Ks. Michał Heller, Zakład o życie wieczne i inne kazania krótkie, Co
Transkrypt
Ks. Michał Heller, Zakład o życie wieczne i inne kazania krótkie, Co
Recenzje Ks. Michał Heller, Zakład o życie wieczne i inne kazania krótkie, Copernikus Center Press Sp.z o.o. Kraków 2016, s. 256. Na rynku księgarskim ukazała się pozycja książkowa kazań wybitnego teologa, filozofa i kosmologa, ks. prof. Michała Hellera. Już sam tytuł zdradza, że są to wartościowe homilie, w których chodzi o życie wieczne, problem nurtujący ludzkość od zawsze. Autor zakłada, że mówi do ludzi wierzących w życie wieczne i tych chce w tej prawdzie wiary utwierdzić. Ma świadomość, że są na naszych mszach św. ludzie słabej wiary lub ignoranci. O tych też nie można zapomnieć. We Wstępie, słusznie postuluje, by kazania były przesiąknięte teologią, własnymi przemyśleniami, refleksją wywodzącą się z Pisma Świętego, Ojców Kościoła oraz bacznej obserwacji życia. Dobrym miejscem na taką refleksję jest medytacja. Zachęca do przetwarzania na „normalny język” podręczników teologicznych, artykułów naukowych, a cały wysiłek po to, by budować wiarę. Nie chodzi o jakieś „wyrafinowane prawdy teologiczne”, ale o te elementarne, bardzo podstawowe. Chodzi, by w nich była treść, a nie zgrabne slogany. Przestrzega przed odwzorowywaniem cudzych kazań, by nie czynić z komunikatu homilijnego papierowego kazania. Autor przekazał czytelnikowi 69. kazań, które wygłosił w kościele św. Maksymiliana Kolbego w Tarnowie. Nie są to pełne kazania, brak w nich obszerniejszego kerygmatu wypływającego z czytań mszalnych, są to raczej szkice, które mogą zainspirować do twórczego procesu w pracy nad homilią, głosiciela słowa Bożego, który ma przed sobą tę książkę. Dzieło dzieli się na jedenaście działów o następujących tytułach. I. Wobec nauki, II. Świadkowie, III. Trudne dogmaty, IV. On, V. Wiara, VI. Czas, VII. Ojczyzna, VIII. Sztuka życia, IX. Adwent i Boże Narodzenie, X. Wielki Post, XI. Okres Wielkanocny. Oto kilka przykładów, ciekawych ujęć słowa Bożego. W homilii „Twórczy ferment” (s. 26-28) ks. Heller czyni refleksję na bazie przypowieści o Królestwie Bożym porównanym do zaczynu ciasta (Mt 13, 33-35). Ciekawe jest spostrzeżenie, że poszukiwanie Boga, to ciągłe ścieranie się myśli poglądów, swego rodzaju niepokój czy fermentu. Co więcej, kaznodzieja zachęca do takich twórczych konfliktów, które wytrącają nas ze stagnacji i „ugłaskanej pobożności”. Przestrzega przed konfliktami między ludźmi, narodami, te są szkodliwe i niszczące. Zaczyn Boży musi zakwasić całe ciasto, tzn. nas. Na tym polega Królestwo Boże. 458 Recenzje „Nadzieja” (s. 119-121), to koleje interesujące kazanie ukazujące chrześcijańską nadzieję, której tajemnicą jest jej moc. Chrześcijanie mają zadanie, by przez nadzieję demaskować wszelkie inne nadzieje, które chcą człowieka związać z Ziemią. „W chrześcijańskiej wizji nadziei czas nie jest jej zagrożeniem, lecz wielkim sprzymierzeńcem”. Kaznodzieja wierzy, że dzięki chrześcijańskiej nadziei świat staje się lepszy i watro, dlatego w życiu „harować”. Na święto Chrztu Pańskiego (s. 165-168) ks. Profesor podejmuje interesującą filozoficzną refleksję, nad istotą tego sakramentu, stawiając pytanie: Co znaczy być chrześcijaninem? a potem dochodzi do wniosku, że jest to źle postawione pytanie. Lepiej jest pytać się: „Jak coraz bardziej stawać się chrześcijaninem?”. „Gdyż takie pytanie skierowane jest w przyszłość i jest otwarte, jak otwarta jest przyszłość”. Zaprezentowano tylko trzy małe przykłady z szerokiej palety wygłoszonych homilii, są one pewną zachętą, więcej można znaleźć w książkowej pozycji. Wartością dodaną tej pozycji jest to, że nie są to „gotowce”, lecz własne przemyślenia Autora na pewne tematy, spójnie i logicznie przeprowadzone. Autor zapewne chciałby zaprezentowane kazania były przyczynkiem do dalszej refleksji, do twórczego kaznodziejskiego myślenia. Logiczność wypowiedzi chroni przed błędnymi wnioskami, które mogą prowadzić do nieporozumień międzyludzkich oraz uleganiu sugestii pustych treściowo a pełnych ładunku emocjonalnego frazesów. Z wielką delikatnością, ale i z precyzją ks. Heller stawia diagnozę, postuluje, wytyka pewne błędy, wskazuje rozwiązanie. A wszystko to są sprawy ludzkie i Boskie, które chodzą po głowach ludzi bardziej wierzących i mniej, i szukają odpowiedzi, ale za każdym razem nowej, otwartej, świeżej. Ks. Heller korzystając z ambony podjął się wypowiedzieć na współczesne problemy. I zrobił to trafnie. Ks. Wojciech Turowski 459