PROGRAM NAUCZANIA JĘZYKA WŁOSKIEGO DLA UCZNIÓW

PROGRAM NAUCZANIA JĘZYKA WŁOSKIEGO DLA UCZNIÓW KLAS IV-VI SZKOŁY
PODSTAWOWEJ.
Niniejszy program powstał w oparciu o podstawowe założenia nowej podstawy
programowej edukacji wczesnoszkolnej nauczania języka obcego. Do realizacji programu
w klasach IV-VI wybrano podręcznik „Proggetto italiano junior 1” wydawnictwa : Edilingua.
Program będzie realizowany w wymiarze jednej godziny tygodniowo.
PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA METODYCZNE:
Program skonstruowano tak aby zachowywać równowagę między wizualną, słuchową
i motoryczną prezentacją.
Formy pracy takie jak :
 prezentacja ustna wsparta ilustracją, historyjką obrazkową;
 zapamiętywanie nowych wyrażeń i słownictwa w piosenkach, krótkich dialogach,
odgrywanych scenkach;
 zadania sprawdzające stopień opanowania materiału
 gry i zabawy dydaktyczne;
 praca w parach i w grupach;
pozwolą dziecku lepiej zachować w pamięci długotrwałej nowo poznane partie materiału.
Rola języka polskiego będzie stopniowo malała wraz z wydłużaniem się czasu nauki.
W pierwszych miesiącach nie można wyeliminować kontaktu dzieci z językiem polskim. Niekiedy
konieczne będzie przetłumaczenie poszczególnych wyrazów i zwrotów, ponieważ nie da się ich
przedstawić za pomocą obrazka, gestu czy mimiki. Z upływem czasu uczniowie oswoją się
z poleceniami w języku włoskim takimi jak „Puoi ripetere?” , „Come si dice in polacco/italiano?”,
„Che cos'e?” itp.
CELE NAUCZANIA
Cele ogólne.
Cele ogólne realizowane są przede wszystkim poprzez poruszaną tematykę, szeroko rozumiane
treści nauczania oraz stosowane metody i formy pracy w klasie i poza klasą. Niezbędne jest także
stworzenie na lekcjach przyjaznej atmosfery, pełnej akceptacji dla dziecka i tolerancji wobec
nieuniknionych błędów językowych a także uwrażliwienie dzieci na różnorodność językową
i kulturową.
Cele szczegółowe
Wiadomości i umiejętności, które uczeń zdobywa w szkole, opisane są - zgodnie z ideą europejskiej
struktury kwalifikacji - w języku efektów kształcenia. Efekty kształcenia określają, co przeciętnie
zdolne dziecko powinno wiedzieć i jakie umiejętności powinno posiadać na zakończenie każdego
etapu edukacyjnego.
Uczeń:
•
wie, że ludzie posługują się różnymi językami i że chcąc się z nimi porozumieć, trzeba
nauczyć się ich języka (motywacja do nauki języka obcego);
•
reaguje werbalnie i niewerbalnie na proste polecenia nauczyciela;
• rozumie wypowiedzi ze słuchu:
a) rozróżnia znaczenie wyrazów o podobnym brzmieniu,
b) rozpoznaje zwroty stosowane na co dzień i potrafi się nimi posługiwać,
c) rozumie ogólny sens krótkich opowiadań
d) rozumie sens prostych dialogów w historyjkach obrazkowych (także w nagraniach audio
i wideo);
• czyta ze zrozumieniem wyrazy i proste zdania;
• przepisuje wyrazy i zdania;
• w nauce języka obcego nowożytnego potraf korzystać ze słowników, książek, środków
multimedialnych;
• zadaje pytania i udziela odpowiedzi w ramach wyuczonych zwrotów, nazywa obiekty z otoczenia
i opisuje je, bierze udział w mini przedstawieniach teatralnych;
• współpracuje z rówieśnikami w trakcie nauki.
TREŚCI NAUCZANIA
Program ma układ spiralny. Oznacza to, że wiedza i umiejętności przyswojone na początkowym
etapie nauki są regularnie powtarzane i poszerzane na kolejnych etapach. Na takiej bazie
sukcesywnie i stopniowo wprowadzane są nowe słowa i struktury.
Sytuacje i funkcje komunikacyjne
Nauczane zwroty i funkcje komunikacyjne są wzorowane na języku używanym przez
rówieśników uczniów we Włoszech.
Są to m. in.:
• witanie się;
• przedstawianie siebie i innych;
• wyrażanie swoich upodobań i zainteresowań;
• przedstawianie swoich umiejętności;
• opisywanie wyglądu i cech osób;
• przedstawianie swojej rodziny;
• określanie stosunków interpersonalnych;
•
opisywanie cech przedmiotów (wielkość, kolor, kształt);
• określanie posiadania i przynależności;
•
nazywanie i opisywanie zabawek, przyborów szkolnych;
• nazywanie i opisywanie zwierząt;
•
nazywanie produktów żywnościowych i posiłków;
• opisywanie codziennych czynności;
• podawanie godziny, dnia tygodnia, nazwy miesięcy;
• nazywanie pomieszczeń w domu;
• opisywanie położenia sprzętów w pomieszczeniach;
• nazywanie pór roku;
• opisywanie pogody w różnych porach roku;
• nazywanie ubioru;
• nazywanie instytucji i środków transportu;
• określanie kierunku i sposobu dotarcia do celu;
• nazywanie i opisywanie świąt i zwyczaj ów;
• składanie życzeń świątecznych i okolicznościowych.
Materiał leksykalny
Zakres materiału leksykalnego wyznaczany jest przez tematy. Nowe słowa wprowadzane są
w grupie leksykalnej. Prezentacja nowego słownictwa następuje w oparciu o dialog, scenkę lub
ilustracje. Sposób prezentacji, a następnie utrwalania jest zróżnicowany, aby jednocześnie rozwijać
umiejętność uczenia się:
• odgadywania znaczenia słów w kontekście;
• kojarzenia znaczeń przeciwstawnych lub innych relacji semantycznych;
• łączenie znaczenia słów z gestami, obrazkami lub konkretnymi przedmiotami;
• klasyfikowania według kategorii pojęciowych.
Podany poniżej zestaw grup leksykalnych dotyczy wszystkich trzech klas:
• kolory;
• zwierzęta domowe, dzikie, egzotyczne;
• przybory szkolne, wyposażenie klasy;
• członkowie rodziny;
• części ciała i twarzy;
• nazwy ubrań;
• produkty żywnościowe;
• pomieszczenia w domu;
• sprzęty domowe;
• umiejętności umysłowe i ruchowe;
• stany emocjonalne i uczucia;
• codzienne czynności;
• dyscypliny sportowe;
• przyjęcie urodzinowe i inne uroczystości i święta;
• dni tygodnia, miesiące;
• pory roku, pogoda;
• środki transportu;
• liczby 1-100.
Struktury i kategorie gramatyczne
Program nauczania języka włoskiego przewiduje wprowadzanie włoskich terminów, w ilości
i w sposobie dostosowanym do wieku uczniów. Wskazane jest odniesienie się do wiedzy uczniów
o języku ojczystym. Nauczyciel, organizując zajęcia, powinien stwarzać sytuacje, w których
uczniowie, „bawiąc się” strukturami gramatycznymi, sami wyciągają wnioski na temat
funkcjonowania języka. Uczeń kończący klasę IV potrafi:
1.Rozpoznać i zastosować następujące struktury gramatyczne:
-odmiana czasownika essere (być);
-odmiana czasownika avere (mieć);
-zaimki osobowe: io,tu,lui/lei,noi,voi,loro;
-rodzajniki określone: il,lo,l',la,le,i,gli;
-rodzajniki nieokreślone;
-rodzaj i liczbę rzeczownika;
-czas presente indicativo (czas teraźniejszy prosty);
2.Wypowiadać się ustnie i pisemnie z uwzględnieniem poznanego słownictwa na tematy takie jak:
-kim jestem, skąd pochodzę, ile mam lat, co posiadam;
-moja rodzina i przyjaciele;
-moi ulubieni aktorzy, piosenkarze, piłkarze itp.
3.Zastosować następujące funkcje językowe:
-różne formy powitania i pożegnania;
-podziękowanie, przepraszanie;
-przedstawianie siebie i innych;
-reagowanie na używane zwroty w klasie;
-liczenie od 0-100;
-określanie kolorów różnych przedmiotów;
-literowanie swojego imienia i nazwiska oraz innych poznanych wyrazów;
-wyrażanie przynależności przedmiotów do osób;
-określanie położenia przedmiotów/zwierząt.
STRUKTURA LEKCJI I ZASADY PLANOWANIA
Struktura lekcji jest schematem, które wypełnia się różnorodnymi ćwiczeniami i zadaniami.
Zapewnienie różnorodności w ramach każdej fazy ma na celu:
• ciągłe aktywizowanie dzieci;
• utrzymanie zainteresowania uczniów;
• zaangażowanie różnych zmysłów;
• wykorzystanie różnych stylów uczenia się;
• zintegrowanie sprawności językowych;
• zapewnienie odpowiedniego tempa lekcji.