WYROK UZASADNIENIE - Sąd Okręgowy w Siedlcach

Sygn. akt IV U 1334/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 września 2015r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący
SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant
stażysta Renata Olędzka
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2015r. w S.
odwołania Ł. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 21 października 2014 r. Nr (...)
w sprawie Ł. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do renty socjalnej
oddala odwołanie.
Sygn. akt IV U 1334/14
UZASADNIENIE
Decyzją z 21 października 2014 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.
4 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej odmówił Ł. P. prawa do renty socjalnej, wskazując, że Komisja
Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 13.10.2014 r. nie stwierdziła u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył Ł. P. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty socjalnej.
Ubezpieczony wskazał w uzasadnieniu odwołania, że urodził się z wadą niedrożności dróg żółciowych, co spowodowało
marskość wątroby. W pierwszym roku życia przeszedł poważną operację Kasai, jednak jego stan zdrowia nadal był
ciężki, w dniu 4 czerwca 1997 r. została mu przeszczepiona wątroba. Przez całe życie jest pod stałą opieką lekarzy
i co trzy miesiące poddawany jest badaniom kontrolnym. Z upływem czasu jego wyniki pogarszają się, stale ma
podwyższone stężenie GGPT oraz bilirubiny. Przeszczep wątroby powoduje wiele poważnych objawów chorobowych,
które nie pozwalają mu normalnie żyć: szybko się męczy, żółknie, ma silne bóle brzucha, występuje u niego drętwienie
rąk, zawroty głowy. Powyższe powoduje, że jest nieporadny (odwołanie k.1-3).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienia
zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.9-10).
Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:
W dniu 27 sierpnia 2014 r. ubezpieczony Ł. P. urodzony (...) złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w
S. wniosek o rentę socjalną.
W wyniku rozpoznania wniosku organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS,
który w orzeczeniu z dnia 10 września 2014 r. stwierdził, że Ł. P. nie jest całkowicie niezdolny do pracy (wypis
orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k. 7 a. r.).
Powyższe orzeczenie ubezpieczony zaskarżył wnosząc sprzeciw do Komisji Lekarskiej ZUS. Komisja Lekarska ZUS
w orzeczeniu z dnia 13 października 2014 r. stwierdziła, że Ł. P. nie jest całkowicie niezdolny do pracy (orzeczenie
Komisji Lekarskiej ZUS k.10 a. r.).
Decyzją z 21 października 2014 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty socjalnej, wskazując, że
Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 13.10.2014 r. nie stwierdziła u niego całkowitej niezdolności do pracy
(decyzja k. 11 a. r.)
Biegły sądowy gastroenterolog-specjalista chorób wewnętrznych po przeprowadzeniu badania lekarskiego
ubezpieczonego i analizie dokumentacji medycznej zawartej w aktach sprawy rozpoznał u Ł. P. stan po
rodzinnym przeszczepieniu wątroby (od ojca) z powodu atrezji dróg żółciowych (04.06.1997 r.), wcześniej przebytej
operacji m. Kasai (04.06.1996), niewielkie uszkodzenie cholestatyczne wątroby z włóknieniem, stałe leczenie
immunosupresyjne (Prograf). W przeprowadzonym badaniu fizykalnym biegły stwierdził: wątroba niepowiększona,
śledziona niemacalna, brak innych cech niewydolności wątroby. Przeprowadzone badanie oraz analiza dokumentacji
medycznej i załączonych nowych wyników badań wskazują na potrzebę dalszej obserwacji i systematycznego leczenia
specjalistycznego, w tym prowadzenia oszczędzającego trybu życia i przestrzegania diety. Powyższe schorzenia
ograniczają zdolność do wykonywania pracy, ale nie powodują całkowitej niezdolności do pracy (opinia k. 17-18, opinia
uzupełniająca k. 34).
Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie
obdarzonego przez Sąd wiarygodnością.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Odwołanie Ł. P. nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 4 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie
niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18 roku życia, w
trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej- przed ukończeniem 25 roku życia, w trakcie studiów doktoranckich lub
aspirantury naukowej. Zgodnie zaś z ust. 2 wskazanego przepisu, osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1,
przysługuje renta socjalna stała - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała, a renta socjalna okresowa - jeżeli
całkowita niezdolność do pracy jest okresowa.
Artykuł 5 ustawy o rencie socjalnej odsyła, celem wyjaśnienia znaczenia pojęcia całkowitej niezdolności do pracy do
ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z treścią art.
12 ust. 1 i 2 drugiej z wymienionych ustaw, niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub
częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania
zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, a całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do
wykonywania jakiejkolwiek pracy.
Sporną okolicznością w niniejszej sprawie była kwestia, czy Ł. P. jest całkowicie niezdolny do pracy z powodu
przebytego w dniu 04.06.1997 r. rodzinnego przeszczepu wątroby. W celu ustalenia powyższej okoliczności Sąd
dopuścił dowód z opinii biegłych lekarza gastroenterologa- specjalisty chorób wewnętrznych prof. J. S., który
rozpoznał
u Ł. P. stan po rodzinnym przeszczepieniu wątroby (od ojca) z powodu atrezji dróg żółciowych (04.06.1997 r.),
wcześniej przebytej operacji m. Kasai (04.06.1996), niewielkie uszkodzenie cholestatyczne wątroby z włóknieniem,
stałe leczenie immunosupresyjne (Prograf). W przeprowadzeniu badania fizykalnego i zapoznaniu się z dokumentacją
medyczną, w tym z aktualnymi wynikami badań kontrolnych ubezpieczonego biegły stwierdził, że konieczne
jest dalsze systematyczne leczenie specjalistyczne (co po przeszczepach związane jest z przyjmowaniem leków
immunosupresyjnych – przeciwodrzutowych), w tym prowadzenie oszczędzającego trybu życia i przestrzegania diety.
Biegły stwierdził, że powyższe schorzenia ograniczają zdolność do wykonywania pracy, ale nie powodują całkowitej
niezdolności do pracy ubezpieczonego (opinia k. 17-18, opinia uzupełniająca k.34). Biegły zatem stwierdził, że brak
jest podstaw do uznania ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy.
Sąd uznał obie opinie biegłego (główną i uzupełniającą) za wiarygodne. Opinie zostały sporządzone przez lekarza
specjalistę z dziedziny odpowiadającej schorzeniom ubezpieczonego. Niewątpliwym jest, iż do ustalenia, czy Ł. P. jest
całkowicie niezdolny do pracy, Sąd potrzebował zasięgnięcia wiadomości specjalnych i w związku z tym przeprowadził
dowód z takiej opinii. Opinia biegłego jest logiczna, została poprzedzona badaniami lekarskimi ubezpieczonego i
zapoznaniem się z całokształtem dokumentacji medycznej zgromadzonej w sprawie przez biegłego. Biegły logicznie
wywiódł, że stan zdrowia ubezpieczonego ogranicza jego zdolność do wykonywania pracy zarobkowej, ale nie
powoduje, że jest całkowicie niezdolny do pracy. Ubezpieczony był uczniem technikum organizacji reklamy i planował
kontunuowanie nauki po jego skończeniu co powoduje, że jego kwalifikacje powinny być oceniane w kontekście
pracownika umysłowego. Stan zdrowia ubezpieczonego nie powoduje jego całkowitej niezdolności do wykonywania
tego typu pracy.
Należy zwrócić również uwagę, że zgodnie z poglądami wyrażonymi w orzecznictwie (zob. wyrok Sądu Najwyższego
z dnia 15 września 2009 r. II UK 1/09) Sąd nie może dokonywać ustaleń w kwestiach wymagających wiadomości
specjalnych w oderwaniu albo z pominięciem dowodu z biegłych. Należy mieć na uwadze, że ubezpieczony
reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika po doręczeniu mu opinii uzupełniającej nie kwestionował jej i
nie zgłaszał dalszych wniosków dowodowych (stanowisko na rozprawie k.40).
Z uwagi na brak przesłanki całkowitej niezdolności do pracy brak jest podstaw do przyznania renty socjalnej
ubezpieczonemu.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie wnioskodawcy od zaskarżonej decyzji nie zasługuje
na uwzględnienie i dlatego na podstawie art. 47714 § 1 kpc je oddalił.