Przy rozpatrywaniu zagadnienia Cauchy`ego dla układu (2) tak jak w
Transkrypt
Przy rozpatrywaniu zagadnienia Cauchy`ego dla układu (2) tak jak w
Przy rozpatrywaniu zagadnienia Cauchy’ego dla układu (2) tak jak w przypadku jednego równania różniczkowego wyłaniają się kwestie istnienia i jednoznaczności rozwiązania zagadnienia Cauchy’ego, a także sprawy własności rozwiązania zagadnienia Cauchy’ego jako funkcji zmiennej niezależnej i jako funkcji danych początkowych. Sprawami tymi zajmujemy się w rozdziale V. Okazuje się, że dla istnienia różniczkowalnego w sposób ciągły rozwiązania zagadnienia Cauchy’ego dla układu (2) wystarczy założyć, że prawe strony tego układu są ciągłe w otoczeniu danych początkowych (twierdzenie Peano). 106. Warunki wystarczającte istnienią i jednoznaczności rozwiązania zagadnienia Cauchy’ego W rozdziale V dowiedziemy, że jeśli prawe strony układu (2) spełniają w otoczeniu danych początkowych pewne warunki, to istnieje jednoznaczne rozwiązanie zagadnienia Cauchy’ego z tymi danymi początkowymi, określone w pewnym otoczeniu wartości początkowej zmiennej niezależnej i że własności rozwiązania zagadnienia Cauchy’ego są w pełni określone przez własności prawych stron układu (2) i przez dane początkowe. Teraz przytoczymy bez dowodu podstawowe twierdzenie o istnieniu i jednoznaczności (twierdzenie Picarda) dla układu (2) w uproszczonym sformułowaniu. Twierdzenie. Niech będzie dany układ normalny (2) dy1 = f1 (x, y1 , y2 , ... , yn ) , dx dy2 = f2 (x, y1 , y2 , ... , yn ) , dx ........................ dyn = fn (x, y1 , y2 , ... , yn ) . dx i niech postawione będą warunki początkowe (22), (0) y1 = y1 , (0) y2 = y2 , ... , yn = yn(0) dla x = x0 . Załóżmy, że funkcje występujące w prawych stronach układu (2) są określone w pewnym domkniętym i ograniczonym obszarze R |x − x0 | ¬ a , (0) (0) (0) |y − y0 | ¬ b (k = 1, 2, ... , n) (0) z punktem (x (0) , y1 , y2 , ... , yn ) leżącym wewnątrz niego (a i b są danymi liczbami dodatnimi) i spełniają w tym obszarze dwa następujące warunki: I. Funkcje fk (x, y1 , y2 , ... , yn )(k = 1, 2, ... , n) są ciągłe względem wszystkich argumentów, a więc są ograniczone, tj (27) |fk (x, y1 , y2 , ... , yn )| ¬ M (k = 1, 2, ... , n) , gdzie M jest stałą liczbą dodatnią, a (x, y1 , y2 , ... , yn ) jest dowolnym punktem obszaru R II. Funkcje fk (x, y1 , y2 , ... , ym ) mają ograniczone pochodne cząstkowe względem argumentów y1 , y2 , ... yn , tj. ∂fk (x, y1 , y2 , ... , yn ) ¬K (28) (k, l = 1, 2, ... , n) . ∂yl 176 gdzie K jest stałą liczbą dodatnią, a (x, y1 , y2 , ... , yn ) dowolnym punktem obszaru R. Przy tych założeniach układ (2) ma jednoznaczne rozwiązanie (20) y1 = y1 (x) , y2 = y2 (x) , ... , yn = y( x) , spełniające warunki początkowe (22). Rozwiązanie to jest na pewno określone i różniczkowalne w sposób ciągły(1) w przedziale (29) |x − x0 | ¬ h , gdzie b h = min a , . M (30) Z twierdzenia tego wynika, że jeżeli prawe strony układu (2) są wielomianami względem swoich argumentów, to przy wszelkich danych początkowych istnieje jednoznaczne rozwiązanie układu (2) z tymi danymi początkowymi. 107. Rozwiązanie ogólne(2). Rodzinę rozwiązań układu (2) zależną od n stałych dowolnych C1 , C2 , ... , Cn y1 = ϕ1 (x, C1 , C2 , ... , Cn ) , y2 = ϕ2 (x, C1 , C2 , ... , Cn ) , (31) ......................... yn = ϕn (x, C1 , C2 , ... , Cn ) . nazywa się zwykle rozwiązaniem ogólnym tego układu. Geometrycznie jest to rodzina krzywych całkowych w (n + 1)-wymiarowej przestrzeni x, y1 , y2 , ... , yn , zależna od n parametrów C1 , C2 , ... , Cn , przy czym równania tej rodziny rozwiązane są względem y1 , y2 , ... , yn . Niżej podajemy określenie rozwiązania ogólnego układu (2) w obszarze D zmienności zmiennych x, y1 , y2 , ... , yn . Jako obszar D będzie4my rozpatrywali obszar w przestrzeni xy1 y2 ... yn , w każdym punkcie którego istnieje i jest jednoznaczne rozwiązanie zagadnienia Cauchy’ego dla układu (2). Zbiór n funkcji y1 = ϕ1 (x, C1 , C2 , ... , Cn ) , y2 = ϕ2 (x, C1 , C2 , ... , Cn ) , (32) ......................... yn = ϕn (x, C1 , C2 , ... , Cn ) . (1) Tj. wszystkie funkcje y1 (x), y2 (x), ... , yn (x) mają ciągłe pochodne. ustęp 8. (2) Porównaj 177