WYMAGANIA EDUKACYJNE Z JĘZYKA POLSKIEGO W

Transkrypt

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z JĘZYKA POLSKIEGO W
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z JĘZYKA POLSKIEGO
W KATOLICKIM LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM
IM. ŚW. STANISŁAWA KOSTKI W KIELCACH
I. Ocenianiu podlega:
- wypowiadanie się w związku z tematem lekcji: interpretacja wiersza, lektury, dzieła sztuki
- znajomość lektur i zagadnień z nimi związanych, określanie wartości i postaw obecnych w
utworze itp.
- czytanie ze zrozumieniem tekstów publicystycznych i popularnonaukowych
- redagowanie dłuższych wypowiedzi pisemnych ( a zwłaszcza interpretacji utworu literackiego
lub jego fragmentu, rozprawki problemowej, interpretacji porównawczej na poziomie
rozszerzonym) i przestrzeganie zasad ich organizacji
- poprawność stylistyczna, składniowa, kompozycyjna, ortograficzna i interpunkcyjna tekstów
pisanych
- znajomość terminów wymaganych w podstawie programowej z zakresu:
* historii literatury
* teorii literatury
* nauki o języku
* innych tekstów kultury
oraz umiejętność ich stosowania w praktyce
- prowadzenie samodzielnych notatek
- aktywność na lekcji
- samokształcenie, korzystanie z różnych źródeł informacji, tworzenie zestawów
bibliograficznych, stosowanie samodzielnie zdobytych wiadomości i umiejętności
- samodzielne prowadzenie lekcji lub pełnienie funkcji asystenta
- wystąpienia uczniowskie na lekcji heurystycznej lub podczas dyskusji panelowej
- prezentacje wykonanych zadań i projektów własnych i grupowych
- prezentacja zgromadzonych materiałów źródłowych
- udział w dyskusji na lekcji
- wykonanie zadań grupowych;
- recytacja utworów literackich i udział w przedstawieniach teatralnych
- własne teksty literackie i inne działania twórcze ucznia
II. Żadna z ocen wystawionych w wyniku semestralnej lub rocznej klasyfikacji nie jest średnią
arytmetyczną ocen uzyskanych w ciągu semestru (roku). Oceny cząstkowe mają różną wagę.
Najważniejsze są oceny dotyczące umiejętności przedmiotowych – samodzielnego tworzenia
dłuższych tekstów mówionych i pisanych będących odczytywaniem tekstów kultury, te mają w
e - dzienniku wagę 2, pozostałe wagę 1 (patrz punkt V.: Stosowane narzędzia oceniania oraz
ich waga).
Przy ustalaniu oceny klasyfikacyjnej nauczyciel bierze pod uwagę możliwości ucznia, jego
indywidualną sytuację, rozwój, postępy, diagnozę wyjściową, dysfunkcje – zarówno
stwierdzone orzeczeniem Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej, jak i zaobserwowane
podczas pracy z uczniem. Może zaistnieć sytuacja, że w ocenach różnych uczniów różne będą
proporcje kryteriów wymagań, jeżeli będzie tego wymagało dobro ocenianego młodego
człowieka.
Nauczyciel, wystawiając i ustalając ocenę klasyfikacyjną, stara się zrównoważyć aspekt
diagnostyczny oceny (jej funkcję wzmacniającą) z wymogiem zgodności ze standardami
istniejącymi obiektywnie (pomiar dydaktyczny).
Prace pisemne oceniane są wg następującego przelicznika procentowego:
Ocena
Niedostateczna
Niedostateczna +
Dopuszczająca
Dopuszczająca +
Dostateczna
Dostateczna +
Dobra
Dobra +
Bardzo dobra
Bardzo dobra +
Celująca
%
0 – 29
30 - 39
40 – 47
48 – 54
55 - 64
65 – 74
75 – 84
85 – 89
90 –94
95 – 99
100
III. Kryteria oceniania ustnych wypowiedzi, kartkówek i sprawdzianów z języka polskiego:
1.Ocenę celująca otrzymuje uczeń, który:
- zna klasykę polską i obcą nieobjętą podstawą programową
- biegle posługuje się terminologią literaturoznawczą i językoznawczą
- stosuje historycznoliterackie kryteria wartościowania
- potrafi sytuować utwory w szerokim kontekście kulturowym
- dostrzega i analizuje relacje między elementami dzieła literackiego
- biegle opisuje funkcje zjawisk językowych
- buduje błyskotliwy wywód erudycyjny
- formułuje oryginalne sądy i odkrywcze wnioski
- potrafi przedstawić ewolucję w ujęciu wybranych motywów, tematów, toposów
- kształtuje żywą, swobodną wypowiedź o wyraźnych cechach indywidualnych
- stosuje bogate, urozmaicone słownictwo
- świadomie posługuje się różnymi rodzajami stylów
- stosuje chwyty retoryczne
- bierze udział w konkursach przedmiotowych i osiąga sukcesy
- a ponadto posiada wiadomości i umiejętności takie jak na ocenę bardzo dobrą
- bierze udział w OLiJP.
2. Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który:
- interpretuje utwór w różnorodnych kontekstach (np. filozoficznym, historycznoliterackim,
konwencji gatunku literackiego, prądu artystycznego)
- dokonuje interpretacji porównawczej
- dostrzega podobieństwa i różnice między światopoglądami różnych epok
- rozpoznaje konwencje artystyczne
- potrafi wykryć filozoficzne uwarunkowania koncepcji świata przedstawionego, konstrukcji
bohatera
- charakteryzuje właściwy epoce kanon piękna
- potrafi wykryć uwarunkowania doboru gatunków literackich (np. funkcją literatury, postawą
ideową twórcy)
- buduje wywód erudycyjny
- rozpoznaje funkcje zjawisk językowych
- rozpoznaje w kulturze i w życiu wartości uniwersalne
- właściwie wprowadza cytaty i trafnie je interpretuje
- logicznie i poprawnie komponuje swą wypowiedź
- popełnia nieliczne usterki językowe będące wynikiem przeoczenia, a nie braku wiadomości
czy umiejętności
- dba o kulturę języka
- a ponadto posiada wiadomości i umiejętności takie jak na ocenę dobrą.
3. Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który:
- dostrzega związki między ramami czasowymi epoki a wydarzeniami historycznymi,
literackimi, przełomami światopoglądowymi
- wyjaśnia kontekst historyczny, polityczny, gospodarczy epoki
- potrafi scharakteryzować wizję świata i człowieka
- wskazuje i omawia wyróżniki prądów literackich i artystycznych
- ocenia bohaterów literackich według różnych kryteriów
- odnajduje wartości ideowe utworu
- określa funkcję nawiązań do tradycji literackiej
- wskazuje przykłady korespondencji sztuk
- odnajduje w tekście kultury wartości trwałe dla narodu i siebie samego
- poprawnie posługuje się terminologią literaturoznawczą i językoznawczą
- poprawnie wykorzystuje środki leksykalne i frazeologiczne
- popełnia nieliczne błędy składniowe i stylistyczne.
4. Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:
- powierzchownie analizuje i interpretuje utwór literacki
- opracowuje wypowiedź odtwórczo, schematycznie, z przewagą opisu nad refleksją
- ilustruje swą wypowiedź poprawnie dobranym materiałem literackim
- zna ramy czasowe epoki, wyjaśnia jej tło, wskazując najważniejsze wydarzenia historyczne
- wyjaśnia podstawowe pojęcia związane ze światopoglądem epoki
- wymienia prądy literackie i wyjaśnia ich nazwy
- wskazuje nurty filozoficzne i ich przedstawicieli
- odnajduje hasła i ideały epoki w tekstach literackich
- wymienia gatunki literackie typowe dla danej epoki
- charakteryzuje wzorce osobowe bądź wymienia cechy bohatera typowego dla danej epoki
- dostrzega charakterystyczne tematy i motywy literackie
- wykazuje nieporadność językową, nieutrudniającą jednak zrozumienia wypowiedzi
- zna większość pojęć z nauki o języku.
5. Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
- zna problematykę utworów objętych podstawą programową, ale jego sądy są stereotypowe,
odtwórcze (przeważa streszczenie)
- słabo dostrzega związki między dziełem literackim a epoką, w której ono powstało
- nie zawsze potrafi wypowiedź umiejętnie powiązać w całość logiczną, stylistyczną i
kompozycyjną
- zna ramy czasowe epoki historycznoliterackiej
- zna gatunki literackie charakterystyczne dla danej epoki (niektóre z nich umie zdefiniować)
oraz pojęcia związane z jej kulturą, filozofią, światopoglądem
- stosuje ubogie słownictwo, wypowiedź jest niespójna
- popełnia błędy merytoryczne i językowe, które jednak w nieznacznym stopniu zakłócają sens
wypowiedzi
- zna niektóre pojęcia z teorii literatury i nauki o języku.
6. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia minimalnych wymagań:
- nie zna lub nie rozumie problematyki utworów objętych podstawą programową
- przekazuje informacje nieprzydatne do realizacji tematu wypowiedzi (mówi nie na temat)
- nieudolnie pod względem językowym lub rzeczowym streszcza utwory
- nie zna ram czasowych epok i podstawowych pojęć związanych z kulturą, filozofią,
światopoglądem danego okresu literackiego
- popełnia rażące błędy językowe (stylistyczne, gramatyczne, frazeologiczne) i logiczne
- nie zna podstawowych pojęć z zakresu teorii literatury, historii literatury i nauki o języku.
IV. Dodatkowym sposobem oceniania jest wprowadzenie plusów, które mogą stanowić formę
odnotowania aktywności uczniów na lekcji i innych pożądanych zachowań i postaw. Istnieje
możliwość przeliczania plusów na oceny szkolne : 5 plusów to ocena - bardzo dobry.
Plusy najczęściej dotyczą aktywności uczniowskiej i innych form zaangażowania, np.
- zabranie głosu na lekcji
- aktywna współpraca w zespole (podczas pracy w grupach)
- sięgnięcie do materiałów źródłowych
- przyniesienie na lekcję samodzielnie sporządzonych pomocy.
Plus nie zastępuje oceny ważnych umiejętności przedmiotowych i ogólnych, których
zdobywanie jest celem nauczania języka polskiego, ale ma zachęcać do zdobywania i
podwyższania tych umiejętności.
V. Stosowane narzędzia oceniania oraz ich waga:
1.Oceny wystawiane są za pomocą różnych narzędzi i dotyczą różnych obszarów aktywności
ucznia:
- prace klasowe w formie dłuższego wypracowania (rozprawki, eseju itp.) - 2
- sprawdzian umiejętności czytania ze zrozumieniem z elementami nauki o języku - 2
- ocenianie dłuższej wypowiedzi ucznia na zadany temat (dotyczący omawianych tekstów ,
zjawisk kulturowych itp.) - 2
- dłuższe wypracowanie uczniowskie pisane w domu - 2
- testy kompetencyjne - 2
- prace konkursowe na OLiJP - 2
- aktywność - 1
- dłuższe i krótsze prace stylistyczne oraz notatki pisane w domu i na lekcjach - 1
- sprawdziany w formie testów lub kartkówek -1
- referaty uczniowskie -1
- samodzielne prowadzenie lekcji lub pełnienie funkcji asystenta -1
- wystąpienia uczniowskie na lekcji heurystycznej lub podczas dyskusji panelowej -1
- prezentacje wykonanych zadań i projektów własnych i grupowych -1
- prezentacja zgromadzonych materiałów źródłowych -1
- udział w dyskusji punktowanej lub debacie - 1
- wykonanie zadań grupowych – 1
- własne teksty literackie – 1
- recytacja utworów literackich – 1
- udział w przedstawieniach teatralnych oraz filmach – 1
- prace na konkursy literackie, teatralne i filmowe – 1
Wynik testu na wejście wyrażony jest procentowo. Wynik testu kompetencji i matury próbnej
wyrażony jest zarówno procentowo, jak i za pomocą ocen z poszczególnych części (test
sprawdzający umiejętność czytania ze zrozumieniem i wypracowanie).
2. Uczeń może zgłosić na początku lekcji nieprzygotowanie do zajęć bez podania przyczyny
dwa razy w semestrze, ale nie dotyczy to zapowiedzianych klasówek (prac i wypracowań
klasowych, testów, sprawdzianów), znajomości lektur, prac długoterminowych.
3. Nauczyciel może również uwzględnić fakt nieprzygotowania ucznia do zajęć, jeśli został on
spowodowany wcześniejszą usprawiedliwioną nieobecnością w szkole lub innymi
szczególnymi okolicznościami losowymi.
VI. Zasady przeprowadzania sprawdzianów i informowania o terminach.
O terminie pracy klasowej podsumowującej uczeń jest informowany najpóźniej na tydzień
przed terminem powtórzenia. Taka praca może być tylko jedna w danym dniu, w ciągu
tygodnia zaś ich ilość nie może przekroczyć trzech.
Zasada ta nie dotyczy krótkich sprawdzianów (kartkówek) obejmujących materiał z trzech
ostatnich jednostek tematycznych, a także klasówek przeniesionych z przyczyn losowych na
następny tydzień.
Nauczyciel ma dwa tygodnie na sprawdzenie prac klasowych, które w tym terminie muszą być
oddane uczniom i omówione.
VII. Konsultacje, poprawa ocen, zaliczenie materiału
1. Uczeń ma możliwość korzystania z konsultacji w terminie wyznaczonym przez nauczyciela.
Na konsultacjach uczeń ma prawo do:
- sprawdzenia wiadomości i umiejętności bądź ich poszerzenia;
- poprawienia ocen.
2. Uczeń może poprawić otrzymaną ocenę w ciągu jednego tygodnia od poinformowania go o
niej, z zastrzeżeniem:
- poprawie nie podlegają oceny z egzaminów próbnych, testów kompetencji, testów na wejście
i dwugodzinnych prac klasowych;
- poprawa ocen jest jednorazowa;
- przysługuje prawo do poprawy czterech ocen w semestrze.
3. Przy wystawianiu oceny śródrocznej i rocznej nauczyciel bierze pod uwagę obie oceny.
4. Uczeń ma prawo do poprawy każdej oceny ze:
- sprawdzianu z treści i problematyki lektur
- sprawdzianu z epok historycznoliterackich
5. Poprawa prac domowych:
? Uczeń ma prawo do oddania dłuższej wypowiedzi pisemnej (wypracowania) w innym niż
podany przez nauczyciela terminie, ale jest to traktowane jako poprawa oceny niedostatecznej.
Możliwość taka istnieje jedynie przed omówieniem na lekcji przez nauczyciela wypracowania.
- Uczeń nie może poprawić oceny uzyskanej z krótszej wypowiedzi pisemnej typu notatka,
interpretacja utworu lub jego fragmentu.
6. Nauczyciel ma prawo indywidualizować sposób poprawy, tzn. ustalić formę poprawy oceny
za pomocą innego narzędzia niż było zastosowane w pierwotnym badaniu i w innym terminie
niż konsultacje, sposób poprawy i jej termin jest ustalany indywidualnie z uczniem.
7. Uczeń, który nie uczestniczył w przeprowadzanych procedurach oceniania, bez względu na
przyczynę nieobecności trwającej więcej niż jeden dzień, ma obowiązek w ciągu tygodnia od
powrotu do szkoły zaliczyć sprawdziany z treści i problematyki lektur oraz sprawdziany z epok
historycznoliterackich. W przypadku niezgłoszenia się ucznia w celu zaliczenia materiału w
ciągu tygodnia, nauczyciel może sprawdzić stan wiadomości z danego zakresu w dowolnym
czasie i formie.
8. W sytuacji jednodniowej nieobecności ucznia podczas którejś z przeprowadzonych procedur
oceniania (sprawdziany z treści i problematyki lektur, sprawdziany z epok
historycznoliterackich, kartkówki, prace domowe, praca samodzielna na lekcji, recytacja),
nauczyciel może sprawdzić stan jego wiadomości z danego zakresu w dowolnym czasie i
formie.
9. Uczeń chory, posiadający zwolnienie z zajęć, nie ma prawa w tym czasie do pisania
sprawdzianów lub poprawy ocen na konsultacjach.
10. Uczeń, który otrzymał śródroczną ocenę niedostateczną, zobowiązany jest w czasie i formie
wyznaczonej przez nauczyciela do uzupełnienia braków w wiadomościach i umiejętnościach.
Zakres materiału określa nauczyciel w „Karcie poprawy oceny niedostatecznej”.
Sierpień 2016 r.