wyznacznik macierzy
Transkrypt
wyznacznik macierzy
Lista zadań nr 2 do zajęć z matematyki – LS NE FiR Wyznacznik macierzy, określoność formy kwadratowej A1. Obliczyć wyznacznik następujących macierzy: 1 5 4 1 5 4 3 5 , b) − 2 3 7 , c) 0 3 7 , d) a) −1 7 0 2 1 0 0 1 1 3 1 −1 7 3 5 2 2 . 4 5 0 − 8 1 2 2 1 3 2 2 2 2 3 1 3 oraz macierzy e) AAT, f) ATA, g) D i h) D2 z zadania A5. z listy 1. A2. Korzystając ze wzorów Cramera rozwiązać układy równań z zadania A1. z listy 1. A3. Obliczyć pole równoległościanu rozpiętego na wektorach: a) (1, 1), (2, -1); b) (1, 8,-1), (2, 1,-2), (1, 1, 0); c) (1, 2,-3), (2, 1,-2), (1,-1, 1). Obliczyć pole wielokąta o wierzchołkach: d) (2, 1), (5, 2), (4, 5); e) (2, 1), (5, 2), (4, 5), (1, 6); f) (1, 3, 2), (1, 0, 1), (2, 1, 4), (0, 0, 0). A4. Podać wzór formy kwadratowej F(x) = xTMx, gdy: a) x = x1 , M = x 2 1 − 3 ; b) x = −3 8 x1 , M = x2 x 3 2 −1 4 ; c) x = −1 6 5 4 5 2 x1 x2 , M = x 3 x 4 4 2 −3 1 3 −1 . −3 2 1 3 2 − 3 4 −1 − 3 2 Obliczyć wartość F(x1), gdzie x1 – wektor składający się z samych jedynek. A5. Wyznaczyć macierz następujących form kwadratowych: a) F(x) = F(x1, x2, x3) = 4x12 + 3x22 + 2x32 + 4x1x2 – 6x1x2; b) F(x) = – 2x12 + x1x2 – 3x22 4 2 c) F(x) = – x1 + 2x1x2 – 2x22 2 2 – 3x3 – 4x4 + x2x4 -3x3x4; d) F(x) = 4 ∑∑ (−1) i =1 j =1 i+ j xi x j . A6. Zbadać określoność macierzy z zadań A4. i A5.. B7. Rozwiązać układ równań: mx + y + z = 1 3 x − 2 y + z = m a) x + my + z = m ; b) 5 x − 8 y + 9 z = 3 ; gdzie m, n – dowolne parametry. 2 x + y + nz = −1 x + y + mz = m 2 B8. Obliczyć wyznacznik macierzy stopnia n mającej wartości: 0 na przekątnej i 1 wszędzie poza przekątną. a0 B9. Obliczyć a) x x2 x3 − a1 1 − a2 0 0 0 1 0 a0 − a3 x 0 ; b) 2 x 0 M 1 xn − a1 − a2 ... − an 1 0 ... 0 0 M 1 M ... O 0 M 0 0 ... 1 . B10. Niech x, y, z będą wektorami z przestrzeni R3. Wykazać, że M = xxT + yyT + zzT jest macierzą stopnia 3, symetryczną i słabo dodatnio określoną. Dla jakich wektorów x, y, z macierz ta jest macierzą dodatnio określoną? ●◘○●◘○●◘○●◘○●◘○●◘○●◘○ Wyznacznik macierzy (kwadratowej) stopnia k to wartość liczbowa, którą dla dowolnego, ustalonego i obliczamy wg wzoru (rozwinięcie Laplace`a): det A = A = ( −1)i +1 ai1M i1 + (−1) i+ 2 ai 2 M i 2 + ... + (−1) i+ k aik M ik , gdzie Mij jest wyznacznikiem utworzonym z macierzy A poprzez wykreślenie i-tego wiersza oraz j-tej kolumny. Dla macierzy A stopnia 1 detA = a11. a11 a12 a13 a11 a12 a a23 a a 23 a a22 ; ; etc. = a11a 22 − a12 a 21 a21 a 22 a 23 = a11 22 − a12 21 + a13 21 a 21 a 22 a32 a33 a31 a33 a31 a32 a31 a32 a33 Geometrycznie wyznacznik (co do wartości bezwzględnej) odpowiada polu równoległoboku (równoległościanu) rozpiętego na wektorach będących wierszami (bądź kolumnami) macierzy. detA = detAT. Twierdzenie (Cauchy’ego): detAB = detA detB. Układ równań Ax = b jest układem Cramera jeśli detA ≠ 0. Wzory Cramera: x T = (det A1 , det A2 ,...,det An ) / det A , gdzie macierz Ai powstaje poprzez zastąpienie i – tej kolumny macierzy A wektorem b. Forma kwadratowa to funkcja F określona wzorem F(x) = f(x, x) (x ∈ E wektor n wymiarowy), gdzie ii) f (αx + βy, z ) = funkcja f jest symetryczną formą dwuliniową, tj. i) f : E × E → R , αf ( x, z ) + β f ( y, z ) , iii) f ( z ,αx + β y ) = αf ( z , x ) + β f ( z , y ) dla dowolnych x, y, z ∈ E i α , β ∈ R . Formę kwadratową o argumentach i wartościach rzeczywistych można przedstawić w postaci F(x) = xTMx , gdzie M jest macierzą symetryczną. I odwrotnie: każda symetryczna macierz M wyznacza formę kwadratową F(x). Formę kwadratową F nazywamy dodatnio (ujemnie) określoną jeśli ∀x ≠ 0 F(x) > 0 (F(x) < 0). Formę kwadratową F nazywamy słabo dodatnio (słabo ujemnie) określoną jeśli ∀x ≠ 0 F(x) ≥ 0 (F(x) ≤ 0). Jeśli F(x) przyjmuje wartości różnych znaków, to formę nazywamy nieokreśloną. Macierz nazywamy dodatnio określoną wtedy i tylko wtedy, gdy odpowiadająca jej forma kwadratowa jest dodatnio określona, itd. Podwyznacznik główny stopnia n macierzy M ( ∆ n , inaczej minor macierzy) – wyznacznik macierzy składającej się tylko z n pierwszych kolumn i n pierwszych wierszy macierzy M. Twierdzenie (kryterium Sylvestera). Macierz symetryczna M jest: 1) dodatnio określona wtedy i tylko wtedy, gdy jej podwyznaczniki główne (minory) są dodatnie: ∆1 > 0 , ∆ 2 > 0 , ∆ 3 > 0 , ∆ 4 > 0 , i tak dalej. 2) ujemnie określona wtedy i tylko wtedy, gdy jej podwyznaczniki główne (minory) są na przemian ujemne i dodatnie: ∆1 < 0 , ∆ 2 > 0 , ∆ 3 < 0 , ∆ 4 > 0 , i tak dalej. Jeśli choć jeden minor jest równy zero, to macierz jest słabo dodatnio lub, odpowiednio, słabo ujemnie określona. Jeśli choć jeden podwyznacznik główny z parzystym indeksem jest ujemny, to macierz jest nieokreślona. 0 0 −1 1 1 Ad. A6. A5. c) 1 − 2 0 2 . 0 0 − 3 −23 0 −3 1 − 4 2 2 ∆ 1 = −1, ∆ 2 = 1, – macierz (forma) ujemnie określona. ∆ 3 = −3, ∆ 4 = 9. Ad. B7. a) zob. Antoniewicz, Misztal: Matematyka dla studentów ekonomi… . Wykład. 10, zad 8. a). Ad. B10. Skorzystać z definicji określoności formy kwadratowej i własności iloczynu skalarnego.