Ustanie małżeństwa poprzez rozwód lub separację

„Aktywni obywatele – świadome społeczeństwo”
Ustanie małżeństwa
poprzez rozwód lub separację
Rzeszów 2012
1
Podkarpacki Ośrodek Rozwoju Społeczeństwa
Obywatelskiego
ul. Fredry 4/58
35-959 Rzeszów
tel/fax (0-17) 86 20 122
[email protected]
www.porso.cba.pl
Broszura opracowana przez Macieja Bandelaka
Publikacja finansowana przez Szwajcarię w ramach
szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami
członkowskimi Unii Europejskiej
2
Ustanie małżeństwa poprzez rozwód lub separację może
powstać tylko i wyłącznie w wyniku orzeczenia sądowego. Nie
jest możliwe by rozwiązać w ten sposób małżeństwo poprzez
jakąkolwiek umowę, oświadczenia woli bądź na mocy decyzji
organu administracji. Zgodnie z Kodeksem Postępowania
Cywilnego właściwym w sprawach rozwodowych jest sąd
okręgowy, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie
miejsce wspólnego zamieszkania.
PRZESŁANKI ROZWODU
Aby w ogóle możliwe było przeprowadzenie rozwodu to
musi
dojść
zupełnego
i
trwałego
rozkładu
pożycia
małżeńskiego. Jest to podstawowa przesłanka dla orzeczenia
rozwodu. Przy jej zaistnieniu przepisy Kodeksu Rodzinnego
i Opiekuńczego dają prawo do żądania rozwodu każdemu
z małżonków.
Sąd dokonuje oceny czy doszło do spełnienia tych dwóch
powyższych warunków. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy nie
definiuje tych pojęć, zaliczają się więc one do kategorii
3
ocennych każdorazowo w związku z daną sprawą. Posiłkując
się orzecznictwem sądów, można wskazać poniższe orzeczenia
jako wskazówkę interpretacyjną tych pojęć.
•
„Rozkład
pożycia
jest
trwały,
gdy
ocena
oparta
na
doświadczeniu życiowym pozwala przyjąć, że na tle okoliczności
konkretnej sprawy powrót małżonków do pożycia nie nastąpi.
Należy przy tym mieć na uwadze indywidualne cechy
charakteru małżonków”. (wytyczne wytyczne SN z 1955 r., teza
II ust. 2; orz. SN z dnia 13 września 1952 r., C 1702/51, PiP
1953, nr 2, s. 294; orz. SN z dnia 13 stycznia 1953 r., C 1631/52 ,
OSN 1954, nr 1, poz. 9; PiP 1953, nr 10, s. 557).
•
„Zwykle ocena, że rozkład ma cechę trwałości, jest możliwa po
upływie dłuższego czasu od rozejścia się małżonków, przy czym
przesłanką pomocniczą, ułatwiającą wyciągnięcie wniosku, że
małżonkowie do siebie nie powrócą, jest porównanie okresu
rozłączenia małżonków z czasem trwania ich małżeństwa.
Doświadczenie bowiem uczy, że im pożycie małżeńskie trwa
dłużej, tym większe prawdopodobieństwo, że ewentualne
nieporozumienia między małżonkami nie doprowadzą do
4
rozbicia małżeństwa” (orz. SN z dnia 12 grudnia 1955 r., 1 CR
1889/54 , OSN 1957, nr 2, poz. 44).
•
„Zupełność rozkładu pożycia wiąże się najczęściej z wrogim lub
co najmniej niechętnym nastawieniem małżonków do siebie,
jednakże nawet przyjazne ustosunkowanie się jednego małżonka
do drugiego nie wyłącza zupełności rozkładu, jeżeli wspomniane
więzi ustały” (orz. SN z dnia 8 maja 1951 r., C 184/51 , OSN
1952, nr 1, poz. 21, z dnia 20 listopada 1951 r., C 839/51, OSN
1954, nr 1, poz.1)
Problem pojawia się w przypadku gdy małżonkowie
posiadają wspólne małoletnie dziecko (dzieci). Zgodnie z art. 56
ust. 2 ustawy sąd nie dopuści do rozwodu (mimo zaistnienia
trwałego i zupełnego rozkładu pożycia) jeśli (wg oceny sądu)
miałoby ucierpieć dobro takich małoletnich dzieci lub też
orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia
społecznego. Takie unormowanie prowadzi do uznaniowości
sędziego, który ma obowiązek zbadać czy rozwód w danym
przypadku powinien zostać orzeczony czy też nie. W takich
5
przypadkach należy odnieść się do orzecznictwa sądowego
i doktryny w celu ustalenia (na korzyść bądź niekorzyść) czym
kierować się oceniając czy dojdzie do naruszenia dobra dziecka
lub niezgody z zasadami współżycia społecznego.
Odniesienie do zasad współżycia społecznego przy
orzekaniu o rozwód zawarte jest również w ust. 3 omawianego
przepisu.
Ten
jednak
skonstruowany
jest
już
bardziej
precyzyjnie. Wskazuje bowiem, że orzeczenie rozwodu jest
niedopuszczalne jeśli żąda go małżonek wyłącznie winny
rozkładu pożycia (chyba, że drugi małżonek zgadza się na
rozwód, albo że odmowa jego zgody będzie sprzeczna właśnie
ze wspomnianymi zasadami współżycia społecznego). Oznacza
to, że sąd najpierw bada czy, i który z małżonków ponosi winę
za
rozkład
pożycia
małżeńskiego,
a następnie jeśli ustali wyłączną winę tego małżonka, który
złożył pozew o rozwód orzeka o niedopuszczalności rozwodu.
Powyższe wskazanie co do badania winy małżonków
unormowane jest w art. 57, z tym, że ustawa zastrzega, iż na
zgodne żądanie małżonków Sąd zaniecha orzekania o winie.
Jest to więc obligatoryjne dla sądu jeśli takie zgodne żądanie
padnie i sąd w takim wypadku nie może badać kwestii winy.
6
WINA A ALIMENTY
Z kwestią ustalenia winy małżonków w rozkładzie
pożycia
małżeńskiego
wiąże
się
sprawa
potencjalnych
alimentów czyli środków pieniężnych łożonych przez jednego
z małżonków na rzecz drugiego.
Art. 60 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego wskazuje
w jakiej sytuacji małżonkowie mogą żądać od siebie nawzajem
alimentów. Jest to możliwe dla tego z małżonków, który nie
został uznany za wyłącznie winnego rozkładowi pożycia
małżeńskiego. Innymi słowy małżonek, którego sąd uznał
wyłącznie winnym nie może zażądać alimentów od drugiego
małżonka.
W sytuacji natomiast gdy orzeczenie rozwodu odbywa się
bez orzekania o winie, lub też zostanie orzeczone, że winę
(w mniejszym, równym bądź większym stopniu) ponoszą oboje
małżonkowie to wtedy alimentów może zażądać każdy
z małżonków.
Ustawodawca wprowadził tu jednak zastrzeżenie, że
alimentów można zażądać tylko w przypadku gdy małżonek
rozwiedziony znajdzie się w tzw. niedostatku. Jako, że
7
subiektywnie ujmując każda osoba indywidualnie może
odbierać to czy pozostaje w niedostatku czy też nie to by
sprecyzować nieco pojęcie niedostatku potrzeba ponownie
sięgnąć do orzecznictwa i doktryny. Subiektywnie odczuwając
dla jednej osoby niedostatkiem będzie życie za zasiłek dla
bezrobotnych, dla innej z kolei może to być fakt utraty dostępu
do
dochodów
małżonka
(choć
samemu
zarabia
się
wystarczająco dużo).
Rozwiedziony małżonek znajduje się w niedostatku
wtedy, gdy własnymi siłami nie jest w stanie zaspokoić swoich
usprawiedliwionych potrzeb w całości lub w części.
Czym są usprawiedliwione potrzeby? W uzasadnieniu do
Uchwały Pełnego Składu Sądu Najwyższego - Izba Cywilna
i Administracyjna z dnia 16 grudnia 1987 r. (III CZP 91/86)
czytamy:
„(…)Potrzeby
materialne
i
niematerialne
każdego
człowieka
kształtują się inaczej. Obydwa te rodzaje potrzeb są ze sobą sprzężone
i tylko ich łączne zaspokojenie zapewnia godziwą egzystencję.
W takim
kontekście
usprawiedliwionych,
można
które
mówić
o
zaspokojeniu
potrzeb
każdy uprawniony powinien
8
mieć
zapewnione.
Są
one
uzależnione
od
indywidualnych
cech
uprawnionego, tj. od wieku, stanu zdrowia, zawodu, pozycji
społecznej i dotychczasowej stopy życiowej.
Zaspokojenie potrzeb każdego człowieka powinno nastąpić
przede wszystkim z jego własnych środków. Dotyczy to dochodów
z pracy, z majątku, ze świadczeń ubezpieczenia lub zabezpieczenia
społecznego. (…)
Za znajdujące się w niedostatku zatem należy uważać osoby,
które nie mogą własnymi siłami zaspokoić usprawiedliwionych
potrzeb, nie posiadają własnych środków w postaci wynagrodzenia za
pracę, emerytury czy renty, ani też dochodów z własnego majątku. Do
środków własnych jednak nie można zaliczyć tych środków, które
zostały uprawnionemu do żądania alimentów dostarczone przez inne
osoby bez obowiązku prawnego, czy w wykonaniu obowiązku
alimentacyjnego, lecz poza jego obowiązkowym zakresem(…).”
Kwota alimentacyjna jakiej można zażądać nie jest
uregulowana, oznacza to więc dowolność żądania. Jedynym
ograniczeniem jest sformułowanie zawarte w powyższym
artykule
o
„usprawiedliwionych
potrzebach
oraz
możliwościach zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.
9
W praktyce oznacza to, że nie można zażądać np. od osoby
zarabiającej najniższą krajową pensję (1500 zł brutto) kwoty np.
1000 zł. W przypadku żądania alimentów sąd ma obowiązek
zbadania
kwestii
pozostawienia
małżonka
żądającego
alimentów w niedostatku oraz możliwości zarobkowych
i majątkowych w stosunku do żądanej kwoty.
Zastrzeżenie pozostawania w niedostatku nie ma miejsca
w przypadku gdy żądanie alimentów kieruje się do małżonka
uznanego za wyłącznie winnego rozkładowi pożycia. Jednakże
ciągle pozostaje tu ograniczenie co do usprawiedliwionych
potrzeb małżonka niewinnego.
Orzeczony
obowiązek
alimentacyjny
względem
współmałżonka ma określony czas trwania. Zgodnie z art. 60
ust. 3 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego ustaje on jeśli
rozwiedziony małżonek pobierający alimenty zawrze nowe
małżeństwo, a także jeśli minie 5 lat od uprawomocnienia się
orzeczenia
rozwodowego.
Jednakże,
w
wyjątkowych
okolicznościach, sąd na wniosek osoby uprawnionej, może ten
termin przedłużyć.
10
WYROK I JEGO SKUTKI
Skuteczne postępowanie rozwodowe kończy się wyrokiem
orzekającym rozwód i ustaleniem kto jest jemu winny (o ile nie
zażądano orzekania bez winy). Oprócz tego sąd orzeka
dodatkowo w poniższych sytuacjach.
1.
W przypadku posiadania małoletniego dziecka (dzieci),
sąd orzeka o władzy rodzicielskiej nad dzieckiem oraz
o kontaktach rodziców z dzieckiem, a także w jakiej
wysokości każdy z małżonków jest zobowiązany do
ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka
(dzieci).
–
Art.
58
ust.
1
Kodeksu
Rodzinnego
i Opiekuńczego.
Małżonkowie-rodzice
porozumienie
o
mogą
sposobie
przedstawić
sądowi
wykonywania
władzy
rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dzieckiem i Sąd
musi go uwzględnić, o ile nie stwierdzi, że przedstawione
porozumienie nie będzie zgodne z dobrem dziecka.
11
W przypadku nie przedstawienia takiego porozumienia
sąd rozstrzyga te kwestie w oparciu o osobne wnioski
rodziców
i
na
tej
podstawie
może
powierzyć
wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców,
a ograniczyć ją drugiemu z nich do określonych
obowiązków i uprawnień.
2.
Jeśli
małżonkowie
zajmują
wspólne
mieszkanie
to
w wyroku sąd rozstrzyga również o sposobie w jaki
rozwiedzeni małżonkowie mają korzystać z takiego
mieszkania
przez
czas
dalszego
ich
wspólnego
zamieszkania. – Art. 58 ust. 2 Kodeksu Rodzinnego
i Opiekuńczego.
Sąd ma możliwość orzeknięcia (na wniosek jednego
z małżonków) o eksmisji drugiego z małżonków o ile
uniemożliwia on swym rażąco nagannym postępowaniem
wspólne zamieszkiwanie. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy
ponownie
nie
definiuje
pojęcia
„rażąco
nagannego
postępowania” i jest ono badane indywidualnie w każdej
sprawie. W celu interpretacji tego pojęcia można powołać
12
np. tezę orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 1981
r. III CRN 69/81, mówiącą o tym, że:
„Postępowanie małżonka, które stanowi zagrożenie dla spokoju
i zdrowia pozostałego małżonka czy małoletniego dziecka może
być uznane za rażąco naganne w rozumieniu art. 58 § 2 zd. 2
kro dopiero wtedy, kiedy obciąża go nie tylko postępowanie
stanowiące zagrożenie dla spokoju i zdrowia wspomnianej osoby
(wspomnianych
osób)
lecz
także
-
przyczyna
tego
postępowania.”
Sama eksmisja na tej podstawie ma charakter szczególny
w
stosunku
do
ogólnych
przepisów
związanych
z eksmisjami uregulowanych w innych ustawach. Może
ona również nastąpić niezależnie od tytułu prawnego jaki
przysługuje do danego lokalu.
Ponadto jeśli małżonkowie zgłoszą zgodnie taki wniosek
sąd może dokonać podziału mieszkania i przyznania
tytułu prawnego do niego tylko jednemu z małżonków.
Drugi małżonek oświadczeniem musi także zgodzić się
13
opuszczenie dotychczasowego lokalu bez dostarczenia mu
lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego. Sąd nie
dokona takiego podziału jeśli uzna, że nie jest możliwe by
wspólny lokal podzielić lub gdy nie można go przyznać
jednemu z małżonków.
3.
Odrębną kwestią, którą można uregulować w wyroku
rozwodowym
jest
podział
majątku
dorobkowego
małżonków, a więc wszelkiego majątku, który wszedł
w czasie trwania małżeństwa do wspólności majątkowej.
Sąd dokona takiego podziału na wniosek jednego
z małżonków pod warunkiem, że nie przedłuży mu to
znacznie
samego
postępowania
rozwodowego.
Każdorazowo sąd stwierdza czy uznać taki wniosek
w ramach
prowadzonego
postępowania
czy
też
wyodrębnić go do osobnego.
Przy orzekaniu o wspólnym mieszkaniu sąd ma obowiązek
wziąć pod uwagę przede wszystkim potrzeby dzieci i tego
z małżonków, któremu powierza się wykonywanie władzy
14
rodzicielskiej.
–
art.
58
ust.
4
Kodeksu
Rodzinnego
i Opiekuńczego
SKUTKI ORZECZENIA ROZWODU
Uprawomocnienie się wyroku rozwodowego niesie za sobą
ustawowe skutki, którymi są:
tego
ustanie wspólności majątkowej (o ile takowa istniała); od
momentu
następuje
powrót
do
posiadania
tylko
osobistego majątku
-
niemożność wycofania się z rozwodu i powrotu do
małżeństwa z tą samą osobą; rozwód definitywnie zamyka
możliwość małżeństwa z tą samą osobą
-
możliwość zawarcia kolejnego małżeństwa; Rozwodnik
bądź rozwódka mogą ponownie wstąpić w związek małżeński
z inną osobą (lecz tylko na gruncie prawa cywilnego,
małżeństwo kanoniczne trwa nadal i może być co najwyżej
unieważnione)
15
-
małżonkowie tracą możliwość ustawowego dziedziczenia
po sobie (wciąż jednak istnieje możliwość dziedziczenia
testamentowego)
-
jeśli dziecko urodziło się po 300 dniach od orzeczenia
rozwodu brak jest domniemania prawnego, że urodziło się ono
w małżeństwie
Dodatkowo małżonek rozwiedziony może, w ciągu trzech
miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia, powrócić do
poprzedniego nazwiska składając stosowne oświadczenie
przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego (o ile przy
małżeństwie go zmienił).
16
SEPARACJA
W polskim prawie istnieje jeszcze druga możliwość
ustania małżeństwa, której zasadniczą i podstawową różnicą
w stosunku do rozwodu jest fakt, że z separacji można się
wycofać i powrócić do małżeństwa.
Co do zasady separacja ma te same skutki co rozwód. Istnieją
jednak pewne różnice.
1. Separacja jest tymczasowa. Orzeczenie separacji nie musi
prowadzić do definitywnego końca małżeństwa. Można
by rzec, że na czas separacji małżeństwo zostaje
zawieszone, docelowo
bowiem
na zgodne
żądanie
małżonków sąd zniesienie separację i nastąpi powrót do
małżeństwa. Drugą opcją jest oczywiście definitywny
rozwód.
2. Separację łatwiej przeprowadzić. Przesłanką do orzeczenia
separacji jest bowiem tylko „zupełny rozkład pożycia
małżeńskiego”, nie musi on posiadać cech trwałości (patrz
rozwód).
17
3. Seperację sąd orzeka (bez głębszego wnikania w sprawę)
na zgodne żądanie obojga małżonków, o ile nie posiadają
oni małoletnich dzieci.
4. Sąd nie bada winy małżonków jeśli żądanie separacji jest
zgodne. Następują wtedy skutki takie jakie nosi orzeczenie
rozwodu bez orzekania o winie.
5. Małżonkowie będący w separacji nie mogą zawrzeć
innego małżeństwa póki ona trwa.
6. Nie można powrócić do swojego starego nazwiska (jeśli
zostało ono zmienione przy zawieraniu małżeństwa).
Wszelkie
inne
majątkowych,
skutki
władzy
separacji
w
rodzicielskiej
zakresie
i
spraw
obowiązków
alimentacyjnych mają miejsce na tych samych zasadach jak
przy rozwodzie.
Wyjątek stanowi tu sytuacja czasu trwania orzeczonego
obowiązku
alimentacyjnego
względem
współmałżonka.
Przepisu art. 60 ust. 3 nie stosuje się (patrz rozwód).
18
Niniejsza broszura została opracowana wg przepisów obowiązujących na dzień
01.03.2012. ujmuje ona ogólne i podstawowe założenia postępowania
rozwodowego i nie może być podstawą do jakichkolwiek twierdzeń składanych
przed sądami i organami administracji publicznej. W żadnym wypadku nie
obejmuje całości zagadnień związanych z rozwodami. W celu szczegółowego
zapoznania się z nimi należy sięgnąć do kodeksu cywilnego, kodeksu
postępowania cywilnego, kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz oficjalnych
opracowań lub komentarzy, a także do orzecznictwa sądowego.
Autor oświadcza, że dołożył wszelkiej staranności w opracowaniu niniejszego
materiału
19
POZEW O ROZWÓD - WZÓR
Rzeszów, dnia 15 marca 2012 r.
Do Sądu Okręgowego
w Rzeszowie
Wydział I Cywilny
Powód: Jan Kowalski
zam. 35-959 Rzeszów
ul. Porębska 2/10
Pozwana: Anna Kowalska
zam. 35-959 Rzeszów
ul. Prosta 13
Pozew o rozwód
Wnoszę o:
I. Rozwiązanie przez rozwód z zaniechaniem orzekania o winie
małżeństwa powoda Jana Kowalskiego z powódką Anną
20
Kowalską
zawartego
dnia
12
czerwca
2007
r.
przed
Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w Rzeszowie (nr aktu
małżeństwa .....................).
II. Zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów
postępowania według norm przepisanych.
Uzasadnienie
Strony zawarły w dniu 12 czerwca 2007 r. przed Kierownikiem
Urzędu Stanu Cywilnego w Rzeszowie związek małżeński.
Dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa
W początkowym okresie czasu między stronami wszystko
układało się dobrze, później jednak okazało się, że strony nie
mogą mieć dzieci. Przeprowadzone badania wykluczyły taką
możliwość. Pomimo tego, strony poddały się kilkuletniemu
leczeniu. Wyniki jego potwierdzały jednak wcześniejszą
diagnozę.
Dowód: dokumentacja medyczna
21
W ostatnim okresie czasu na tym tle dochodziło do częstych
sporów pomiędzy stronami. Wynikały one z tego, iż pozwana
za wszelką cenę chciała mieć dziecko. Twierdziła przy tym, że
może go adoptować, poddać się sztucznemu zapłodnieniu albo
też „wziąć” dziecko od osoby, która po urodzeniu nie chce go
zatrzymać.
Dowód: zeznania świadka Michała Lisa, zam. ul. Polna 2 35-959
Rzeszów
przesłuchanie stron
Powód tymczasem nie odczuwa potrzeby, aby za wszelką cenę
mieć dziecko. Jest człowiekiem o ustabilizowanej pozycji
zawodowej, pogodził się z myślą, że nie będzie miał potomka
i ułożył swoje życie inaczej. Powód wielokrotnie rozmawiał
o tym z pozwaną. Rozmowy
te kończyły się dużymi
awanturami. W ostatnim okresie czasu wobec tego, iż pozwana
wszystko sprowadza do jednego problemu współżycie z nią
okazało się niemożliwe. Aby uniknąć codziennych awantur
powód wyprowadził się cztery miesiące temu ze wspólnego
22
mieszkania i obecnie mieszka u swoich rodziców. Między
stronami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia.
Dowód: zeznania świadków Łukasza i Marii Kowalskich, zam.
35-959 Rzeszów ul. Porębska 2/10, przesłuchanie stron
Powód pracuje jako inżynier w Hydrobudowlance, gdzie
zarabia około 2.000 zł.
Dowód: zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach
Pozwana jest nauczycielką, pracuje jako pedagog w Zespole
Szkół Specjalistycznych w Rzeszowie. Z informacji uzyskanych
przez powoda wynika, że zarabia około 1.000 zł.
Dowód: zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach
Mając na uwadze powyższe powód wnosi jak powyżej.
Jan Kowalski
(podpis powoda)
23
Załączniki:
1. Odpis skrócony aktu małżeństwa.
2. Dokumentacja medyczna.
3. Zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach.
4. Zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach.
5. Odpis pozwu i załączników.
24
POZEW O SEPARACJĘ - WZÓR
Rzeszów, dn. 01 marca 2012
Sąd Okręgowy w Rzeszowie
I Wydział Cywilny
Powódka: Zofia Nowak, zam. Rzeszów ul. Głośna 10 m. 2
Pozwany: Jan Nowak, zam. Rzeszów, ul. Ciemna 12 m. 5
Pozew o separację
Wnoszę o:
1) orzeczenie separacji małżonków Zofii Nowak i Jana Nowak,
pozostających w związku małżeńskim zawartym dnia 15 maja
2000 r. w Urzędzie Stanu Cywilnego w Rzeszowie, nr aktu
małżeństwa 145/2010, z winy pozwanego;
2)
powierzenie
obojgu
rodzicom
wykonywania
władzy
rodzicielskiej nad małol. synem stron Piotrem Nowakiem,
urodz. 10 marca 2001 r.;
25
3)
zobowiązanie
pozwanego
do
ponoszenia
kosztów
utrzymania i wychowania syna Piotra w kwocie 1.500 zł
miesięcznie, płatnej do rąk powódki do dnia 10 każdego
miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami od dnia opóźnienia
w płatności każdej raty;
4) zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów
procesu według norm przepisanych.
Uzasadnienie
Strony zawarły związek małżeński w dniu 15 maja 2000 r.
przed
kierownikiem
Stanu
Cywilnego
w
Rzeszowie
i zamieszkały w domu rodziców pozwanego.
Dowód: odpis aktu małżeństwa.
Z małżeństwa tego w dniu 10 marca 2001 r. urodził się syn
Piotr.
Dowód: odpis aktu urodzenia.
26
Pożycie małżeńskie do wiosny 2005 r. układało się zgodnie,
pozwany dbał o dom i dziecko oraz przyczyniał się do
zaspokajania potrzeb rodziny.
W 2009 r. pozwany nawiązał romans z koleżanką z pracy Ireną
Kowal, z którą wyjechał na wczasy, okłamując powódkę, że
wyjeżdża służbowo. Od tego czasu zaczęły się nieporozumienia
w małżeństwie stron. Pozwany, mimo składanych powódce
i rodzicom obietnic zerwania z tą kobietą, nadal się z nią
spotykał, a latem 2010 r. zamieszkał u niej. W tej sytuacji w 2010
r. doszło między stronami do zerwania pożycia fizycznego
i więzi gospodarczej. Pozwany odwiedza syna i łoży na jego
utrzymanie 600 zł miesięcznie.
Dowód: świadkowie: Irena Kowal, zam. Rzeszów, ul. Ciemna
12/5; Anna Nowak, zam. Rzeszów, ul. Głośna 10/2.
Syn
stron
aktualnie
uczęszcza
do
piątej
klasy
szkoły
podstawowej. Poza nauką w szkole uczy się prywatnie języka
angielskiego i niemieckiego z odpłatnością 600 zł miesięcznie.
Na jego utrzymanie potrzebna jest kwota około 2.000 zł
miesięcznie.
27
Pozwany pracuje w Przedsiębiorstwie Rzecznym w Rzeszowie
i zarabia
4.400
zł
miesięcznie.
Powódka
pracuje
jako
nauczycielka w Szkole Podstawowej nr 2 w Rzeszowie i zarabia
1.600 zł miesięcznie.
Dowód:
zaświadczenie
Przedsiębiorstwa
Rzecznego
o zarobkach pozwanego;
zaświadczenie Szkoły Podstawowej o zarobkach powódki;
przesłuchanie stron.
Przedstawione okoliczności uzasadniają orzeczenie separacji
z winy pozwanego, gdyż powódka w żadnym stopniu nie
przyczyniła się do rozkładu pożycia.
Zofia Nowak
Załączniki:
1) odpis pozwu;
2) odpis aktu małżeństwa;
3) odpis aktu urodzenia;
4) zaświadczenia o wysokości zarobków.
28