Granica funkcji Izolda Gorgol wyciąg z prezentacji
Transkrypt
Granica funkcji Izolda Gorgol wyciąg z prezentacji
Granica funkcji Izolda Gorgol wyciąg z prezentacji Punkt skupienia zbioru DEFINICJA Niech A ⊂ Rk będzie dowolnym zbiorem. Mówimy, że punkt p jest punktem skupienia zbioru A wtedy i tylko wtedy, gdy w każdej kuli o środku w punkcie p istnieją elementy zbioru A różne od p. UWAGA Punkt p może, lecz nie musi należeć do zbioru A. TWIERDZENIE Punkt p jest punktem skupienia zbioru A wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje ciąg punktów (pn ) taki, że 1. pn ∈ A, 2. pn 6= p, 3. pn → p. Definicja granicy funkcji w punkcie (wg Heinego) DEFINICJA Niech Df ⊂ R oraz f : Df → R i niech x0 będzie punktem skupienia zbioru Df . Mówimy, że liczba g jest granicą funkcji f w punkcie x0 wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego ciągu punktów (xn ) takiego, że 1. xn ∈ Df , 2. xn 6= x0 , 3. xn → x0 , ciąg liczbowy f (xn ) jest zbieżny do liczby g. Piszemy: x→x lim f (x) = g lub f (x) −→0 g. x→x0 Definicja granicy funkcji w punkcie (wg Cauchy’ego) DEFINICJA Niech A ⊂ R oraz f : A → R i niech x0 będzie punktem skupienia zbioru A. Mówimy, że liczba g jest granicą funkcji f w punkcie x0 wtedy i tylko wtedy, gdy ^ _ ^ 0 < |x − x0 | < δ ⇒ |f (x) − g| < ε. ε>0 δ>0 x∈A Piszemy: x→x lim f (x) = g lub f (x) −→0 g. x→x0 TWIERDZENIE Definicje granicy funkcji w punkcie wg Heinego i wg Cauchy’ego są równoważne. Granice jednostronne funkcji w punkcie (H) DEFINICJA Niech Df ⊂ R oraz f : Df → R i niech x0 będzie punktem skupienia zbioru Df . Mówimy, że liczba g jest granicą lewostronną (prawostronną) funkcji f w punkcie x0 wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego ciągu punktów (xn ) takiego, że 1. xn ∈ Df , 2. xn < x0 (xn > x0 ), 3. xn → x0 , ciąg liczbowy f (xn ) jest zbieżny do g. Piszemy: x→x− lim− f (x) = g lub f (x) −→0 g. x→x0 x→x+ lim f (x) = g lub f (x) −→0 g x→x+ 0 Granice jednostronne funkcji w punkcie (C) 1 DEFINICJA Niech A ⊂ R oraz f : A → R i niech x0 będzie punktem skupienia zbioru A. Mówimy, że liczba g jest granicą lewostronną (prawostronną) funkcji f w punkcie x0 wtedy i tylko wtedy, gdy ^ _ ^ x0 − δ < x < x0 ⇒ |f (x) − g| < ε. ε>0 δ>0 x∈A ^ _ ^ (x0 < x < x0 + δ) ⇒ |f (x) − g| < ε. ε>0 δ>0 x∈A Piszemy: x→x− lim− f (x) = g lub f (x) −→0 g. x→x0 x→x+ lim+ f (x) = g lub f (x) −→0 g x→x0 TWIERDZENIE Granica funkcji f w punkcie x0 istnieje wtedy i tylko wtedy, gdy istnieją granice jednostronne funkcji f w tym punkcie i są sobie równe. Granice niewłaściwe funkcji w punkcie (H) DEFINICJA Niech Df ⊂ R oraz f : Df → R i niech x0 będzie punktem skupienia zbioru Df . Mówimy, że granicą funkcji f w punkcie x0 jest +∞ (−∞) wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego ciągu punktów (xn ) takiego, że 1. xn ∈ Df , 2. xn 6= x0 , 3. xn → x0 , ciąg liczbowy f (xn ) jest zbieżny do +∞ (−∞). Piszemy: x→x lim f (x) = +∞ lub f (x) −→0 +∞. x→x0 x→x lim f (x) = −∞ lub f (x) −→0 −∞ x→x0 Granice niewłaściwe funkcji w punkcie (C) DEFINICJA Niech A ⊂ R oraz f : A → R i niech x0 będzie punktem skupienia zbioru A. Mówimy, że granicą funkcji f w punkcie x0 jest +∞ (−∞) wtedy i tylko wtedy, gdy ^ _ ^ 0 < |x − x0 | < δ ⇒ f (x) > ε. ε>0 δ>0 x∈A ^ _ ^ 0 < |x − x0 | < δ ⇒ (f (x) < −ε). ε>0 δ>0 x∈A Piszemy: x→x lim f (x) = +∞ lub f (x) −→0 +∞. x→x0 x→x lim f (x) = −∞ lub f (x) −→0 −∞ x→x0 Definicja granicy funkcji w nieskończoności (H) DEFINICJA Mówimy, że liczba g jest granicą funkcji f w +∞ (−∞) wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego ciągu punktów (xn ) takiego, że 1. xn ∈ Df , 2. xn → +∞ (−∞), ciąg liczbowy f (xn ) jest zbieżny do liczby g. Piszemy: x→+∞ lim f (x) = g lub f (x) −→ g. x→+∞ x→−∞ lim f (x) = g lub f (x) −→ g x→∞ Definicja granicy funkcji w nieskończoności (C) 2 DEFINICJA Mówimy, że liczba g jest granicą funkcji f w +∞ (−∞) wtedy i tylko wtedy, gdy ^ _ ^ x > δ ⇒ |f (x) − g| < ε. ε>0 δ>0 x∈A ^ _ ^ (x < −δ) ⇒ |f (x) − g| < ε. ε>0 δ>0 x∈A Piszemy: x→+∞ lim f (x) = g lub f (x) −→ g. x→+∞ x→−∞ lim f (x) = g lub f (x) −→ g x→∞ Działania arytmetyczne na granicach funkcji w punkcie DEFINICJA Otoczeniem punktu x0 o promieniu r U (x0 , r) nazywamy przedział otwarty (x0 − r, x0 + r). Sąsiedztwem punktu x0 o promieniu r S(x0 , r) nazywamy otoczenie tego punktu z jego wyłączeniem, czyli sumę przedziałów (x0 − r, x0 ) ∪ (x0 , x0 + r). TWIERDZENIE Niech dane będą dwie funkcje f : A → R i g : A → R oraz niech punkt x0 będzie punktem skupienia zbioru A ⊂ R. Niech ponadto lim f (x) = g1 oraz lim g(x) = g2 .Wówczas x→x0 x→x0 — lim (f (x) + g(x)) = g1 + g2 x→x0 — lim (f (x) − g(x)) = g1 − g2 x→x0 — lim (f (x)g(x)) = g1 g2 x→x0 — jeżeli ponadto g(x) 6= 0 w pewnym otoczeniu punktu x0 oraz g2 6= 0, to lim x→x0 f (x) g1 = . g(x) g2 Twierdzenie o trzech granicach. TWIERDZENIE Załóżmy, że A ⊂ R i niech x0 jest punktem skupienia zbioru A. Niech f : A → R, g : A → R, h : A → R będą funkcjami takimi, że (i) lim f (x) = lim h(x) = a, x→x0 x→x0 (ii) f (x) 6 g(x) 6 h(x), w pewnym otoczeniu punktu x0 . Wtedy lim g(x) = a. x→x0 Ważne granice — — — — sin x lim =1 x→0 x 1 lim (1 + )x = e x→+∞ x 1 lim (1 + )x = e x→−∞ x 1 lim (1 + x) x = e x→0 3