Ciąża po 30. roku życia – norma XXI wieku

Perinatologia, Neonatologia i Ginekologia, tom 6, zeszyt 2, 88-92, 2013
Ciąża po 30. roku życia – norma XXI wieku
KATARZYNA MAJOR, MAGDALENA BYŚ, MAŁGORZATA BAUMERT, PIOTR SURMIAK, ZOFIA WALENCKA
Streszczenie
Wstęp: Coraz więcej kobiet w krajach wysokorozwiniętych, również w Polsce, decyduje się na ciążę po 30. roku życia.
Na tak ważną decyzję w życiu każdej kobiety, jaką jest macierzyństwo, ma wpływ wiele czynników, np.: wykształcenie,
warunki socjoekonomiczne. Cel pracy: Analiza czynników wpływających na decyzję kobiet o ciąży po 30. roku życia.
Materiał i metoda: Przeprowadzono anonimowe badanie ankietowe wśród 357 kobiet przebywających w trzech oddziałach położniczych szpitali w Katowicach i Tychach w okresie od grudnia 2012 do marca 2013 r., dotyczące późnego
macierzyństwa. Ankieta składała się z 8 pytań, 7 jednokrotnego wyboru i 1 z możliwością wyboru kilku odpowiedzi.
Wyniki: Kobiety biorące udział w ankiecie podzielono na dwie grupy: I – wiek między 30-34 lat, II grupa – 35 lat i powyżej. W grupie I istotnie częściej kobiety podawały własne problemy zdrowotne, problemy zdrowotne partnera,
potrzebę bycia tylko z partnerem oraz brak odpowiednich warunków mieszkaniowych jako przyczynę odroczenia
decyzji o macierzyństwie. Kobiety w tej grupie istotnie częściej deklarowały potrzebę podnoszenia kwalifikacji, samorozwoju, późne macierzyństwo lansowane w mediach oraz trudną sytuację ekonomiczną. W grupie pierwiastek
w wieku 30-34 lat najistotniejszą przyczyną odroczenia macierzyństwa były problemy zdrowotne partnera, natomiast
u kobiet w wieku 35 i więcej lat istotnie częściej obserwowano brak gotowości do zostania matką, lęk przed ciążą
i porodem oraz brak pomocy państwa w wychowaniu dziecka. Techniki rozrodu wspomaganego istotnie częściej stosowane były w grupie II. Wnioski: Największy wpływ na podejmowanie przez kobiety decyzji o późnym porodzie
miały warunki socjoekonomiczne. U kobiet poniżej 35. roku życia dodatkowo istotną rolę odgrywało także zdrowie
partnera oraz potrzeba bycia tylko z partnerem.
Słowa kluczowe: późne macierzyństwo, ciąża
Wstęp
Zmiany gospodarcze, społeczne i kulturowe zapoczątkowane pod koniec XX wieku znacząco wpłynęły na postrzeganie miejsca kobiet w życiu rodzinnym i społecznym. Kobiety stały się bardziej aktywne w życiu zawodowym i społecznym w porównaniu z ich poprzedniczkami.
Kilka wieków wstecz kobiety rodziły swoje dzieci jako
nastolatki, natomiast w wieku 40 lat zostawały babciami [1]. Obecnie, coraz większe zainteresowanie kobiet
edukacją i rozwojem kariery zawodowej, powoduje przesunięcie decyzji o macierzyństwie, a nowoczesne techniki
rozrodu wspomaganego medycznie, umożliwiają zajście
w ciążę w późniejszym wieku [2, 3]. Według Paulsona
i wsp. [4] w grupie kobiet między 50. a 63. rokiem życia,
które poddane były technice rozrodu wspomaganego,
37,2% urodziło zdrowe dzieci. Współczesne kobiety dążą
do zdobycia odpowiedniego wykształcenia i statusu materialnego, oddalając od siebie macierzyństwo. Fakty te
powodują, że matkami, po raz pierwszy, zostają kobiety po
30. roku życia [5].
W ostatnich dziesięcioleciach obserwuje się znaczny
wzrost kobiet decydujących się na późne macierzyństwo
[6]. Z danych statystycznych wynika, że w Polsce w 2000
roku kobiety rodzące swoje dziecko po 30. roku życia stanowiły zaledwie 25%, podczas gdy w 2011 odsetek ten
wynosił już 40%. Podobny trend utrzymuje się także
w innych krajach wysokorozwiniętych [7]. Z tego powodu
być może późne macierzyństwo należy traktować jako
nową normę we współczesnym położnictwie [1].
Klinika Neonatologii, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Cel pracy
Celem pracy było określenie czynników mających największy wpływ na podejmowanie przez kobiety decyzji
o porodzie po 30. roku życia.
Materiał i metoda
W badaniu ankietowym dotyczącym macierzyństwa
wzięło udział 357 kobiet, po 30. roku życia, spośród 1100
pacjentek, przebywających w okresie od 1 grudnia 2012 do
31 marca 2013 w oddziałach położniczych trzech szpitali
na Śląsku (Centralny Szpital Kliniczny w Katowicach,
szpital im. Leszczyńskiego w Katowicach oraz w Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Tychach). Badane kobiety zostały podzielone na dwie grupy. Grupę pierwszą
stanowiły kobiety od 30. do 34. roku życia, natomiast grupę drugą kobiety w wieku 35 lat i powyżej.
Przeprowadzono badanie ankietowe, dotyczące czynników mających wpływ na podjęcie decyzji o porodzie po
30. roku życia.
Ankiety, składały się z 8 pytań. Pytania w ankiecie dotyczyły: wyksztalcenia, miejsca zamieszkania, kolejności
ciąży, planowania ciąży, czasu starania się o dziecko, technik rozrodu wspomaganego oraz czynników, które wpłynęły na decyzję o odroczeniu macierzyństwa.
Do analiz statystycznych wykorzystano test chi2, a za
istotny statystycznie poziom prawdopodobieństwa uznano
p < 0,05.
89
Ciąża po 30. roku życia – norma XXI wieku
Wyniki
W okresie od grudnia 2012 do marca 2013 na terenie
trzech szpitali: CSK Katowice, szpital im. Leszczyńskiego
w Katowicach oraz w szpitalu Wielospecjalistycznym
w Tychach odbyło się 1100 porodów. Ankietę wypełniło
357 kobiet w wieku 30 i więcej lat (32,5%), które stanowiły
grupę badaną. Najliczniejsza grupę (223; 62,5%) stanowiły
kobiety pomiędzy 30. a 34. rokiem życia.
Nie obserwowano różnic istotnych statystycznie pomiędzy dwoma grupami badanych kobiet (grupa I – kobiety w wieku 30-34 lat, grupa II – $ 35. roku życia) porównując kolejność ciąży, miejsce zamieszkania oraz
wykształcenie. W grupie kobiet w wieku 35 i więcej lat
istotnie częściej stosowane były techniki rozrodu wspomaganego (p = 0,03). Najczęściej stosowanymi technikami
rozrodu wspomaganego były: zapłodnienie pozaustrojowe
(8,9%) oraz inseminacja domaciczna (6,7%). Wyniki przedstawiono w tabeli 1.
Przeanalizowano czynniki mające wpływ na podjęcie
przez kobiety decyzji o odroczeniu macierzyństwa (tab. 2).
W grupie I kobiet, w porównaniu z grupą II, życia istotną
rolę w podejmowaniu decyzji o odroczeniu macierzyństwa odgrywały problemy zdrowotne przyszłych matek
(p = 0,03), problemy zdrowotne partnera (p = 0,03), potrzeba bycia tylko z partnerem (p $ 0,01) oraz brak odpowiednich warunków mieszkaniowych (p = 0,04). W drugiej
badanej grupie kobiet ($ 35 lat) do najistotniejszych powodów odraczających macierzyństwo należały: potrzeby
podnoszenia kwalifikacji, samorozwoju (p = 0,02), późne
macierzyństwo lansowane w mediach (p = 0,02) oraz
trudna sytuacja ekonomiczna (p = 0,04).
Podobnej analizie poddano pierwiastki w obu badanych grupach (tab. 3). Pierwiastki stanowiły 32,2% (115)
całej grupy badanej. Nie obserwowano istotnych różnic
pomiędzy wykształceniem, miejscem zamieszkania oraz
planowaniem ciąży wśród kobiet z grupy I i II. U kobiet
rodzących swoje pierwsze dziecko po 35. roku życia istotnie częściej stosowane były techniki rozrodu wspomaganego (p = 0,02).
Tabela 1. Charakterystyka ogólna badanej grupy z uwzględnieniem podziału na dwie kategorie wiekowe
Grupa badana
($ 30. r.ż.)
Badana cecha
I grupa
(30-34. r.ż.)
II grupa
($ 35. r.ż.)
N = 223
N = 134
62,5%
37,5%
N = 357
Rodność
pierworódki
115 (32,2%)
68 (30,5%)
47 (35,1%)
wieloródki
205 (57,4%)
155 (69,5%)
87 (64,9%)
wieś
40 (11,2%)
26 (11,7%)
14 (10,5%)
miasto
317 (88,8%)
197 (88,3%)
120 (89,6%)
podstawowe
17 (4,8%)
10 (4,5%)
7 (5,2%)
średnie
233 (65,3%)
147 (65,9%)
86 (64,2%)
wyższe
107 (30,0%)
66 (29,6%)
41 (30,6%)
ciąża planowana
294 (82,4%)
218 (85,5%)
76 (70,0%)
ciąża nieplanowana
67 (18,7%)
36 (14,1%)
31 (29,2%)
40 (11,2%)
18 (8,0%)
22 (16,4%)
Pochodzenie
Wykształcenie
Decyzja o ciąży
Techniki rozrodu wspomaganego
p
NS
NS
NS
NS
IS
IS – istotne statystycznie; NS – nieistotne statystycznie
Tabela 2. Czynniki mające największy wpływ na podjęcie decyzji o odroczeniu macierzyństwa w obu badanych grupach
Czynniki wpływające na podjęcie decyzji
o odroczeniu macierzyństwa
Grupa badana
($ 30. r.ż.)
Gr I
(30-34. r.ż.)
Gr II
($ 35. r.ż.)
N = 223
N = 134
N = 357
p
62,5%
37,5%
Potrzeba podnoszenia kwalifikacji, samorozwoju
95 (26,6%)
50 (22,4%)
45 (33,6%)
Brak odpowiedniego partnera
72 (20,1%)
48 (21,5%)
24 (17,5%)
NS
Trudności z zajściem w ciążę
54 (15,1%)
37 (62,5%)
17 (37,5%)
NS
Problemy zdrowotne matki
48 (13,4%)
34 (15,2%)
14 (10,4%)
IS
Brak odpowiednich warunków mieszkaniowych
42 (11,7%)
32 (14,3%)
10 (7,5%)
IS
Trudna sytuacja ekonomiczna
27 (7,6%)
12 (5,4%)
15 (11,2%)
IS
IS
Potrzeba bycia tylko z partnerem
13 (3,6%)
2 (0,9%)
11 (8,2%)
IS
Problemy zdrowotne partnera
11 (3,1%)
10 (4,5%)
1 (0,7%)
IS
Późne macierzyństwo lansowane w mediach
8 (2,2%)
2 (0,9%)
6 (4,5%)
IS
IS – istotne statystycznie; NS – nieistotne statystycznie
90
K. Major, M. Byś, M. Baumert, P. Surmiak, Z. Walencka
Tabela 3. Charakterystyka ogólna kobiet rodzących pierwsze dziecko po 30. roku życia
z uwzględnieniem podziału na dwie grupy wiekowe
Grupa badana
(pierwiastki $ 30. r.ż.)
Badana cecha
N = 115
Grupa II
($ 35. r.ż.)
N = 68
N = 47
59,1%
40,9%
wieś
11 (9,6%)
5 (7,4%)
6 (12,7%)
miasto
104 (90,4%)
63 (92,6%)
41 (87,2%)
podstawowe
2 (2,9%)
2 (2,9%)
0 (0%)
średnie
87 (75,6%)
53 (77,9%)
34 (72,3%)
wyższe
26 (22,6%)
13 (19,1%)
13 (27,6%)
ciąża planowana
102 (88,7%)
60 (88,2%)
42 (89,4%)
ciąża nieplanowana
13 (11,3%)
8 (11,8%)
5 (10,6%)
25 (21,7%)
10 (14,7%)
15 (31,9%)
Pochodzenie
Wykształcenie
Decyzja o ciąży
Grupa I
(30-34. r.ż.)
Techniki rozrodu wspomaganego
p
NS
NS
NS
IS
IS – istotne statystycznie; NS – nieistotne statystycznie
Tabela 4. Czynniki mające największy wpływ na podjęcie decyzji o odroczeniu macierzyństwa
u pierworódek w całej badanej grupie
Czynniki wpływające na podjęcie decyzji
o odroczeniu macierzyństwa
Grupa badana
(pierwiastki
$ 30. r.ż.)
N = 115
Gr I
(30-34. r.ż.)
Gr II
($ 35. r.ż.)
N = 68
N = 47
59,1%
40,9%
p
Brak odpowiedniego partnera
42 (36,5%)
23 (33,8%)
19 (40,4%)
NS
Potrzeba podnoszenia kwalifikacji, samorozwoju
41 (35,6%)
24 (35,3%)
17 (35,4%)
NS
Trudności z zajściem w ciążę
30 (26,0%)
18 (26,5%)
12 (25,5%)
NS
Brak gotowości do zostania matką
20 (17,3%)
7 (10,3%)
13 (27,6%)
IS
Problemy zdrowotne matki
19 (16,5%)
12 (17,6%)
7 (14,9%)
NS
Brak pomocy państwa w wychowaniu dziecka
19 (16,5%)
7 (10,3%)
12 (25,5%)
IS
Lęk przed ciążą i porodem
18 (15,7%)
6 (8,9%)
12 (25,5%)
IS
6 (8,8%)
6 (8,8%)
0 (0%)
IS
Problemy zdrowotne partnera
IS – istotne statystycznie NS – nieistotne statystycznie
Dla kobiet z grupy I najistotniejszym czynnikiem
wpływającym na odroczenie macierzyństwa były problemy zdrowotne partnera (p $ 0,01). Natomiast dla pierworódek z grupy II najistotniejszymi czynnikami były:
brak gotowości do zostania matką (p = 0,01), lęk przed
ciążą i porodem (p = 0,02) oraz brak pomocy państwa
w wychowaniu dziecka (p = 0,03). Brak odpowiedniego
partnera stanowił istotny czynnik opóźnienia macierzyństwa w obu grupach pierwiastek (33,8% vs 40,4%; NS).
Wyniki przedstawiono w tabeli 4.
Dyskusja
Macierzyństwo dotychczas kojarzone było głównie
z młodymi kobietami. Istnieje głęboko zakorzeniony
pogląd, iż kobiety powinny zachodzić w ciążę w tzw. optymalnym wieku rozrodczym, tj. między 20. a 30. rokiem
życia [8]. Młodym kobietom łatwiej jest zajść w ciążę,
rzadziej chorują na choroby przewlekłe, a ich młody orga-
nizm z łatwością adoptuje się do zmian pojawiających się
w czasie ciąży [9]. W 1958 roku Międzynarodowa Federacja Ginekologii i Położnictwa określiła kobiety rodzące
swoje pierwsze dziecko po 35. roku życia jako „stare pierwiastki”. W dzisiejszych czasach, w związku z coraz większą akceptacją przez społeczeństwo późnego macierzyństwa, również w literaturze ginekologiczno-położniczej nastąpiła zmiana nazewnictwa. Coraz częściej mówi się o zaawansowanym wieku ciężarnej, dojrzałej starszej rodzącej,
późnym macierzyństwie [1]. Trend ten jest najbardziej
zauważalny w krajach wysoko rozwiniętych. Według Joseph i wsp. [10], w 1982 r. odsetek żywych urodzeń w grupie wiekowej 35-39 lat wynosił 4,7%, a w ciągu 20 lat wzrósł
do 14,1%. Wśród kobiet powyżej 40. roku życia częstość
urodzeń wzrosła z 0,6% do 2,6%. W badaniu Aref-Adiba
i wsp. [11] odsetek urodzeń wśród kobiet w przedziale
wiekowym 35-39 lat wzrósł z 6% w 1991 do 13% w 2005 r.,
a w grupie po 40. roku życia z 0,1% do 1,5%. W Polsce także
Ciąża po 30. roku życia – norma XXI wieku
obserwuje się wzrost liczby kobiet po 35. roku życia
decydujących się na urodzenie dziecka. Dane z Centrum
Zdrowia Matki Polki [9] wskazują, że w przeciągu ostatnich
10 lat liczba rodzących powyżej 35. roku życia wzrosła
o 100%. W naszym badaniu odsetek matek rodzących po
30. roku życia wynosił 32,8%, z czego 12,1% stanowiły
kobiety powyżej 35. roku życia, a powyżej 40. roku życia
0,5%. W badaniu Kowalskiej i wsp. [12] odsetek kobiet
rodzących po 40. roku życia wynosił 1,94%, w badaniach
Hincza i wsp. [13] – 2,20%. W badaniach Weerasekera i Udugama [14], przeprowadzonych na Sri Lance – 1,7%.
Poddając analizie przyczyny odkładania ciąży stwierdzono, że dla współczesnej kobiety edukacja i kariera zawodowa są często ważniejsze niż macierzyństwo [15].
W analizowanej przez nas grupie ciężarne powyżej 35.
roku były lepiej wykształcone niż kobiety w wieku 30-34
lat. Istotnie częściej kobiety w tej grupie podawały potrzeby podnoszenia kwalifikacji i samorozwoju jako czynnik opóźniający podjęcie decyzji o macierzyństwie. Poza
potrzebą podnoszenia kwalifikacji istnieje jeszcze szereg
innych przyczyn podjęcia decyzji o późnym macierzyństwie. Według Lesińskiej-Sawickiej [16], Hammberga i wsp.
[17] najistotniejszymi czynnikami były: brak partnera, brak
gotowości do zastania matką oraz chęć stabilizacji pozycji
zawodowej.
W naszym materiale również zaobserwowano podobną tendencję. Brak odpowiedniego partnera deklarowało
17,5% respondentek w wieku 35 i więcej lat, a brak gotowości do zostania matką – 16,4%. Można przypuszczać, że
wysoki odsetek ciąż nieplanowanych w tej grupie (29,2%)
spowodowany jest tymi czynnikami. Należy podkreślić, że
ryzyko wystąpienia nieplanowanej ciąży jest szczególnie
duże w dwóch przedziałach wiekowych: 15-24 oraz 40-49
lat [18].
Według niektórych autorów zjawisko późnego macierzyństwa niesie z sobą pewne zagrożenia, które dotyczą
głównie zdrowia kobiety w czasie ciąży. Dotyczy to przede
wszystkim zwiększenia ryzyka wystąpienia cukrzycy ciężarnych, nadciśnienia tętniczego oraz zwiększenia częstości stosowania technik rozrodu wspomaganego[19-21].
W naszym materiale kobiety po 35. roku życia wymagały
częściej zastosowania technik rozrodu wspomaganego,
w porównaniu z młodszymi kobietami. Salem podaje, że
0,2% ciąż u kobiet po 40. r.ż. to ciąże po zapłodnieniu pozaustrojowym [2]. Według niego, nie bez znaczenia dla
ewentualnych powikłań perinatalnych jest rodzaj zastosowanej metody. W badaniu Hincza i wsp. [22] w grupie
wiekowej 35-39 lat ciąże po zapłodnieniu pozaustrojowym
stanowiły 4,89%, a w opisywanym przez nas badaniu odsetek ten wynosił 8,95%.
Niewątpliwie ciąża i poród kobiet powyżej 35. roku
życia wymagają wzmożonej czujności perinatologicznej.
Sam wiek nie przesądza jednak o traktowaniu ciąży kobiet
dojrzałych jako patologii [9]. W światowym piśmiennictwie
istnieje wiele przesłanek mówiących, że przy odpowied-
91
nim nadzorze położniczym przebieg ciąży i porodu u ciężarnych powyżej 35. roku życia może być prawidłowy,
a osiągane wyniki perinatalne porównywalne z występującymi u młodych kobiet [22].
Wnioski
Największy wpływ na podejmowanie przez kobiety
decyzji o późnym porodzie miały warunki socjoekonomiczne. U kobiet poniżej 35. roku życia dodatkowo istotną
rolę odgrywało także zdrowie partnera oraz potrzeba bycia tylko z partnerem.
Piśmiennictwo
[1] Kulma B. (2012) Późne macierzyństwo – norma we współczesynm położnictwie. Ad vocem 104: 13-14.
[2] Salem Yaniv S., Levy A., Wiznitzer A. i wsp. (2011) A signi-
ficant linear association exists between advanced maternal
age and adverse perinatal outcome. Arch. Gynecol. Obstet.
283: 755-759.
[3] Carolan M., Nelson S. (2007) First mothering over 35 years:
questioning the association of maternal age and pregnancy
risk. Health Care Women Int. 28: 534-555.
[4] Paulson R.J., Boostanfar R., Mor E., i wsp. (2002) Pregnancy
in the sixth decade of life: obstetric outcomes in woman of
advanced reproductive age. JAMA 288: 2320-2323.
[5] Studziński Z. (2004) Ciąża i poród u kobiet po 40. roku życia.
Wiad. Lek. 57: 140-144.
[6] Bianco A., Stone J., Lynch L., i wsp. (1996) Pregnancy outcome at age 40 and older. Obstet. Gynecol. 87: 917-922.
[7] Rocznik Demograficzny, Główny Urząd Statystyczny, Warszawa 2012.
[8] Lesińska-Sawicka M. (2008) Wybrane elementy bibliografii
zdrowotnej późnych pierwiastek jako wskazówki dla personelu medycznego do planowania działań edukacyjnych. No-
woczesne Pielęgniarstwo i Połóżnictwo 2: 2.
[9] Kubiak-Fortecka A., Wilczyński J. (2009) Ciąża i poród u kobiet w wieku dojrzałym, Przegl. Menopauz. 2: 62-71.
[10] Joseph K.S., Allen A.C., Dodds L. i wsp. ( 2005) The perinatal
effects of delayed childbearing. Obstet. Gynecol. 105: 14101418.
[11] Aref-Adib M., Freeman-Wang T., Ataullah I. (2007) The older
obstetric patient. Obstet. Gynaecol. Reprod. Med. 18: 43-48.
[12] Kowalewska M., Pokrzywnicka M., Kobierska I. (2000) Póź-
ne macierzyństwo – zjawisko końca XX wieku – ocena stanu
klinicznego noworodków donoszonych, urodzonych w Instytucie Ginekologii i Położnictwa w Łodzi przez matki
w wieku zaawansowanym. Ginekol. Pol. 71: 167-172.
[13] Hincz P., Wojciechowska E., Podciechowski L. i wsp. (2006)
Późne macierzyństwo – przebieg ciąży i porodu powyżej 35.
roku życia. Przegl. Menopauz. 24: 80-84.
[14] Weerasekera D.S., Udugama S.G. (2003) Pregnancy at 40 and
over: a case-control study in a developing country. J. Obs-
tet. Gynaecol. 23: 625-627.
[15] Carolan M., Nelson S. (2007) First mothering over 35 years:
questioning the association of maternal age and pregnancy
risk. Health Care Women Int. 28: 534-555.
[16] Lesińska-Sawicka M. (2008) Późne macierzyństwo. Studium
socjomedyczne. Zakład Wydawniczy Nomos, Kraków. Rozdział w książce.
[17] Hammarberg K., Clarke V.E. (2005) Reasons for delaying
childbearing – a survey of woman aged over 35 years seeking assisted reproductive technology. Aust. Fam. Physician.
34: 187-188.
92
K. Major, M. Byś, M. Baumert, P. Surmiak, Z. Walencka
[18] Lete I., Bermejo R., Parrilla J.J. i wsp. (2007) DAPHNE
Team. Use of contraceptive methods and risk of unwanted
pregnancy in Spanish women aged 40-50 years: results of
a survey conducted in Spain. Eur. J. Contracept. Reprod.
Health Care 12: 46-50.
[19] Ezra Y., McParland P., Farine D. (1995) High delivery intervention rates in nulliparous women over age 35. Eur. J.
Obstet. Gynecol. Reprod. Biol. 62: 203-207.
[20] Vercellini P., Zuliani G., Rognoni M.T., i wsp. (1993) Pregnancy at 40 and over: a case control study. Eur. J. Obstet.
Gynecol. Reprod. Biol. 48: 191-195.
[21] Callaway L.K., Lust K., McIntyre H.D. (2005) Pregnancy outcomes in women of very advanced maternal age. Aust. N.Z.
J. Obstet. Gynaecol. 45: 12-16.
[22] Hincz P., Wojciechowska E., Podciechowski L. i wsp. (2006)
Późne macierzyństwo – przebieg ciąży i porodu powyżej
35. roku życia. Prz. Menopau. 24: 80-84.
J
Katarzyna Major
Centralny Szpital Kliniczny im. prof. Kornela Gibińskiego
Śląski Uniwersytet Medyczny
40-752 Katowice, ul. Medyków 14
e-mail: [email protected]
Pregnancy after thirties – the norm of the 21st century
Introduction: More and more women in highly developed countries, including Poland, have decided to be pregnant
after their thirties. Factors like education and socio-economic status are highly influencing the decision of women
planning motherhood. Aim of the study: The aim of this study was to analyze factors which have influenced on the
women's decision to get pregnant after their thirties. Materials and methods: An anonymous questionnaire was performed among 357 women that were hospitalized on three maternity wards in Katowice and Tychy. Questionnaires
were collected from December 2012 to March 2013. The questionnaire consists of 8 questions: 7 were single choice
answer and 1 was a multiple-choice question type. Results: Women who participated in the study were divided into
2 groups: I 30-34 years old and II 35 years and above. In group I the following factors where highly influencing the
decision of becoming a mother: trouble with health (both partner and woman), a need to spend quality time with the
partner and lack of adequate housing. Women in that group have a higher need of education, and self-development,
late motherhood which is promoted in mass media, poor socio-economic conditions. Influencing factors for a delayed
motherhood in the group of primiparas at the age 30-34 are: the partner's troublesome health, whereas in group II lack
of readiness of becoming a mother, fear of pregnancy and labour, and lack of government funds. Assisted reproductive
technology significantly more often were used in group II. Conclusion: Socio-economic conditions is the decisive
pregnancy factor in the after thirties group. In the plus 35-year additionally important factors were their partners health
and need to be alone with their partner.
Key words: late motherhood, pregnancy, childbirth