy wspaniały świat, Warszawa 2010. s. 11-40.
Gergen Kenneth J., Nasycone Ja. Dylematy tożsamości w życiu
współczesnym, rozdz. 4: Prawda w kłopotach 113-142.
Diamski Grzegorz, Prawda w kulturze ponowoczesnej, [w tegoż:]
Kulturoznawstwo czyli wprowadzenie kultury ponowoczesnej, Gdańsk
2016, s. 159-196.
Peeters Marguerite A., Globalizacja zachodnie rewolucji kulturowej,
Warszawa 2010, rozdział 2, s. 40-71.
Inne:
Jaroszyński Piotr, Nauka [hasło], Powszechna encyklopedia filozofii, t. 7,
Lublin 2006.
Hajduk Zygmunt, Metodologia nauk [hasło], Powszechna encyklopedia
filozofii, t. 7, Lublin 2006.
Kamiński Stanisław, Pisma wybrane, t. 4: Nauka i metoda. Pojęcie nauki i
klasyfikacja nauk, TN KUL, Lublin 1992.
II.
Literatura uzupełniająca
(w tym portale
internetowe)
Alina Motycka, Postmodernizm a kryzys kulturowy, [w:] Rozum i
intuicja w nauce, Eneteia, Warszawa 2005 s. 39-57.
Jasińska Maria, Makowska Hanna, Polskie źródła informacji w naukach
społecznych i humanistycznych, Warszawa , 1983
Katarzyna Rosner, Narracja, tożsamość, czas, Kraków 2003.
Marciszewski Witold, Analiza logiczna jako metoda nauk
humanistycznych i społecznych, Administracja Publiczna. 2007, nr 1, s.
304-329.
Jonathan Turner, Struktura teorii socjologicznej, PWN, Warszawa 2006.
Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln, Metody badań jakościowych,
PWN, Warszawa 2009.
Benon Miśkiewicz, Metody badań historycznych, PWN, Warszawa 1985.
Shaughnessy John J., Metody badawcze w psychologii, Gdańskie Wydaw.
Psychologiczne , Gdańsk 2002
Badanie kultury. Elementy teorii antropologicznej, PWN Warszawa 2003
i 2004.
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis prowadzącego daną formę zajęć
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis koordynatora przedmiotu
CZEŚĆ „B”*
(opis przedmiotu i programu nauczania)
Tab. Opis sposobu sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form
zajęć i sprawdzianów
Efekty kształcenia a forma zajęć
Efekty kształcenia dla **
kierunku
Forma zajęć
przedmiotu
K_W03
K_W02
K_U04
W01
W02
U01
K_U09
U02
K
K_K08
K01
K
Ocenianie efektów kształcenia
Sposoby
oceniania***
Efekty
kształcenia dla
przedmiotu
K
Praca pisemna
W01, W02, U01
K
Egzamin
W01, W02, U01,
U02
K01
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis prowadzącego daną formę zajęć
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis koordynatora przedmiotu