04_ Teoria komunikacji społecznej i interpersonalnej

I. KARTA PRZEDMIOTU
4
Nazwa
przedmiotu/modułu:
Teoria komunikacji społecznej i interpersonalnej
Nazwa angielska:
Social and Interpersonal Communications Studies
Kierunek studiów:
Dziennikarstwo i komunikacja społeczna
Poziom studiów:
Stacjonarne, I-go stopnia – licencjackie
Profil studiów
Ogólnoakademicki
Jednostka prowadząca:
Karkonoska Państwowa Szkoła WyŜsza w Jeleniej Górze,
Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych, Zakład
Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej
Prowadzący przedmiot:
Dr hab. Aleksander Woźny
Formy zajęć, liczba godzin
Semestr
W
C
3
15
30
L
WR
Łącznie
45
ECTS
łącznie
3
Cel przedmiotu:
C1 – Przyswojenie przez studenta wraz z najwaŜniejszymi teoriami komunikacji społecznej i
interpersonalnej wiedzy o jej funkcjach i prowadzących do ich realizacji środkach.
C2 – Uświadomienie przez studenta roli mediów masowych i nowych mediów zarówno we
współczesnej komunikacji społecznej, jak i utrzymywaniu Ŝywej więzi z tradycją kultury.
C3 – Doskonalenie umiejętności etycznego i skutecznego komunikowania.
C 4 – Student potrafi stosować do konkretnych sytuacji komunikacyjnych odpowiednie kody
komunikowania.
C5 – Umiejętność wyzwalania indywidualnych i grupowych zdolności kreatywnych.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
Wiedza z zakresu nauk o komunikowaniu
Oczekiwane efekty kształcenia:
EK 1(W) – Student zna sposoby porozumiewania się ludzi, formy i typy komunikowania oraz
rozumie uwarunkowania, przebieg i następstwa procesów komunikacyjnych na róŜnych
poziomach komunikowania (interpersonalnym, grupowym i masowym); zna główne cechy
róŜnicujące poszczególne typy komunikowania społecznego.
EK 2(W) – Student wie, jakie jest miejsce i rola mediów masowych w funkcjonowaniu
nowoczesnego systemu społecznego.
EK 3(W) – Student dostrzega wpływ mediów na interakcje i środowisko społeczne, zwłaszcza w
wymiarze lokalnym oraz rozumie motywację do podejmowania i realizacji działań i strategii
komunikacyjnych róŜnych aktorów społecznych w róŜnych sytuacjach społecznych i kontekstach
medialnych; rozumie kryteria oceny etycznej działań medialnych.
EK 4 (Ćw) – Potrafi realizować zadania zespołowe i koncepcyjne wymagające współpracy. Jest
przedsiębiorczy, kreatywny i świadomy najnowszych trendów w dziedzinie komunikacji.
EK 5(Ćw) – Jest świadomy procesów kształtowania więzi społecznych poprzez media i zagroŜeń
związanych z wykorzystywaniem zwłaszcza nowych mediów, ma świadomość
odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kultury regionu, kraju, Europy.
EK 6 (Ćw) – Jest dobrze przygotowany do efektywnego i zgodnego z zasadami etyki
posługiwania się komunikacją językową i pozajęzykową , jest świadomy wyboru stosownych
strategii komunikacyjnych i ich konsekwencji etycznych i prawnych .
Treści programowe:
Forma zajęć: ćwiczenia
Ćw. 1,2
Normy i odchylenia w komunikacji społecznej i interpersonalnej
Ćw. 3,4
Paradygmaty i syntagmy – procesy transpozycji w reklamie
Ćw. 5,6
Ćw. 7,8
Ćw. 9,10
Ćw. 11,12
Ćw. 13,14
Ćw.15,16
Ćw.17,18
Ćw.19,20
Ćw.21,22
Ćw.23,24
Ćw.25,26
Ćw.27,28
Ćw. 29,30
Prezentacja opracowanych przez studentów sloganów reklamowych i
ich wizualizacji, uwzględniających procesy transpozycji
Rola kodów rozwiniętych i ograniczonych w komunikacji masowej
Rola kodów wąskich i szerokich w komunikacji masowej
Systemy preferowane i alternatywne (podporządkowane i radyklane)
jako kody kultury popularnej
Ludyczna koncepcja komunikacji masowej
Charakterystyka wydarzenia medialnego.
Uniwersalne scenariusze medialne Koronacji, Konkwisty i Konkursu –
indywidualne analizy programów informacyjnych.
Syntaksa, semantyka i pragmatyka wydarzenia medialnego
Media masowe a przemoc i terroryzm
Teorie dotyczące terroryzmu w globalnej wiosce
Koncepcja terrowizji. Nowe media a terroryzm
Komunikacja ułomna, zdegradowana (manipulacja, propaganda,
czarny PR)
Medialna kultura upokarzania a etyka – próba podsumowania
Suma godzin
Forma zajęć: wykład
w. 1,2
w. 3,4
w. 5,6
w. 7.8
w. 8,10
w. 11,12
w. 13,14
Wprowadzenie (tematyka, warunki zaliczenia, literatura),
komunikowanie jako interakcja: definicje, cechy i elementy; poziomy
komunikowania w systemie społecznym
Sposoby porozumiewania się ludzi; komunikacja interpersonalna formy i typy komunikowania;
Komunikacja niewerbalna – jej funkcje w komunikowaniu
politycznym
Media w systemie komunikowania masowego
Nurt krytyczny w komunikowaniu masowym
Rola kodów dominujących, podporządkowanych i negocjowanych w
komunikowaniu społecznym
Semiotyczne koncepcje komunikowania masowego
Liczba
godzin
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
30
Liczba
godzin
2
2
2
2
2
2
2
w. 15
Podsumowanie zajęć w aspekcie wiedzy
1
15
Suma godzin
Narzędzia dydaktyczne:
1.
Podręczniki i artykuły w publikacjach zbiorowych
2.
Prezentacje materiałów DVD (pochodzących z bogatego archiwum prowadzącego).
3.
Wybrane wg wskazań prowadzącego zasoby internetu
Metody dydaktyczne
Wykład, prezentacja multimedialna do wykładu , dyskusja, metoda sytuacyjna, metoda
problemowa
F1
P1, P2
P3
Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca)
Indywidualne wypowiedzi ustne
Grupowe (realizowane w 3-osobowych zespołach) i indywidualne projekty
Egzamin pisemny
ObciąŜenie pracą studenta
Łączna i średnia liczba godzin
Forma aktywności
na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie
45
zajęć)
Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie
18
konsultacji, średnio na studenta)
Opracowanie projektów i przygotowanie się do
zajęć
27
SUMA
90
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW
3 ECTS
ECTS DLA PRZEDMIOTU
Literatura podstawowa i uzupełniająca
J. Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, tłum. A, Gierczak, Wrocław 1998
B. Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 1999.
D. Dayan, E. Katz, Wydarzenia medialne. Historia transmitowana na Ŝywo, przeł. A. Sawisz,
wstęp W Godzic, Warszawa 2008
T. Goban-Klas. Media i terroryści. Czy zastraszą nas na śmierć?, Kraków 2009
M. Rydlewski, Kultura upokarzania, Przegląd Kulturoznawczy 2013/1
Uzupełniająca:
A. Woźny, Odtąd juŜ nic nigdy nie będzie tak samo. Media – kryzysy- ewenty …i peryferie,
Wrocław 2013.
Efekty
kształcenia
EK 1
EK 2
Odniesienie danego
efektu do efektów
zdefiniowanych dla
całego programu
(PEK)
K_W08 K_W11;
K_W14;
K_W05; K_W11;
K_W13;
Cele przedmiotu
C1, C2
C2
Treści programowe
Narzędzia
dydaktyczne
W1 – W6, W15
1,
2,
W7 – W 10, W13,
W14
1,
2,
Sposób
oceny
P3
P3
EK3
KW_09
C2, C3
EK 4
K_K04, K_K08
C3, C5
EK 5
K_K07, K_K11
C2, C4
EK 6
K_K 09, K-K 10
K_U06
C2, C3
W9 – W12
Ćw 5, Ćw 6, Ćw 17,
18
Ćw 13 – Ćw 20 Ćw
21 – Ćw 28
Ćw 1 – Ćw 4, Ćw 7 –
Ćw 16, Ćw 29, Ćw 30
1,
2,
P3
1, 2,
P1
1, 2,
P2, F1
1, 2
P1,F1
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacja gdzie moŜna zapoznać się z prezentacjami do zajęć, instrukcjami do laboratorium
itp.
2. Informacje na temat miejsca odbywania się zajęć
3. Informacje na temat terminu zajęć (dzień tygodnia/godzina)
4. Informacja na temat konsultacji (godziny + miejsce)