Wstęp - Censa

„Jeśli sądzisz, że potrafisz to masz rację.
Jeśli sądzisz, że nie potrafisz – również masz rację.” Henry Ford
Wstęp
Drodzy Państwo,
poradnik CENSA „Coaching w szkole artystycznej”, jest wskazówką na temat
coachingu. Jest wskazówką, ponieważ coaching to przede wszystkim doświadczanie, praktyka.
Coaching wprowadzony w szkole artystycznej może nam służyć jako jedno
z narzędzi rozwoju każdej osoby indywidualnie, a także grupowo lub zespołowo.
Mam nadzieję, że poradnik „Coaching w szkole artystycznej”, będzie czymś
więcej niż tylko informacją na temat coachingu czy możliwości wprowadzenia
coachingu w szkole artystycznej. W moim zamyśle poradnik ten może być
potraktowany jako inspiracja do obserwacji własnego życia osobistego i zawodowego. Może być chwilą zastanowienia nad własnym życiem, momentem
wyrażenia świadomej akceptacji życia w „tu i teraz” lub zgody na przeprowadzenie zmian w swoim życiu. Może być również inicjacją akceptacji czy tolerowania sposobu myślenia innych ludzi (bez wyrażania negacji), momentem do
podjęcia wyzwań w pracy nad własnym rozwojem. Na pewno różni się od pozostałych poradników CENSA, ponieważ treść coachingu to w szerokim zakresie:
komunikacja, wyrażanie siebie, wyraziste kierunki zmian rozwojowych związane z etyką i ekologią, poszerzanie samoświadomości czy jaźni, „odkrywanie”
własnych pasji i talentów, gruntowanie radości i szczęścia w swoim życiu.
Dlatego poradnik jest świadomie skierowany do każdego personalnie, odwołuje się do przeżyć, emocji, odczuwania, wrażliwości, świadomości, chęci do
rozwoju.
5
Coaching akceptuje każdy wybór, każdą z decyzji, nawet fakt, że można żadnej
decyzji czy żadnego działania w danym czasie nie podjąć. W związku z tym,
to zależy tylko od Ciebie, Drogi Czytelniku, do czego może ci się przydać ten
poradnik.
Zadajesz sobie pytania: jak przeżywam swoje życie? Co jest celem mojego
życia? Czego chciałbym dla siebie w swoim życiu zawodowym i osobistym?
A gdyby nie było żadnych ograniczeń, to czego bym chciał? O czym marzę?
Czy moje obecne życie jest szczęśliwe, spełnione, czy jestem zadowolony na co
dzień? Czego oczekuję dla siebie dziś, jutro, za rok? A za 5, 10, 20 lat? Jak sobie
wyobrażam: „gdzie” wtedy będę? Gdzie chciałbym być – z dzisiejszej perspektywy?
A teraz, czy twoje myśli dotyczą refleksji: co zrobię z odpowiedziami na
powyższe pytania? Jakie działania podejmę? Jakich zmian dokonam? A może
– nie potrzebuję nic zmieniać, jestem szczęśliwy i pełen satysfakcji ze swojego
życia? A może nie jestem w pełni usatysfakcjonowany, ale nie podejmę żadnych
działań. Dlaczego?
Jeśli zadajesz sobie podobne pytania i szczerze, prawdziwie na nie odpowiadasz
masz szansę pracować z pozytywnym rezultatem dla siebie samego, a w konsekwencji z pozytywnym efektem dla całego otoczenia. Jeśli nie zadajesz sobie
takich pytań, to namawiam cię do zatrzymania się, do refleksji. Może czas
zacząć?
Małym, ale cennym miernikiem tego, w jak sposób żyję i czego oczekuję, będą
świadome, szczere i szybko podane odpowiedzi na poniższe pytania (celowo
w większości zamknięte), zadane z perspektywy dnia dzisiejszego:
• Czy moje życie osobiste i zawodowe mnie satysfakcjonuje? Czy mam
właśnie tak, jak marzyłem i jak chcę obecnie, dzisiaj? Czy stan obecny mnie
satysfakcjonuje?
• Czy rzeczy, które robię na co dzień – w tym moja praca – mnie cieszą, są
moją pasją i lekko mi przychodzą?
• Co najbardziej lubię w swojej pracy?
• Jak myślę o swojej pracy? – lubię to co robię, ale to taka trudna, ciężka,
mozolna praca. Jestem nią zmęczony – czy tak myślę lub czuję, świadomie
lub podświadomie?
• Ile razy w ciągu dnia jestem zadowolony?
• Jak często uśmiecham się do ludzi?
• Czy ludzie odbierają mnie jako osobę zadowoloną z życia, jestem im
obojętny, nie lubią mnie?
6
• Jaką część dnia jestem niezadowolony? Smutny? Czy tak jest codziennie?
• IIe dobrych, ile złych słów wypowiadam każdego dnia do ludzi w moim
otoczeniu? (przykładowo do: partnera, współpracowników, uczniów,
studentów)
• Komu dziś pomogłem? Komu pomogłem wczoraj?
• Jakie mam intencje, jestem radosny czy zły, rozmawiając: w rodzinie,
z bliskimi, z partnerem, uczniami, współpracownikami, zwierzchnikami
czy pracownikami? Od czego lub od kogo zależą moje intencje?
• Czy daję wolność wyboru, wolność myślenia, wolność działania ludziom
w moim otoczeniu? A dzieciom i młodzieży?
• Czy mam przyzwolenie na popełnianie błędów przez siebie i przez innych?
• Czy zachowuję dystans do siebie, swoich działań, do innych osób?
• Czy moje życie zależy ode mnie?
Co chcesz, Drogi Czytelniku, zrobić z uzyskanymi właśnie odpowiedziami?
Z radością namawiam cię do przeczytania całego poradnika i odpowiedzi na
pytania, także po jego przeczytaniu. Zapraszam cię do zastanowienia się nad
sobą. Zachęcam do fascynującej podróży w poszerzaniu swojej wyobraźni,
świadomości, jaźni. Zapraszam do obserwacji swojego codziennego życia, ale
też do podejmowania wyzwań, do działań w zmianie i potraktowania ich jako
prowokacji, próby własnych sił, mierzenia się z przeciwnościami dla własnej
satysfakcji i szczęścia.
Zacznijmy.
To czas pracy nad twoim holistycznym rozwojem.
7