Podsumowanie wizyty studyjnej

Partnerstwo: NATURAlnie RAZEM – Partnerstwo Naturowe Bory Tucholski
Lider: Toruńska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A.
PDOSUMOWANIE WIZYTY STUDYJNEJ „Spotkanie sąsiadów zza miedzy- wzajemna wymiana wiedzy
na rzecz poprawy warunków działania Partnerstwa”
Agroturystyka Gzinianka
Bydgoszcz, Gzin, 17 sierpnia 2015 r.
Pierwszym punktem wizyty studyjnej była Bydgoszcz – Wyspa Młyńska, jako przykład
zagospodarowania terenów nadbrzeżnych rzeki Brdy. Wizytę pilotowała Pani Martyna Neweluk –
przewodnik, która podczas spaceru przybliżyła uczestnikom historię Wyspy Młyńskiej, obiektów na
niej występujących oraz pokazała efekty rewitalizacji Wyspy Młyńskiej i zasobów przyrodniczych
występujących na jej terenie.
Szczególną uwagę uczestników zwrócono na zagospodarowanie rzeki na cele turystyczne z
jednoczesną jej ochroną, co sprawiło, że Brda w centrum miasta charakteryzuje się drugą klasa
czystości, a w niektórych dzielnicach nawet pierwszą.
Następnie uczestnicy wyruszyli w rejs tramwajem wodnym. Rejs rozpoczął się z Rybiego Rynku
(najważniejszy nadrzeczny plac w mieście), którego głównym budynkiem są spichrze z XVIII wieku o
tradycyjnej konstrukcji szachulcowej. Piękno budynku, pełniącego obecnie funkcje muzealne,
podkreśla doskonale wkomponowana w otoczenie bryła BRE Banku. Szklane spichrze autorstwa
Andrzeja Bulandy i Włodzimierza Muchy stanowią nie tylko symbol prężnie rozwijającego się miasta,
lecz są również jedną z ikon polskiej architektury współczesnej. Tuż obok tego budynku znajduje się
niezwykle urokliwy, czerwony budynek w stylu manieryzmu niderlandzkiego – Pałacyk Lloyda. Gmach
wzniósł pod koniec XIX stulecia przedsiębiorca żeglugowy Otto Liedke. Po przeciwnej do przystanku
stronie Brdy znajduje się majestatyczny, ceglany gmach Poczty Głównej z końca XIX wieku.
Po przepłynięciu pod pierwszym z mostów – Bernardyńskim minęliśmy pałacyk nad Brdą z 1894 roku,
w którym dawniej swoją siedzibę miało Bydgoskie Towarzystwo Wioślarskie. Dzisiaj w obiekcie działa
restauracja. Podróżując dalej dopłyniemy do dworca PKS.
Na ostatnim odcinku trasy znajdowała się Hala Sportowo-Widowiskowa „Łuczniczka". Nowoczesny
obiekt mogący pomieścić ponad 8 tysięcy widzów jest areną zmagań koszykarzy, siatkarzy, piłkarzy
ręcznych oraz lekkoatletów. W hali rozgrywane były m.in. Mistrzostwa Europy w Koszykówce 2009,
Mistrzostwa Europy Siatkarek 2009 oraz jeden z najważniejszych lekkoatletycznych turniejów
halowych na świecie – Pedros Cup.
Tuż przy kolejnym przystanku tramwaju wodnego stoi luksusowy „Hotel Słoneczny Młyn".
Działalność hotelarska prowadzona jest w zrewitalizowanym budynku dawnych Młynów Kentzera.
Obiekt z 1916 roku reprezentuje typową architekturę przemysłową, charakterystyczną dla XXwiecznej Bydgoszczy. Podróż „Słonecznikiem" lub „m/s Bydgoszczą" kończymy przy hipermarkecie
Tesco lub można wrócić na Rybi Rynek.
Kolejnym punktem wizyty
była malowniczo położona na terenie Nadwiślańskiego Parku
Krajobrazowego, w pradolinie Wisły, w otoczeniu pięknych lasów pełnych licznie występujących
bażantów, żurawi i czapli wieś GZIN.
Miejscem docelowym wizyty była Agroturystyka Gzinianka, która słynie z kuchni regionalnej.
Gospodarstwo dwukrotnie zajęło I miejsce w Konkursie AGRO-WCZASY 2011 i 2013 na najlepsze
gospodarstwo agroturystyczne w województwie kujawsko-pomorskim. Ponadto Gospodarstwo jest
członkiem Ogólnopolskiej Sieci Zagród Edukacyjnych.
Uczestnicy wizyty skosztowali kuchni regionalnej, jak również wzięli udział warsztatach podczas
których każdy mógł wykonać własną replikę z gliny z grodziska w Gzinie.
Właściciel opowiedział o swojej działalności, współpracy z lokalnymi producentami, mieszkańcami,
która przyczynia się do sukcesu tego miejsca. Ponadto goście zostali uraczeni opowieściami i
legendami nt. kultury łużyckiej. Gzin zbadany przez archeologów objawił niezwykle ciekawą i bogatą
historię miejscowości. Grodzisko w Gzinie łączone jest z kulturą łużycką. Jak wykazały badania, gród
funkcjonował w schyłkowym okresie halsztackim i wczesnym okresie lateńskim ( ok. 500-300 lat
p.n.e). W obrębie majdanu (wnętrza grodziska) odkryto 61 jam, niektóre z nich sięgają 3-5 m
głębokości i zawierają szczątki ludzkie świadczące jednoznacznie, że w grodzie uprawiano kanibalizm
kultowy. Wokół grodu w Gzinie (w jego najbliższym sąsiedztwie i dalszej okolicy) gromadziło się
intensywne osadnictwo łużycko-pomorskie. Gród był centrum kultowym, w którym mieszkańcy
okolicznych osad (razem z mieszkańcami grodu) zbierali się na rytualne obrzędy. Zabudowa majdanu
z drewnianymi domami ulokowana była pod wałem, środek grodu pozostawał pusty. Dawało to
doskonałą możliwość obrony na wypadek ataku, a ogromny prostokątny plac (180 m długości) był
idealnym miejscem, gdzie mogły odbywać się zgromadzenia i obrzędy. Fakt, że Gzin był grodem
kultowym obecnie potwierdzili badacze zajmujący się kulturą łużycką.
Do dyspozycji uczestników w trakcie całej wizyty studyjnej pozostawali także eksperci: p. Wojciech
Cetkowski, specjalista architekt oraz ds. rewitalizacji dróg wodnych, p. Anna Kannenberg ,
specjalistka ds. ochrony i kształtowania krajobrazu oraz p. Piotr Józefiak ekspert ds. obszarów Natura
2000.
Wizytę studyjną „Odkrywcy NATURAlnych skarbów – Geocashing i inne pomysły na nowoczesną
promocję” zorganizowano w ramach projektu Natura i gospodarka – podstawy dialogu,
realizowanego przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska. Organizatorem wizyty była Toruńska
Agencja Rozwoju Regionalnego S.A., będąca liderem Partnerstwa Naturowego NATURAlnie RAZEM,
które swoją działalnością obejmuje obszar Borów Tucholskich (PLB 220009).
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko