Scenariusz zajeć dla klasa 4
Transkrypt
Scenariusz zajeć dla klasa 4
Autorka scenariusza Kinga Białek TYTUŁ – Wielokulturowość i wrażliwość kulturowa ___________________________________ Podtytuł: Antydyskryminacja Cykl zajęć: warsztaty dla klasy 4 szkoły podstawowe Temat: Jaki byłby świat bez różnic? Cele: 1. Zapoznanie uczniów z tematyką warsztatów 2. Rozwój wrażliwości kulturowej 3. Rozwój u uczniów postaw antydyskryminacyjnych wobec ludzi 4. Kształtowanie wśród uczniów postaw równości, otwartości oraz postaw antydyskryminacyjnych wobec odmienności kulturowej 5. Podsumowanie całego cyklu warsztatów Potrzebne środki i materiały: Flipchart, samoprzylepne karteczki, flamastry, kartki A4, kleje, kolorowe gazety, zdjęcia ludzi z różnych stron świata, zdjęcia przedstawiające różne budowle i krajobrazy świata, postać człowieka narysowana na flipcharcie z zajęć nr 1, klip „Integration. Isn't better?” Departamentu Kultury, Dziedzictwa i Różnorodności Komisji Europejskiej, sprzęt do odtworzenia klipu, załącznik 1 z pożegnaniami z różnych kultur. Realizacja „Wizytówki” Nauczyciel rozdaje uczniom samoprzylepne karteczki. Uczniowie piszą na nich swoje imiona, a następnie przyklejają, każdy swoją w widocznym miejscu na ubraniu. „Kontrakt – powrót do zasad” Nauczyciel przypomina zasady wypracowane w ramach kontraktu na pierwszych zajęciach. „O czym będą warsztaty?” Nauczyciel opowiada uczniom czego będą dotyczyły warsztaty, jaka będzie forma pracy w trakcie ich trwania i czym jest dyskryminacja i antydyskryminacja. Swoją wypowiedź nauczyciel może zacząć od przypomnienia treści z poprzednich zajęć. „Świat bez różnic i świat pełen różnic” nauczyciel dzieli klasę na od 2 do 4 grup (w zależności od wielkości klasy). Każdy zespół otrzymuje flipchart, flamastry, kleje, kolorowe gazety i zdjęcia. Zadaniem połowy grup jest przedstawienie za pomocą dostępnych materiałów w formie kolażu „świata bez różnic”, a w pozostałych grupach lub grupie „ świat pełen różnic”. Uwaga: każda grupa pracuje tak, aby inne nie wiedziały, jaki jest temat pracy pozostałych grup (tematy można rozdać na kartkach i poprosić o nieopowiadanie innym grupom, który świat się rysuje). Grupy maja na to zadanie 15 minut. Grupy przedstawiają oba światy za pomocą skojarzeń i z użyciem wskazanych materiałów. Kiedy grupy skończą pracę nauczyciel aranżuje dyskusję, której celem jest rozmowa na temat konsekwencji różnorodności w świecie. Każda grupa opowiada, co przedstawiła na flipcharcie. Pytania pomocnicze do grup: - Jak wam się pracowało, tworzyło w grupie? - Czy był jeden pomysł czy każdy chciał przedstawić coś innego? Jak doszliście do porozumienia? - Jak wygląda świat bez różnic, a jak świat pełen różnic? - Który świat może być lepszy i w jakiej sytuacji? - Który świat łatwiej przedstawić? - W którym świecie wy chcielibyście żyć i dlaczego? - Jak wygląda świat, w którym wy żyjecie? Na koniec wieszamy plakaty na ścianie/tablicy Niech wstaną wszyscy, którzy tak jak ja....” Nauczyciel mówi: Zapraszam do środka koła np. wszystkie osoby, które lubią owoce; które nie jadły dziś śniadania, jedli jajko na śniadanie, mają na sobie coś niebieskiego, lubią chodzić do szkoły, itd. Osoby znajdujące się w kole przybijają sobie np. piątkę, podskakują, mrugnięcie okiem, podanie ręki, itd. Zabawa toczy się dalej, nauczyciel wyznacza kolejne osoby stojące po środku. Czas na zabawę zależy od aktywności w klasie; maksymalnie 10 minut. Prezentacja klipu: „Integration. Isn't better?” Departamentu Kultury, Dziedzictwa i Różnorodności Komisji Europejskiej. Pytania do dyskusji: - Co zaobserwowaliście w klipie? - Czy podobała Wam się koncepcja przedstawiona w tym klipie? Dlaczego tak, dlaczego nie? - Czy ten klip opowiada o procesach z życia codziennego? - Na ile ten klip przeciwdziała dyskryminacji? Dlaczego tak, dlaczego nie? - Co Waszym zdaniem oznacza dyskryminacja? Podsumowanie całego cyklu zajęć. Nauczyciel w kilku zdaniach przypomina tematy i programy poszczególnych zajęć oraz przypomina treści prezentowane w trakcie warsztatów (np. góra lodowa, ludzik, co ułatwia komunikację i współpracę między ludźmi pochodzącymi z różnych kultur, itp.). Wybrane osoby odpowiadają na pytania dotyczące treści. Przykłady pytań (i odpowiedzi): - Co to jest metafora góry lodowej (to metafora kultury; potrzebny jest czas, by poznać to, co jest niewidoczne przy pierwszym kontakcie z osobą z innej kultury, itd.) - Jakie są 3 grupy cech, dzięki którym możemy opisać każdego człowieka (cechy indywidualne, uniwersalne i kulturowe). Pożegnania. Uczniowi zostają podzieleni na 4-5 grup. Warto zadbać, aby w każdej grupie były i dziewczynki i chłopcy. Każda z grup losuje jeden ze sposobów pożegnania z różnych kultur: słowo wraz z gestem. Każda grupa żegna się z pozostałymi grupami w klasie swoim wylosowanym pożegnaniem. Za pomocą tego pożegnania, nauczyciel rozstaje się z klasą i klasa z nim, dziękując za wspólnie spędzony czas. Załącznik 1 Pożegnanie z Turcji: Wypowiedzcie słowo „do widzenia” po turecku: Hoşça kalın. (czyt. „Hoszcza kalyn”). Jeśli są dziewczynki w Waszej grupie, możecie uścisnąć dłoń innym dziewczynkom w klasie (ale nie chłopcom!). Pożegnanie z Wielkiej Brytanii: Wypowiedzcie słowo „do widzenia” po angielsku: „Good bye” (czyt. „gud baj”) i pomachajcie raz lekko jedną ręką. Pożegnanie z Chin: Nisko ukłońcie się przed innymi, patrząc w podłogę i mając ręce trzymane wzdłuż ciała. Jednocześnie wypowiedzcie słowo „do widzenia” po chińsku: „Zàijiàn” (czyt. „dzaj dzien”). Pożegnanie z Indii: Lekko ukłońcie się przed innymi, trzymając dłonie złożone jak do modlitwy na wysokości klatki piersiowej. Jednocześnie wypowiedzcie „do widzenia” po hindusku: „Namaste”. Pożegnanie z Czeczenii: Wypowiedzcie „do widzenia” po czeczeńsku: „Marsza lajla”. Jeśli w Waszej grupie są chłopcy, mogą uścisnąć dłoń swoim kolegom (ale nie koleżankom!).