Podstawy psychiatrii.pages

Kod przedmiotu/modułu
Nazwa przedmiotu
MT1_24/2013
MT1_25/2013
Podstawy psychiatrii
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
Muzykoterapia
Typ studiów
I stopnia
Wymagania wstępne
Zdany egzamin wstępny na kierunek studiów „Kompozycja i teoria muzyki”,
specjalność „Muzykoterapia”. Wymagania zostały określone w „Informatorze dla
kandydatów na studia stacjonarne I stopnia”.
wykład - egzamin obejmujący zakresem treści programu nauczania przedmiotu,
ćwiczenia - zaliczenie ze stopniem obejmujące zakresem treści programu nauczania
przedmiotu.
Wymagania końcowe
Cele przedmiotu/modułu
• Dostarczenie wiedzy na temat psychiatrii.
• Zapoznanie z koncepcją zaburzenia psychicznego, choroby psychicznej.
• Zapoznanie z kryteriami normy i patologii psychicznej, definicją psychozy, nerwicy,
zaburzeniami osobowości, uzależnieniami.
• Zrozumienie do czego jest potrzebna psychiatria muzykoterapeucie.
• Poznanie głównych nurtów współczesnej psychiatrii, założeń neuropsychiatrii, psychiatrii
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
środowiskowej oraz przekonywanie o pożytecznym udziale muzykoterapii w psychiatrii
instytucjonalnej i środowiskowej.
Uświadomienie znaczenia wyników badania psychiatrycznego (wywiad, badanie stanu
psychicznego, badanie fizykalne, badania pracowniane) oraz nauczenie korzystania z tych
wyników na ćwiczeniach z muzykoterapii.
Dostarczenie informacji na czym polegają trudności pracy z pacjentem spowodowane
brakiem wglądu i krytycyzmu oraz nauczenie jak im przeciwdziałać.
Przekonywanie o fundamentalnym znaczeniu relacji z pacjentem w aktywności
muzykoterapeutycznej dla poznania pacjenta oraz możliwości pomocy.
Uświadomienie ważności roli przymierza terapeutycznego (więzi terapeutycznej), empatii,
zaangażowania dla efektywnego postępowania terapeutycznego.
Podkreślanie znajomości objawów podmiotowych i przedmiotowych w psychiatrii, która
jest konieczna do efektywnej muzykoterapii.
Zaznajomienie z przydatnością skal oceny stanu psychicznego i jego elementów jako
próby obiektywizacji obserwacji klinicznej i oceny postępów terapii.
Uwrażliwienie na systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych wykorzystywanych w pracy
klinicznej i badawczej.
Uświadomienie znaczenia piętnowania i wykluczania w psychiatrii oraz pokreślenie
miejsca muzykoterapii w przeciwdziałaniu tym krzywdzącym chorych zjawiskom;
wolontariat, organizacje pomocowe i samopomocowe.
Zapoznawanie z problemem samobójstwa i samouszkodzenia, a więc sposobami
rozpoznawania, czynnikami ryzyka, terapią (a w tym znaczenie muzykoterapią),
obowiązkami muzykoterapeuty w postępowaniu z takim pacjentem.
Uświadamianie, że zaburzenia osobowości nie są obarczone tak złym rokowaniem, jak to
było jeszcze kilka lat temu, a to dzięki rozwojowi metod psychoterapii i farmakoterapii.
Zapoznanie z obrazem klinicznym depresji, diagnostyką różnicową, przebiegiem,
leczeniem i rokowaniem oraz etiopatogenezą tego zaburzenia.
Uświadamianie znaczenia wpływu manii na samoocenę, funkcjonowanie, współpracę
w terapii oraz z zadań muzykoterapeuty w postępowaniu z chorym.
Uczenie wykrywania objawów najważniejszych zaburzeń psychotycznych (schizofrenii,
zaburzenia urojeniowego, itd.) oraz utrzymania dialogu i współpracy z chorym.
Zapoznawanie z informacjami o zaburzeniach związanych z nadużywaniem substancji
psychoaktywnych (w tym alkoholu) i znaczeniu tych zaburzeń w muzykoterapii.
Podkreślanie wagi niebezpieczeństw związanych z zaburzeniami odżywiania się,
zapoznawanie z najważniejszymi postaciami klinicznymi oraz ich terapią.
Przekonywanie o powadze klinicznej zaburzeń stresowych oraz o efektywnych metodach
postępowania terapeutycznego w tych zaburzeniach.
Dostarczanie informacji o najważniejszych zaburzeniach seksualnych.
Uświadamianie, iż zaburzenia poznawcze, świadomości, pamięci, a więc majaczenie,
a zwłaszcza otępienie można traktować jako poważny problem zdrowia publicznego,
w który muszą się angażować różne instytucje i różni specjaliści, w tym także
muzykoterapeuci.
Dostarczanie informacji na temat problemów psychiatrycznych kobiet w ciąży
i po porodzie oraz podkreślanie znaczenia profilaktyki muzykoterapeutycznej.
Dostarczanie wiedzy na temat najważniejszych problemów psychiatrii wieku podeszłego
oraz miejsce muzykoterapii w postępowaniu z tą kategorią pacjentów.
Zapoznawanie z najważniejszymi zaburzeniami psychicznymi u dzieci i młodzieży.
Zapoznawanie z ustawą o ochronie zdrowia psychicznego w zakresie niezbędnym do pracy
w instytucjach opieki medycznej.
Zapoznawanie ze strukturą i organizacją opieki psychiatrycznej.
Uczenie zasad współpracy w zespole wielospecjalistycznym.
Treści kształcenia
• Psychopatologia ogólna: omamy, urojenia, lęk, dysforia, podniecenie psychoruchowe,
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Zamierzone efekty
kształcenia
Formy kształcenia (np. wykład/ćwiczenia/
inne)
!
Punkty ECTS
(nakład pracy studenta
niezbędny do osiągnięcia
zamierzonych efektów
kształcenia)
•
•
•
dezorientacja, zaburzenia świadomości, zaburzenia pamięci, zaburzenia myślenia, mania,
depresja, niedostosowanie afektu, wgląd, krytycyzm, całość zachowania i przeżywania.
Muzykoterapia i psychiatria.
Zespoły objawów psychopatologicznych, zaburzenia psychiczne, choroby psychiczne,
kategorie diagnostyczne według Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Psychicznych
Światowej Organizacji Zdrowia oraz Podręcznik Diagnostyki i Statystyki Amerykańskiego
Towarzystwa Psychiatrycznego.
Zachowania gwałtowne i podniecenie psychoruchowe: zasady postępowania, względy
bezpieczeństwa.
Główne kierunki współczesnej psychiatrii, powiązania z muzykoterapią.
Zaburzenia nastroju, depresja, samobójstwo. Skale pomiaru depresji (Inwentarz Becka,
Skala Depresji Hamiltona, Inwentarz Depresji Zunga). Psychofarmakoterapia
i psychoterapia depresji.
Psychozy: schizofrenia i inne zaburzenia psychotyczne: diagnostyka, leczenie,
zapobieganie.
Zaburzenia lękowe: uogólnione, paniczne, fobiczne, OCD, zaburzenie stresowe
pourazowe.
Zaburzenia osobowości: trzy wiązki, objawy wiodące, terapie.
Zaburzenia psychiczne u dzieci i młodzieży.
Zaburzenia psychiczne u kobiet.
Psychiatria wieku podeszłego (gerontopsychiatria).
Badanie psychiatryczne i jego znaczenie dla poznania problematyki pacjenta.
Nowoczesne metody leczenia psychiatrycznego.
Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego.
Koncepcja zespołu wielospecjalistycznego i jego zadania; miejsce muzykoterapeuty.
Zaburzenia odżywiania się: żarłoczność psychiczna, jadłowstręt psychiczny i inne.
Zaburzenia związane z nadużywaniem substancji psychoaktywnych i alkoholu; kryteria
diagnostyczne, zasady pomiaru (skala CAGE, Wrocławski Inwentarz Zależności od
Alkoholu).
Podstawy seksuologii.
Organizacja opieki psychiatrycznej; miejsce muzykoterapii.
Podstawy prawa psychiatrycznego.
Student po ukończeniu kursu
w zakresie wiedzy:
• zna powiązania i zależności pomiędzy teoretycznymi elementami muzykoterapii [K1_W11];
• zna powiązania i zależności pomiędzy praktycznymi elementami muzykoterapii [K1_W12];
• dysponuje podstawową wiedzą z zakresu dyscyplin pokrewnych pozwalającą na realizację zadań
o charakterze interdyscyplinarnym związanych z wykonywaniem zawodu muzykoterapeuty
[K1_W016];
w zakresie umiejętności:
• potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje przy użyciu różnych
źródeł i sposobów [K1_U17];
w zakresie kompetencji społecznych:
• posiada umiejętność samooceny, konstruktywnej krytyki w stosunku do działań innych osób
[K1_K06];
• posiada umiejętność podjęcia refleksji na temat społecznych, naukowych i etycznych aspektów
związanych z wykonywaniem zawodu muzykoterapeuty [K1_K07].
wykład, zajęcia zbiorowe
ćwiczenia, zajęcia grupowe
Rok
Semestr
Punkty ECTS
- wykład
Ilość godzin
w tygodniu wykład
Rodzaj
zaliczenia wykład
Punkty ECTS
- ćwiczenia
Ilość godzin
w tygodniu ćwiczenia
Rodzaj
zaliczenia ćwiczenia
Legenda
I
II
1
2
1
1
1
1
zst
egz
1
1
1
1
zal
zst
3
zal - zaliczenie
zst – zaliczenie ze stopniem
egz – egzamin
III
4
5
6
Kryteria oceny
i sposoby weryfikacji
Język wykładowy
wykład:
semestr 1 - zaliczenie ze stopniem,
semestr 2 - egzamin,
ćwiczenia:
semestr 1- zaliczenie,
semestr 2 - zaliczenie ze stopniem.
• Cameron A. D., Psychiatria. Crash Course. Elsevier. Urban and Partner.
Wrocław 2005.
• Górska T i wsp., Mózg a zachowanie. Wydawnictwo Naukowe PWN 2012.
• Hanley J., Zaburzenia psychiczne w ciąży i połogu. Elsevier Urban and Partner
2012.
• Kępiński A., Poznanie chorego. PZWL, Warszawa 1978.
• Kępiński A., Rytm życia. Wydawnictwo Literackie Kraków 1972.
• Marcelli D., Psychopatologia wieku dziecięcego. Elsevier Urban and Partner
Wrocław 2013.
• Margo M. i wsp., Leczenie zaburzeń odżywiania się. Elsevier Urban and Partner,
Wrocław 2013.
• Petit J. R., Psychiatria ratunkowa. Elsevier Urban and Partner, Wrocław 2007.
• Shorter E., Historia psychiatrii. Od zakładu dla obłąkanych po erę prozaku.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne S.A., Warszawa 2005.
• Turkington D. i wsp., Terapia poznawcza psychoz. Powrót do życia i
normalności. Elsevier Urban and Partner Wrocław 2013.
• Woronowicz B. T., Uzależnienia. Geneza, terapia, powrót do zdrowia. Media
Rodzina 2009.
• Wright P., Stern J., Phelan M., Sedno Psychiatria. Elsevier. Urban and Partner
Wrocław, 2008, tomy I i II.
• Yudofsky S. C., Hales R. E., Neuropsychiatria. Elsevier Urban and Partner 2012.
polski
Prowadzący
prof. AMKL dr hab. Sławomir K. Sidorowicz
Literatura
Uwagi