Tworzenie prostych kolekcji

10
Tworzenie prostych kolekcji
Wesoły pociąg
Małgorzata Skura, Michał Lisicki
Dzieci zbierają
doświadczenia
w zakresie
Forma zajęć
Miejsce
Pomoce
dla Grupy
Uwagi
Przygotowanie
Przebieg
•
•
•
•
•
porządkowania obiektów według podanej cechy, którą widać
posługiwania się liczebnikami porządkowymi
posługiwania się pojęciami: pierwszy, ostatni
zmiany kolejności porządkowania obiektów
liczenia i określania, ile jest obiektów
grupowa
sala przedszkolna, ogród przedszkolny lub sala gimnastyczna
nie są potrzebne
Nauczyciel podpowiada dzieciom nazwy liczebników.
Dzieci siedzą na dywanie.
1. Nauczyciel mówi dzieciom, że jest maszynistą i za chwilę będzie zapraszał
dzieci do pociągu. Podaje hasło: Do pociągu wsiadają dzieci, które mają spodnie. Dzieci w spodniach ustawiają się za nauczycielem, jedno za drugim. Nauczyciel: Do pociągu wsiadają dzieci, które nie są ubrane w spodnie.
Te dzieci dołączają do pociągu. Nauczyciel może podawać inne cechy, np.
chłopcy/dziewczynki/ dzieci, które mają czerwone bluzki i dzieci, które nie
mają czerwonych bluzek; dzieci, które mają kolczyki i dzieci, które nie mają
kolczyków.
2. Nauczycie pyta: Ilu pasażerów jedzie pociągiem? Kto jest pierwszym pasażerem? Kto jest ostatnim pasażerem?
3. Nauczyciel – maszynista – przechodzi na drugą stronę pociągu. Pyta: Kto
jest teraz pierwszym pasażerem? A kto ostatnim?
4. Zabawę można rozszerzyć o doświadczenia z orientacji w przestrzeni.
Nauczyciel mówi: Popatrzcie w prawo. Co widzicie? Popatrzcie w lewo.
Co widzicie?
5. Nauczyciel może ustawić dzieci w pociągu od najniższego do najwyższego
lub ustawić dzieci według zasady: chłopiec, dziewczynka, chłopiec, dziewczynka, chłopiec, dziewczynka itd.
16
Klasyfikowanie