Streszczenie rozprawy doktorskiej

5
Streszczenie
Celem prezentowanych badań było ustalenie, czy istnieją różnice w nasileniu więzi
matki z dzieckiem w okresie prenatalnym w ciążach fizjologicznych oraz ciążach wysokiego
ryzyka. Ponadto określenie, które z wybranych zmiennych wpływają na rozwój więzi
emocjonalnej w różnych sytuacjach zagrożenia ciąży lub jego braku.
Badaniu poddano kobiety w II i III trymestrze ciąży wysokiego ryzyka:
ze zdiagnozowanymi wrodzonych wadami rozwojowymi płodu (n-65) oraz innymi
zagrożeniami wynikającymi z nietypowego przebiegu ciąży lub choroby matki (n-65). Grupę
kontrolną stanowiły kobiety w ciążach fizjologicznych (n-65).
W badaniu zastosowano następujące narzędzia: Kwestionariusz „Więź z dzieckiem”,
Skalę Doświadczania Ciąży, Kwestionariusz Stylów Przywiązania KSP, Kwestionariusz
Samooceny SES, Inwentarz Stanu i Cechy Lęku STAI, Skalę Wsparcia Społecznego, Skalę
Zależności od Małżonka SZM oraz wywiad standaryzowany własnej konstrukcji.
Nie stwierdzono różnic w nasileniu więzi z dzieckiem i jej komponentów miedzy
trzema badanymi grupami. Żadna z uwzględnionych zmiennych nie determinuje nasilenia
więzi prenatalnej w grupie kobiet w ciążach z wadami wrodzonymi. Predykatorem więzi
prenatalnej w grupie matek w ciążach z innymi zagrożeniami jest doświadczanie ciąży.
Odbieranie ciąży jako trudnej i obciążającej obniża nasilenie więzi z dzieckiem u matek z tej
grupy. Z kolei w grupie kobiet w ciążach fizjologicznych więź z dzieckiem jest
determinowana przez: doświadczanie ciąży, tydzień ciąży, wiek matki i zależność od
partnera. Więź wzrasta wraz z postępem ciąży fizjologicznej. Ponadto matki w ciążach
zdrowych tworzą silniejszą relację z nienarodzonymi dziećmi, gdy są młodsze, mają bardziej
pozytywne postawy wobec doświadczania ciąży oraz są mniej zależne od partnerów.
6
Stan zagrożenia ciąży (niezależnie od przyczyny) lub jego brak nie różnicują natężenia
więzi emocjonalnej i jej komponentów. Predyktory więzi matki z dzieckiem są różne dla
kobiet w ciążach zdrowych i wysokiego ryzyka - z wadami wrodzonymi oraz innymi
zagrożeniami.
Abstract
The purpose of this study was to investigate whether there are differences in the
intensity of Maternal–Fetal Attachment (MFA) in physiological and high-risk pregnancies.
In addition, examine which of the selected variables affect the development of the emotional
attachment between the woman and fetus in physiological and high-risk pregnancies.
The study involved women in the second and third trimester of pregnancy with
congenital disorder (n-65) and other pregnancy complications or mother’s illness (n-65).
The control group included women in pregnancy with physiological pattern (n-65).
Data were collected by self-reported measures, including: Fetal Attachment Scale
– FAS, Questionnaire of Attachment Styles – KSP, Rosenberg Self-Esteem Scale – SES,
State-Trait Anxiety Inventory – STAI, Social Support Scale by Kmiecik-Baran, standardised
interview designed for this study, dependency on intimate partner – measured using the
Babiuch and Kriegelewicz scale, and pregnancy experiences – measured using the Steuden
and Szymona-Pałkowska scale.
There are no significant differences in MFA between the groups. Predictors of MFA
were not founded for the women diagnosed with a complicated pregnancy with congenital
disorder. In pregnancy with other anomaly, the predictor of attachment intensity were only
pregnancy experiences. Pregnant women in this group, who have more negative attitudes
7
toward pregnancy experiences, reported lower levels of MFA. In physiological pregnancies
MFA was found to be multiply determined by pregnancy experiences, gestational age,
mother’s age and dependency on one's intimate partner. MFA increased as pregnancy
progressed. Younger mothers in physiological pregnancies, who have more positive
pregnancy experiences and are less dependent on partner, achieve higher levels of MFA.
The high-risk pregnancy (regardless of the cause) or its lack does not differentiate the
intensity of the emotional bond and its components. Predictors of MFA are different for
women in healthy and high-risk pregnancies – with congenital disorder and other pathology.