Obsada i przyjazne podłogi
Transkrypt
Obsada i przyjazne podłogi
OWCE. Podstawowe warunki ekologicznego chowu Obsada i przyjazne podłogi Ważnym czynnikiem w środowisku owczarni jest jakość powietrza, którym oddychają zwierzęta. Niezbędna wymiana powietrza, która zależy od obsady i kubatury budynku, nie powinna go ochładzać, ani powodować nadmiernego ruchu powietrza, ale musi zapewnić dopuszczalny fizjologicznie poziom koncentracji gazów. Przebywanie zwierząt w oparach dwutlenku węgla, amoniaku, metanu i siarkowodoru wywołuje szereg schorzeń i obniża produkcyjność. W • wilgotność względna nie powinna przekraczać 80%, • optymalna temperatura powietrza w czasie wykotów 10 0C. Odkażanie i hormony Światło pełni ważną rolę w pomieszczeniach inwentarskich. Reguluje poziom hormonów i wpływa na cykl rozrodczy zwierząt. Światło słoneczne pełni również rolę środka odkażającego. Zgodnie z przepisami, okna owczarni powinny zajmować co najmniej 20% jej powierzchni, a poziom oświetlenia wynosić w granicach od 20 do 50 luksów. Czas oświetlenia pomieszczenia słońcem w zimie nie powinien być krótszy niż 3 godziny, a wiosną i jesienią 6 godzin. Obowiązuje głęboka ściółka W warunkach chowu pastwiskowego, wydalane odchody podlegają naturalnemu procesowi biodegrada- fot. Edward Krajewski edług obowiązujących norm, dla 1 owcy należy przewidzieć kubaturę około 4,5 m3 co oznacza, że strop owczarni powinien znajdować się na wysokości co najmniej 3,5 m nad ściółką. W owczarniach, w których planowane jest mechaniczne usuwanie obornika, z uwagi na możliwość wykorzystania ładowacza, strop powinien znajdować się jeszcze wyżej. Podstawowe i obowiązujące w chowie ekologicznym owiec normy jakości powietrza są następujące: • stężenie amoniaku przy ekspozycji długiej - 10 ppm, • stężenie amoniaku przy ekspozycji krótkiej - 25 ppm, • stężenie dwutlenku węgla przy ekspozycji długiej - 2500 ppm, • stężenie dwutlenku węgla przy ekspozycji krótkiej - 5000 ppm, • prędkość wiatru 0,25 do 0,5 m/s zimą i 4-5 m/s latem, Minimalna powierzchnia wybiegu (okólnika) powinna wynosić dla owcy 2,5 m2, a dla jagnięcia 0,5 m2 cji i mineralizacji, wchodząc w naturalny obieg pierwiastków biogennych. Wydalane w owczarni, w ilości od 2 do 4,5 kg na dobę, stanowią dużą uciążliwość, gdyż zanieczyszczają raciczki owiec, wełnę i powietrze gazami, powodują też wzrost poziomu wilgotności pomieszczenia. Są dwa sposoby rozwiązania tego kłopotu: ścielenie owczarni (zazwyczaj słomą, trocinami, torfem) lub stosowanie podłóg rusztowych, przez które kał spada niżej, utrzymując ruszt we względnej czystości. W literaturze zootechnicznej jest wiele danych na temat przydatności obu sposobów utrzymania zwierząt gospodarskich. Zdecydowana większość autorów podkreśla, że głęboka ściółka jest korzystniejsza z punktu widzenia zoohigieny i dobrostanu zwierząt. Zapewnia zwierzętom komfort termiczny, lepsze powietrze i odpowiednią wilgotność, dlatego głęboka ściółka jest zalecana w ekologicznym chowie owiec. Mniej przyjazne podłogi rusztowe Podłogi rusztowe, jako mniej przyjazne, zimniejsze, powodujące schorzenia racic u niektórych ras owiec, w żadnym wypadku nie nadają się dla przeprowadzania wykotów ani odchowu małych jagniąt. Ponadto wymagają dobrze działającej wentylacji i mechanicznego usuwania odchodów. Dlatego nie powinny być stosowane w chowie ekologicznym. W podłogi rusztowe mogą być wyposażone dojarnie owiec i wiaty pastwiskowe, w których owce przebywają czasowo. Słoma stosowana do ścielenia powinna być czysta, niezakurzona i dobrze wysuszona przed zwiezieniem czy balowaniem, co zabezpieczy ją przed rozwojem pleśni. Kurz i zarodniki pleśni unoszące się w czasie ścielenia, czy poruszania się owiec są niezwykle szkodliwe, szczególnie dla jagniąt. Obsada w stadzie owiec W ekologicznym chowie owiec, w pomieszczeniu zamkniętym owczarni, na jedną owcę powinno się przeznaczyć powierzchnię minimum 1,5 m2 a na jagnię 0,35 m2. Oprócz określonej powierzchni budynków (zadaszonych), jaka powinna być przeznaczona na owcę, należy zapewnić minimalną wielkość wybiegów (powierzchni odkrytych). Ustawa nakazuje zapewnienie owcy i jagnięciu minimalną powierzchnię wybiegu (okólnika), odpowiednio 2,5 m2 i 0,5 m2. Produkcja owczarska Dochody z utrzymywania owiec w gospodarstwie ekologicznym można uzyskać: • z produkcji jagniąt rzeźnych, • dojąc i przerabiając mleko owcze na sery i jogurty, • wykorzystując odpłatnie owce do ochrony krajobrazu. Niewielki dochód można uzyskać także z produkcji ubocznej, za jaką jest uważana wełna i skóry. Przerób kolorowej wełny na oryginalne wyroby rękodzielnicze i sprzedaż dekoracyjnych skór w gospodarstwach agroturystycznych może uzupełnić wpływy z produkcji głównej. Albo alkierz, albo pastwisko Genotyp ma duży wpływ na efekty ekonomiczne produkcji jagniąt rzeźnych. Cechy rasowe są genetycznie uwarunkowane i decydują o takich parametrach, jak użytkowość mięsna (wydajność rzeźna, budowa tuszy, otłuszczenie), przydatność do tuczu, czy zdolność do wykorzystania składników pokarmowych paszy. Udowodniono to w licznych doświadczeniach, żywiąc jednakowo grupy jagniąt, różne pod względem genetycznym. W przydatności do tuczu pastwiskowego nie należy sugerować się wynikami uzyskiwanymi w warunkach alkierzowych, przy intensywnym żywieniu. Tak selekcjonowane zwierzęta na pewno nie sprawdzą się na pastwisku, w ekstensywnych warun- kach, dlatego chów pastwiskowy należy oprzeć na mieszańcach, czy odmianach owiec dobrze znoszących surowe warunki środowiskowe. Mleko owcze W wielu krajach świata dochód uzyskiwany z mleka owczego, zajmuje drugie miejsce po dochodach ze sprzedaży jagniąt rzeźnych. Doświadczenia ośrodków naukowych w Polsce potwierdzają również, że dój owiec na nizinach może w znacznym stopniu zwiększyć dochód gospodarstwa owczarskiego. Mleko owcze jest cennym surowcem, wykorzystywanym do produkcji serów. Bardzo rzadko, w porównaniu z mlekiem kozim, jest ono bezpośrednio spożywane mimo, że lekarze zalecają owcze mleko osobom cierpiącym na osteoporozę (zawiera duże ilości łatwo przyswajalnego wapnia) oraz dzieciom mającym uczulenie na krowie mleko. W porównaniu z krowim, czy kozim, mleko owcze zawiera więcej składników odżywczych, suchej masy i energii. Również porównanie zawartości tłuszczu, białka (w tym kazeiny) wskazuje, że mleko owcze zawiera więcej tych składników. Mimo wielu zalet, nawet w górach, gdzie dój owiec ma kilkusetletnią tradycję, nie pije się mleka owczego. Jan Burblis DODR we Wrocławiu