Publikacja - Leczenie nietrzymania moczu

Publikacja w MIPS (Śródziemnomorskie Stowarzyszenie Nietrzymania Moczu i Dna Miednicy), 10-12 grudnia, 2015r.
LECZENIE NIETRZYMANIA MOCZU FUNKCJONALNĄ STYMULACJĄ MAGNETYCZNĄ
(FMS)
Tadeja Štrumbelj 1*, Polona Podnar 2, Zdravka Koman Mežek 3, Barbara Zorec 4
1
ZZZ Štrumbelj, 2 MC Podnar, 3 ZZZGP Zdravka Koman Mežek, 4 FE, Uniwersytet w Ljubljannie
STRESZCZENIE
Obiektywnie
Niechciany, niekontrolowany wyciek moczu pojawia się, gdy mięśnie zwieracza, mięśnie dna miednicy i mięśnie pęcherza nie działają prawidłowo i
nie są w stanie utrzymać długotrwałego napięcia. Ćwiczenia mięśni dna miednicy są w pierwszej kolejności leczeniem zachowawczym dla wszystkich
typów nietrzymania moczu u kobiet. Funkcjonalna stymulacja magnetyczna (FMS) umożliwia zautomatyzowanie i ustandaryzowanie ćwiczeń mięśni
dna miednicy.
Metody
W badaniu nad efektami FMS, w które zostało włączonych 160 kobiet, 36 cierpiało na nietrzymanie moczu nagłego parcia (NMNP), 61 z powodu
wysiłkowego nietrzymania moczu (WNM), 42 miało dolegliwości na tle mieszanego nietrzymania moczu (MNM), a 21 z nietrzymaniem moczu po
porodzie. Wszystkie pacjentki były poddane leczeniu FMS dwa razy w tygodniu przez 8 tygodni (w sumie 16 terapii), używając odpowiedniego
programu dla indywidualnego rodzaju nietrzymania moczu. Wyniki otrzymano stosując kwestionariusz pacjenta do samooceny i zebrano go przed
rozpoczęciem leczenia oraz po zakończeniu ostatniej terapii.
Wyniki
58% pacjentek cierpiących na NMNP były całkowicie wyleczone,
31% pacjentek wykazało znaczną poprawę a 11% nie wykazują żadnej poprawy po leczeniu.
80% pacjentów cierpiących z powodu WNM były całkowicie wyleczone,
15% pacjentek wykazało znaczną poprawę a 5% nie wykazują żadnej poprawy.
69% pacjentów cierpiących na MNM były całkowicie wyleczone,
29% pacjentek wykazało znaczną poprawę a 2% kobiet nie wykazały żadnej poprawy.
Najlepsze wyniki zostały osiągnięte przy pacjentkach cierpiących z powodu poporodowego nietrzymania moczu. 95% kobiet było całkowicie
wyleczonych po nawet mniej niż 16 terapii.
Wnioski
Poprawa zdrowia u pacjentek i ich pozytywne opinie potwierdzają poprzednią literaturę, która informuje, że stymulacja magnetyczna jest skuteczną
i nieinwazyjną metodą terapeutyczną dla wszystkich typów nietrzymania moczu. Potrzebne są dalsze badania w celu ustalenia innych parametrów
diagnostycznych, skuteczności długoterminowej oraz potrzebę zawarcia grupy kontrolnej.
MATERIAŁY I METODY
Podczas terapii magnetycznej skupione i zmienne w czasie pole magnetyczne przenika do krocza i aktywuje neurony motoryczne mięśni dna
miednicy. Mięśnie dna miednicy zaciskają się i rozluźniają się przy każdym impulsie magnetycznym, a tym samym się wzmacniają. Celem terapii jest
rehabilitacja mięśni dna miednicy, co prowadzi do zmniejszenia nietrzymania moczu. (Ishikawa et al., 1998 r., Yamanishi et al, 2000)
Pacjent siedzi ubrany na krześle elektromagnetycznym. Stymulacja magnetyczna mięśni jest prowadzona przez wbudowaną w siedzisko cewkę
elektromagnetyczną, kontrolowaną przez operatora. Natężenie bodźców jest stopniowo zwiększane w granicach tolerancji pacjenta.
FMS nie jest wskazane u pacjentów z padaczką, arytmią serca, pacjentami ze stymulatorami serca lub metalowymi implantami, jak również u
pacjentek w ciąży, i osobami z infekcjami dna miednicy.
WYNIKI
NMNP
WNM
Poporodowe
NM
MNM
liczba
%
liczba
%
liczba
%
liczba
%
Całkowite
wyleczenie
21
58
29
69
49
80
20
95
Znaczna
poprawa
11
32
12
29
9
15
1
5
Brak
poprawy
lub
nieznaczna
poprawa
4
11
1
2
3
5
0
0
Wszyscy
36
100
42
100
61
100
21
100
Wyniki w leczeniu nietrzymania moczu nagłego parcia (NMNP - 36 kobiet), mieszane nietrzymanie moczu (MNM - 42 kobiet), wysiłkowe
nietrzymanie moczu (WNM - 61 kobiet) oraz poporodowe nietrzymanie moczu (21 kobiet) osiągnięte w trzech ośrodkach medycznych
wykorzystujących terapię FMS.
WNIOSKI
Poprawa zdrowia u pacjentek i ich pozytywne opinie potwierdzają poprzednią literaturę, która informuje, że stymulacja magnetyczna jest skuteczną
i nieinwazyjną metodą terapeutyczną dla wszystkich typów nietrzymania moczu. Jednak należy podkreślić, że przedstawione wyniki oparte są na
osobistych obserwacjach pacjentów ujawnionych w kwestionariuszu. Satysfakcja pacjenta jest ważną częścią każdego rodzaju rehabilitacji oraz
leczenia, z czego wynika, że dzięki terapii stymulacji magnetycznej cele zostały osiągnięte.
Przy pomocy fotela elektromagnetycznego, pacjenci również się dowiedzieli jak prawidłowo wykonywać ćwiczenia mięśni dna miednicy przez siebie
samego. Te ćwiczenia pomogą im utrzymać siłę mięśni po zakończeniu terapii. 8 tygodniowa terapia oferuje dobrą podstawę dla długoterminowej
zdolność mięśni dna miednicy potrzebnej m.in. do regulacji przepływu moczu. Jednakże mięśnie powinny pozostać aktywne w celu utrzymania siły i
funkcji (Doğanay et al., 2010). Osiąga się to poprzez wykonywanie regularnych i poprawnych ćwiczeń mięśnia Kegla przez siebie samych. Jednym z
ograniczeń niniejszego badania jest brak grupy kontrolnej. Jest trudno, aby zaprojektować skuteczną metodę placebo, ponieważ pacjenci są
całkowicie świadomi skurczy mięśni dna miednicy podczas leczenia.
Potrzebne są dalsze badania w celu określenia innych parametrów diagnostycznych oraz konieczność włączenia grupy kontrolnej. Jednakże, na
podstawie przedstawionych wyników można stwierdzić że terapia stymulacją magnetyczną oferuje odpowiednią alternatywę w leczeniu wszystkich
typów nietrzymania moczu.
Referencje:
1. Ishikawa, N., Suda, S., Sasaki, T., Yamanishi, T., Hosaka, H., Yasuda, K., Ito, H., 1998. Development of a noninvasive treatment system for urinary incontinence using
a functional continuous magnetic stimulator (FCMS).
Med. Biol. Eng. Comput. 36, 704–710. doi:10.1007/BF02518872
2. Yamanishi, T., Sakakibara, R., Uchiyama, T., Suda, S., Hattori, T., Ito, H., Yasuda, K., 2000. Comparative study of the effects of magnetic versus electrical stimulation
on inhibition of detrusor overactivity. Urology 2000 Nov, 777–81.
3. Doğanay, M., Kilic, S., Yilmaz, N., 2010. Long-term effects of extracorporeal magnetic innervations in the treatment of women with urinary incontinence: results of
3-year follow-up. Arch. Gynecol. Obstet. 282, 49– 53. doi:10.1007/s00404-009-1243-5