Metajodobenzyloguanidyna-131I (MIBG-131I) do terapii

CHARAKTERYSTYKA
PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Metajodobenzyloguanidyna-131I
(MIBG-131I) do terapii,
roztwór do wstrzykiwań
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY
meta-jodo[131I]benzyloguanidyny siarczan; 370 - 740 MBq/ml
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Roztwór do wstrzykiwań.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1. Wskazania do stosowania
Metajodobenzyloguanidyna-131I (MIBG-131I) do terapii jest radiofarmaceutykiem stosowanym w terapii nowotworowej. Terapeutycznie
MIBG-131I znajduje zastosowanie w leczeniu rozsianych zmian przerzutowych złośliwej postaci pheochromocytoma, paraganglioma,
neuroblastoma, rakowiaków i niekiedy raka rdzeniastego tarczycy.
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
W terapii nowotworowej przy pomocy MIBG-131I zalecana jednorazowa dawka wynosi około 3,7 GBq. Dawkę terapeutyczną należy
rozcieńczyć solą fizjologiczną do objętości około 50 ml i podawać ją
dożylnie w ciągu 1,5 - 2 godz. Zalecana dawka jest taka sama dla
dorosłych jak i dzieci.
4.3. Przeciwwskazania
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest
ciąża i karmienie piersią. Względnym przeciwwskazaniem jest wiek
poniżej 10 roku życia.
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
dotyczące stosowania
Niezbędne jest zablokowanie tarczycy przed badaniem za pomocą
MIBG-131I. Można to osiągnąć przez podanie preparatów jodu np.
płynu Lugola, w ilości 40 mg jodu na dzień, w ciągu 7 dni, zaczynając od trzeciego dnia przed podaniem radiofarmaceutyku aż do
trzeciego dnia po podaniu radiofarmaceutyku włącznie. Do zablokowania tarczycy można również zastosować nadchloran potasu.
Radiofarmaceutyk powinien być stosowany wyłącznie przez osoby
do tego upoważnione. Należy obchodzić się z nim ostrożnie i nie
dopuścić do niepotrzebnego narażenia personelu i pacjentów.
4.5. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Labetalol, rezerpina, trójcykliczne leki antydepresyjne i sympatykomimetyki obniżają gromadzenie MIBG-131I w tkance chromochłonnej. Należy przed przeprowadzeniem badania odstawić je na
7-14 dni.
Wychwyt preparatu przez tarczycę może być obniżony przez:
- nadmierną podaż jodu w diecie (np. preparaty wielowitaminowe)
- stosowanie jodowych środków cieniujących (badania radiologiczne)
- hormony steroidowe, hormony tarczycy (trójjodotyronina, tyroksyna), bromki, azotany, nadchlorany, tiocyjanki, jodki (płyn
Lugola), sulfonamidy, pochodne tiomocznika (propylotiouracyl,
metylotiouracyl), pochodne imidazolu, amiodaron.
Podawanie TSH (hormon tyreotropowy) powoduje wzrost wychwytu jodu przez tarczycę.
Powyższe czynniki wskazują, iż lekarz powinien znać historię choroby pacjenta.
4.6. Ciąża i laktacja
W przypadku konieczności podania radiofarmaceutyków kobietom
w wieku rozrodczym, należy się upewnić, że kobieta nie jest w ciąży. Powinna obowiązywać zasada podawania jodu-131 do dziesią-
tego dnia po miesiączce, lub po uzyskaniu ujemnego wyniku próby
ciążowej. Po leczeniu wskazane jest unikanie ciąży przez 1 rok.
Należy zaprzestać karmienia piersią po podaniu pierwszej dawki radiofarmaceutyku z powodu możliwego zagrożenia dla zdrowia dziecka. Karmienie może zostać wznowione, gdy dawka
promieniowania, jaką dziecko mogłoby otrzymać podczas karmienia i podczas kontaktu z matką, będzie mieścić się w wyznaczonych prawnie normach.
W przypadku braku pewności ważne jest ograniczenie narażenia
na promieniowanie podczas badań. Należy zawsze brać pod uwagę inne metody, niewykorzystujące promieniowania jonizującego.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia
pojazdów mechanicznych
i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu
MIBG-131I nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
4.8. Działania niepożądane
Aktywność dawki radiofarmaceutyku podawanego pacjentom powinna być zawsze rozpatrywana w relacji do jego wartości diagnostycznych i terapeutycznych. Dotyczy to w szczególności dawek
terapeutycznych, które mogą dawać poważne efekty uboczne.
Podanie MIBG-131I wywołuje sporadycznie nudności, wysypkę,
świąd, pokrzywkę, rumieniec bądź inne niegroźne przejawy alergicznych reakcji. W przypadku terapeutycznych dawek na wymienione wyżej niegroźne efekty uboczne wynikające z podania preparatu nakładają się również efekty wynikające z radiotoksyczności.
Ekspozycja na promieniowanie jonizujące może prowadzić do
zwiększonej zachorowalności na nowotwory, bądź też prowadzić
do powstania wad dziedzicznych.
Uwaga! Podanie MIBG-131I wraz z jodem nieaktywnym może wywołać reakcję nietolerancji na jod.
4.9. Przedawkowanie
Preparat jest dostarczany w fiolkach o znanej aktywności, co
ułatwia lekarzowi kontrolowanie dawki, jaka ma być podana pacjentowi. W przypadku, gdy dojdzie do podania nadmiernej ilości
substancji radioaktywnej, ryzyko napromieniowania może być zredukowane przez podawanie większych ilości płynów.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
MIBG-131I jest pochodną aromatyczną guanidyny znakowaną izotopem jodu I-131. Cząsteczka MIBG składa się z reszty guanidyny
(pochodzącej od guanitydyny) połączonej z grupą benzylową, do
której wprowadzany jest jod. Podobnie jak guanitydyna, pochodne
aromatyczne guanidyny zalicza się do blokerów neuronów adrenergicznych.
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
kod ATC: V10X A02, radiofarmaceutyk do terapii
Wśród różnych aromatycznych pochodnych guanidyny, rekomenduje się meta-jodobenzyloguanidynę ze względu na jej niski wychwyt wątrobowy oraz wysoką stabilność w warunkach in vivo.
Transport MIBG-131I przez błony komórkowe dla komórek wywodzących się z grzebienia nerwowego jest procesem aktywnym
dla niskich stężeń preparatu (jak przy dawkach diagnostycznych).
Mechanizm wychwytu może być zahamowany przez inhibitory jak
np.: kokaina czy dezipramina. Przy podawaniu preparatu w wyższych stężeniach (jak w dawkach terapeutycznych) proces dyfuzji
pasywnej staje się istotnym mechanizmem transportu substancji.
W wyniku transportu aktywnego meta-jodobenzyloguanidyny do
przestrzeni wewnątrz komórkowej, część tej substancji jest gromadzona w granulach magazynowych.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Próby kliniczne wykazały, że podanie człowiekowi dawki 1 mg
znakowanej metajodobenzyloguanidyny nie powoduje żadnych
efektów ze strony współczulnego układu nerwowego. Wątroba,
śledziona, gruczoły ślinowe wykazują dość duże powinowactwo
do MIBG-131I. Stwierdza się również aktywność w polu sercowym i
dolnych partiach płuc.
Prawidłowe nadnercza bardzo słabo gromadzą MIBG-131I. Ponad 60% podanego radiofarmaceutyku MIBG-131I zostaje wydalone z moczem po 24 godzinach.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Wartość LD50 nieaktywnej metylojodobenzyloguanidyny przy podaniu dożylnym wynosi 30 mg/kg masy ciała myszy.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
- sodu pirosiarczyn
- miedzi (II) siarczan pięciowodny
- sodu octan trójwodny
- kwas octowy
- alkohol benzylowy
- sodu chlorek
- woda do wstrzykiwań
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie są znane.
6.3. Okres trwałości
4 dni od daty produkcji (termin ważności podany na opakowaniu).
6.4. Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu
MIBG-131I powinien być przechowywany w temperaturze poniżej
[– 15OC] w osłonie zapewniającej bezpieczeństwo radiacyjne
zgodnie z przepisami Prawa Atomowego. Chronić od światła. Po
rozmrożeniu przechowywać 2 godziny w temperaturze poniżej
25°C. Transport powinien odbywać się w suchym lodzie.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Roztwór MIBG-131I jest dostarczany w szklanych fiolkach 10 ml
z możliwością wielokrotnego sterylnego pobierania. Fiolka zamknięta jest korkiem gumowym i kapslem aluminiowym oraz
umieszczona w osłonnym pojemniku ołowianym. Zewnętrznym
opakowaniem transportowym jest puszka metalowa z wypełnieniem.
Do każdego źródła dołączany jest certyfikat aktywności.
6.6. Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania
Niezużyty produkt lub odpady materiałowe należy usunąć zgodnie
z wymogami przepisów dotyczących materiałów radioaktywnych.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY
POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Narodowe Centrum Badań Jądrowych
ul. Andrzeja Sołtana 7
05-400 Otwock
Tel.: 22 7180700
Fax: 22 7180350
e-mail: [email protected]
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA
NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Świadectwo rejestracji nr 8711
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA
NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA
PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
30.03.2001/ 11.08.2005/27.03.2006/ 29.01.2007/28.10.2008
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY
TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
31.10.2011
11. DOZYMETRIA
Okres połowicznego rozpadu I-131: 8,02 dnia
Po podaniu MIBG-131I można oczekiwać następujących dawek promieniowania pochłoniętych przez organy w zależności od wieku
pacjenta: ICRP 53 (Vol.18 - No 1-4, 1987) „Radiation dose to patients from radiopharmaceuticals”.
Dawka pochłonięta na jednostkę aktywności
podaną pacjentowi [mGy/MBq]
Narząd
Osoba
dorosła
15 lat
10 lat
5 lat
1 rok
Powierzchnia kości
Piersi
Nerki
Płuca
Jajniki
Jądra
Szpik kostny
Tarczyca
Zdrowe nadnercza
Ściany pęcherza
Wątroba
Gruczoły ślinowe
Śledziona
Macica
0,061
0,069
0,12
0,19
0,066
0,059
0,067
0,05
0,17
0,59
0,83
0,23
0,49
0,08
0,072
0,069
0,14
0,28
0,088
0,07
0,083
0,065
0,23
0,73
1,1
0,28
0,69
0,1
0,11
0,11
0,21
0,39
0,14
0,11
0,13
0,11
0,33
1,1
1,6
0,38
1,1
0,16
0,18
0,18
0,3
0,6
0,23
0,19
0,19
0,18
0,45
1,7
2,4
0,51
1,7
0,26
0,36
0,35
0,51
1,2
0,42
0,36
0,35
0,.35
0,69
3,3
4,6
0,75
3,2
0,48
Dawka skuteczna
[mSv/MBq]
0,2
0,26
0,4
0,61
1,1
12. INSTRUKCJA DOTYCZĄCA PRZYGOTOWANIA LEKU
DO STOSOWANIA I USUWANIA JEGO POZOSTAŁOŚCI
Roztwór MIBG-131I dostarczany jest w porcjach zawierających wymaganą aktywność (obliczoną na godzinę 1200 CET w dniu atestacji) i objętość, zgodnie z zamówieniem z zakładu medycyny
nuklearnej.
SPOSÓB POSTĘPOWANIA
1. Zerwać górną pokrywę pojemnika transportowego (metalowa
puszka).
2. Wyjąć górną część wkładki styropianowej.
3. Wyjąć pojemnik osłonny z fiolką.
4. Zdjąć górną pokrywę ołowianego pojemnika osłonnego.
5. Nie wyjmując fiolki z pojemnika przy pomocy pęsety zerwać lub
odchylić środkową część kapsla aluminiowego.
6. Przekłuć korek igłą i pobrać roztwór.
7. Pozostałości skażone izotopem promieniotwórczym: ciekłe
(resztki roztworu radiofarmaceutyku) i stałe (fiolki, korki, igły,
strzykawki, lignina, wata, inne) należy umieszczać w oddzielnych
szczelnie zamykanych pojemnikach, które następnie poddawane
są unieszkodliwianiu zgodnie z przepisami dotyczącymi postępowania z odpadami promieniotwórczymi.
8. Pojemnik osłonny należy zwrócić producentowi.
Podczas pobierania radiofarmaceutyku i podawania go pacjentowi
powinny być ściśle przestrzegane zasady bezpieczeństwa pracy
w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące.
Kontrola jakości MIBG-131I
Oznaczanie czystości radiochemicznej preparatu metodą chromatografii cienkowarstwowej w układzie:
Faza stała: żel krzemionkowy (Kieselgel 60, Merck 5748)
Roztwór rozwijający: 13,6% wodny roztwór octanu sodu.
Współczynniki Rf:
- MIBG-131I
Rf = 0,15
- niezwiązany 131I
Rf = 0,90