tutaj

Wymagania edukacyjne z języka polskiego dla uczniów kl. 1 – Małgorzata Koźlak
Ocena: dopuszczający
Uczeń:
Odróżnia informację o faktach od
opinii, prawdę od fikcji.
Rozpoznaje różnicę między
fikcją a kłamstwem
Ocena: dostateczny
Uczeń potrafi to, co na ocenę
dopuszczającą oraz:
Wyjaśnia pojęcie fikcji
literackiej
Ocena: dobry
Ocena: bardzo dobry
Uczeń potrafi to, co na ocenę
dostateczną oraz:
Uczeń potrafi to, co na ocenę
dobrą oraz:
Przekształca teksty wyrażające
aprobatę na teksty z dezaprobatą
Rozumie funkcję wypowiedzi.
Wskazuje tekst o podanej funkcji
Tworzy tekst zgodnie z podaną
funkcją
Czyta poprawnie, z właściwym
tempem, z zachowaniem
intonacji zdaniowej. Wyszukuje
potrzebne informacje
* uczeń z dysleksją: wyszukuje
potrzebne informacje
Czyta, zgodnie ze znakami
interpunkcyjnymi. Cytuje
potrzebne informacje. Wskazuje
główne tezy tekstu
* uczeń z dysleksją: cytuje
potrzebne informacje. Wskazuje
główne tezy tekstu
Czyta, interpretując tekst.
Cytując, stosuje właściwą
interpunkcję. Nazywa główne
tezy tekstu
* uczeń z dysleksją: cytując,
stosuje właściwą interpunkcję.
Nazywa główne tezy tekstu
Przekształca tekst, uwzględniając
adresata, sytuację, relację między
nadawcą i adresatem
Odróżnia utwór poetycki i
dramatyczny od epickiego
Wskazuje cechy utworu
poetyckiego, epickiego,
dramatycznego
Wskazuje w tekście poetyckim
podmiot liryczny, w tekście
epickim – narratora
Określa sytuację liryczną,
wymienia obrazy poetyckie
Uczeń: potrafi to, co na ocenę
bardzo dobrą oraz:
Redaguje opinię, komentarz
Rozpoznaje w tekście aprobatę ,
dezaprobatę, negację, perswazję
Redaguje tekst zgodny z
oficjalną /nieoficjalną odmianą
polszczyzny
Ocena: celujący
Przekształca tekst na tekst
pełniący inną funkcję
Stosuje konwencje językowe
Nazywa cechy rodzajowe
utworów: epickiego,
poetyckiego, dramatycznego
Określa funkcje obrazów
poetyckich, elementów
konstrukcyjnych, narracyjnych
Tworzy obraz poetycki będący
np. opisem, opowiadaniem,
Odróżnia narrację
pierwszoosobową od trzecio
osobowej. Tworzy teksty w obu
narracjach
Określa funkcje narracji w
tekście
Wymienia elementy świata
przedstawionego, wskazuje je
utworze. Tworzy plan wydarzeń
Określa funkcje różnych
elementów świata
przedstawionego
Odnajduje nawiązania do innych
tekstów,
Redaguje wywiad z osobą
fikcyjną
‘Wywiad poprzedza leadem,
rozumie i wyjaśnia funkcję leadu
w tekstach publicystycznych
Omawia funkcje aluzji literackiej
w utworze
Rozpoznaje gatunki
publicystyczne: wywiad
Redaguje wywiad ze znaną
osobą
Rozpoznaje czytany tekst jako:
mit, przypowieść, dziennik,
nowelę, powieść, tragedię,
komedię, balladę, bajkę, fraszkę,
hymn
Wskazuje cechy gatunków: mit,
przypowieść, nowela, powieść,
tragedia, komedia, ballada, bajka,
fraszka, hymn
Wskazuje elementy dramatu: akt,
scena, tekst główny, tekst
poboczny, monolog, dialog.
Wskazuje różne rodzaje
komizmu
Określa rodzaj komizmu
Określa funkcję komizmu w
utworze. Wyjaśnia znaczenie
słowa intryga
Wyjaśnia znaczenie intrygi,
odwołując się do Zemsty
Wskazuje w utworze środki
artystyczne: epitet, porównanie,
metafora, apostrofa, onomatopeja
Zna definicję epitetu,
porównania, metafory, apostrofy,
onomatopei. Wskazuje w
utworze elipsę, anaforę,
Zna definicję środków
artystycznych: epitet,
porównanie, metafora, apostrofa,
onomatopeja, elipsa, anafora
Określa funkcje środków
artystycznych w wierszu
Tworzy wskazane środki
artystyczne
Potrafi korzystać ze słownika j.
polskiego, wyrazów obcych,
synonimów
Potrafi korzystać z przypisów
Zna budowę hasła
słownikowego, użyte w haśle
skróty
Zna treść lektur: Kamizelka,
Romeo i Julia, Zemsta, Opowieść
wigilijna,
Zna treść lektur: Oskar i pani
Róża, Stary człowiek i morze,
Mały Książę, Przygody
Odyseusza, Pieśń o Rolandzie
Zna problematykę lektur i
informację o autorach
Zna kontekst literacki i
historyczny omawianych lektur
Omawiając problematykę lektur,
odwołuje się do różnych
kontekstów
Zna fakty z życia J.
Kochanowskiego i I. Krasickiego
Tworzy teksty będące
gatunkami: mit, przypowieść,
nowela
Fakty zżycia J. Kochanowskiego
i I. Krasickiego, wykorzystuje do
interpretacji utworów
Tworzy logiczną wypowiedź
ustną i pisemną w następujących
formach: opowiadanie, opis, opis
przeżyć, list, dziennik, wywiad,
sprawozdanie, dedykacja,
charakterystyka, notatka
Tworzy spójną, logiczną
wypowiedź ustną i pisemną, z
niewielka ilością błędów
językowych, ortograficznych i
interpunkcyjnych. Stosuje
zasady organizacji tekstu
Tworzy spójną, logiczną,
bezbłędną wypowiedź
* uczeń z dysortografią:
Praca może zawierać błędy
ortograficzne i interpunkcyjne
W wypowiedziach świadomie
dobiera synonimy, antonimy i
inne środki językowe dla
uzyskania zamierzonego celu
W wypowiedziach ustnych i
pisemnych odwołuje się do
kontekstów historycznoliterackich, stosuje bogatą
frazeologię
Rozumie znaczenie
frazeologizmów pochodzenia
mitologicznego i biblijnego
Rozumie znaczenie różnych
związków frazeologicznych
Podaje znaczenie różnych
frazeologizmów
Dobiera synonimy do
frazeologizmów
Określa funkcję związków
frazeologicznych w tekstach
Wskazuje czasowniki. Odróżnia
czasowniki dokonane od
niedokonanych, formy osobowe
od nieosobowych
Określa formy gramatyczne
czasownika (osoba, liczba, czas,
rodzaj). Tworzy czasowniki dk i
ndk
Określa aspekt czasownika
Dostrzega zależność między
aspektem czasownika a jego
niektórymi formami (czas,
imiesłów)
Wyjaśnia zależności między
aspektem czasownika a jego
niektórymi formami (czas,
imiesłów).
Przekształca stronę czynną
czasownika na bierną wg wzoru.
Wskazuje tryby czasownika
Tworzy formy strony czasownika
Odróżnia czasowniki
przechodnie od nieprzechodnich.
Tworzy tryby czasownika
Tworzy i przekształca tekst z
czasownikami w stronie czynnej
na stronę bierną i odwrotnie.
Przekształca formy trybu zgodnie
z poleceniem
Określa funkcje stylistyczne
strony czynnej i strony biernej
Wskazuje w zdaniu imiesłowy
odmienne i nieodmienne
Odróżnia imiesłowy
przymiotnikowe i przysłówkowe
Zamienia formy osobowe
czasownika na różne imiesłowy
Wskazuje rzeczowniki.
Poprawnie je odmienia. Oddziela
temat fleksyjny od końcówki
Odróżnia rzeczowniki żywotne,
nieżywotne, osobowe,
nieosobowe, abstrakcyjne,
konkretne, pospolite, własne.
Dostrzega oboczności w temacie
fleksyjnym
Nazywa wymiany głosek w
tematach obocznych. Zna
rzeczowniki nieodmienne,
mające tylko liczbę poj. Lub
tylko liczbę mnogą
Wskazuje przymiotniki.
Określa formę gramatyczną
Redaguje tekst zgodny z
oficjalną /nieoficjalną odmianą
polszczyzny
Poprawnie odmienia rzeczowniki
o nietypowej fleksji
Wyjaśnia funkcję przymiotników
Poprawnie je odmienia
przymiotników. Nazywa rodzaje
stopniowania
Wskazuje liczebniki. Poprawnie
je odmienia
Poprawnie zapisuje daty
Określa rodzaje liczebnika.
Poprawnie używa różnych typów
liczebnika
Rozpoznaje i nazywa różne typy
zaimków
Wskazuje partykuły i
wykrzykniki. Rozumie ich
funkcje w tekście
Wprowadza partykułę, by
osiągnąć zamierzony cel (np.
modyfikacja, negacja,
wzmocnienie) oraz wykrzyknik,
by wyrazić określone emocje
Rozpoznaje i nazywa różne typy
partykuł.
Zna podstawowe zasady
ortograficzne i interpunkcyjne
(pisownia wyrazów z „ó-u”, „rzż”, „ch-h”, pisownia partykuł
„nie”, „by”, pisownia wielką
literą, stosowanie kropki,
przecinka, dwukropka, nawiasu,
znaku wykrzyknienia)
Poprawia popełnione błędy,
odwołując się do właściwej
zasady. Wyjaśnia błędy
interpunkcyjne
* uczeń z dysortografią:
odwołuje się do właściwej
zasady z pomocą nauczyciela
Wskazuje zaimki. Poprawnie je
odmienia
Recytuje utwór literacki
Odróżnia mowę zależną od
niezależnej. Potrafi zapisać
dialog
Przekształca mowę zależną na
niezależną i odwrotnie.
w stopniu wyższym i
najwyższym użytych np. w
reklamie, opisie
Zna sytuacje, w których należy
użyć liczebnika zbiorowego
Interpretuje głosowo utwór
literacki
Wykorzystuje różne środki
wyrazu, by przedstawić własną
interpretację utworu literackiego
Stosuje właściwą interpunkcję
przy zapisywaniu mowy zależnej
i niezależnej
Dostrzega stylistyczne różnice
między mową zależną i
niezależną
Wykorzystuje mowę zależną i
niezależna do budowania
rozmaitych pod względem
stylistyki tekstów