ProŹcie, szukajcie, pukajcie - The Church of Jesus Christ of Latter

ProÊcie, szukajcie,
pukajcie
S TA R S Z Y R U S S E L L M . N E L S O N
Kworum Dwunastu Aposto∏ów
Ka˝dy Âwi´ty w Dniach Ostatnich mo˝e byç godny
osobistego objawienia.
M
oi umi∏owani bracia i siostry,
jestem bardzo wdzi´czny za
ka˝dego z was. Jestem równie˝ wdzi´czny za cud wspó∏czesnej
komunikacji, dzi´ki któremu ta konferencja dociera do milionów ludzi na
ca∏ym Êwiecie.
Nowoczesna technologia pozwala
nam te˝ szybko wymieniaç si´ informacjami za poÊrednictwem bezprzewodowych telefonów. Niedawno
razem z Wendy wype∏nialiÊmy swoje
zadania na innym kontynencie,
kiedy dowiedzieliÊmy si´, ˝e w
rodzinie pojawi∏o si´ nowe dziecko.
DowiedzieliÊmy si´ o tym w kilka minut po jego narodzinach na drugim
koƒcu Êwiata.
Jeszcze bardziej ni˝ wspó∏czesna
technologia zadziwia mo˝liwoÊç
uzyskiwania przez nas informacji
bezpoÊrednio z nieba, bez ˝adnych
urzàdzeƒ, oprogramowania czy miesi´cznych op∏at. To jeden z najwspanialszych darów, jakie Pan zaofiarowa∏
Êmiertelnikom. To On wielkodusznie
zaprasza: „ProÊcie, a b´dzie wam
dane, szukajcie, a znajdziecie; ko∏aczcie, a otworzà wam”1.
Ta ponadczasowa oferta zapewnienia osobistych objawieƒ jest skierowana do wszystkich Jego dzieci. Jest
niemal zbyt dobra, by mog∏a byç
prawdziwa. Ale to prawda! Otrzymuj´
te niebiaƒskie podpowiedzi i odpowiadam na nie. Nauczy∏em si´ te˝, ˝e
zawsze musz´ byç przygotowany, by je
otrzymaç.
Wiele lat temu, kiedy by∏em poch∏oni´ty zadaniem przygotowania
przemówienia na konferencj´ generalnà, pewnej nocy obudzi∏em si´ ze
snu, a w g∏owie mia∏em wyraênà koncepcj´. Natychmiast si´gnà∏em po
o∏ówek i papier, które mia∏em blisko
∏ó˝ka i zaczà∏em pisaç tak szybko,
jak mog∏em. Poszed∏em z powrotem
spaç, wiedzàc, ˝e uda∏o mi si´
uchwyciç t´ niesamowità sugesti´.
Nast´pnego ranka popatrzy∏em na
kartk´ papieru i, ku swemu rozczarowaniu, odkry∏em, ˝e moje pismo
by∏o kompletnie nieczytelne! Nadal
L I A H O N A LISTOPAD 2009
81
Druga Gmina Twin Cities (Hmong), St. Paul, Minnesota, USA
trzymam o∏ówek i papier przy ∏ó˝ku,
ale teraz pisz´ ju˝ staranniej.
Aby uzyskaç dost´p do informacji
z nieba, musimy najpierw mieç
silnà wiar´ i g∏´bokie pragnienie.
Musimy „prosiç w szczeroÊci serca, z
prawdziwym zamiarem, majàc wiar´ w
Chrystusa”2. „Prawdziwy zamiar” oznacza, ˝e prawdziwie zamierzamy postàpiç zgodnie z otrzymanà boskà
wskazówkà.
Kolejnym wymogiem jest, abyÊmy
wnikliwie przestudiowali dany problem. T´ prawd´ przekazano przywódcom przywróconego KoÊcio∏a,
kiedy dopiero uczyli si´, jak uzyskiwaç
osobiste objawienia. Pan poucza∏ ich:
„Ale oto mówi´ ci, ˝e musisz to rozpatrzyç w umyÊle; potem pytaç mnie,
czy jest to w∏aÊciwe, a je˝eli tak, wówczas sprawi´, ˝e doznasz palàcego
uczucia w piersi i uczujesz, ˝e jest to
s∏uszne”3.
Cz´Êç bycia przygotowanym polega na poznaniu i przestrzeganiu
stosownych nauk Pana. Niektóre z
Jego ponadczasowych prawd majà
powszechne zastosowanie, na przyk∏ad przykazania: nie kradnij, nie
zabijaj czy nie dawaj fa∏szywego
Êwiadectwa. Inne nauki czy przykazania równie˝ sà ogólne, na
przyk∏ad te dotyczàce Sabatu,
82
sakramentu, chrztu i konfirmacji.
Niektóre objawienia zosta∏y dane
w wyjàtkowych sytuacjach, na przyk∏ad budowa arki przez Noego czy
koniecznoÊç, by tacy prorocy jak
Moj˝esz, Lehi i Brigham powiedli
swych wyznawców w pe∏nà trudów
drog´. Dawno ustanowiony boski
wzór nauczania Jego dzieci poprzez
rady proroków daje pewnoÊç, ˝e
b´dzie On b∏ogos∏awi∏ ka˝dego z proroków oraz tych, którzy s∏uchajà proroczych rad.
Pragnienie podà˝ania za prorokiem
wymaga wiele wysi∏ku, poniewa˝
naturalny cz∏owiek wie bardzo niewiele o Bogu, a jeszcze mniej o Jego
proroku. Pawe∏ napisa∏, ˝e „cz∏owiek
zmys∏owy nie przyjmuje tych rzeczy,
które sà z Ducha Bo˝ego, bo sà dlaƒ
g∏upstwem, i nie mo˝e ich poznaç,
gdy˝ nale˝y je duchowo rozsàdzaç”4.
Przemiana z naturalnego cz∏owieka w
oddanego ucznia to wielka rzecz5.
Kolejny prorok naucza∏, ˝e „naturalny cz∏owiek, cz∏owiek ˝yjàcy bez
wp∏ywu Âwi´tego Ducha, jest wrogiem Boga, by∏ nim od upadku Adama
i pozostanie nim na zawsze, jeÊli nie
podda si´ wp∏ywowi Âwi´tego Ducha
i nie odsunie tego, co jest w nim naturalne, stajàc si´ Êwi´tym poprzez zadoÊçuczynienie Chrystusa Pana, i
b´dzie jak dziecko, uleg∏y, ∏agodny,
pokorny, cierpliwy, pe∏en mi∏oÊci,
sk∏onny do poddania si´ wszystkiemu, co Pan uwa˝a za stosowne mu
wyznaczyç, tak jak dziecko poddaje
si´ woli ojca”6.
Niedawno obserwowa∏em takà
przemian´ w cz∏owieku, którego pozna∏em oko∏o 10 lat temu. Przyszed∏
na konferencj´ palika, podczas której
jego syn zosta∏ poparty jako cz∏onek
nowego prezydium palika. Ten ojciec
nie by∏ cz∏onkiem KoÊcio∏a. Po wyÊwi´ceniu syna objà∏em jego ojca i
pogratulowa∏em mu tak cudownego
syna. Potem Êmia∏o oÊwiadczy∏em:
„Nadejdzie chwila, kiedy b´dziesz
chcia∏, aby ten syn zosta∏ zapiecz´towany do ciebie i twojej ˝ony w Êwi´tej
Êwiàtyni. A kiedy ten dzieƒ nadejdzie,
b´d´ zaszczycony, by dokonaç dla was
tego zapiecz´towania”.
Przez kolejne dziesi´ç lat nie widzia∏em tego cz∏owieka. SzeÊç tygodni
temu przyszed∏ do mojego biura razem ze swojà ˝onà. Przywita∏ si´ ze
mnà ciep∏o i przypomnia∏, jak zdumia∏o go moje wczeÊniejsze zaproszenie. Niewiele zrobi∏ w tej sprawie a˝
do czasu, kiedy zaczà∏ traciç s∏uch.
UÊwiadomi∏ sobie wówczas, ˝e jego
cia∏o si´ zmienia, a jego czas na ziemi
nie jest nieograniczony. Z czasem zupe∏nie przesta∏ s∏yszeç. W tym samym
okresie nawróci∏ si´ i przy∏àczy∏ do
KoÊcio∏a.
Podczas naszego spotkania opowiedzia∏ o swojej ca∏kowitej przemianie: „Musia∏em straciç s∏uch, zanim
mog∏em pojàç wielkà wag´ twojego
przes∏ania. Wtedy zrozumia∏em, jak
bardzo zale˝y mi na tym, by moi
bliscy byli do mnie zapiecz´towani.
Teraz jestem tego godny i na to
przygotowany. Czy mog´ ci´ prosiç,
byÊ dokona∏ zapiecz´towania?”7
Uczyni∏em to przepe∏niony g∏´bokà
wdzi´cznoÊcià do Boga.
Kiedy dochodzi do takiego nawrócenia, mo˝e nastàpiç dalsze duchowe
doskonalenie. Osobiste objawienie
mo˝na rozwinàç, a˝ stanie si´
narz´dziem duchowego rozró˝nienia.
Rozró˝niaç znaczy odró˝niaç,
rozdzielaç lub rozpoznawaç8. Dar
duchowego rozró˝nienia to dar nadprzyrodzony9. Umo˝liwia cz∏onkom
KoÊcio∏a widzenie rzeczy, których nie
widaç i odczuwanie tego, czego nie
mo˝na dotknàç.
Biskupi mogà korzystaç z tego
daru, kiedy stajà przed zadaniem wyszukania biednych i troszczenia si´ o
potrzebujàcych. Dzi´ki temu darowi
siostry mogà oceniaç Êwiatowe trendy
i wykrywaç te, które mimo swej popularnoÊci sà p∏ytkie, a nawet niebezpieczne. Cz∏onkowie mogà rozró˝niaç
mi´dzy rzeczami, które sà krzykliwe i
ulotne, a tymi, których skutki sà podnios∏e i trwa∏e.
Rozró˝nienie by∏o widoczne w wa˝nych naukach danych dawno temu
przez Prezydenta Johna Taylora10.
Naucza∏ prezydentów palików, biskupów i innych: „Prawem osób piastujàcych [te pozycje] jest uzyskanie s∏owa
Bo˝ego, dotyczàcego obowiàzków ich
prezydiów, aby mogli skuteczniej realizowaç Jego Êwi´te cele. ˚adne z powo∏aƒ i pozycji w kap∏aƒstwie nie
zosta∏y dane dla osobistych korzyÊci,
zysku czy s∏awy tych, którzy je zajmujà, lecz jedynie dla wype∏nienia
celów naszego Ojca w Niebie oraz
budowy królestwa Boga na ziemi.
Staramy si´ zrozumieç wol´ Boga, a
nast´pnie jà wype∏niç i dopilnowaç,
by by∏a wype∏niana przez tych, nad
którymi mamy piecz´”11.
Aby ka˝dy z was móg∏ otrzymaç
objawienie odpowiadajàce waszym
osobistym potrzebom i obowiàzkom,
musi spe∏niç okreÊlone warunki. Pan
prosi, abyÊcie rozwin´li „[wiar´, nadziej´], mi∏osierdzie i mi∏oÊç, z uwagà
skierowanà jedynie na chwa∏´ Boga”.
Wówczas, majàc pewnà „wiar´, cnot´,
wiedz´, wstrzemi´êliwoÊç, cierpliwoÊç, braterskà ∏agodnoÊç, bogobojnoÊç, mi∏osierdzie, pokor´ i pilnoÊç”,
mo˝ecie prosiç, a b´dzie wam dane,
pukaç, a b´dzie wam otworzone12.
Objawienie od Boga stoi zawsze w
zgodzie z Jego wiecznym prawem.
Nigdy nie jest sprzeczne z doktrynà.
Wspomaga je w∏aÊciwy szacunek do
Boga. Pan da∏ nast´pujàce instrukcje:
„ Ja, Pan, litoÊciw i ∏askaw jestem
tym, co majà bojaêƒ przede mnà, a raduje mnie uczciç tych, co mi s∏u˝à w
prawoÊci i prawdzie do koƒca.
Wielkà b´dzie ich nagroda, i
wiecznà b´dzie ich chwa∏a.
I im objawi´ wszystkie tajemnice [i]
[…] upodobanie mej woli we wszystkim, co tyczy mego królestwa”13.
Objawienie nie musi przyjÊç w ca∏oÊci. Mo˝e narastaç. „Tak mówi Pan
Bóg: Dam ludziom s∏owo po s∏owie,
przykazanie po przykazaniu, troch´
tu i troch´ tam, i b∏ogos∏awieni b´dà
ci, którzy s∏uchajà moich przykazaƒ i
nadstawiajà ucha, aby us∏yszeç Moje
rady, albowiem zdob´dà oni màdroÊç.
Temu, kto przyjmuje, dam wi´cej”14.
CierpliwoÊç i wytrwa∏oÊç sà cz´Êcià
naszego wiecznego post´pu.
Prorocy opisali, co czuli w chwili
otrzymywania objawienia. Józef Smith
i Oliwier Cowdery powiedzieli:
„Zdj´ta zosta∏a zas∏ona z umys∏ów
naszych i otwar∏y si´ oczy naszego
zrozumienia”15. Prezydent Joseph F.
Smith napisa∏: „Gdy tak rozmyÊla∏em
nad tymi sprawami, co sà zapisane,
oczy mego zrozumienia otwar∏y si´,
a Duch Paƒski spoczà∏ na mnie”16.
L I A H O N A LISTOPAD 2009
83
Ka˝dy Âwi´ty w Dniach Ostatnich
mo˝e byç godny osobistego objawienia. Zaproszenie, by prosiç, szukaç i
pukaç, aby otrzymaç boskie wskazówki, istnieje, poniewa˝ Bóg ˝yje,
a Jezus jest ˝yjàcym Chrystusem.
Istnieje, poniewa˝ to jest Jego ˝yjàcy
KoÊció∏17. JesteÊmy b∏ogos∏awieni,
gdy˝ Prezydent Thomas S. Monson
jest Jego ˝yjàcym prorokiem w dzisiejszych czasach. Modl´ si´, abyÊmy
wys∏uchali i postàpili zgodnie z jego
proroczymi radami, w imi´ Jezusa
Chrystusa, amen. ■
PRZYPISY
1. Ew. Mateusza 7:7; Ew. ¸ukasza 11:9;
kursywa dodana; zob. tak˝e 3 Nefi 14:7;
T∏umaczenie Józefa Smitha, Ew. Mateusza
7:12.
2. Moroni 10:4.
3. NiP 9:8.
4. I List do Koryntian 2:14.
5. Zob. Mosjasz 5:2; Alma 5:12–14.
6. Mosjasz 3:19.
7. Takie nawrócenia sà pe∏ne. John Newton
(1725–1807), na przyk∏ad, odmieni∏ swe
˝ycie i z handlarza niewolnikami sta∏ si´
oddanym uczniem Pana, podsumowujàc
swe nawrócenie napisa∏: „Zadziwiajàca ∏aska! (jak s∏odko to brzmi!) /co uratowa∏a
marnego, jak ja! /KiedyÊ by∏em zagubiony,
lecz odnalaz∏em si´, /by∏em Êlepy, lecz teraz
widz´” („Amazing Grace”, w Olney Hymns,
[1779], nr 41).
8. Angielskie s∏owo discern (rozró˝niaç) pochodzi od ∏aciƒskiego discernere, oznaczajàcego „rozdzielaç lub rozró˝niaç mi´dzy”.
¸aciƒski przedrostek dis oznacza „roz∏àczaç”, a rdzeƒ cernere „przesiewaç”. Zob.
Meriam-Webster’s Collegiate Dictionary,
11 wyd. (2003), has∏o „discern”.
9. Zob. NiP 46:23, 26–27.
10. Po Êmierci Prezydenta Brighama Younga w
1877 roku sprawami KoÊcio∏a zarzàdza∏o
Kworum Dwunastu Aposto∏ów. Panowanie
Apostolskie trwa∏o do roku 1880, kiedy to
nastàpi∏a reorganizacja Rady Prezydenta
KoÊcio∏a. John Taylor by∏ Prezydentem
Kworum Dwunastu, kiedy 23 kwietnia
1878 roku otrzymano t´ rad´.
11. W: James R. Clark, zebr., Messages of the
First Presidency of The Church of Jesus
Christ of Latter-day Saints, 6 tomów,
(1965–75), 2:307.
12. NiP 4:5–6; kursywa dodana; zob. tak˝e
werset 7.
13. NiP 76:5–7.
14. 2 Nefi 28:30.
15. NiP 110:1.
16. NiP 138:11. Potem przysz∏o objawienie o
nauczaniu ewangelii tych, którzy zmarli, nie
majàc mo˝liwoÊci wys∏uchania ewangelii w
˝yciu doczesnym (zob. wersety 29–37).
17. Zob. NiP 1:30.
84