Przykładowy opis z diagnozy ucznia mającego problemy w nauce z

Przykładowy opis z diagnozy ucznia mającego problemy w nauce z powodu
słabej koncentracji uwagi
W sprawie:

objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
Stanowisko poradni w sprawie, której dotyczy opinia oraz szczegółowe jego uzasadnienie:
Chłopiec przeszedł po raz pierwszy w tutejszej poradni badanie psychologicznopedagogiczne z uwagi na problemy w koncentracji uwagi.
Karol jest dzieckiem, którego charakteryzuje nadruchliwość oraz zaburzenia w koncentracji
uwagi. W czasie zajęć obserwuje się u niego wyraźny niepokój ruchowy w obrębie motoryki dużej
i małej. Podczas wykonywania zadań edukacyjnych łatwo rozprasza się, działa impulsywnie. Łatwo
ulega znudzeniu. Chaos w prowadzeniu notatek lekcyjnych powoduje, iż często nie wie czego ma się
nauczyć na kolejny dzień, co w rezultacie negatywnie rzutuje na jego oceny.
W trakcie badania Karol ujawniał jedynie niepokój manipulacyjny mający związek
z niepokojem przeżywanym z uwagi na sytuację oceny. Podczas pracy na próbach manualnowykonaniowych działał w dobrym tempie, z prawidłową koncentracją uwagi. Trudności w tym zakresie
mogą pojawiać się podczas pracy na materiale mało atrakcyjnym dla chłopca (treści werbalnoabstrakcyjne), wymagającym dłuższej i bardziej monotonnej pracy intelektualnej. Problemy w nauce
mogą wynikać dodatkowo ze słabego zainteresowania chłopca sprawami szkolnymi. W kręgu
zainteresowań chłopca dominują zajęcia praktyczno-mechaniczne w otoczeniu domowym, niż
regularna nauka szkolna.
Aktualnie ogólny rozwój umysłowy chłopca kształtuje się na poziomie normy dla wieku,
w granicach wyników przeciętnych. Obserwuje się znaczną dysproporcję między rozwojem funkcji
werbalnych i praktyczno-wykonaniowych na niekorzyść tych pierwszych. Bardzo niski jest zasób
słownictwa. Słaba jest również znajomość norm i zasad społecznych. Chłopiec ma trudności
z rozumowaniem arytmetycznym wymagającym dobrej koncentracji uwagi oraz biegłości
w dokonywaniu obliczeń. Prawidłowo funkcjonuje u niego myślenie słowno-pojęciowe oraz
przyczynowo-skutkowe na materiale obrazowym. Karol posiada adekwatny do wieku zasób
wiadomości ogólnych. Wyjątkowo korzystnie ukształtowane są funkcje percepcyjno-motoryczne takie,
jak: spostrzegawczość prosta, analiza i synteza wzrokowa, integracja wzrokowo-ruchowa oraz
sprawność grafomotoryczna. U chłopca dominuje ustalona lewostronna lateralizacja. Procesy uczenia
się zachodzą w tempie odpowiednim do wieku. Procesy pamięciowe również przebiegają bez
zakłóceń.
Badanie pedagogiczne wykazało, iż prezentowana przez ucznia wiedza szkolna jest
obniżona w stosunku do wymagań aktualnego etapu edukacyjnego. Umiejętność czytania kształtuje się
na poziomie całościowego odczytywania wyrazów, dość często chłopiec czyta też sylabami. Licznie
zamienia brzmienie wyrazów lub końcówek. Słabo przestrzega znaki przestankowe. Tempo czytania
jest wolne. Karol opowiada treść z trudnościami, wymaga pomocniczych pytań naprowadzających.
Wypowiedź ustna jest uboga pod względem treści i formy. W pisaniu posługuje się ręką lewą. Aspekt
graficzny pisma jest nieco obniżony – kształt wielu liter odbiega od właściwego wzorca, ruchy
pisarskie są przerywane, brak płynności. W pisaniu ze słuchu wymaga zmniejszenia ilości wyrazów
jednorazowo podawanych. Mimo wolnego tempa pisze bez właściwej refleksji, samokontroli, nie
dokonuje autokorekty. Popełnia dość liczne błędy różnego rodzaju: ortograficzne, dodaje, opuszcza,
litery, elementy graficzne liter, błędy w łącznej i rozdzielnej pisowni wyrazów. Z zakresu gramatyki
języka polskiego próbuje pracować samodzielnie, w przypadku wątpliwości zadaje pytania, domaga się
potwierdzenia. Stwierdza się braki w opanowaniu podstawowych wiadomości programowych.
W pracy na materiale matematycznym Karol napotyka na pewne trudności. Działa mało
wnikliwie i nieuważnie. Nie jest zainteresowany efektami swojego wysiłku, często rezygnuje, wycofuje
się w przypadku najmniejszych trudności. Zdarza się, że nie czyta dokładnie poleceń, słabo analizuje
ich treść i wykonuje błędne działania, jednak po zwróceniu uwagi jest w stanie poprawić błąd. Brak
sprawności w wykonywaniu obliczeń sposobem pisemnym wydłuża czas pracy, głównie w zakresie
mnożenia i dzielenia, gdyż chłopiec nie opanował pamięciowo w stopniu zadawalającym tabliczki
mnożenia. Dokonując obliczeń w pamięci nie uwzględnia zasady kolejności wykonywania działań.
Poprawnie rozwiązuje proste zadania tekstowe, z trudniejszymi sobie nie radzi, mimo udzielanej
pomocy. Prezentowana przez ucznia wiedza programowa wymaga uzupełnienie i utrwalenia.
Wskazanie odpowiedniej formy pomocy, w szczególności pomocy psychologiczno-pedagogicznej
udzielanej w przedszkolu, szkole lub placówce, stosownie do potrzeb, oraz szczegółowe uzasadnienie wskazanej formy
pomocy.
Dla szkoły:


-
-
objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w formie zajęć:
-dydaktyczno-wyrównawczych z języka polskiego i matematyki w celu uzupełniania braków i
utrwalania bieżących treści programowych,
- korekcyjno – kompensacyjnych, aby doskonalić umiejętność czytania i pisania,
indywidualizacja procesu dydaktyczno-wychowawczego z uwagi na trudności
w koncentracji uwagi oraz niską motywację do nauki:
dopilnowywanie pracy Karola na zajęciach – ukierunkowywanie i sprawdzanie efektów jego
działania, pozostawanie w bezpośrednim sąsiedztwie chłopca, by mieć pewność, iż wypełnia on
polecenia, stosowanie powtórzeń, wyróżnianie i podkreślanie treści szczególnie ważnych,
zadanie edukacyjne powinny być krótkie, urozmaicone i atrakcyjne dla dziecka,
formułowanie wymagań wobec dziecka w sposób pozytywny (informowanie, jak ma wyglądać
zachowanie, zamiast jakie być nie powinno) w sposób zwięzły i precyzyjny,
stosowanie pochwały opisowej mającej na celu uniknięcie wzrostu napięcia emocjonalnego,
tworzenie atmosfery życzliwości i zrozumienia dla trudności dziecka,
tworzenie sytuacji umożliwiających chłopcu przeżycie realnego sukcesu celem zaspokojenia
przejawianej silnie potrzeby uznania oraz bycia osobą ważną,
podawanie chłopcu zadań o średnim stopniu trudności, gdyż umożliwi to dziecku dokonanie
adekwatnej oceny własnych zdolności oraz przyczyni się do rozwoju motywacji wewnętrznej,
dostarczanie chłopcu informacji zwrotnych o osiąganych wynikach powinno zmniejszyć
u niego poczucie niepewności oraz zwiększy poczucie wpływu na własne działania.
Dla rodziców :



stała, systematyczna współpraca rodziców z nauczycielem i specjalistami prowadzącymi
dziecko w celu uzyskiwania informacji i zaleceń dotyczących możliwej na terenie domu pracy z
dzieckiem,
zorganizowanie pomocy podczas odrabiania zadań domowych - tłumaczenie treści
niezrozumiałych, wyjaśnianie zagadnień, które stanowią dla dziecka trudność, odpytywanie,
skłanianie do powtarzania i utrwalania wiadomości i umiejętności, kontrolowanie stopnia
przygotowania do bieżących zajęć szkolnych,
konieczna jest dodatkowa praca z dzieckiem w domu; praca ta powinna mieć charakter
systematyczny.