Prawdziwe oblicze współczesnego świata

Szymon Marut kl. III E
Gimnazjum im. M. Rataja
w Żmigrodzie
Prawdziwe oblicze współczesnego świata
We współczesnym świecie wiele jest sytuacji,
które są dla nas bardzo dziwne i które nas
przerażają.
Trudno zrozumieć inność
Gdy idziemy dróżką przez park i widzimy dwóch chłopaków,
którzy się obejmują, całują, to od razu czujemy obrzydzenie .
Wyobraźmy sobie, że podchodzi do nas syn i mówi: „Mamo,
(tato)jestem gejem.” Szok. Co zrobić w tym momencie? Jak
zareagować? Czy zaakceptować jego inność?
Oglądając czwartkowe wydanie „Rozmowy w toku” w TVN-ie,
byłem zszokowany historiami chłopaków, którzy opowiadali swoje
zdarzenia.
Ojciec Kuby nazwał swego syna pedałem i odmieńcem.
Powiedział, że „z takim człowiekiem nie będzie żył pod jednym
dachem”. Chłopak przez to musiał się wyprowadzić z domu.
Podobny los spotkał Piotrka. Ojciec wpadł w furię, gdy
usłyszał od sąsiada, jak niestosownie zachowuje się Piotr w
publicznych miejscach. Zadzwonił do syna i zaczął obrzucać go
przezwiskami, a kiedy syn chciał wejść do domu, to zastał
zamknięte drzwi.
Radykalnie
zareagował
także
ojciec
Błażeja,
który
wymeldował chłopaka z domu.
Tylko rodzice Henryka zaakceptowali jego homoseksualizm.
Henryk powiedział w programie, że powinien zaśpiewać piosenkę
„Cudownych rodziców mam…”- mówił z uśmiechem.
Nie każda miłość rodzicielska wszystko potrafi znieść.
wyżej ceni własny spokój, nienarażenie się na pogardę innych
Cała prawda
W starożytnej Grecji homoseksualny związek dojrzałego
mężczyzny i młodzieńca traktowano jako element głębszej
relacjimistrza
i
ucznia.
Sporadycznie
homoseksualne
kontakty, podejmowane są jako forma zastępcza, gdy brak jest
osobników
płci
przeciwnej,
na
przykład
w
wojsku
czy
w więzieniu bądź z czystej ciekawości.
Badania przeprowadzone wśród studentów w USA wskazują, że
tego typu kontakty miało 19,4% studentów i 8,2% studentek.
Homoseksualizm kobiet zdecydowanie mniej rzuca się w oczy.
Tulenie się, chodzenie za rękę czy wspólne zamieszkiwanie
uważane
są
za
mieszczące
się
w
konwencji
przyjaźni,
koleżeństwa.
Prawo i medycyna uznają homoseksualizm za pełnoprawną
orientację seksualną.
Większość ludzi z kolei sądzi, że to choroba. Są terapie
ukierunkowane
na
zmianę
orientacji
seksualnej.
Gros
specjalistów twierdzi jednak, że takie leczenie powoduje
jedynie stłumienie lub wyparcie prawdziwych potrzeb.
Teoretycznie homoseksualizm jest akceptowany. Praktycznie
wygląda to inaczej. Tolerancja wobec gejów i lesbijek istnieje
dopóty, dopóki funkcjonują oni na obrzeżach społeczeństwa i na
co dzień ich nie widać. Tymczasem coraz liczniejsze są
organizacje skupiające homoseksualistów. Istnieją kraje, w
których ustawodawstwo umożliwia zawieranie małżeństw między
osobami tej samej płci.
Geje to też ludzie i uczucia też mają. Czasami nie
wytrzymują presji otoczenia , w jakim się znajdują. Tracą
przez to poczucie bezpieczeństwa i decydują się na zmianę
środowiska. Niejednokrotnie kryją się ze swoimi potrzebami,
nie chcąc się narazić na wytykanie palcami.
Kogo stać na odwagę?
Są ludzie znani, którzy przerwali tajemnicę milczenia –
przestali ukrywać swoją „odmienność”. Przykładem może być
Tomasz Raczek, który nie wstydzi się swojej orientacji:
„Tak, jestem gejem. Nie mam zamiaru udawać, że to nieprawda”mówi Faktowi uznany krytyk filmowy i publicysta.
„Nie zamierzam robić z tego tajemnicy, ani udawać kogoś
innego”- dodaje.
Raczek nie jest pierwszą osobą w Polsce, która publicznie
przyznała się, że jest homoseksualistą. Jacek Poniedziałek
powiedział na łamach pisma Faktu:
„Mam już 40 lat. Nie będę się wygłupiał i bredził coś
o idealnej kobiecie, której wciąż szukam. Jestem gejem i
tyle”.
Zbigniew Wodecki, kompozytor i muzyk tak wyraża się w tej
kwestii:
„Powinno się mówić o tym otwarcie. Jeżeli ktoś się taki
urodził, to znaczy, że tak Bóg chciał. I koniec. Są ważniejsze
sprawy- trzeba być kulturalnym, uczyć się, być dobrym
człowiekiem, a to, jaką ktoś ma orientację seksualną, to
zupełnie inna sprawa. Ja jestem tolerancyjny. Wszyscy powinni
tacy być.”
Przecież „Żyjemy w demokratycznym, wolnym kraju, gdzie
każdy człowiek powinien być równy(…)” (Tadeusz Cymański poseł PiS-u).
Często się jednak zastanawiam, czy faktycznie żyjemy
w wolnym kraju, czy nie ograniczamy wolności innych ludzi…
Gdzie nasza tolerancja?