Scenariusz zajeć dla klasa 4

Transkrypt

Scenariusz zajeć dla klasa 4
Autorka scenariusza Kinga Białek
TYTUŁ – Wielokulturowość i wrażliwość kulturowa
___________________________________
Podtytuł: Antydyskryminacja
Cykl zajęć: warsztaty dla klasy 4 szkoły podstawowe
Temat: Jaki byłby świat bez różnic?
Cele:
1. Zapoznanie uczniów z tematyką warsztatów
2. Rozwój wrażliwości kulturowej
3. Rozwój u uczniów postaw antydyskryminacyjnych wobec ludzi
4. Kształtowanie wśród uczniów postaw równości, otwartości oraz postaw
antydyskryminacyjnych wobec odmienności kulturowej
5. Podsumowanie całego cyklu warsztatów
Potrzebne środki i materiały:
Flipchart, samoprzylepne karteczki, flamastry, kartki A4, kleje, kolorowe gazety,
zdjęcia ludzi z różnych stron świata, zdjęcia przedstawiające różne budowle i
krajobrazy świata, postać człowieka narysowana na flipcharcie z zajęć nr 1, klip
„Integration. Isn't better?” Departamentu Kultury, Dziedzictwa i Różnorodności Komisji
Europejskiej, sprzęt do odtworzenia klipu, załącznik 1 z pożegnaniami z różnych kultur.
Realizacja
„Wizytówki” Nauczyciel rozdaje uczniom samoprzylepne karteczki. Uczniowie
piszą na nich swoje imiona, a następnie przyklejają, każdy swoją w widocznym
miejscu na ubraniu.
„Kontrakt – powrót do zasad” Nauczyciel przypomina zasady wypracowane w
ramach kontraktu na pierwszych zajęciach.
„O czym będą warsztaty?” Nauczyciel opowiada uczniom czego będą
dotyczyły warsztaty, jaka będzie forma pracy w trakcie ich trwania i czym jest
dyskryminacja i antydyskryminacja. Swoją wypowiedź nauczyciel może
zacząć od przypomnienia treści z poprzednich zajęć.
„Świat bez różnic i świat pełen różnic” nauczyciel dzieli klasę na od 2 do 4
grup (w zależności od wielkości klasy). Każdy zespół otrzymuje flipchart,
flamastry, kleje, kolorowe gazety i zdjęcia. Zadaniem połowy grup jest
przedstawienie za pomocą dostępnych materiałów w formie kolażu „świata
bez różnic”, a w pozostałych grupach lub grupie „ świat pełen różnic”.
Uwaga: każda grupa pracuje tak, aby inne nie wiedziały, jaki jest temat pracy
pozostałych grup (tematy można rozdać na kartkach i poprosić o
nieopowiadanie innym grupom, który świat się rysuje). Grupy maja na to
zadanie 15 minut. Grupy przedstawiają oba światy za pomocą skojarzeń i z
użyciem wskazanych materiałów. Kiedy grupy skończą pracę nauczyciel
aranżuje dyskusję, której celem jest rozmowa na temat konsekwencji
różnorodności w świecie. Każda grupa opowiada, co przedstawiła na
flipcharcie.
Pytania pomocnicze do grup:
- Jak wam się pracowało, tworzyło w grupie?
- Czy był jeden pomysł czy każdy chciał przedstawić coś innego? Jak
doszliście do porozumienia?
- Jak wygląda świat bez różnic, a jak świat pełen różnic?
- Który świat może być lepszy i w jakiej sytuacji?
- Który świat łatwiej przedstawić?
- W którym świecie wy chcielibyście żyć i dlaczego?
- Jak wygląda świat, w którym wy żyjecie?
Na koniec wieszamy plakaty na ścianie/tablicy
Niech wstaną wszyscy, którzy tak jak ja....” Nauczyciel mówi: Zapraszam do
środka koła np. wszystkie osoby, które lubią owoce; które nie jadły dziś
śniadania, jedli jajko na śniadanie, mają na sobie coś niebieskiego, lubią
chodzić do szkoły, itd. Osoby znajdujące się w kole przybijają sobie np. piątkę,
podskakują, mrugnięcie okiem, podanie ręki, itd. Zabawa toczy się dalej,
nauczyciel wyznacza kolejne osoby stojące po środku. Czas na zabawę
zależy od aktywności w klasie; maksymalnie 10 minut.
Prezentacja klipu: „Integration. Isn't better?” Departamentu Kultury,
Dziedzictwa i Różnorodności Komisji Europejskiej. Pytania do dyskusji:
- Co zaobserwowaliście w klipie?
- Czy podobała Wam się koncepcja przedstawiona w tym klipie? Dlaczego
tak, dlaczego nie?
- Czy ten klip opowiada o procesach z życia codziennego?
- Na ile ten klip przeciwdziała dyskryminacji? Dlaczego tak, dlaczego nie?
- Co Waszym zdaniem oznacza dyskryminacja?
Podsumowanie całego cyklu zajęć. Nauczyciel w kilku zdaniach przypomina
tematy i programy poszczególnych zajęć oraz przypomina treści
prezentowane w trakcie warsztatów (np. góra lodowa, ludzik, co ułatwia
komunikację i współpracę między ludźmi pochodzącymi z różnych kultur, itp.).
Wybrane osoby odpowiadają na pytania dotyczące treści. Przykłady pytań (i
odpowiedzi):
- Co to jest metafora góry lodowej (to metafora kultury; potrzebny jest czas, by
poznać to, co jest niewidoczne przy pierwszym kontakcie z osobą z innej
kultury, itd.)
- Jakie są 3 grupy cech, dzięki którym możemy opisać każdego człowieka
(cechy indywidualne, uniwersalne i kulturowe).
Pożegnania. Uczniowi zostają podzieleni na 4-5 grup. Warto zadbać, aby w
każdej grupie były i dziewczynki i chłopcy. Każda z grup losuje jeden ze
sposobów pożegnania z różnych kultur: słowo wraz z gestem. Każda grupa
żegna się z pozostałymi grupami w klasie swoim wylosowanym pożegnaniem.
Za pomocą tego pożegnania, nauczyciel rozstaje się z klasą i klasa z nim,
dziękując za wspólnie spędzony czas.
Załącznik 1
Pożegnanie z Turcji:
Wypowiedzcie słowo „do widzenia” po turecku: Hoşça
kalın. (czyt. „Hoszcza kalyn”). Jeśli są dziewczynki w
Waszej grupie, możecie uścisnąć dłoń innym
dziewczynkom w klasie (ale nie chłopcom!).
Pożegnanie z Wielkiej Brytanii:
Wypowiedzcie słowo „do widzenia” po angielsku: „Good
bye” (czyt. „gud baj”) i pomachajcie raz lekko jedną
ręką.
Pożegnanie z Chin:
Nisko ukłońcie się przed innymi, patrząc w podłogę i
mając ręce trzymane wzdłuż ciała. Jednocześnie
wypowiedzcie słowo „do widzenia” po chińsku: „Zàijiàn”
(czyt. „dzaj dzien”).
Pożegnanie z Indii:
Lekko ukłońcie się przed innymi, trzymając dłonie
złożone jak do modlitwy na wysokości klatki piersiowej.
Jednocześnie wypowiedzcie „do widzenia” po hindusku:
„Namaste”.
Pożegnanie z Czeczenii:
Wypowiedzcie „do widzenia” po czeczeńsku: „Marsza
lajla”. Jeśli w Waszej grupie są chłopcy, mogą uścisnąć
dłoń swoim kolegom (ale nie koleżankom!).