Program profilaktyki: „CZYSTOŚĆ OSOBISTA WARUNKIEM

1
mgr ElŜbieta Kuczaj
Program profilaktyki:
„CZYSTOŚĆ OSOBISTA WARUNKIEM DOBREGO SAMOPOCZUCIA”
I. Adresat:
Uczniowie klas IV w SP nr 9 w Bytomiu.
II. Diagnoza problemu:
Problem czystości jest aktualny niezaleŜnie od grupy wiekowej czy
środowiska z jakiego dzieci pochodzą, znaczna część dzieci nie lubi się myć
i nie przywiązuje wagi do swojego wyglądu zewnętrznego ; poza tym część
moich wychowanków wywodzi się ze środowisk patologicznych, gdzie
rodzice zaniedbują swoje dzieci, w tych rodzinach występuje często nawet
skrajne ubóstwo min. z powodu bezrobocia i wielodzietności, w związku
z tym dzieci często przychodzą do szkoły brudne.
III. Cele i oczekiwane efekty:
Projekt realizowany jest, aby uwraŜliwić dzieci na potrzebę czystego,
schludnego i estetycznego wyglądu, potrzebę higieny osobistej.
Dzieci w wyniku projektu mają same systematycznie dbać o czystość
i własny wygląd.
IV. Czas i miejsce realizacji:
Projekt będzie realizowany przez dwa miesiące podczas godzin
wychowawczych.
V. Środki finansowe na realizację programu zorganizuje osoba prowadząca
program wraz z wychowawcami klas IV oraz rodzicami.
VI. Realizatorzy:
ElŜbieta Kuczaj wraz z wychowawcami klas IV.
VII. Sposób realizacji:
Program będzie realizowany podczas godzin wychowawczych przez dwa
miesiące .Wychowawcy otrzymają materiały do lekcji od osoby ,która
opracowała program - mgr ElŜbiety Kuczaj.
Po spotkaniach dzieci będą korzystały ze zorganizowanego „Kącika
czystości” do końca roku szkolnego 2006/2007.
2
Spotkanie I
Dlaczego musimy się myć
1.Rozmowa wyjaśniająca dzieciom pojęcie skóry jako płaszcza otaczającego
ciało człowieka, zwrócenie uwagi na wygląd swojej skóry.
2.Zabawa „Poznajemy naszą skórę” .
3.Dzieci wspólnie z nauczycielem ustalają podstawowe zasady higieny dla
uczniów (podano w załączniku).
4.Rozwiązanie rebusu (Ŝeby nie chorować trzeba swoją skórę dobrze
pielęgnować).
5.Dzieci wykonują prace plastyczne przedstawiające sytuacje, w których
naleŜy się myć.
6.Dzieci uczą się piosenki pt. „Czystość to zdrowie”.
7.Dzieci otrzymują jako zadanie domowe przyniesienia środków i sprzętów
potrzebnych do przygotowania kącika czystości, realizatorka programu teŜ
się do tego włącza (czas na kompletowanie dwa tygodnie).
Spotkanie II
Mój wygląd świadczy o mnie.
1.Rozmowa wprowadzająca na temat związków róŜnych form aktywności
z wyglądem zewnętrznym człowieka.
2.Pokaz plansz ilustrujących osoby o estetycznym i nieestetycznym wyglądzieuczniowie dokonują oceny tych postaci, określając róŜnice istniejące między
nimi, ustalają co naleŜałoby zrobić, aby zmienić wygląd osoby ocenianej jako
nieestetyczny. Dzieci z przygotowanego wcześniej zestawu środków higieny
osobistej dobierają te, które zmieniłyby wygląd osoby na ilustracji.
3.Rozwiązanie rebusu (myj ręce, buzię, zęby rano i wieczorem).
4.Dzieci wykonują prace plastyczne dowolnymi technikami nt. „Jak chciałbym
wyglądać”, następnie z prac plastycznych robimy w klasach wystawę.
Spotkanie III
Kącik czystości
1.Oglądanie filmów pt. „Przygody gwiazdeczek w kosmosie”, nauka zawartej
w nim piosenki pt. „ŚnieŜnobiały uśmiech”, następnie oglądanie filmu
pt.„Wyprawa Zuzi po śnieŜnobiały uśmiech”, powtórka piosenki „ŚnieŜnobiały
uśmiech”, która jest równieŜ wykorzystana w tym filmie.
Są to filmy 10-cio minutowe przygotowane przez Instytut Badań Blend-a-med
do programu Start. Cel.
2.Krótkie omówienie filmów.
3
3.Zorganizowanie „Kącika czystości” z zebranych z dziećmi akcesoriów
i omówienie celowości takiego przedsięwzięcia, zachęcenie dzieci do
korzystania z kącika.
4.Na zakończenie dzieci otrzymają w prezencie mydełka.
Spotkanie IV
Kukuryku na ręczniku
1.Nauczycielka czyta dzieciom trzy rozdziały z ksiąŜki Marii Kownackiej pt.
„Kukuryku na ręczniku”, tytuły tych rozdziałów to „Kukuryku na ręczniku”,
„O kubusiowym Kubusiu” i „A ten misio, nieboŜę, to się kąpać nie moŜe”.
2.Wspólne omówienie przeczytanego tekstu.
3.Powtórka piosenek „Czystość to zdrowie” ze spotkania ,,I” i „ŚnieŜnobiały
uśmiech” ze spotkania ,,III”.
4.Uczniowie wybierają jeden z rozdziałów, który im się najbardziej podobał
i wykonują do niego prace z plasteliny lub malują farbami.
5.Umieszczenie gotowych prac w klasach, blisko „Kącika czystości”(połoŜenie
na półce lub wywieszenie na gazetce klasowej).
Spotkanie V
List do dzieci
1.Prowadząca czyta dzieciom wiersz Juliana Tuwima pt. „ List do dzieci”.
2.Dzieci otrzymują teksty i czytają razem z prowadzącą.
3.Kolejno po dwoje dzieci czyta po jednej z czterech zwrotek wiersza.
4.Zabawa ruchowa „Grzeczne dziecko”.
5.Wszystkie dzieci czytają po jednej zwrotce powtarzając ją z pamięci, tak uczą
się wiersza na pamięć, prowadząca ułatwia im to pokazując odpowiednie
ilustracje.
6.Powtórzenie poznanych na wcześniejszych spotkaniach piosenek.
VIII. Metody ewaluacji:
Aby ocenić czy program przyniósł spodziewane efekty ,wychowawcy klas
czwartych będą prowadzić obserwacje czy dzieci przychodzą do szkoły
czyste. RównieŜ nauczyciele wychowania fizycznego klas IV podczas
swoich zajęć, będą zwracać baczną uwagę na czystość dzieci. higienistka
szkolna będzie co dwa tygodnie sprawdzała czystość, równieŜ wychowawcy
klas będą
obserwować czy dzieci przychodzą do szkoły czyste.
Na zakończenie programu wychowawca przeprowadzi pogadankę z
rodzicami nt. czystości ich dzieci .
4
JeŜeli program przyniesie oczekiwane rezultaty realizatorka zachęci do
rozbudowania go i wdroŜenia w klasach I – III w przyszłym roku szkolnym.
ZABAWA POZNAJEMY NASZĄ SKÓRĘ
Prowadząca prosi, aby dzieci dobrały się w pary, następnie poleca, aby jedno
z dzieci zamknęło oczy, a drugie będzie na polecenie n-la podawać bezpieczne
przybory szkolne do identyfikacji za pomocą dotyku.
Następnie wszystkie dzieci dotykają blatu stolika, a później dłoni kolegi i dzielą
się odczuciami dotyczącymi róŜnic temperatur przedmiotu i ciała.
Potem 4 wybranych losowo uczniów wkłada róŜne rodzaje rękawic (gumowe
cienkie i grube, zimowe i bokserskie) – dzieci dotykają róŜnych przedmiotów
oraz odkrytych części ciała kolegów, mogą to robić mając oczy zamknięte lub
otwarte, po przekazaniu rękawic pozostałym uczniom, dzielą się swoimi
wraŜeniami w odczuwaniu i identyfikowaniu róŜnych przedmiotów oraz ich
temperatury. N-l zwraca dzieciom uwagę jak bardzo doskonałe jest odczuwanie,
gdy wykorzystujemy dłonie bez Ŝadnych osłon.
Po zakończonej zabawie wyjaśnia, Ŝe zdrowa skóra pomaga rozpoznawać
poprzez dotyk elementy otaczającego świata, przez co ułatwia nam kontakt
z otoczeniem, potem zadaje pytania:
- w jaki sposób ludzie dbają o swoją skórę?
- kiedy zwykle myją się ludzie?
- dlaczego ludzie się myją?
- jak wygląda skóra, której się nie myje?
Uczniowie wymieniają róŜne pory mycia i sytuacje, w których dzieci i ludzie
dorośli się myją – n-l zwraca uwagę na walory estetyczne i zdrowotne mycia się
i wymienia konsekwencje braku mycia skóry np. wysychanie, pękanie, ból.
PODSTAWOWE ZASADY HIGIENY DLA UCZNIÓW
ustalone wspólnie z uczniami
1.Ciało myjemy zawsze rano i wieczorem.
2.Ręce myjemy najczęściej, bo najbardziej naraŜone są na zabrudzenie.
3.Do mycia uŜywamy mydeł przeznaczonych dla dzieci.
4.Po umyciu pamiętamy o dokładnym osuszeniu skóry.
5
Bibliografia:
1.Charzyńska-Gula,Środowiskowy program wychowania zdrowotnego w szkole
podstawowej i ponadpodstawowej, Scenariusze zajęć w klasach I-III, Szkoła
Podstawowa , Lublin 1997.
2.Szymańska Joanna, Programy profilaktyczne – podstawy profesjonalnej
profilaktyki, Warszawa 2000