Notka biograficzna Raula Małachowskiego Jest jedynym synem

Notka biograficzna Raula Małachowskiego
Jest jedynym synem generała Stanisława Oktawiusza Małachowskiego i Szwedki
Anny Lisy Petersen, urodzonym w dniu 2 stycznia 1916 roku w Helsinkach. Po
odzyskaniu niepodległości przez Polskę zamieszkał z rodzicami w Łodzi, gdzie jego
ojciec piastował funkcję komendanta garnizonu łódzkiego. Absolwent I
Liceum Ogólnokształcacego im. M. Kopernika w Łodzi. Kształcił się w Centrum
Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, które ukończył w stopniu podchorążego
rezerwy. Rozpoczął studia w Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu w 1937 roku.
Należał do korporacji akademickiej "Corona". Po wybuchu wojny brał wraz z ojcem
udział w obronie Modlina. W czasie okupacji działał w tajnym Czerwonym Krzyżu.
Aresztowany przez Gestapo w 1943 roku, był więziony w więzieniu na Sterlinga i na
Radogoszczu (około 1 roku), a następnie wysłany do obozu KL Mathausen-Gusen
(Gusen II), gdzie został przydzielony do pracy w kamieniołomie. Doczekał
szczęśliwie wyzwolenia obozu przez Amerykanów w dniu 5 maja 1945 roku. Został
wcielony do II Korpusu WP we Włoszech. Po rozwiązaniu Korpusu zamieszkał w
Belgii i związał się ze światem kultury. Był dyrektorem artystycznym i scenografem
Opera Real de Amberes w Belgii. Przybył do Chile w 1951 roku z baletem Opera de
Amberes na kontrakt w Teatro Municipal w Santiago. Wykonywał murale i dekoracje
w: Hotelu Carrera i Teatrze Mariola w Santiago, Hotelach O’Higgins, San Martin i
Miramar w Viña del Mar oraz Hotelu Prat w Valparaiso. Jego liczne ekspozycje
prezentowane były w powyższych miastach, jak również w Paryżu, Szwajcarii i
Polsce. W latach 60-tych XX wieku założył Teatro de la Costa w Valparaiso. Był
także dyrektorem kawiarni artystycznej „Gato Negro” w Santiago.
Jego prace malarskie obejmują: cykl obrazów olejnych i akwarel przedstawiających
życie nocne Valparaiso; szkice o tematyce obozowej i wojennej, a także portrety.
Wiele swoich prac przedstawiających polskich bohaterów narodowych (m.in. T.
Kościuszkę, A. Mickiewicza, F. Chopina, J. Piłsudskiego) podarował Ambasadzie RP
w Santiago de Chile. Ostatnia wystawa jego prac malarskich miała miejsce w marcu
2011 r. w Puerto Varas. W 2012 r. nakładem Wydawnictwa Akademickiego w
Krakowie ukazała się książka wspomnieniowa autorstwa Aleksandry Pluty pt.:
"Wspomnienia z dwóch kontynentów. Raul Nałecz Malachowski". Mieszka w
Santiago i wciąż maluje. Utrzymuje aktywny kontakt z Ambasadą RP. Jest członkiem
i nestorem Koła Rodu Nałęczow w Warszawie.
W latach 1989-90 był Przedstawicielem Rządu Rzeczypospolitej na Uchodźstwie w
Chile. W 1991 roku po raz pierwszy od czasów II wojny światowej odwiedził Polskę.
Jego ojciec Stanislaw (zm. w 1971 r. w Santiago de Chile) spoczywa na Cmentarzu
Wojskowym na warszawskich Powązkach, a matka Anna Lisa, zamordowana przez
nazistów prawdopodobnie w 1943 w Łodzi, ma symboliczny grób na jednym z
łodzkich cmentarzy.
Medale i odznaczenia Raula Małachowskiego:
1. Polonia
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Restituta (w wersji przedwojennej nadany przez Rząd
Rzeczypospolitej na Uchodźstwie). Dekretem z dnia 11 listopada 1990 r. został
wpisany w poczet Kawalerów Orderu Odrodzenia Polski otrzymując Krzyż
Kawalerski tego orderu za całokształt pracy niepodległościowej na stanowisku
Delegata Rządu w Chile.
Krzyż zasługi za obronę Warszawy w 1939.
Odznaka Honorowa PCK II stopnia (nr 118525) z dnia 8 października 1991 r.
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z 4 marca 1992 roku (nr 87-922).
Odznaka Weterana Walk o niepodległość z 30 października 1996 r.
Odznaka Zasłużony dla Kultury Polskiej (nr 406/98) z 2 listopada 1998 r.
Medal „Pro Memoria” (nr 379/05) z 30 marca 2005 roku.