Zapisz jako PDF
Transkrypt
Zapisz jako PDF
Szeregi o wyrazach dodatnich. Kryteria zbieżności d'Alemberta i Cauchy'ego Przy założeniu, że wszystkie składniki szeregu jest rosnący. Wynika stąd natychmiast stwierdzenie: są dodatnie, ciąg jego sum częściowych Stwierdzenie Szereg o wyrazach dodatnich jest albo zbieżny, albo rozbieżny do . CBDO Twierdzenie (kryterium porównawcze) Można je wyrażać w różnych wersjach; tu jest jedna z nich Jeśli dla wszystkich również szereg zachodzi i jeśli szereg . Przy tym zachodzi jest zbieżny, to zbieżny jest Dowód Oznaczmy sumy częściowe szeregów i jako i : Mamy oczywiście . Mamy też: (przypomnijmy sobie odpowiednie twierdzenia o granicach ciągów monotonicznych) Z nierówności tej wnioskujemy, że ciąg sum częściowych szeregu więc szereg jest zbieżny. Z drugiej strony, wynika stąd nierówność jak pamiętamy, dla ciągów było: Jeżeli dla ciągu { . CBDO jest ograniczony, a } każdego zachodzi: . Bo , to Przykład Kryterium powyższe jest ogólne i sukces w jego stosowaniu do jakiegoś szeregu od tego, czy znajdziemy taki szereg zbieżny , który szacuje od góry zależy . Pokażemy zbieżność szeregu Uczynimy to przez porównanie go z szeregiem: mamy: czyli granica sum częściowych szeregu (2) jest: Na mocy kryterium porównawczego, szereg . jest zbieżny[1]. Biorąc do porównywania w kryterium porównawczym szereg geometryczny, otrzymujemy następujące dwa kryteria. Twierdzenie (kryterium d'Alemberta) Szereg o wyrazach dodatnich, spełniający warunek jest zbieżny. Dowód Weźmy takie, aby były spełniona nierówności: . Istnieje więc mamy , czyli . Tak więc szereg odpowiednio nie większe od składników szeregu geometrycznego Ten szereg geometryczny jest zbieżny, bo takie, że dla ma składniki . . Z kryterium porównawczego jest więc zbieżny szereg , a co za tym idzie — i szereg . CBDO Twierdzenie (kryterium Cauchy'ego) Szereg o wyrazach dodatnich, spełniający warunek jest zbieżny. Dowód Podobnie jak w kryterium d'Alemberta, istnieje takie i takie , że dla zachodzi ,a to jest równoważne nierówności . Porównując teraz szereg z szeregiem geometrycznym , widzimy, że jeżeli szereg geometryczny jest zbieżny (tzn. ), to zbieżny jest również szereg . CBDO Ustaliliśmy więc pewne kryteria zbieżności. Daje się też znaleźć kryteria rozbieżności. Twierdzenie (Kryteria rozbieżności) Jeśli dla szeregu o składnikach dodatnich zachodzi jedna z nierówności to szereg jest rozbieżny. Dowód Jeśli ma miejsce pierwsza z nierówności (5), to dla dostatecznie dużych mamy a to znaczy, że ciąg { } nie jest zbieżny do 0, czyli nie jest spełniony warunek konieczny zbieżności szeregu — tak więc szereg jest rozbieżny. Jeśli natomiast spełniona jest druga z nierówności (5), to dla dostatecznie dużych i znowu ciąg { } nie jest zbieżny do 0. CBDO mamy Przykład Szereg: dla jest zbieżny. Dowód Mamy: Z kryterium d'Alemberta wynika, że szereg (6) jest zbieżny. Przykład Kryterium d'Alemberta nie rozstrzyga o zbieżności szeregu harmonicznego ani szeregu (2), bo w obu przypadkach. Szeregi bezwzględnie zbieżne Def. Szereg nazywamy bezwzględnie zbieżnym, jeśli szereg jest zbieżny. Szereg, który jest zbieżny, ale nie jest bezwzględnie zbieżny, nazywamy warunkowo zbieżnym. Twierdzenie Jeśli szereg jest zbieżny bezwzględnie, to jest też zbieżny w zwykłym sensie. Ponadto Dowód Zgodnie z warunkiem Cauchy'ego zbieżności szeregów, musimy oszacować sumę: i pokazać, że dla dostatecznie dużych i dowolnych suma ta jest dowolnie mała. Mamy: Ostatnia suma powyżej, jako reszta szeregu zbieżnego, dąży do 0, gdy dąży do . Innymi słowy, dla dowolnego każdego . istnieje takie , że W ten sposób pokazaliśmy zbieżność szeregu , skąd dla . Ponadto, oznaczając: oraz mamy: , skąd, po przejściu do granicy, wynika a to jest dokładnie wzór (7). CBDO Przykłady 1. Szereg geometryczny jest zbieżny szereg , gdzie , jest zbieżny bezwzględnie, ponieważ . 2. Szereg jest zbieżny bezwzględnie dla każdego . Jak się niedługo okaże, jego suma jest równa . 3. Szereg anharmoniczny jest zbieżny warunkowo, ponieważ szereg wartości bezwzględnych jego składników to szereg harmoniczny, który jest rozbieżny. (Pozorne) paradoksy z szeregami nieskończonymi Przyjrzymy się teraz zagadnieniu przemienności szeregów nieskończonych. Wiemy, że dodawanie jest przemienne, tzn. , co implikuje, że suma skończonej ilości składników jest przemienna, tzn. nie zależy od kolejności składników. Okazuje się, że analogiczna własność ma też miejsce dla szeregów bezwzględnie zbieżnych, natomiast na ogół nie zachodzi dla szeregów zbieżnych warunkowo. Będziemy to pokazywać, ale najsampierw sprecyzujemy, co rozumiemy przez zmianę kolejności składników, gdy ilość tych składników jest nieskończona. Permutacja Przez permutację ciągu liczb naturalnych rozumiemy ciąg liczb naturalnych { } taki, że każda liczba naturalna występuje w ciągu { } dokładnie raz. Jeśli jest permutacją ciągu liczb naturalnych, to mówimy, że szereg powstał z szeregu przez zmianę porządku jego składników. Twierdzenie Każdy szereg bezwzględnie zbieżny jest przemienny. Inaczej mówiąc, jeśli szereg bezwzględnie zbieżny i jeśli jest permutacją ciągu liczb naturalnych, to jest Dowód Niech . Ze zbieżności szeregu wynika, że istnieje takie , że Ponieważ ciąg { } zawiera wszystkie liczby naturalne, więc istnieje takie , że wśród liczb występują liczby aż do . Ponieważ zaś każda liczba naturalna występuje dokładnie raz w ciągu { }, to dla każdego mamy . Jeśli więc przy danym ze zbioru skreślimy liczby , to pozostaną w nim wyłącznie liczby większe od (przy tym wszystkie różne). Tak więc, oznaczając i skreślając w różnicy składniki o równych wskaźnikach, otrzymamy w różnicy jedynie składniki o wskaźnikach większych od . Wynika stąd, że skąd mamy: na mocy (9). Ponieważ ta ostatnia nierówność zachodzi dla każdego , to zachodzi: , a to oznacza, że spełniona jest teza twierdzenia, tzn. (8). CBDO Uwaga Powyższe twierdzenie nie jest prawdziwe dla dowolnego szeregu zbieżnego. Jako przykład, weźmy szereg anharmoniczny i oznaczymy jego sumę przez ), policzmy (niedługo okaże się, że : w czym rozpoznajemy sumę szeregu anharmonicznego po przestawieniu składników. Tak więc przez przestawienie składników uzyskaliśmy szereg zbieżny do innej wartości. Okazuje się, że ma miejsce nawet bardziej (pozornie) paradoksalna sytuacja: Twierdzenie (Riemanna) Mając dany szereg zbieżny warunkowo, można przez zmianę porządku jego składników uzyskać szereg rozbieżny lub zbieżny do dowolnej, z góry zadanej granicy (skończonej lub nieskończonej). Bez dowodu. (Dla ciekawych, jest np. w skrypcie P. Urbańskiego, "Analiza", t. 1). Zagadka Widzieliśmy, że energia elektrostatyczna kryształu jednowymiarowego jest równa sumie szeregu anharmonicznego. Czy to znaczy, że ta energia może być dowolna, jeśli przez zmianę kolejności sumowania można uzyskać dowolną wartość? Może więc energia elektrostatyczna jest źle określoną wielkością? Mnożenie szeregów Wiemy, że jeśli pomnożymy dwie skończone sumy, to znów otrzymamy jakąś sumę. Przy szeregach nieskończonych pojawiają się pytania o zbieżność. Poniższe twierdzenie pokazuje, że dla szeregów bezwzględnie zbieżnych szeregi dadzą się pomnożyć, i szereg w wyniku powstały ma taką postać, jakiej oczekujemy. Twierdzenie (Cauchy'ego) Jeżeli szeregi: i jest bezwzględnie zbieżny. Dowód Oznaczmy czyli są bezwzględnie zbieżne, to również szereg Będziemy szacować różnicę Ponieważ szeregi: każdego zachodzi: i są zbieżne, a więc ograniczone, to istnieje taka liczba , że dla Warunek zbieżności szeregu oznacza dokładnie tyle, co warunek zbieżności ciągu { }; zapiszmy warunek Cauchy'ego zbieżności ciągu { }: Dla każdego istnieje takie , że jeśli , to zachodzi Podobnie dla szeregu mamy W dalszym ciągu weźmy . Na mocy (q11) mamy Oszacujmy teraz pierwszy nawias wykorzystując (13), a drugi — wykorzystując (12),pamiętając zarazem, że oraz : Tym samym pokazaliśmy, że nierówność: to, że zachodzi dla każdego . Ponieważ zaś ciągi: { } i { } są zbieżne, więc , a to znaczy, że , czyli zachodzi wzór (10). CBDO Przykład Pokażemy, że . Znaczy Mamy bowiem: (przy ostatniej równości wykorzystaliśmy wzór dwumienny Newtona). Uwaga Twierdzenie o mnożeniu szeregów jest prawdziwe też przy słabszym założeniu, a mianowicie, że jeden z szeregów (tu: ) jest bezwzględnie zbieżny, a drugi(tu: ) jest zbieżny, ale niekoniecznie bezwzględnie. W dowodzie wykorzystywaliśmy bowiem tylko bezwzględną zbieżność szeregu . Jeśli natomiast oba szeregi są warunkowo zbieżne, to szereg może być rozbieżny. Przykład Weźmy szeregi i jest rozbieżny. są wówczas zbieżne (z jakiego kryterium?), zaś szereg 1. ↑ Zobaczymy później, że suma szeregu (1) jest równa