Wj 20,14 - Grupa 33

ST
NT
Nie będziesz cudzołożył (Wj 20,14)
Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś
zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią
jesteście. (1 Kor 3,16-17)
EWANGELICZNA REWIZJA ŻYCIA
Temat: Czyste myśli – czyste serce
Szóste przykazanie zachęca do rozwijania miłości doskonałej, znajdującej swój wyraz w przyjaźni
i w czystej miłości.
Miłość, do której został powołany każdy człowiek, powinna nim owładnąć, aby wszystkimi swoimi
uzdolnieniami naturalnymi i nadprzyrodzonymi służył Bogu i ludziom. Również sfera seksualna
człowieka musi być całkowicie podporządkowana tej miłości. Miłość służebna powinna stać się
postawą całego człowieka. Każde działanie ludzkie powinno być inspirowane miłością, powinno być
ukierunkowane na autentyczne dobro.
Pożądliwość jest przeciwieństwem miłości, która nie szuka swego, lecz pragnie obdarowywać
szczególnie tym, co człowiek będzie mógł zachować na całą wieczność. Wewnętrzna nieczystość
polega na świadomym i dobrowolnym planowaniu złych czynów.
Czystość wprowadza jedność i wewnętrzną harmonię w życiu ludzkim, dzięki niej bowiem instynkty
i popędy zostają podporządkowane rozumnej miłości. Dzięki czystości pojawia w człowieku pełna
wolność, panowanie nad sobą, pokój. Czystość umożliwia głęboką, opartą na miłości i zaufaniu
przyjaźń. Dzięki czystości serca staje się możliwe pełne zjednoczenie z Bogiem. Czystość obowiązuje
wszystkich bez wyjątku ludzi, ma być jednak dostosowana do różnych stanów ich życia.
Widzieć
Odkrywanie piękna człowieka
Tylko patrząc czystym sercem można zobaczyć piękno człowieka. Tylko człowiek o czystym sercu jest
prawdziwie piękny.
Prosimy uczestników spotkania, żeby na podstawie poniższych pytań zastanowili się nad pięknem
człowieka.
Co jest w człowieku piękne? Kiedy człowiek jest prawdziwie piękny?
Co jest piękne w kobiecie? Co jest piękne mężczyźnie?
Prosimy uczestników spotkania, wypełnili przygotowany arkusz:
W męskości najpiękniejsze jest:
W kobiecości najpiękniejsze jest:
Osądzić
Dbanie o piękno człowieka – dbanie o jego czystość
Jak dbać / walczyć o czystość?
1. Świadomość swoich słabości – jak to robić?
„Jestem bowiem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi
mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać – nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to
zło, którego nie chcę.” (Rz 7,18n)
2. Oddanie się Duchowi Bożemu – jak to robić?
„Oto, czego uczę: postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego
innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie
czynicie tego, co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie znajdziecie się
w niewoli Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego
namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy.” (Ga 5, 16-18.
24-25)
Działać
Modlitwa – oddanie swojej czystości, wolności, miłości Bogu
Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty,
obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.
Spraw, bym usłyszał radość i wesele:
niech się radują kości, któreś skruszył!
Odwróć oblicze swe od moich grzechów
i wymaż wszystkie moje przewinienia!
Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego!
Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ochoczym! (Ps 51, 9-14)