Klasyfikacja TNM
Transkrypt
Klasyfikacja TNM
Klasyfikacja TNM Od 2010 roku międzynarodową klasyfikację TNM zaleca się stosować w ocenie stopnia zaawansowania zarówno raka niedrobnokomórkowego jak drobnokomórkowego płuca, a ponadto rakowiaków. W klasyfikacji tej bierze się pod uwagę cechy guza pierwotnego w płucu, obecność przerzutów w węzłach chłonnych oraz obecność przerzutów odległych. W poprzedniej wersji, obowiązującej do 2010 roku, klasyfikację tę stosowano jedynie do oceny zaawansowania raka niedrobnokomórkowego. guz pierwotny (cecha T) Tx nie można ocenić pierwotnego guza lub guz stwierdzony na podstawie wykazania obecności komórek nowotworowych w ślinie albo popłuczynach oskrzelowych, ale nie uwidoczniony w badaniu bronchoskopowym bądź radiologicznym T0 brak cech guza pierwotnego Tis rak przedinwazyjny (in situ) guz o największym wymiarze ≤ 3 cm, otoczony tkanką płuc lub opłucną trzewną, w bronchoskopii nie nacieka oskrzeli głównych T1 T1a największy wymiar guza ≤ 2 cm T1b największy wymiar guza ≥ 2 cm i ≤ 3 cm guz posiadający jedną z cech: T2 największy wymiar > 3 cm i ≤ 7 cm naciekający oskrzele główne w odległości ≥ 2 cm od ostrogi tchawicy naciekający opłucną płucną powodujący niedodmę lub zapalenie płuca wywołane przez obturację oskrzela i sięgające do wnęki płuca, lecz nie obejmujące go całego T2a największy wymiar guza > 3 cm i ≤ 5 cm T2b największy wymiar guza ≥ 5 cm i ≤ 7 cm gdy guz posiada jedną z cech: T3 największy wymiar guza > 7 cm guz nacieka opłucną ścienną, w tym guz Pancoasta niezakwalifikowany do grupy z cechą T4 albo guz nacieka przeponę, nerw błędny, opłucną śródpiersiową bądź osierdzie guz oskrzela głównego leżący w odległości < 2 cm od ostrogi tchawicy, ale jej nienaciekający guz, któremu towarzyszy niedodma lub zapalenie całego płuca wywołane obturacją oskrzela obecne jest odrębne ognisko/ogniska nowotworu w tym samym płacie płuca gdy występuje jedna z cech: T4 guz każdej wielkości naciekający śródpiersie, serce, duże naczynia, tchawicę i jej ostrogę, przełyk, trzon kręgu, nerw krtaniowy wsteczny guz z obecnością innych odrębnych ognisk raka w innym płacie tego samego płuca przerzuty do okolicznych węzłów chłonnych (cecha N) Nx ocena regionalnych węzłów chłonnych jest niemożliwa N0 nie stwierdza się przerzutów do okolicznych węzłów chłonnych N1 przerzuty do węzłów okołooskrzelowych, wnękowych lub wewnatrzpłucnych po tej samej stronie co guz lub ich naciekanie N2 przerzuty do węzłów śródpiersiowych po stronie guza i węzłów pod ostrogą tchawicy gdy spełniona jest jedna z cech: N3 przerzuty do węzłów wnękowych lub śródpiersiowych po stronie przeciwnej niż guz przerzuty do węzłów nadobojczykowych przerzuty do węzłów chłonnych wzdłuż mięśni pochyłych po tej samej lub przeciwnej stronie co guz przerzuty odległe (cecha M) Mx ocena obecności przerzutów odległych niemożliwa M0 nie stwierdza się przerzutów odległych M1 przerzuty odległe obecne M1a odrębne ognisko nowotworu w przeciwległym płucu niż guz pierwotny, guzki opłucnowe lub nowotworowy wysięk w opłucnej albo osierdziu M1b stwierdza się przerzuty odległe poza klatką piersiową Stopień zaawansowania klinicznego raka niedrobnokomórkowego płuca kStopień zaawansowania klinicznego (ang. staging) zależy od stopnia poszczególnych cech w klasyfikacji TNM i ma znaczenie w wyborze metody leczenia choroby, a szczególnie w kwalifikacji pacjenta do leczenia operacyjnego. stopień T N M rak utajony x 0 0 0 cis 0 0 IA 1a, 1b 0 0 IB 2a 0 0 Wstępna kwalifikacja do leczenia operacyjnego Warunkowa kwalifikacja do leczenia operacyjnego Zabieg poprzedzony może być poprzedzony chemioterapią adjuvantową 2b 0 0 1a, 1b, 2a 1 0 2b 1 0 3 0 0 1a, 1b, 2a, 2b 2 0 IIA IIB IIIA 3 1, 2 0 4 0, 1 0 4 2 0 każdy 3 0 każdy każdy 1 IIIB IV Histologiczne stopnie złośliwości raka niedrobnokomórkowego płuca (ang. grading) GX – nie można ocenić stopnia zróżnicowania G1 – rak dobrze zróżnicowany G2 – rak średnio zróżnicowany G3 – rak słabo zróżnicowany G4 – rak niezróżnicowany