szacunek - Przedszkole „Fregata”

SZACUNEK
Cnota na maj 2015 r.
Co to jest SZACUNEK?
SZACUNEK to uznanie godności osoby ludzkiej – drugiej osoby, ale i swojej własnej. SZACUNEK jest wartością moralną i wskazówką, jak traktować
siebie i innych.
O szacunku:
 Jeśli mamy szacunek do samego siebie oraz innych nie kłamiemy, nie kradniemy, nie krzywdzimy innych, nie krzyczymy na innych, staramy się
postępować mądrze i rozsądnie. Dbamy o prawdę, piękno, czyjąś własność a także czyjś czas.
 Szacunek do drugiego człowieka wyrażamy w grzecznych słowach. W sytuacjach dnia codziennego przypominajmy „do znudzenia” takie zwroty
jak – proszę, dziękuję, przepraszam. Zwróćmy uwagę by dziecko zamiast mówić „chcę” mówiło „chciałbym”, „mógłbym”, „czy byłaby Pani taka
uprzejma?”, „przepraszam, że przeszkadzam, ale….”, „najmocniej przepraszam za spóźnienie…”. Warto aby dzieci zdały sobie sprawę, że taki
rodzaj języka natychmiast określa człowieka i jego poziom kultury. Po tym poznajemy, czy ktoś jest dobrze wychowany, czy jest taktowny.
 Do niedawna do kanonu grzeczności należało podawanie gościom wierzchnich okryć, całowanie kobiety w rękę, przypuszczanie kobiet i osób
starszych przodem, ustępowanie miejsc siedzących w miejscach publicznych, itp.
- czy dzisiaj dzieci mają okazję spotkać się z takimi gestami szacunku?,
- czy uczymy dzieci prawidłowego zachowania przy stole?,
- czy uczymy jak ważne jest zasłanianie ust podczas ziewania, kaszlu, kichania? Czy przypominamy dzieciom o tym w odpowiednich
sytuacjach?,
- czy uczymy aby pozostawiały po sobie porządek?
Te wszystkie zachowania są podstawą nie tylko kultury, ale również szacunku dla siebie i innych. Ważne aby szacunku dzieci mogły uczyć się przez
przykład. Jeżeli nie nauczymy dziecka podstawowych zasad szacunku już w wieku przedszkolnym, w dorosłym życiu będzie uciążliwy dla innych,
narażony na stres i bojkot towarzyski.
 Uczmy dzieci, że brak szacunku dla siebie i innych to: wulgarny język, przerywanie czyjejś wypowiedzi, niesłuchanie i niepatrzenie w oczy
rozmówcy, brak punktualności, niedotrzymywanie słowa, strój nieodpowiedni do sytuacji, krzyki, tupanie, trzaskanie drzwiami, hałasowanie,
„pożyczanie” czyjejś własności bez zgody właściciela, czytanie cudzej korespondencji, zaglądanie do szaf, szuflad, torebek, notesów bez
pozwolenia właściciela.
 Przedyskutujmy z dzieckiem różne formy zachowania po obejrzeniu stosownej bajki lub przeczytaniu książki.
I PRZEDE WSZYSTKIM WYMAGAJMY OD SIEBIE – DAJMY DZIECIOM PRZYKŁAD! ....CODZIENNIE!