Monolclonal Mouse Anti-Human Progesterone Receptor

Monolclonal Mouse
Anti-Human
Progesterone Receptor
Clone PgR 1294
Nr kat. M3568
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human Progesterone Receptor, clone PgR 1294 (Anti-PR, PgR 1294), są przeznaczone do stosowania
w laboratorium do półilościowego wykrywania receptora progesteronowego (PR) w normalnych i patologicznych tkankach ludzkich
zatopionych w parafinie, za pomocą mikroskopii świetlnej. Przeciwciała te są wskazane do stosowania jako środek pomocniczy w leczeniu,
rokowaniu i przewidywaniu przebiegu raka sutka. Dodatnie wyniki barwienia są pomocne w klasyfikacji prawidłowych/nieprawidłowych
komórek/tkanek i stanowią uzupełnienie konwencjonalnych badań histopatologicznych. Interpretacja kliniczna dodatniego lub ujemnego
odczynu powinna być uzupełniona przez badania morfologiczne i histologiczne oraz wykonywanie odpowiednich prób kontrolnych. Ocena
wyników powinna zostać przeprowadzona przez wykwalifikowanego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i wyników innych
badań diagnostycznych.
Streszczenie i informacje ogólne
Rola receptorów dla hormonów steroidowych w przebiegu raka sutka została dobrze poznana (2,3). Brak receptorów estrogenowych (ER) i
progesteronowych (PR) pozwala na przewidywanie wystąpienia wczesnych nawrotów i niskiej przeŜywalności u pacjentów z rakiem sutka
(4-7). Z kolei obecność ER i PR w guzach wskazuje na moŜliwość uzyskania korzyści ze stosowania tamoksyfenu i innych terapii
hormonalnych. Pomiar zawartości ER i PR moŜna prowadzić półilościowo przy uŜyciu metod immunohistochemicznych (IHC) lub ilościowo
przy uŜyciu techniki węgla aktywnego opłaszczonego dekstranem (DCC) lub testu immunoenzymatycznego (EIA). Wartość korelacji
pomiędzy półilościową i ilościową oceną zawartości PR wynosiła 73–91% w zaleŜności od laboratorium i stosowanych przeciwciał (8-10).
Patrz dokument General Instructions for Immunohistochemical Staining (Ogólne instrukcje wykonywania odczynów
immunohistochemicznych) firmy Dako lub instrukcje do systemu detekcji IHC, aby poznać: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały
niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie próbki, 5) Procedurę barwienia, 6) Kontrolę jakości, 7) Rozwiązywanie
problemów, 8) Interpretację wyników barwienia, 9) Ograniczenia ogólne.
Dostarczony odczynnik
Przeciwciała Anti-PR, PgR 1294, są dostarczane w postaci nadsączu z hodowli tkankowej monoklonalnych przeciwciał mysich skierowanych
przeciw antygenom ludzkim w buforze Tris-HCl o stęŜeniu 0,05 mol/L i pH 7,2, zawierającym białko stabilizujące z dodatkiem 0,015 mol/L
azydku sodu (NaN3).
Klon: PgR 1294 (1). Izotyp: IgG1, kappa
StęŜenie mysich lgG [mg/L]: Patrz informacja podana na etykiecie fiolki.
Jeśli barwienie IHC jest wykonywane z uŜyciem systemu detekcyjnego EnVision +, naleŜy stosować rozcieńczenie 1:50 oraz inkubować od
10 do 30 minut z rozcieńczonymi przeciwciałami Anti-PR, PgR 1294. Są to jednak wyłącznie wytyczne. Optymalne stęŜenia przeciwciała
mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału i sposobu jego przygotowania i powinny być określone indywidualnie w kaŜdym
laboratorium.
Immunogen
Rekombinowana forma A ludzkiego receptora progesteronowego o pełnej długości, utrwalona w formalinie (1).
Swoistość
W badaniach metodą Western blot wyciągów z całych komórek wykazano reaktywność przeciwciał Anty-PR, PgR 1294, z izoformami PR-A i
PR-B, zarówno wolnymi, jak i po przyłączeniu hormonu (1). Epitop został zmapowany do domeny N-końcowej, wspólnej dla PR-A i PR-B.
Materiały wymagane, ale niedostarczane
Patrz dokument General Instructions for Immunohistochemical Staining (Ogólne instrukcje wykonywania
immunohistochemicznych) firmy Dako lub instrukcje do systemu detekcji. Zalecana kontrola ujemna dla procedur IHC:
Mouse IgG1 (nr kat. X0931)
odczynów
Środki ostroŜności
1. Do stosowania przez wyszkolony personel.
2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. Azydek sodu (NaN3) zastosowany w
produkcie w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, moŜe reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu
i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec
nagromadzeniu się azydków metali w kanalizacji.
3. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, naleŜy stosować właściwe procedury
postępowania.
4. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne.
5. Niewykorzystane odczynniki usuwać zgodnie z rozporządzeniami lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi.
(124608-001)
303351PL_003_M3568/2014.03 s.1/3
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie nale Ŝy uŜywać odczynników po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. Jeśli odczynniki
są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik musi zweryfikować takie warunki. Nie ma wyraźnych oznak
wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole
pozytywne i negatywne. W przypadku uzyskania nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach
laboratoryjnych, i gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako.
Przygotowlanie próbek
Przeciwciała Anti-PR, PgR 1294, mogą być uŜywane z próbkami biopsyjnymi utrwalonymi w buforowanej formalinie o obojętnym pH, płynie
methacarn lub płynie Carnoya, przed ich zatopieniem w parafinie. Po odparafinowaniu i przed wykonaniem barwienia IHC skrawki powinny
zostać poddane obróbce cieplnej (10). Zalecane odmaskowanie antygenu obejmuje zanurzenie skrawków tkankowych we wstępnie
podgrzanym roztworze buforu oraz utrzymanie temperatury w komorze ciśnieniowej (121°C) przez 10 minut. W celu uzyskania lepszego
przylegania skrawków tkankowych do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie szkiełek Silanized Slides (nr kat. S3003). Zaleca się
stosowanie roztworu Target Retrieval Solution (nr kat. S1700) lub jego10-krotnie stęŜonego koncentratu (nr kat. S1699).
Procedura barwienia
Postępować zgodnie z procedurą określoną dla wybranego systemu detekcji.
Interpretacja wybarwienia
Odczyn komórkowy w przypadku przeciwciał Anti-PR, PgR 1294, ma charakter jądrowy. Dodatni odczyn immunologiczny definiuje się jako
wybarwienie jąder komórkowych ponad 10% komórek, niezaleŜnie od nasilenia odczynu.
Charakterystyka działania
Tkanki prawidłowe
W wielu badaniach wykazano dystrybucję przeciwciała PgR w tkankach prawidłowych. Jądra komórek gruczołów błony śluzowej macicy
wykazywały silną immunoreaktywność. Jądra komórek podścieliska błony śluzowej macicy i zrębu gruczołu krokowego wykazywały odczyn
o słabszym nasileniu.
Dokonano oszacowania immunoreaktywności komórek prawidłowych, którego wyniki podsumowano w Tabeli 1. Wszystkie preparaty
tkankowe zostały utrwalone w formalinie i zatopione w parafinie, a następnie wybarwione z uŜyciem przeciwciał Anti-PR, PgR 1294, zgodnie
z zaleceniami zawartymi w ulotce systemu detekcji EnVision+ (nr kat. K4007).
Tabela 1. Ocena barwienia komórek prawidłowych z uŜyciem przeciwciała PgR 1294 firmy Dako
Rodzaj tkanki (liczba testowanych
przypadków)
Nasilenie odczynu
Wybarwiony fragment tkanki
Brak
Brak
Mózg/mózgowie (3)
Szyjka macicy (3)
Nabłonek warstwy podstawnej
Komórki zrębu
Jelito grube (3)
Przełyk (3)
Brak
Trzustka (3)
Komórki wysp*
Nasilenie odczynu
Wybarwiony fragment tkanki
Nadnercza (3)
Szpik kostny (3)
Gruczoły sutkowe (3)
Komórki nabłonka przewodowego
Mózg/móŜdŜek (3)
Serce (3)
Nerki (3)
Wątroba (3)
Płuca (3)
Komórki międzybłonka (3)
Jajniki (3)
Nabłonek powierzchniowy
Komórki zrębu
Rodzaj tkanki (liczba testowanych
przypadków)
3+
Brak
Brak
2+ 3+
Brak
Brak
Brak
Brak
Brak
Brak
Brak
3+ (2/3)
3+ (2/3)
3+(2/3)
Przytarczyce (3)
Nerwy obwodowe (3)
Przysadka mózgowa (3)
Pituicyty
Gruczoł krokowy (3)
Komórki zrębu
Ślinianki (3)
Brak
Brak
1+ 3+*
Mięśnie szkieletowe (3)
Brak
Skóra (3)
Jelito cienkie (3)
Mięśniówka właściwa
Śledziona (3)
śołądek (3)
Jądra (3)
Grasica (3)
Tarczyca (3)
Brak
2+(1/3)
Brak
Brak
Brak
Brak
Brak
Migdałki (3)
Brak
Macica (3)
Gruczoły błony śluzowej macicy
Zrąb błony śluzowej macicy
Mięśniówka macicy
3+*
3+
3+
2+ (2/3)
Brak
Odczyn jądrowy
*Odczyn jądrowy i cytoplazmatyczny.
W wyniku drugiego badania tkanek prawidłowych z uŜyciem systemu detekcji LSAB+ po cieplnym odmaskowaniu antygenu stwierdzono
dodatni odczyn w błonie śluzowej macicy i słabo dodatni odczyn w gruczole krokowym. Tkanki wykazujące odczyn ujemny obejmowały
przełyk, jądra, sutek, wątrobę, nerki, mięśnie szkieletowe, łoŜysko, nadnercza, migdałki, płuca, okręŜnicę, skórę, trzustkę, śledzionę,
tarczycę, Ŝołądek i mięsień sercowy (1).
(124608-001)
303351PL_003_M3568/2014.03 s.2/3
Tkanki nieprawidłowe
W kilku badaniach oceniono immunoreaktywność raków. W jednym badaniu 31 raków sutka wcześniej testowanych metodą DCC
wybarwiono z uŜyciem systemu detekcji LSAB+, porównując odczyn uzyskany z uŜyciem przeciwciała Clone PgR 1294 z odczynem
uzyskanym z uŜyciem przeciwciała Clone PgR 636. Odczyn dodatni wykazano w 23/23 przypadki guzów, które wcześniej wykazywały
odczyn dodatni z uŜyciem metody DCC, natomiast 8/8 przypadków guzów nadal wykazywało odczyn ujemny (100% czułości i
100% swoistości) (1). Dla tych próbek przeprowadzono równieŜ porównanie wyników barwienia IHC z uŜyciem przeciwciała Clone PgR 1294
z metodą DCC. Odczyn dodatni wykazano w 21/23 przypadki guzów, które wcześniej wykazywały odczyn dodatni, a w 7/8 przypadków
potwierdzono odczyn ujemny (czułość: 91,3%; swoistość: 87,5%) (1).
Przeciwciało Anti-PR, PgR 1294, wraz z systemem detekcji LSAB+ uŜyto do barwienia immunohistochemicznego 60 róŜnych typów guzów.
Odczyn silnie dodatni uzyskano w przypadku raka sutka (5/11), raka macicy (2/2), raka jajnika (2/6) i raka błony śluzowej macicy (2/2).
Odczyn dodatni uzyskano równieŜ w przypadku raka rdzeniastego tarczycy (1/2) oraz guza pęcherzyka Ŝółtkowego. Inne guzy, w tym
czerniak, chłoniak, guzy neuroendokrynne i nerwowe, nie wykazywały ekspresji PR (1).
Czułość monoklonalnego przeciwciała mysiego Anti-PR, Clone PgR 1294, porównywano metodą immunohistochemiczną z przeciwciałem
Anti-PR, Clone PgR 636, a uzyskane wyniki porównano z wynikami uzyskanymi w badaniu próbek tkankowych raka sutka z uŜyciem
ilościowej metody DCC 30. Badanie wykazało, Ŝe przeciwciało Clone PgR 1294 jest wysoce czułym przeciwciałem i wykazuje 100% (IHC)
lub 95% (metoda DCC) zgodności z przeciwciałem Clone PgR 636.
Odtwarzalność
Do badania przeznaczono po osiem serii skrawków pochodzących z trzech róŜnych bloczków raka sutka, utrwalonych w formalinie i
zatopionych w parafinie. Badanie wykonano w następujący sposób:
Odtwarzalność w jednej serii
Postępując zgodnie ze standardowym protokołem systemu detekcji EnVision+ Peroxidase (nr kat. K4007), wybarwiono trzy preparaty z kaŜdego
bloczka tkankowego w losowej kolejności za pomocą gotowego do uŜycia przeciwciała Mouse Anti-Human Progesterone Receptor, Clone
PgR 1294 (z zestawu pharmDx ER/PR, nr kat. K1903). Jednocześnie wybarwiono jeden preparat z kaŜdego bloczka z uŜyciem odczynnika
stanowiącego kontrolę ujemną.
Odtwarzalność pomiędzy seriami
PowyŜszą procedurę powtarzano jeszcze przez dwa dni, wybarwiając jeden preparat z kaŜdego bloczka tkankowego, podczas gdy inny
technik laboratoryjny wykonywał barwienie zgodnie z trzecią procedurą barwienia. Jednocześnie wybarwiono jeden preparat z kaŜdego
bloczka z uŜyciem odczynnika stanowiącego kontrolę ujemną.
W badaniu utrzymywano stałe warunki wykonywanych testów, a pomiędzy testami odczynniki przechowywano w temperaturze 2–8°C.
W wyniku doświadczeń dotyczących odtwarzalności z uŜyciem przeciwciał Anti-PR, PgR 1294, uzyskano zgodność wyników w obrębie
jednej i kilku serii.
Piśmiennictwo
1. Press M, Spaulding B, Groshen S, Kaminsky D, Hagerty M, Sherman L, Christensen K, Edwards DP. Comparison of different
antibodies for detection of progesterone receptor in breast cancer. Steroids 2002; 67:799
2. Henderson C. Breast cancer. In: Harrison’s principles of internal medicine, 12th edition, Wilson JD, Braunwald E, Isselbacher KJ,
Petersdorf RG, Martin JB, Fauci AS, Root RK (eds). McGraw-Hill, Inc. New York, 1991
3. Fuqua SAW. Estrogen and progesterone receptors and breast cancer. In: Diseases of the Breast, Harris et al, eds. Lippincott-Raven,
1996. p. 261
4. McGuire WL, Clark GM. The prognostic role of progesterone receptors in human breast cancer. Sem Oncol 1983; 10(4):2
5. Clark GM, McGuire WL, Hubay CA, Pearson OH, Marshall JS. Progesterone receptors as prognostic factor in stage II breast cancer. N
Engl J Med 1983; 39:1343
6. Ravdin PM, Green S, Dorr TM, McGuire WL, Fabian C, Puch RP, Carter RD, Rivkin SE, Borst JR, Belt RJ, Metch B, Osborne CK.
Prognostic significance of progesterone receptor levels in estrogen receptor-positive patients with metastatic breast cancer treated with
tamoxifen: Results of a prospective Southwest Oncology Group study. J Clin Ooncol 1992; 10(8):1284
7. Chevallier B, Heintzmann F, Mosseri V, Dauce JP, Bastit P, Graic Y, Brunelle P, Basuyay JP, Comoz M, Asselain B. Prognostic value
of estrogen and progesterone receptors in operable breast cancer: Results of a univariate and multivariate analysis. Cancer 1988;
62:2517
8. Page DL, Jensen RA, Simpson JF. Routinely available indicators of prognosis in breast cancer. Breast Can Res Treat 1998; 51:195
9. Allred DC, Harvey JM, Berardo M, Clark GM. Prognostic and predictive factors in breast cancer by immunohistochemical analysis. Mod
Pathol 1998; 11:155
10. Fitzgibbons PL, Page DL, Weaver D, Thor AD, Allred DC, Clark GM, Ruby SG, O’Malley F, Simpson JF, Connolly JL, Hayes DF, Edge
SB, Lichter A, Schnitt SJ. Prognostic factors in breast cancer. College of American Pathologists consensus statement. Arch Pathol Lab
Med 2000; 124:966
Wydanie 03/14
(124608-001)
303351PL_003_M3568/2014.03 s.3/3