KOMPUTER W PRACY NAUCZYCIELA
Transkrypt
KOMPUTER W PRACY NAUCZYCIELA
TECHNIKUM EKONOMICZNE W KOLNIE ZAKŁAD DOSKONALENIA ZAWODOWEGO W ŁOMśY KOMPUTER W PRACY NAUCZYCIELA Materiały zebrał i opracował: mgr Dariusz Wojciech Przestrzelski Materiały szkoleniowe Rady Pedagogicznej z dnia 22 listopada 2004 KOMPUTER W PRACY NAUCZYCIELA - mgr Dariusz Wojciech Przestrzelski Do całkiem niedawna (pierwsza połowa lat dziewięćdziesiątych) widok komputera w miejscu innym niŜ biuro czy bank mógł szokować. Nieliczne rodziny, kosztem wielu wyrzeczeń, mogły pozwolić sobie na jego zakup. Jeszcze mniej liczne szkoły chwaliły się pracownią komputerową, w której na ogół znajdowało się kilka sztuk zuŜytego, ośmiobitowego sprzętu. Wielu z nas przyzwyczaiło się do tego stanu rzeczy i niechętnie powitało zmiany. Powód? Zapewne obawa przed nieznanym. Pytanie tylko, czy rzeczywiście jest się czego obawiać? Dziś obecność komputera w szkole i w domu nie dziwi, bo i dziwić nie powinna. Choć twierdzenie, Ŝe jest to urządzenie na kieszeń przeciętnego Polaka nadal pozostaje twierdzeniem nieco na wyrost, to leŜy ono znacznie bliŜej prawdy niŜ kilka lat temu. Ceny sprzętu komputerowego maleją bardzo szybko – nie jest pozbawione słuszności twierdzenie, Ŝe rok w „rzeczywistym świecie” to wiek w „świecie komputerów”. Postęp technologiczny w tej dziedzinie jest ogromny i niemalŜe co dzień zaskakiwani jesteśmy czymś nowym. Kto w 1995 roku myślał o sieci w zwykłej wiejskiej szkole? Kto myślał o internecie w szkolnej pracowni? Oczywiście – zdarzali się tacy ludzie (wszak zasobami internetu cieszyć się moŜna od 1991 roku), ale na myśleniu na ogół się kończyło. Najlepszy nawet pomysł mógł rozbić się o koszty takiego przedsięwzięcia. Tak, dziś jest zupełnie inaczej. Jedna rzecz jednak nie wszędzie uległa zmianie – nasza mentalność. Nie mam zamiaru uogólniać, ale czy często nie jest tak, Ŝe my tego postępu nie widzimy, bo go widzieć nie chcemy? Tymczasem Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 sierpnia 2000 roku dość precyzyjnie reguluje te kwestie. Wymagania niezbędne do uzyskania stopnia nauczyciela mianowanego obejmują m.in. „umiejętność wykorzystania w swojej pracy technologii komputerowej i informacyjnej”. Podobnie jest oczywiście dla stopnia nauczyciela dyplomowanego. Jak więc widać, stosować technologię komputerową m u s i m y. Problem leŜy zatem zupełnie gdzie indziej: czy dostrzegamy zalety jej stosowania, a w konsekwencji czy jesteśmy ją w stanie p o l u b i ć? Moim zdaniem technologię komputerową polubić moŜna, a zalety jej stosowania w naszej pracy postaram się tutaj nieco przybliŜyć. Zacznijmy jednak od początku. Pojawienie się komputerów stworzyło zupełnie nową wizję edukacji. Szykowała się rewolucja na miarę przemysłowej z końca XVIII wieku w Anglii. Co się zatem stało? O tym juŜ wspominałem – finanse, a właściwie ich brak. Nie brakło jednak entuzjastów. Pod koniec lat osiemdziesiątych „Bajtek” – jedno z pierwszych pism z branŜy komputerowej w Polsce – ostro lansował wykorzystanie tych wszystkich moŜliwości, jakie dawał komputer w procesie nauczania. Przedstawiano tam szereg zastosowań, głównie na lekcjach fizyki i matematyki. Rzędy nudnych cyferek, kanciaste wykresy... A jednak to wystarczyło, aby bardziej zainteresować uczniów lekcją. Skoro za prawdę przyjmiemy to, co pokazuje stoŜek Dale’a, to wyobraźmy sobie efekt takiej lekcji. 2 KOMPUTER W PRACY NAUCZYCIELA - mgr Dariusz Wojciech Przestrzelski Po coŜ tylko opowiadać np. o ruchu balistycznym, skoro uczeń moŜe go zobaczyć na ekranie monitora? Sam ustali niezbędne parametry, wciśnie klawisz Enter i od razu będzie mógł podziwiać efekt tych poczynań. Dzisiaj brzmi to raczej śmiesznie, ale przypomnijmy, Ŝe to lata osiemdziesiąte i pierwsza połowa dziewięćdziesiątych. Niewielu szczęśliwców miało komputer w domu, taka lekcja musiała zatem zapadać w pamięć. Oczywiście nie brakowało (i nadal nie brakuje) przeciwników tego typu zajęć. Komputer w pracy z dzieckiem moŜe budzić kontrowersje, i to często całkiem zasadne. Psychologowie słusznie twierdzą, Ŝe wiele gier komputerowych ma zdecydowanie negatywny wpływ na psychikę dziecka, które tak angaŜuje się emocjonalnie w ich przebieg, Ŝe do Ŝycia codziennego przenosi przemoc i agresję. Ponadto, jak twierdzi wiele osób, komputer ogranicza kontakt dziecka z rówieśnikami, powoduje wady postawy, zaburzenia wzroku i cały szereg innych schorzeń. UzaleŜnienie od internetu traktowane jest dziś na równi z kaŜdym innym uzaleŜnieniem. Zgoda, to wszystko prawda. Ale przecieŜ właśnie tutaj zaczyna się nasza rola. Po to właśnie jesteśmy, aby podsunąć dziecku odpowiednią, dostosowaną do jego wieku grę, Ŝeby kontrolować czas spędzany przez nie przy komputerze, czy wreszcie Ŝeby nauczyć go, jakie są zasady pracy z komputerem (odpowiednia postawa, odległość od monitora itd.). Opanowanie określonych umiejętności w pracy z komputerem stanowi waŜny element kultury informatycznej, którą dzieci powinny wzbogacać juŜ od najwcześniejszych etapów swej edukacji. Ta kultura informatyczna polega m.in. na tym, aby uzmysłowić młodym ludziom, Ŝe komputer to nie zabawka i naleŜy z niego korzystać w sposób odpowiedzialny. Dzisiaj oczywiście nudne cyferki i kanciaste wykresy to o wiele za mało, aby przyciągnąć uwagę ucznia. Samo obcowanie z komputerem nie wystarcza. Ale pamiętajmy, Ŝe „dawne” komputery nie miały zbyt wiele wspólnego (pod względem moŜliwości) z dzisiejszymi. Odkąd zyskały one przydomek „multimedialne”, nic nie stoi na przeszkodzie ich wykorzystania w nauczaniu właściwie kaŜdego przedmiotu – zastosowanie nie ogranicza się juŜ do fizyki i matematyki. To, co kiedyś nie było moŜliwe dziś jest rzeczą zupełnie oczywistą. Zadając komputerowi pytanie, moŜemy 3 KOMPUTER W PRACY NAUCZYCIELA - mgr Dariusz Wojciech Przestrzelski spodziewać się logicznej (w pewnych granicach) odpowiedzi. Mało tego, moŜemy tę odpowiedź usłyszeć, a nie tylko zobaczyć na ekranie. Zmierzam tutaj do tego, Ŝe lekcja z komputerem jest lekcją znacznie bardziej atrakcyjną, a lekcja atrakcyjna z pewnością na dłuŜej zostanie w głowie ucznia, niŜ nudny wykład. Ale czy są jakieś inne korzyści dla dziecka? Są, i to całkiem sporo. Wszystko zaleŜy od zastosowanego oprogramowania. Dobry program edukacyjny (a takich dziś nie brakuje) wymaga od ucznia, aby ten cały czas działał, podejmował róŜne decyzje. Umiejętność selekcjonowania informacji wartych przeczytania takŜe będzie niezwykle przydatna w dalszej edukacji. Nie zapominajmy takŜe, Ŝe komputer jest nauczycielem bardzo cierpliwym – to on dostosowuje się do tempa ucznia, a nie na odwrót. Ucząc się z jego pomocą moŜna tak długo powtarzać pewne czynności, aŜ się je opanuje. Nauka z pomocą komputera jest łatwo przyswajalna (dzięki atrakcyjnej formie) i bezstresowa (komputer nie stawia ocen, choć jest wymagający i konsekwentny). Co jeszcze? Nauka z komputerem moŜe wykształcić w młodym człowieku pozytywne postawy wobec uczenia się. Uczniowie uczą się formułować problem i analizować moŜliwości optymalnego rozwiązania – komputer jest przecieŜ tylko narzędziem. Wypracowane tą drogą wnioski wyrabiają nawyki myślenia twórczego i pojęciowego. Pracując z komputerem uczniowie ćwiczą spostrzegawczość, koordynację wzrokowo-ruchową, a przecieŜ te umiejętności są niezbędne w nauce. Dzięki wykorzystaniu sprzętu informatycznego tworzymy u dzieci nawyk do skoncentrowania się i dobrego zorganizowania swojej pracy. Ogromne znaczenie ma umiejętność projektowania zajęć z komputerem. Tutaj nie ma niestety gotowej recepty – wszystko zaleŜy od rodzaju tych zajęć, ich tematyki i naszej pomysłowości. Wyszukanie dobrego programu edukacyjnego jest niewątpliwie rzeczą trudną i raczej kosztowną. Warto posłuŜyć się tutaj czasopismami o tematyce informatycznej – od czasu do czasu (zwłaszcza przed rozpoczęciem roku szkolnego) prezentowane są w nich testy takiego oprogramowania. Podstawą są oczywiście wszelkiego rodzaju encyklopedie i słowniki multimedialne. Ogromną rolę moŜe spełnić Internet – niewyczerpane źródło informacji na dowolny temat. To medium naleŜy wykorzystywać z rozwagą – w sieci nie brakuje stron o treściach dla dziecka bardzo niebezpiecznych. Pamiętajmy jednak, Ŝe wykorzystanie komputera na lekcji nie powinno sprowadzać się wyłącznie do multimedialnych encyklopedii i Internetu. Zainteresowanie dzieci komputerami winno być odpowiednio wykorzystane i ukierunkowane. Podsuwajmy uczniom takie programy, które są dostosowane do ich wieku i aktualnie realizowanych zagadnień. Uczniowie pracując z multimedialnymi programami komputerowymi wykazują zdolność do szybkiego zapamiętywania rozmaitych faktów i samodzielnego szukania informacji. Tego faktu nie wolno nam lekcewaŜyć. Jesteśmy zobligowani tak przygotować lekcję, Ŝeby 4 KOMPUTER W PRACY NAUCZYCIELA - mgr Dariusz Wojciech Przestrzelski informacje zdobywane przez uczniów stawały się źródłem wiedzy, a nie przerywnikiem nudnej lekcji. Zastosowanie komputera w bezpośredniej pracy z uczniem jest chyba najbardziej zgodne z duchem reformy i jednocześnie najtrudniejsze do zrealizowania. „Umiejętność wykorzystania w swojej pracy technologii komputerowej i informacyjnej” to jednak nie tylko ten obszar. Nauczyciel moŜe realizować ten punkt rozporządzenia MEN takŜe na wiele innych sposobów. Najczęstsze zastosowania to oczywiście pisanie wszelkich pism, podań, konspektów czy planów nauczania. O wyŜszości komputera nad maszyną do pisania dziś nie ma juŜ potrzeby nikogo przekonywać. Przy odrobinie wprawy moŜna znacznie skrócić czas przygotowania wszelkich dokumentów. Idealnie nadaje się do tego program MS Word, niestety dość drogi (nawet mimo pokaźnych zniŜek dla nauczycieli). Dostępny jest równieŜ jego darmowy zamiennik – Write z pakietu OpenOffice. Kolejne, coraz bardziej popularne zastosowanie komputera w pracy nauczyciela to korzystanie z Internetu. W sieci znajdują się miliony stron internetowych. JeŜeli znamy adres witryny, która nas interesuje wystarczy uruchomić przeglądarkę stron www, np. Internet Explorer, wpisać adres, wcisnąć klawisz Enter i poczekać na załadowanie się strony. Pierwsze kroki w Internecie najlepiej stawiać w tzw. portalach. Najbardziej popularne to Onet.pl, Wirtualna Polska oraz Interia.pl. Portale te mają charakter ogólny, z punktu widzenia nauczyciela znacznie ciekawszą propozycję stanowią portale edukacyjne. Znaleźć w nich moŜna niemalŜe wszystko związane z edukacją na kaŜdym poziomie nauczania. Mogą to być np. konspekty rozmaitych zajęć, przykładowe plany rozwoju zawodowego, omówienia podręczników szkolnych czy chociaŜby informacje o konkursach w regionie Wspomniałem juŜ, Ŝe Internet stanowi ogromne źródło informacji. Aby te informacje wyszukać, skorzystać naleŜy z tzw. wyszukiwarek. Podstawowy sposób ich wykorzystania jest bardzo prosty – sprowadza się najczęściej do wpisania jednego bądź kilku słów kluczowych (o bardziej precyzyjnym sposobie wykorzystania wyszukiwarek na ogół przeczytać moŜna na stronie, na której dana wyszukiwarka się znajduje). Korzystając z najlepszej nawet wyszukiwarki nie unikniemy odnośników do nieistniejących stron, powtarzających się wyników czy łączy do stron nie związanych z tematem naszych poszukiwań. Aby temu zapobiec moŜemy skorzystać z katalogów. W dobrym katalogu znajdziemy mniej stron niŜ znalazłaby wyszukiwarka, będą one za to dobrze opisane, z aktualnymi adresami. Poszukując informacji w Internecie naleŜy pamiętać, Ŝe pewne treści przedstawione są w nim subiektywnie i nie zawsze są zgodne z prawdą. W miarę moŜliwości naleŜy korzystać ze stron popularnych i znanych. 5 KOMPUTER W PRACY NAUCZYCIELA - mgr Dariusz Wojciech Przestrzelski Internet to nie tylko strony www, ale równieŜ m.in. poczta elektroniczna. Główną jej zaletą jest szybkość działania, znacznie większa od tradycyjnej poczty. E-maile pozwalają na tani i błyskawiczny kontakt z osobami nawet z drugiego końca świata. Bez problemu moŜna wymieniać się doświadczeniami z nauczycielami z innych szkół, moŜna takŜe namawiać dzieci do nawiązania tą drogą kontaktu z rówieśnikami. Word czy Internet to naturalnie nie wszystko. Nowoczesny warsztat pracy nauczyciela to przede wszystkim moŜliwość samodzielnego przygotowania pomocy dydaktycznych. Idealnie nadaje się do tego program do tworzenia multimedialnych prezentacji – np. PowerPoint (dość drogi – jest częścią pakietu MS Office) lub Impress (darmowy odpowiednik PowerPointa, jest częścią pakietu OpenOffice). Stosunkowo niewielkim nakładem pracy moŜna osiągnąć całkowicie zadowalające efekty – sami decydujemy o doborze materiałów czy sposobie ich przedstawienia. Opanowanie podstawowych funkcji tych programów nie jest trudne i z pewnością warto się z nimi bliŜej zapoznać. Na zakończenie warto dodać: nie obawiajmy się, Ŝe w edukacji wspieranej komputerowo nauczyciel traci przewodnią rolę. Rola ta ulega głębokiej przemianie. Nauczyciel, który juŜ i tak dawno utracił monopol na przekazywanie wiedzy, stać się tu moŜe inspiratorem i naukowym opiekunem ucznia. W kontekście rozmaitych zagroŜeń, wynikających m.in. z coraz powszechniejszego udziału Internetu i multimediów w kształceniu, rola nauczyciela będzie wzrastać. 6