Metody i techniki muzykoterapii.pages

Kod przedmiotu/modułu
MT1_19/2013
MT1_20/2013
Nazwa przedmiotu
Metody i techniki muzykoterapii
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
Muzykoterapia
Typ studiów
I stopnia
Wymagania wstępne
Zdane egzaminy końcowe na I roku stacjonarnych studiów I stopnia.
Wymagania końcowe
wykład - egzamin obejmujący zakresem treści programu nauczania przedmiotu.
ćwiczenia - zaliczenie ze stopniem obejmujące zakresem treści programu nauczania
przedmiotu.
Cele przedmiotu/modułu
• Poznanie metod i technik muzykoterapii oraz nabycie umiejętności praktycznych
•
•
•
Treści kształcenia
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
w posługi- waniu się nimi, w celu wykorzystania ich w praktyce
muzykoterapeutycznej u dzieci i dorosłych.
Kształcenie umiejętności twórczego i elastycznego myślenia w pracy
z pacjentem, kontroli własnych emocji w sytuacjach trudnych, umiejętności
słuchania innych i prawidłowej komunikacji interpersonalnej.
Kształcenie pożądanych postaw terapeutycznych.
Budowanie konspektów terapeutycznych według określonych zasad i własnego
pomysłu.
Zjawisko projekcji.
Projekcja w muzykoterapii.
Metody projekcyjne w muzykoterapii.
Metody komunikatywne.
Metody kreatywne.
Metody relaksacyjne,
Metoda „Portretu muzycznego” (PM) według E. Galińskiej.
Metoda muzykoterapii indywidualnej według J. Josta. Dobór muzyki.
Mobilna Rekreacja Muzyczna (MRM) według M. Kieryła.
Komponowanie piosenek, nauka piosenek, improwizacja muzyczna do tekstu.
Łączenie metod i technik muzykoterapii z pantomimą, psychodramą, tańcem,
zabawą.
Zamierzone efekty
kształcenia
Student po ukończeniu kursu
w zakresie wiedzy:
• posiada wiedzę umożliwiającą docieranie do wiarygodnych źródeł informacji, ich analizowanie
i interpretowanie we właściwy sposób [K1_W03];
• zna i rozumie podstawowe linie rozwojowe w historii muzyki oraz zna publikacje z zakresu
muzykoterapii [K1_W04];
• orientuje się w piśmiennictwie muzykoterapeutycznym, zarówno w aspekcie jej historii, jak też jej
obecnego stanu (dotyczy to także Internetu i e-learningu) [K1_W05];
• zna podstawowe style muzyczne, metody i techniki wykorzystywane w ramach muzykoterapii
[K1_W07];
• zna powiązania i zależności pomiędzy praktycznymi elementami muzykoterapii [K1_W12];
• zna i rozumie właściwy zakres wzorców, leżących u podstaw treningu wyobraźni muzycznej oraz
improwizacji w muzykoterapii [K1_W18];
w zakresie umiejętności:
• umie tworzyć własne koncepcje w zakresie muzykoterapii, w oparciu o specjalistyczną wiedzę oraz
w połączeniu z niezależnym wykorzystaniem wyobraźni, ekspresji i intuicji [K1_U01];
• jest przygotowany do pracy z muzykami i innymi specjalistami w różnego typu zespołach na
poszczególnych etapach realizacji swoich działań twórczych i odtwórczych w ramach muzykoterapii
[K1_U05];
• dysponuje metodami i technikami oraz sposobami ich realizowania umożliwiającymi samodzielną
pracę z materią muzyczną stosownie do potrzeb muzykoterapii [K1_U09];
• posiada dobre nawyki dotyczące techniki i postawy, umożliwiające operowanie ciałem podczas
muzykowania (głosem, ruchem i na instrumentach muzycznych) - w sposób najbardziej wydajny
i bezpieczny (z punktu widzenia fizjologii) [K1_U10];
• posiada dobre nawyki dotyczące techniki i postawy, umożliwiające operowanie ciałem podczas
prowadzonych działań muzykoterapeutycznych w sposób najbardziej wydajny i bezpieczny
(z punktu widzenia fizjologii) [K1_U11];
w zakresie kompetencji społecznych:
• samodzielnie podejmuje niezależne prace, wykazując się umiejętnościami: zbierania, analizowania
i interpretowania informacji, rozwijania idei i formułowania krytycznej argumentacji oraz
wewnętrzną motywacją i organizacją pracy twórczej w zakresie muzykoterapii [K1_K02];
• jest zdolny do efektywnego wykorzystania: wyobraźni, intuicji, emocjonalności, zdolności twórczego
myślenia i twórczej pracy w trakcie rozwiązywania problemów, zdolności elastycznego myślenia,
adaptowania się do nowych i zmieniających się okoliczności, zwłaszcza związanych z pracą
muzykoterapeutyczną [K1_K04];
• umie kontrolować własne zachowania i przeciwdziała lękom i stresom, jak również umie sprostać
wymogom związanym z publicznymi prezentacjami dotyczącymi muzykoterapii [K1_K05];
• posiada umiejętność efektywnego komunikowania się i życia w społeczeństwie [K1_K08];
• posiada umiejętność pracy zespołowej w ramach wspólnych projektów i działań, zwłaszcza
muzykoterapeutycznych [K1_K09];
• posiada umiejętność negocjowania warunków współpracy [K1_K10];
• posiada umiejętność integracji z innymi osobami w ramach różnych przedsięwzięć kulturalnych
oraz terapeutycznych [K1_K11].
Formy kształcenia (np. wykład/ćwiczenia/
inne)
wykład, zajęcia zbiorowe
ćwiczenia, zajęcia grupowe
!
Punkty ECTS
(nakład pracy studenta
niezbędny do osiągnięcia
zamierzonych efektów
kształcenia)
Rok
Semestr
I
2
III
3
4
Punkty
ECTS wykład
1
1
Ilość godzin
w tygodniu wykład
1
1
Rodzaj
zaliczenia wykład
zst
egz
Punkty
ECTS ćwiczenia
3
3
Ilość godzin
w tygodniu ćwiczenia
1
1
Rodzaj
zaliczenia ćwiczenia
zal
zst
Legenda
1
II
zal - zaliczenie
zst – zaliczenie ze stopniem
egz – egzamin
5
6
Kryteria oceny
i sposoby weryfikacji
Zaliczenie na podstawie aktywnego udziału w zajęciach, znajomości podstawowych
metod i technik muzykoterapii oraz przygotowania konspektów
muzykoterapeutycznych dla określonej przez pedagoga grupy pacjentów.
Literatura
• Cesarz H., Kreatywność w muzykoterapii, [w:] Arteterapia w medycynie
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
i edukacji Karolak W., Kaczorowska B.(red.), Wyższa Szkoła
Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, Łódź 2008, s. 23-28.
Cesarz H., Muzyka jako inspiracja do tworzenia obrazu plastycznego u chorych
na schizofrenię, „Zeszyty Naukowe” Nr 31, Akademia Muzyczna, Wrocław
1983, s. 135-139
Cesarz H., Muzykoterapia jako jedna z metod psychoterapeutycznych w leczeniu
osób z zaburzeniami psychicznymi, „Fizjoterapia” 2003, 11, 3, s. 62-68.
Cesarz H., Muzykoterapeuta dźwiękiem mówiący, czyli kilka refleksji na temat
komunikacji za pomocą instrumentu, „Muzykoterapia Polska”, 2003, 2 (6),
s. 7-12.
Chlistunoff W., Galińska E., Diagnostyczne aspekty muzykoterapii
i psychorysunku, „Psychiatria Polska” 1984, T. XVIII, Nr 1, s. 57-64.
Galińska E., Psychoterapeutyczne założenia muzykoterapii i ich realizacja,
„Psychoterapia”, Kraków 1977, Xxii, s. 21-32 (+ Suplement do Portretu).
Maranto Ch., Music Therapy Clinical Practice: A Global Perspective and
Classification System, „Biuletyn”, Temple University, Philadelphia 1996,
s. 684-706.
Masiak E., Kulturocentryczna muzykoterapia improwizacyjna jako strategia
promocji zdrowia w lecznictwie psychiatrycznym [w:] Arteterapia w medycynie
i edukacji Karolak W., Kaczorowska B. (red.) Wyższa Szkoła
Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, Łódź 2008, s. 133-136.
Schwabe Ch., Leczenie muzyką chorych z nerwicami i zaburzeniami
czynnościowymi, PZWL, Warszawa 1972.
Siek S., Walka ze stresem ATK, Warszawa 1989.
Sęk H. (red.), Metody projekcyjne, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1984.
Szoszina Ż., Z zagadnień wizualizacji projekcji muzyki w schizofrenii,
„Zeszyty Naukowe” Nr 24, PWSM, Wrocław 1980, s. 127-132.
Język wykładowy
polski
Prowadzący
dr Helena Cesarz
Uwagi