Szkolniaczek nr 3 - Szkoła Podstawowa Nr 2

CIEKAWOSTKI
Czkawka
Na pewno zdarza się wam czasami dziwne zjawisko nazywane czkawką.
Naszym ciałem zaczynają wstrząsać wówczas rytmiczne ruchy, zupełnie od nas
niezależne i wydajemy przy tym śmieszne odgłosy, tzw. czkanie. Skąd się to
bierze?
Występująca często czkawka może być objawem choroby, ale zazwyczaj
dostajemy jej po prostu wtedy, gdy jemy lub pijemy zbyt szybko. Wtedy mięsień,
nazywany przeponą, oddzielający naszą jamę brzuszną od jamy klatki piersiowej,
zaczyna
nagle,
mimowolnie
się
kurczyć.
Ludzie wymyślają różne sposoby na pozbycie się czkawki, ale najczęściej trzeba
ją po prostu przeczekać. Zazwyczaj nie trwa dłużej niż kilka minut. Zwierzęta także
czasami miewają czkawkę.
Szkolniaczek
SZKOŁA PODSTAWOWA NR 2
im. Polskich Olimpijczyków
ŻYTNIA 47; 87-800 Włocławek
telefon: 0542338163
fax: 0542338163
strona internetowa:
www.sp2.wlc.pl
wrzesień nr 3/2016/2017
Egzemplarz bezpłatny
Kichanie
Aaaa
psik!
–
znów
kichnąłem.
Jak
to
się
dzieje?
Kichamy, kiedy mamy katar, jesteśmy przeziębieni albo gdy błona śluzowa naszego
nosa i gardła jest podrażniona, np. na skutek alergii. W ten sposób nasz organizm
chce się pozbyć szkodliwych czynników, takich jak zanieczyszczenia, pyłki i wirusy.
Zwierzęta również kichają. Jest to odruch oczyszczający, dlatego nie powinno się go
powstrzymywać. Podczas kichnięcia następuje wzrost ciśnienia w płucach, kurczą
się mięśnie brzucha i mięśnie międzyżebrowe. To dość skomplikowane, ale trwa
tylko moment i to bez udziału naszej świadomości. Podczas tego procesu,
z naszych ust z dużą prędkością wylatuje mokra mgiełka. Kichajcie więc na zdrowie,
ale pamiętajcie o chusteczkach!
Łzy
Kiedy jest nam smutno, coś nas bardzo boli lub wystraszymy się nie na żarty, wtedy
z naszych oczu wydobywa się tajemniczy płyn. Co to takiego i skąd się bierze?
Za produkcję łez odpowiadają gruczoły łzowe, które doprowadzają je do naszych
oczu specjalnymi kanalikami. Płyn ten jest niezbędny, aby nawilżać naszą gałkę
oczną, zabijać bakterie i wypłukiwać zanieczyszczenia. Łzy składają się głównie
z wody, małej ilości soli i białek. Mrugając powiekami, rozprowadzamy łzy po całej
gałce ocznej, nieustannie ją nawilżając. Jeżeli wpadnie nam do oka muszka lub
paproszek, oko zaczyna łzawić, aby pozbyć się nieproszonego gościa.
Redakcja: p. J. Kulińska, p. A. Lewandowska, p. D. Latowska
3 grudnia został ustanowiony Międzynarodowym Dniem
Osób Niepełnosprawnych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ,
na zakończenie Dekady Osób Niepełnosprawnych (1983–1992).
ONZ postawiło sobie tym samym za cel, przybliżenie ogółowi społeczeństwa
problemów, z jakimi na co dzień borykają się osoby niepełnosprawne. Coroczne
obchody są również okazją do zwiększenia świadomości publicznej o korzyściach
płynących z integracji.
13 grudnia 2006 roku na 61 sesji Zgromadzenia Ogólnego została przyjęta
Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych. W myśl jej zapisów osoby
niepełnosprawne mają prawo do: wolności i bezpieczeństwa, swobody poruszania
się (w tym równego z osobami pełnosprawnymi dostępu do przestrzeni i budynków
użyteczności publicznej, transportu, informacji i komunikacji), ochrony zdrowia,
edukacji, życia prywatnego i rodzinnego oraz udziału w życiu politycznym
i kulturalnym.
WOLONTARIAT
Wolontariat – dobrowolna, bezpłatna i świadoma praca na rzecz innych lub całego
społeczeństwa wykraczająca poza związki koleżeńsko- rodzinno – przyjacielskie.
Praca, którą wykonujemy z potrzeby serca ma ogromne znaczenie i jest bezcenna.
W celu wyrażenia uznania dla trudu wolontariuszy z inicjatywy ONZ obchodzony
jest na całym świecie Międzynarodowy Dzień Wolontariusza. Przypada on na
5 grudnia. Ten dzień to wyjątkowa i doskonała okazja aby uświadomić wszystkim
ludziom jaki wysiłek wkładają rozmaite organizacje pożytku publicznego oraz
pojedyncze osoby w niesienie pomocy innym.
Krótka historia wolontariatu.
Początkowo słowo wolontariusz oznaczało osobę, która poświęca się służbie
wojskowej. Pierwsze organizacje charytatywne powstawały głównie z inicjatywy
kościoła. Wiązało się to przede wszystkim z działalnością sióstr zakonnych oraz
tworzeniem szpitali niosących pomoc ubogim i potrzebującym.
Dopiero w wieku XX wolontariat nabrał bardziej złożonego wymiaru. Po I wojnie,
a później po II wojnie światowej zaistniała potrzeba niesienia pomocy rannym,
poszukiwania zaginionych , objęcia opieką i szczególną pomocą sierot, więźniów,
jeńców i zakładników. Dziś miliony ludzi dobrej woli czynnie uczestniczą
w działaniach humanitarnych, pokojowych i charytatywnych, prowadzonych przez
Polski Czerwony Krzyż, Korpus Pokoju czy Unicef. Obecnie na terenie naszego
kraju istnieję sieć Centrów Wolontariatu, które pośredniczą miedzy osobami
potrzebującymi pomocy i gotowymi ją ofiarować.
Wolontariat w naszej szkole.
W naszej szkole od lat podejmujemy liczne działania i włączamy się w akcje,
których celem jest niesienie pomocy. Najczęściej włączamy się wszyscy –
uczniowie i nauczyciele. Nasze zaangażowanie jest różne, ale każdy stara się
pomagać na miarę swoich możliwości. Najważniejsze akcje charytatywne to:
- zbiórka nakrętek dla Radka,
- zbiórka przyborów szkolnych dla dzieci z Kenii,
- zbiórka karmy dla zwierząt porzuconych i pokrzywdzonych,
- Gorączka złota,
- zbiórka żywności dla rodzin najbardziej potrzebujących,
- zbiórka artykułów kosmetycznych i pielęgnacyjnych dla Domu Małego Dziecka.
TRADYCJA ANDRZEJEK
Dawno temu w przedostatni dzień listopada, gdy ktoś chciał się dowiedzieć,
co go spotka w najbliższym czasie sięgał po andrzejkowe wróżby.
Andrzejki to jeden z tych wyjątkowych magicznych dni w roku. Tradycja wróżenia
w Andrzejki sięga bardzo dawnych czasów. Wróżby to sposób na oswojenie
niepewnej przyszłości, wierzono że są dni, kiedy duchy przodków wracają na ziemię
i odsłaniają tajemnice. Dawniej Andrzejki nazywano jędrzejkami lub
andrzejówkami. Andrzejki kojarzą się przede wszystkim z takim zwyczajem jak
lanie wosku przez klucz, ale istnieją też inne wróżby andrzejkowe.
Dziś wróżymy raczej dla zabawy i przyjemności, niż po to by poznać imię, stan
i zamożność przyszłego partnera życiowego. Pytamy nie tylko o przyszłych
narzeczonych, ale ogólnie o przyszłość i szczęście. A przedszkolaki pytają nawet
o to, czy i jakie dostaną prezenty od św. Mikołaja...
Oto przykłady paru andrzejkowych wróżb:
Wróżba 1
Grosik
Kto przyszedł na spotkanie niech zabierze grosik na powitanie . Wszyscy siadają
w kole. Dobra wróżka rozdaje dzieciom i rodzicom grosiki. Zebrani mają pomyśleć
sobie jakieś życzenie, następnie wrzucić grosik do miednicy napełnionej wodą. Jeśli
bardzo się tego pragnie, marzenie spełni się.
Wróżba 2
Cukierkowa i ciasteczkowa wróżba
Dzieci siedzą w kręgu koła i losują cukierki, w których ukryte są karteczki
z nazwami prezentów, które wg „cukierkowej wróżby” powinny niedługo otrzymać.
Najmłodsi uczestnicy zjadają cukierki, a następnie odczytują nazwy prezentów.
Sanki, rower, narty, komputer, puzzle, piesek, farby, klocki lego, kredki, czekolada,
lalka, miś, autko, magnetofon, zegarek, ciężarówka, traktor, robot, laptop, gra,
słodycze, mikrofon, łyżwy, telefon, książka, konik, pantofle, bajki czapka, klocki itp.