Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie

IV NIEDZIELA ZWYKŁA
January 31, 2016
Czytania liturgiczne / Readings
Księga Proroka Jeremiasza / Jeremiah (1:4-5, 17-19) 1 List św. Pawła Apostoła do Koryntian / 1 Corinthians (12:31-13:13)
Ewangelia wg św. Łukasza / Luke (4:21-30)
Chrystus rozpoczynający publiczną działalność spotyka się z odrzuceniem. Słowo Jego bowiem nie
pozostawia człowieka obojętnym. On, prawdziwy Mesjasz, który wypełnia starotestamentowe proroctwa,
także od nas domaga się wyraźnego świadectwa życia.
In the Gospel reading Jesus shows He is a prophet and He is not accepted.
ROZWAŻANIE
„Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie”
Los proroka, człowieka powołanego przez Boga, los
autentycznego chrześcijanina, świeckiego czy duchownego,
nie jest łatwy. Chce on przecież trzymać z Bogiem i z
ludźmi, chce być wierny Bogu i człowiekowi. Na szczęście
Bóg obiecuje mu opiekę i wierność. Na Panu Bogu nie
można zarabiać. Dotyczy to zarówno powołanego, jak i jego
słuchaczy. A pokusa do tego jest silna. Jeżeli głosicielowi
spraw Bożych będzie zależało jedynie na popularności,
wówczas okaże się, że głosi on samego siebie, będzie nawet
zmyślał i kłamał, ale wtedy Bóg odstąpi od niego. Tak było
i będzie zawsze. Tak było w historii Izraela, gdy pojawiali
się fałszywi prorocy. Ale słuchacze prawdziwego proroka,
prawdziwego Bożego nauczyciela, nie powinni liczyć na
osobiste korzyści czy przywileje, bo mogą się rozczarować.
To właśnie miało miejsce w Nazarecie, gdy rodacy Jezusa
spodziewali się po Nim wielu cudów. Jezus to zaraz utrącił,
podając przykłady działalności proroka Eliasza i Elizeusza
wśród obcych pogan, bo tam znaleźli oni wiarę. Wiara
zatem, według Jezusa, decyduje o cudach, a nie znajomości.
To właśnie tak uraziło dumę rodaków, że z początkowego
zachwytu nad Jezusem wpadli w gniew i chcieli Go zabić.
To samo powtórzą wkrótce faryzeusze. Wniosek jest jasny:
na powołaniu do specyficznej misji, a posiada ją każdy, nie
można wygrywać swoich spraw, ale należy zabiegać
o sprawy Boże i dobro człowieka.
BIERZMOWANIE
Już 6 lutego nasza młodzież otrzyma Sakrament
Bierzmowania z rąk ks. Biskupa Ustrzyckiego. "Wiatr
wieje tam gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz,
skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który
narodził się z Ducha" J.3,8- mówił Jezus. Nie wiemy, co
Bóg przygotował dla poszczególnych młodych ludzi,
młodych katolików, do jakich wyzwań ich zaprasza. Jedno
jest pewne: trzeba im głosić, że w Bogu mogą wszystko,
że w Duchu Świętym odwagi im nigdy nie zabraknie,
a zwłaszcza mocy, dzięki której będą potrafili stawiać opór
złu. "Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia" Flp.4,13
zapewnia Apostoł Paweł. Dzieje Apostolskie przypominają,
że "Bóg naprawdę nie ma względu na osoby (…) Gdy Piotr
jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na
WSZYSTKICH, którzy słuchali nauki". Na wszystkich!
Duch Święty znalazł otwarte serca i z wielką mocą wylał na
nie swą moc miłości. Zachęcamy więc wszystkich do
modlitwy za kandydatów do bierzmowania. Otwierajmy im
szeroko drzwi. Prowokujmy do głębokich poszukiwań!
Podprowadzajmy do Chrystusa, nie ograniczajmy dostępu
do Ducha Świętego. Głośmy Jezusa i nie bójmy się.
Duch Święty reszty dokona.
THE GREAT HYMN TO LOVE
It is doubtful that Saint Paul, when he sat down to write what
we now know as the thirteenth chapter of First Corinthians,
knew that he was penning what was to become one of the
keystones of Christian ethics. In this brief passage, he set
down ideals about love that have held fast through the
centuries. Sometimes we may think that because these are
ideals to which we aspire, we are excused from them in our
daily living. But what Paul was writing was a letter to his
friends, providing them with some sound advice about what
it meant-and still means - to live in love, day by day, as
a follower of Christ. We find in his words to his friends a
broadening of the great commands of Jesus to love God and
neighbour. Today we hear what this love must look like in
our own actions, and how it ought to guide our relationships
with others.
THE PRESENTATION OF OUR LORD
Together with Simeon and Anna, we contemplate the
Divine child, the Word made flesh, who is brought to the
Temple: the Temple of our heart. This singular day in this
particular year, finds us still more faithful, with a life
completely given to God (VC, 2) responding with a total and
exclusive dedication (VC, 17). Let there be today the fiat of
our task of obedience to the Gospel, to the voice of the
Church, to our rule of life. With joy let us reconfirm our
purpose of sober and austere living in order to defeat the
anxiety of possessing through the grace of giving and use the
goods of the world for the cause of the Gospel and human
promotion. Preserving with love both chastity of body and
purity of mind; living our lives with an undivided heart for
the Glory of God and the salvation of mankind.
Mary, the Virgin Mother, the Most Sacred Temple,
accompanies us on this path. Above all, she helps us in the
time of trial; she who was pierced by the sword of the Spirit
and preserved in her heart that which she had contemplated.
"By your disposition, one love joined the Son and the
Mother, one pain welded them, one will drove them: to
give pleasure to you, the unique and supreme good."
THE SACRAMENT OF CONFIRMATION
The Sacrament of Confirmation in our Parish will
be celebrated on Saturday, February 6th at 5:00 p.m.
with Bp. Matthew Ustrzycki presiding.
Monday, Feb. 1st - confession and rehearsal for candidates.
Please note that Mass on that day will be at 6:00 p.m.
HEARTFELT THANKS
The family of Tadeusz Koza would like to give
a heartfelt thanks to all who attended the funeral services
and visitation and offered support during this hard time.
Special thanks to Father Eugene, the organist, the singer
and kitchen staff.