D - Sąd Rejonowy w Słupsku

Sygn. akt I C 597/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 czerwca 2016r.
Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny
w składzie następującym :
Przewodnicząca SSR S. P.
Protokolant st. prot. sąd. M. J.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2016r. sprawy
z powództwa Miasta S.
przeciwko M. M., R. M., K. B.,
S. M. (1) i S. M. (2)
o eksmisję
oddala powództwo.
Sygn. akt. I C 597/16
UZASADNIENIE
Powód Miasto S. wniósł pozew przeciwko pozwanym o eksmisję z lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. (...)
i zasądzenie kosztów procesu.
Pozwana M. M. w odpowiedzi na pozew wskazała, że przedmiotowy lokal pozwani dostali do remontu, który przerósł
ich warunki finansowe, a nadto pozwana utraciła pracę i pozwani nie mieli środków finansowych na opłacenie
czynszu , stąd powstały zaległości. Jedenastoletni syn pozwanych zachorował na ziarnicę złośliwą , pozwana z
dzieckiem jeździ do kliniki w G. co tydzień , w której jest leczony . Ze względu na opiekę nad chorym dzieckiem pozwana
nie pracuje. Podpisali z powodem umowę na spłatę długów (program abolicja długów) i spłacali raty za zaległy czynsz.
Spłacili zaległy czynsz od października 2015 r. do marca 2016 r. i płacą bieżący czynsz .
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
pozwani M. M., R. M. oraz ich synowie K. B., S. M. (1) i S. M. (2) zajmują lokal mieszkalny położony w S. przy ul. (...)
na podstawie umowy najmu . Z uwagi na zwłokę w zapłacie czynszu i innych opłat powstało zadłużenia z tego tytułu
za co najmniej trzy pełne okresy płatności , wobec tego powód wypowiedział pozwanym umowę najmu .
(dowód: wypowiedzenie umowy najmu lokalu k. 3, oświadczenie k. 4).
Pozwana była zarejestrowana jako osoba bezrobotna w okresie od 17.11.2014 r. do 19.07.2015 r. i pobierała zasiłek dla
bezrobotnych w wysokości 100 %. Ponadto otrzymywała zasiłek rodzinny do kwietnia 2016r., a od kwietnia 2016r.
dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego powyżej 5 roku życia,
świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, świadczenie wychowawcze,
dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu wychowania dziecka w rodzinie wielodzietnej oraz zasiłek pielęgnacyjny z
tytułu niepełnosprawności dla dziecka poniżej 16 roku życia , oraz zasiłek wychowawczy 500+ na dwoje dzieci , łącznie
zasiłki stanowią kwotę około 2.500,00 zł .
Syn pozwanych S. M. (1) jest dzieckiem niepełnosprawnym , choruje na ziarnicę złośliwą , z tego powodu pozwana
nie pracuje i musi opiekować się synem , który wymaga szczególnej opieki bowiem z uwagi na możliwość infekcji i
małej odporności nie może kontaktować się z innymi osobami . Pomieszczenie w którym na co dzień przebywa syn
pozwanych musi być sterylne , w związku z tym pozwany R. M. własnym kosztem z dwóch pokoi wyodrębnił trzeci
pokój z przeznaczeniem dla syna S. . Ponadto S. jest na diecie beztłuszczowej , stąd pozwana musi przygotować dla
niego specjalne posiłki. (...) Pedagogiczna w S. z uwagi na chorobę S. i niemożność uczęszczania do szkoły , orzekła
o potrzebie indywidualnego nauczania .
( dowód: zaświadczenie PUP k. 14-16 , pismo (...) k. 18-20 , orzeczenie o niepełnosprawności k. 24 v , orzeczenie o
indywidualnym nauczaniu k. 23 – 24 v/.
Pozwany R. M. zawarł z powodem porozumienie w sprawie restrukturyzacji zadłużenia jakie powstało w związku z
korzystaniem przez pozwanych z lokalu mieszkalnego stanowiącego własność powoda .
(dowód: porozumienie w sprawie restrukturyzacji zadłużenia k.37-38).
Pozwani wpłacili na rzecz powoda z tytułu opłat za użytkowanie lokalu za okres od października 2015 r. do marca
2016 r. - 1.800,00 zł , za kwiecień 2016 r. - 610,00 zł , za maj 2016 r. - 316,39 oraz pierwszą ratę za zadłużenie w
kwocie 230,00 zł.
(dowód: dowody wpłat k.25v)
Sąd zważył co następuje:
bezsporne jest iż pozwani posiadają zadłużenie i zalegają z zapłatą czynszu za czas przewyższający okres trzech
miesięcy, jak również bezspornym jest, że zajmują lokal mieszkalny bez tytułu prawnego wobec wypowiedzenia
umowy najmu .
Jednak biorąc pod uwagę trudną sytuację w jakiej znajdują się pozwani, należało uznać powództwo o eksmisję za
przedwczesne i oddalić ze względu na zasady współżycia społecznego / art. 5 kc/ , bowiem orzeczenie eksmisji w
tym wypadku można poczytać jako godzące w zasadę dobra rodziny a ponadto również godziłoby w inne zasady
a mianowicie szczególnej opiece nad małoletnimi osobami niepełnosprawnymi , jak też prawo dziecka do życia w
warunkach godziwych w momencie poważnej choroby – nowotworu .
Zasady współżycia społecznego jako normy nieskodyfikowane funkcjonują w danym momencie w społeczeństwie,
mają na celu ochronę społecznie akceptowanych wartości lub dóbr niematerialnych, przy czym są pojęciem
pozostającym w nierozłącznym związku z całokształtem okoliczności danej sprawy. Ustalony jest pogląd w świetle
orzecznictwa Sądu Najwyższego iż ocena roszczenia windykacyjnego jako nadużycia prawa podmiotowego jest
dopuszczana w wyjątkowych sytuacjach ze względu na konstytucyjną zasadę ochrony własności- art.21 ust.11 i art.64
Konstytucji RP/ wyrok SN z 6.V,.2009r. , II CSK 594/08, wyrok SN z 10.III.2011r. , V CSK 287/10 nie publ./, przy
czym uznanie takiego roszczenia za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego nie może prowadzić do trwałego
pozbawienia właściciela jego prawa.
S. M. (1) jest osobą chorą , stwierdzono u niego nowotwór - ziarnicę złośliwą , orzeczono wobec niego
niepełnosprawność , jest dzieckiem wymagającym opieki całodziennej , którą zapewnia mu matka . Pozwana w
związku z chorobą syna nie pracuje , właśnie z uwagi na całodzienną opiekę nad nim , poza tym wychowuje też drugie
dziecko w wieku 2,5 lat. Syn z powodu groźnej choroby ma ograniczoną możliwość samodzielnej egzystencji jak też
nauki , stąd posiada indywidualne nauczanie . Każdy kontakt z inną osobą z uwagi na słabą odporność organizmu może
być dla niego niekorzystny , zwykły ból głowy czy biegunka może oznaczać poważne powikłania. Syn pozwanych ma
wszczepiony kateter za pomocą którego wprowadza się chemię do jego organizmu i pobiera krew do badania. Pozwany
aby stworzyć jak najlepsze warunki egzystencji dla syna wygospodarował własnym kosztem z dwóch pokoi dodatkowy
pokój jako pomieszczenie przystosowane specjalnie dla chorego dziecka , tym bardziej że musi być ono sterylne.
Mimo iż pozwany otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 2.000,00 zł miesięcznie, a pozwana otrzymuje zasiłki
z opieki społecznej i zasiłek wychowawczy z programu 500% w łącznej kwocie ok. 2.500,00 zł , to jednak pozwani
ponoszą duże koszty związane z zachowaniem diety beztłuszczowej dla S. , musi on spożywać posiłki gotowane na
parze . Ponadto ponoszą spore wydatki związane z chorobą syna , pozwana co tydzień jeździ do kliniki do G. na
zmianę opatrunku i przeprowadzenie badań morfologicznych . Należy również wskazać, iż pozwani mają również na
utrzymaniu dwóch innych synów: małoletniego 2,5 letniego S. i 18 letniego K. B..
W takiej sytuacji pozwani nie są w stanie zapewnić sobie lokal mieszkalny we własnym zakresie , nie mają też
możliwości zamieszkania w innym lokalu , skoro ich dochody są przeznaczane w dużej mierze na leczenie ciężko
chorego syna .
Wprawdzie w razie orzeczenia eksmisji przysługiwałoby pozwanym uprawnienie do lokalu socjalnego z uwagi na
niepełnosprawność i małoletność synów / art. 14 ust.4 pkt. 2 ustawy z 21.VI.2001r. o ochronie praw lokatorów ,
mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego – t. j . Dz. U. 2005r. , nr 31 , poz. 266 ze zm. / to jednak
ze względu na stan zdrowia syna S. i fakt iż zajmuje on sam jeden pokój przystosowany do jego wymagań ze względu
na swoją chorobę i który musi mieć zachowany specjalny standard / sterylność / a zatem orzeczenie eksmisji i nawet
przy wstrzymaniu jej wykonania, nie spowoduje zabezpieczenie godziwych warunków do życia ciężko choremu synowi
pozwanych.
Należy też podkreślić iż gmina w zakresie obowiązku ustawowego powinna zaspokajać potrzeby mieszkaniowe
a z drugiej strony występuje przeciwko pozwanym z roszczeniem windykacyjnym nie biorąc pod uwagę bardzo
tragicznej sytuacji pozwanych , to działanie takie stanowi nadużycie prawa i nie może korzystać z ochrony . Tym
bardziej że pozwani uzyskali pomoc dot. poprawy warunków mieszkaniowych w lokalu mieszkalnym który zajmują ,
zamontowano nawiewniki i będzie przeprowadzony remont pieca .
Nie bez znaczenia pozostaje fakt iż pozwani podjęli kroki celem spłaty zadłużenia , bowiem zaczęli go spłacać .
Dlatego biorąc pod uwagę zasady współżycia społecznego w postaci szczególnej opieki i troski o osoby
niepełnosprawne , jak też prawo do życia w warunkach godziwych , należało powództwo oddalić jako przedwczesne.