Islam - kobiety w islamie - opracowanie

Transkrypt

Islam - kobiety w islamie - opracowanie
Islam - kobiety w islamie - opracowanie
Współczesny świat oferuje kobiecie wiele – przede wszystkim
niezależność i wolność. Również i to powinna gwarantować religia. Tak
jednak do końca nie jest – szczególnie w wyznaniu takim jak islam.
Muzułmanie z reguły nie widzą potrzeby rozdzielania religii od życia
świeckiego. Warto zaznaczyć, że według tradycji kobiety są równe
mężczyźnie, ale to według religii, która determinuje życie muzułmanina,
kobieta jest czymś gorszym niż mężczyzna.
Wszystkie zasady, prawa i obowiązki kobiet zawarte są i w Koranie –
świętej ksiedze muzułmanów i w szariacie (korzystają z niego radykalne
odłamy szyickie). Obecna sytuacja kobiet w islamskim świecie nie jest
tragiczna, ale też niezbyt godna pozazdroszczenia. Mają one
zdecydowanie mniej praw niż mężczyźni, często też są
dyskryminowane. Niemniej jednak są takie kraje, w których kobieta jest
niemal równa mężczyźnie (Turcja).
W Koranie znajdziemy wiele dokładnych przepisów i zasad, jak
mężczyzna powinien traktować płeć piękną. Przede wszystkim jest to
płeć słabsza, gorsza (z natury), podrzędna. Kobieta sama nie jest w
stanie zapewnić sobie niezależności, dlatego powinna słuchać swojego
męża i nie sprzeciwiać się mu. Dodatkowo, jeżeli żona jest kapryśna,
mąż może zmusić ją do posłuszeństwa biciem. Jest to niezwykle
kontrowersyjna zasada, bo dopuszcza przemoc domową, jednak w
wielu krajach stosowana. Kobiety mają mniej praw, bicie jest w
niektórych kulturach muzułmańskich codziennością (Sudan, Liban).
Trudno zmieniać takie nastawienie.
Chociaż nie ma podobnego przepisu w Koranie, kobiety zwykle chodzą
ubrane w szatach zakrywających każdą część ich ciała, łącznie z
twarzą. Jest to związane z faktem, że kobieta to płeć będąca źródłem
grzechu, zmysłowa, dlatego, aby ją poskromić, powinna ubierać się
skromnie, a nawet nie patrzeć w oczy przypadkowym przechodniom
płci męskiej. W kulturze muzułmańskiej mężczyźni mają
zagwarantowane prawo poligamii oraz posiadania prywatnych
niewolnic. To już dobitnie świadczy o niepewnej i nieugruntowanej
pozycji kobiety w islamie.
Jeszcze bardziej ostre przepisy i normy o charakterze prawnym
znajdziemy w szariacie. Według niego, kobieta powinna zadowolić się
sytuacją społeczną, w jakiej się znajduje – jako matka i żona. Natomiast
nie może ona zajmować ważniejszych stanowisk w państwie. Bierze się
to z przekonania, że kobiety nie mogą rozkazywać mężczyznom.
Również i samo prawo w żadnym wypadku nie stoi po stronie kobiety, a
w szczególnie kobiety nie-muzułmanki związanej z muzułmaninem.
Dzieci powinny być wychowywane przez matkę, jednak przy rozwodzie
zostają one pod opieką ojca. Jeżeli kobieta jest chrześcijanką, mąż
może zakazywać jej praktykowania własnej religii – na przykład
chodzenia do kościoła.
Islam jest zespołem rygorystycznych norm, które nieczęsto biorą pod
uwagę realną sytuację każdej kobiety. Traktowana jest ona jako
narzędzie, jednak nie można powiedzieć, że płeć piękna nie ma w
ogóle praw. Na przykład we współczesnej Turcji zezwala się kobiecie
na niezależność. Szczególnie okrutne w stosowaniu prawa w życiu są
muzułmanie afrykańscy. Tam kobieta nie ma absolutnie żadnych praw
– jest towarem, który można kupić lub sprzedać. Często poddawana
jest także bolesnym zabiegom obrzezania. Koran i szariat na piedestał wynoszą człowieka-mężczyznę, nie kobietę.
Już sam fakt, że ma ona zagwarantowane co najmniej połowę mniej
praw niż mężczyzna, świadczy o tej kulturze negatywnie. Sytuację
kobiet w państwach muzułmańskich można porównać do tych ze
średniowiecza – panuje kult męskości i niedostrzeganie siły kobiet
pozbawionych w niektórych krajach nawet prawa wyborczego.

Podobne dokumenty