Elektroniczne układy scalone. Mikroprocesory
Transkrypt
Elektroniczne układy scalone. Mikroprocesory
Elektroniczne układy scalone Materiały dydaktyczne dla kierunku Technik Optyk (W12) Kwalifikacyjnego kursu zawodowego. Układy scalone Układ scalony, jest to układ elektroniczny wytworzony w podłożu monolitycznym lub na jego powierzchni, realizujący określona funkcję. Jest on elementem podstawowym, pojedynczym i niepodzielnym, stosowanym w konstrukcji większych urządzeń elektronicznych. Układy scalone możemy podzielić na: • analogowe - sygnał elektroniczny ciągły, przetwarzany w czasie. Zarówno sygnał wejściowy jak i wyjściowy mają postać funkcji ciągłej. • cyfrowe - sygnał elektroniczny dwupoziomowy, zero – jedynkowy. Występuje w postaci impulsów o dwóch umownych poziomach – niski – L i wysoki – H. • hybrydowe – stanowią połączenie obwodów analogowych i cyfrowych we wspólnej obudowie. Ze względu na ilość elementów umieszczonych we wspólnej obudowie i tworzącej określoną strukturę mówimy o układach scalonych. Są one montowane w ujednoliconej obudowie, choć zawierają często różnorodne elementy o wielu zastosowaniach. Układy scalone określa ich skala integracji: • SSI - mała (do 100 elementów) • MSI - średnia (100 – 1000 elementów) • LSI - duża (1000 – 100000 elementów) • VLSI - bardzo duża (powyżej 100000 elementów) Układy scalone wykonywane są w różnorodnych technologiach: • TTL • ECL • MOS • CMOS • BiCMOS Przykładowe układy scalone Przykładowy cyfrowy układ scalony Mikroprocesory Mikroprocesor jest to układ cyfrowy wykonany jako układ scalony lub kilka układów scalonych zdolny do wykonywania operacji cyfrowych według dostarczonych mu instrukcji. W kaŜdym mikroprocesorze moŜemy wyróŜnić następujące elementy: • ALU (Arithmetic and Logical Unit) - Jednostka arytmetycznologiczna. • CU (ang. Control Unit) - Interpreter Rozkazów. • Rejestry • Szyna danych • Szyna adresowa KaŜdy bardziej skomplikowany mikroprocesor zaklasyfikować do jednej z trzech architektur: • CISC (Complex Instruction Set Computers) • RISC (Reduced Instruction Set Computers) • VLIW (Very Long Instruction Word) Schemat blokowy mikroprocesora moŜna Struktura mikroprocesora ADUC845 Program jest umieszczony w pamięci, czyli specjalizowanym układzie elektronicznym, który moŜe przechowywać informacje. Jest ona złoŜona z komórek pamięci zawierających niepowtarzalany adres i określoną liczbę bitów. Bit to podstawowa, jednostka informacji, która moŜe przyjąć wartość zera lub jedynki. Mikroprocesor adresuje określoną komórkę pamięci za pomocą tzw. szyny adresowej. Jej zawartość, poprzez szynę danych, trafia do mikroprocesora. W ten sposób następuje pobranie kodu rozkazu, który za, pośrednictwem bloku interpretera rozkazów uruchamia proces wykonania rozkazu. Lista moŜliwych rozkazów zaleŜy od typu mikroprocesora i moŜe być naprawdę rozmaita... Za operacje logiczne i arytmetyczne, jakie są, wykonywane na polecenie programu, jest odpowiedzialna jednostka arytmetyczno-logiczna. To jej moŜliwości decydują o tzw. mocy obliczeniowej mikroprocesora. Mikroprocesor ma rejestry, czyli własne komórki pamięci. Ich liczba i przeznaczenie są bardzo indywidualne, ale o kilku z nich warto wspomnieć. NajwaŜniejszy jest licznik rozkazów, który po wykonaniu bieŜącego rozkazu zwiększa swą wartość, czyli pozwala sięgnąć po następny rozkaz zapisany w pamięci. Kolejnym waŜnym rejestrem jest akumulator. Jego zadaniem jest przechowanie danych, nad którymi do woli moŜe się pastwić ALU. Literatura: J.Nowicki „Podstawy elektrotechniki i elektroniki dla ZSN” WSiP 1999 A.Chochowski „Podstawy elektrotechniki i elektroniki dla elektryków” cz. 2. WSiP 2011