najważniejsze jest niewidoczne dla oczu o tym jak trudno

Rok 2011/2012 numer 1
Str. 5
NAJWAŻNIEJSZE JEST NIEWIDOCZNE DLA OCZU
O TYM JAK TRUDNO SAMODZIELNIE MYŚLEĆ
Stereotyp najczęściej przyswajany jest
w dzieciństwie, z tego względu jest bardzo
trwały i odporny na zmianę, nawet pod
wpływem rzeczowej argumentacji oraz
sprzecznych z nim doświadczeń. Utarte frazesy zawierają część prawdy lub całkowicie
od niej odbiegają.
Mówi się, że blondynki nie grzeszą
inteligencją, a prawdziwi mężczyźni nie mają
pojęcia o gotowaniu. Każdy człowiek jest inny, a jednak stereotyp
funkcjonuje, bo został utrwalony przez
tradycję,
choć oparty na niepełnej i
nieprawdziwej
wiedzy. Podświadomie budujemy opinię o
kimś, patrząc jak się ubiera lub jaki ma kolor
włosów.
W życiu często kierujemy się uproszczonymi, zwykle negatywnymi poglądami.
Bardzo często oceniamy po pozorach czy
opierając się na opinii większości. A tak naprawdę, nie powinno się oceniać kogoś po
wyglądzie, po tym jaki ma się kolor włosów
czy jakiej jest płci, bo nie ma to znaczenia,
liczy się osobowość, charakter i to, w jaki
sposób postępuje, jak się zachowuje.
Przykładem stereotypu może być
chociażby "wredna teściowa". Jest to kolejny
przykład utartego przekonania, stworzonego
zapewne przez nierozgarniętych zięciów.
Spójrzmy racjonalnie, przecież nie każda
teściowa musi być osobą wredną, niedobrą,
wścibską czy zacofaną. Żyjemy w XXI w.
i naprawdę spotykamy teściowe, które są
jak nasze własne matki: troskliwe, kochające, opiekuńcze, w każdej chwili dodadzą
otuchy, pomogą, wysłuchają.
Kolejnym przykładem rozpowszechnionego i wymyślonego stereotypu może
być stwierdzenie:,, Co rude- to wredne".
To kolejna bzdura, stworzona, by w banalny sposób podnieść sobie samoocenę
czy wykorzystać każdą okazję, by ubliżyć
innym. Mimo wielu dogłębnych obserwacji, nie zauważyłam, aby ta prawda się
potwierdziła.
Bariery stereotypów nie przeskoczymy. Czyhają na nas na każdym kroku.
Może jednak, znając powody ich kształtowania się, wyjaśnione w powyższych
teoriach, będziemy potrafili podejść do
oceny innych z pewną dozą rezerwy,
znajdując miejsce w naszych utartych
schematach widzenia świata na postrzeganie
jednostkowe każdego człowieka.
Patrycja Kolano